Οι διαδοχικές αναφορές του Πρωθυπουργού κ. Αντώνη Σαμαρά ότι η κυβέρνηση θα επιδιώξει να εξαντλήσει την 4ετία και πώς, αν οι κάλπες στηθούν νωρίτερα, γι αυτό θα ευθύνεται ο Αλέξης Τσίπρας και η άρνησή του να συναινέσει στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή θα έπρεπε, υπό κανονικές συνθήκες, να αρκούν προκειμένου να βάλουν τέλος στη σεναριολογία περί εκλογών τουλάχιστον για το τρέχον έτος.
Κι όμως, η πολιτική αντιπαράθεση κτυπάει κόκκινο ενώ σύσσωμη σχεδόν η αντιπολίτευση, από τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ μέχρι το ΚΚΕ και, χθες, τον Φώτη Κουβέλη της ΔΗΜΑΡ προεξοφλούν εθνικές εκλογές εντός του 2014. Από την πλευρά του, ο κ. Σαμαράς διαμηνύει σε συνομιλητές του ότι δεν εξετάζει το ενδεχόμενο να στήσει
κάλπες. Άλλωστε, προς την ίδια κατεύθυνση είναι και τα μηνύματα που λαμβάνει από τους «εταίρους» της χώρας: από τους κ.κ. Μπαρόζο και Ρομπάι τις προάλλες κατά την τελετή έναρξης της Ελληνικής Προεδρίας της Ε.Ε., από τον γερμανό Σταϊνμάγερ ένα 24ώρο αργότερα στο Μαξίμου.
Η Ευρώπη θέλει πολιτική σταθερότητα στην Ελλάδα, θεωρώντας ότι αποτελεί προϋπόθεση επιτυχίας του προγράμματος και ανάκαμψης της οικονομίας. Μία πολιτική περιπέτεια, διαμηνύουν, μπορεί να οδηγήσει την Ελλάδα σε πολλά βήματα προς τα πίσω αλλά και την Ευρώπη σε νέα αναταραχή.
Εκ των πραγμάτων, όμως, η χώρα έχει εισέλθει σε μία μακρά προεκλογική περίοδο, οι συνέπειες της οποίας παραμένουν απροσδιόριστες αν και είναι ήδη ορατές. Στην Κουμουνδούρου κάποιοι προβάρουν μέχρι και… κουστούμια ενώ, σε πλήρη αντίθεση, στην Νέα Δημοκρατία ο