Στις λάσπες

Η δεύτερη θητεία της κυβέρνησης Μητσοτάκη ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς: Ο συνδυασμός του 41% με την απουσία στοιχειωδώς στέρεης αξιωματικής αντιπολίτευσης έδινε στον πρωθυπουργό τη δυνατότητα να προχωρήσει σε γενναίες μεταρρυθμίσεις αδιαφορώντας για το πολιτικό κόστος και τις εσωκομματικές ισορροπίες.

Από τα μικρά, την προώθηση του γάμου και της τεκνοθεσίας για τα ομόφυλα ζευγάρια, μέχρι τα μεγάλα, τα ελληνοτουρκικά και την προσφυγή στη Χάγη, ο Κυρ. Μητσοτάκης θα μπορούσε να προχωρήσει χωρίς να μετράει δυσαρεστημένους βουλευτές και να διαβάζει δημοσκοπήσεις.
Παρά την ευνοϊκή συγκυρία, σχηματίστηκε μια κυβέρνηση ογκώδης και δυσκίνητη, που δεν έδειχνε ούτε μεταρρυθμιστική τόλμη ούτε βούληση για ρήξεις. Αλλά και πάλι, θα μπορούσε κανείς να θεωρήσει ότι λόγω της συγκέντρωσης της εξουσίας στο Μέγαρο Μαξίμου το κυβερνητικό σχήμα, ποσοτικά και ποιοτικά, δεν ήταν ενδεικτικό των προθέσεων του πρωθυπουργού.

Δεν θα μάθουμε τι ισχύει. Μετά τις ολέθριες πυρκαγιές και πλημμύρες, με την παταγώδη αποτυχία στη διαχείριση των φυσικών καταστροφών που συνδέονται με την κλιματική κρίση, η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έχει πια την πολυτέλεια να ρισκάρει.

Οταν δύο υπουργοί έχουν αποπεμφθεί πριν καν περάσουν τρεις μήνες διακυβέρνησης, η εικόνα πολιτικής παντοδυναμίας θρυμματίζεται για τη Ν.Δ.

Με τη δολοφονική προέλαση των Κροατών χούλιγκαν υπενθυμίστηκε το δραματικό πρόβλημα εσωτερικής ασφάλειας, με το ακτοπλοϊκό χάος φάνηκε ότι ο σταθμάρχης των Τεμπών δεν είναι μοναδικός, με την απίστευτη ακρίβεια στα πάντα καταλάβαμε ότι δεν είναι συγκυριακή η αύξηση του κόστους ζωής και με την κακοκαιρία «Daniel» βεβαιωθήκαμε ότι δεν αρκεί η εξαφάνιση του Αλ. Τσίπρα από το προσκήνιο για την εμπέδωση της κανονικότητας.

Η κυβέρνηση έχασε το τεχνοκρατικό πλεονέκτημα και έχει εδραιωθεί πλέον η συλλογική πεποίθηση ότι το άρρωστο ελληνικό κράτος δεν θεραπεύεται, ότι η πρόληψη του κακού είναι αδύνατη, είτε πρόκειται για φοβερές πλημμύρες και πυρκαγιές είτε για απώθηση επιβάτη από τον καταπέλτη του πλοίου.

Ο χειμώνας προβλέπεται βαρύς στην Ευρώπη, σύμφωνα με τους μετεωρολόγους, και το επόμενο καλοκαίρι μπορεί να είναι περισσότερο θερμό και επικίνδυνο από αυτό που πέρασε.

Δεν ξέρουμε τι μας περιμένει και έχουμε κάθε λόγο να φοβόμαστε τα χειρότερα. Το μόνο για το οποίο μπορούμε να είμαστε βέβαιοι είναι ότι οι ομοφυλόφιλοι θα εξακολουθήσουν να μην μπορούν να κάνουν πολιτικό γάμο ή να αποκτήσουν παιδί (όπως τόσοι πατεράδες που μετά γίνονται γυναικοκτόνοι) και οι έμποροι υπερπατριωτισμού θα κοιμούνται ήσυχοι ότι δεν υπάρχει κίνδυνος να ευθυγραμμιστεί το εύρος του εθνικού εναέριου χώρου με τα χωρικά ύδατα. Ισως φανούν τυχεροί και οι συνδικαλιστές που δίνουν μάχη εναντίον της αξιολόγησης – μπορεί και αυτή να κολλήσει στις λάσπες.

Η κ. Αγγελική Σπανού είναι δημοσιογράφος, συγγραφέας.

https://www.kathimerini.gr/opinion/562620256/stis-laspes/