pr
Σε μπούμερανγκ εξελίσσεται η υπόθεση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου για την κυβέρνηση και το πολιτικό σύστημα. Το αρχικό σχέδιο όσων απασφάλισαν την βόμβα των θαλασσοδανείων που χορηγούσαν οι προηγούμενες διοικήσεις του ΤΤ περιελάμβανε μια ελεγχόμενη έκρηξη που θα έπληττε τους πρώην αρχηγούς της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, λόγω των στενών σχέσεων που διατηρούσαν μαζί τους οι δυο πρώην διοικητές του Ταμιυετηρίου. Πλέον όμως ο ρυθμός των αποκαλύψεων είναι τέτοιος που η αμφισβήτηση δεν περιορίζεται στις προηγούμενες πολιτικές ηγεσίες των δύο κατ’ εξοχήν αστικών κομμάτων, αλλά πλήττει και τον Αν. Σαμαρά και τον Β. Βενιζέλο.
Καθόλου βολικά επίσης δεν είναι και τα ιδεολογικά συμπεράσματα. Το σχέδιο έλεγε αρχικά ότι
οι αποκαλύψεις για το ΤΤ θα έδειχναν τα τρωτά σημεία μιας ακόμη δημόσιας επιχείρησης που εξ αντανακλάσεως θα λειτουργούσαν ενισχυτικά στις υπό εξέλιξη αναδιαρθρώσεις δικαιολογώντας την ιδιωτικοποίηση των τραπεζών, μέσω του απογαλακτισμού τους από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, και την ευρύτερη ιδιωτικοποίηση δημοσίων επιχειρήσεων. Στην πράξη έχει συμβεί το αντίθετο.
Τα θαλασσοδάνεια αποκάλυψαν μια αστική τάξη διεφθαρμένη μέχρι το μεδούλι και υπαίτια της χρεοκοπίας, ενώ άπαντες είναι βέβαιοι ότι τα όργια στο ΤΤ θα μοιάζουν με παιδικό πάρτι αν ανοίξουν οι φάκελοι των δανείων και στις ιδιωτικές τράπεζες. Καθόλου τυχαία δεν επαναλαμβάνει ο Ά. Φιλιππίδης πως το ΤΤ έχει το μικρότερο ποσοστό κόκκινων δανείων, που φτάνει το 10%, όταν στην επόμενη καλύτερη τράπεζα φτάνει το 22%, ενώ σύμφωνα με νεώτερες εκτιμήσεις για το σύνολο του τραπεζικού συστήματος κατά μέσο όρο φέτος θα φτάσουν το 40% από 32%, ήτοι 68-70 δισ. σε ένα σύνολο δανειακού χαρτοφυλακίου 223 δισ. ευρώ.
Όσο κι αν κυριαρχούν δάνεια που στην πορεία εξελίχθηκαν σε κόκκινα, λόγω της κρίσης, δεν ήταν δηλαδή εξ αρχής προβληματικά, θα αφθονούν περιπτώσεις δανεισμού όπου παραβιάστηκε κάθε κανόνας δοασφάλισης της τράπεζας κι έγινε στη βάση γνωριμιών κι εξυπηρετήσεων. Επίσης, η ιδιωτικοποίηση αποδεικνύεται σε μέρος του προβλήματος, αν αναλογιστεί κανείς ότι μέχρι το 2006, οπότε το ΤΤ λειτουργούσε ως δημόσια υπηρεσία διατηρώντας καταθετικούς λογαριασμούς και χορηγώντας στεγαστικά δάνεια σε δημοσίους υπαλλήλους, όλα κυλούσαν μέλι – γάλα. Η καθοδική πορεία ξεκινάει ακριβώς τότε που αποφασίζεται η ένταξή του στον μαγικό κόσμο των χρηματοπιστωτικών αγορών και των τοποθετήσεων υψηλού κινδύνου. Σε αυτήν ακριβώς την τροχιά μετατράπηκε σε μηχανή πλουτισμού για τον Κοντομηνά, τον Λαυρεντιάδη και τον Γριβέα ζημιώνοντας το ελληνικό δημόσιο κατά εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ.
Το πολιτικό σύστημα από κοινού με τους οικονομικούς παράγοντες βγαίνει βαριά εκτεθειμένο, με αφορμή τη μπόχα που αναδύεται από το ΤΤ και για έναν τρίτο λόγο επίσης. Επειδή ξαναέρχονται στην δημόσια συζήτηση οι πέρα για πέρα διαβλητοί όροι υπό τους οποίους ξεχώρησαν οι τέσσερις συγκεκριμένες τράπεζες που θα αποτελέσουν τις συστημικές και θα ανακεφαλαιοποιηθούν. Και πρόκειται για ένα κεφάλαιο που κανείς δεν θέλει να θυμάται, λόγω του ότι αν ποτέ ανοίξει και αποκαλυφθούν οι όροι, πολλοί θα καταλήξουν στην φυλακή. Δεν είναι τυχαία η κάλυψη που προσέφερε ο υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας στην διευθύνουσα σύμβουλο του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, Αναστασία Σακελλαρίου (που στο παρελθόν είχε εργαστεί στην Τράπεζα Πειραιώς και την Ντόιτσε Μπανκ), αντίθετα με ότι είχε συμβεί στην περίπτωση των Τάκη Αθανασόπουλου (προέδρου του ΤΑΙΠΕΔ) και του Γ. Μέργου (γενικού γραμματέα στο υπουργείο Οικονομικών) που όταν ασκήθηκε εναντίον τους δίωξη, πάραυτα τους υποδείχθη η πόρτα εξόδου. Τι παραπάνω γνωρίζει η Α. Σακελλαρίου ή τι έργο έχει να επιτελέσει και προστατεύθηκε από την εκλεκτό της συγκυβέρνησης και της Τρόικας;
Μένοντας στο ΤΤ αποκαλύπτονται επίσης οι σκοπιμότητες πίσω από την πολιτική απόφαση να δοθεί χάρισμα στην χρεοκοπημένη Γιούρομπανκ, όταν ήταν γνωστό (κι ας έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να το αποκρύψει ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, Γ. Προβόπουλος, μη δίνοντας για παράδειγμα στη δημοσιότητα την έκθεση της Μπλάκροκ) ότι το Ταμιευτήριο ήταν το πρώτο τραπεζικό ίδρυμα στην Ελλάδα και το τρίτο στην Ευρώπη, με κριτήριο την κεφαλαιακή επάρκεια. Αξιοθαύμαστος ήταν επίσης κι ο δείκτης χορηγήσεων προς καταθέσεις που έφτανε το 60% όταν οι άλλες ιδιωτικές τράπεζες που σώθηκαν με χρήματα του ελληνικού λαού είχαν τον αντίστοιχο δείκτη πάνω από 130%! Κατά σκανδαλώδη επομένως τρόπο επιλέχτηκε να δοθεί το ΤΤ στην Γιούρομπανκ, όπως και η Αγροτική στην Πειραιώς, όταν ήταν οι πιο υγιείς τράπεζες κι αυτές ακριβώς θα έπρεπε να διασωθούν, με αμιγώς μάλιστα τραπεζικά κριτήρια!
Η νέα περιπέτεια μάλιστα που σύντομα θα ξεκινήσει με επίκεντρο την ιδιωτικοποίηση των τραπεζών θα εκθέσει περαιτέρω κυβέρνηση, Τρόικα και τους εντολοδόχους τους καθώς θα γίνει εμφανής η απώλεια από τα δημόσια ταμεία κεφαλαίων πάνω από 25 δισ. ευρώ, λόγω του ότι από τα 40 δισ. ευρώ και πλέον της ανακεφαλαιοποίησης στην καλύτερη περίπτωση θα συγκεντρωθούν 15 δισ. Μπροστά σε αυτές τις απώλειες θα ωχριούν ακόμη και τα χρωστούμενα του Κοντομηνά ύψους 2,3 εκ. ευρώ από την πιστωτική του κάρτα, παρότι το ένα σκάνδαλο έφερε το άλλο.
http://eleutheriellada.wordpress.com/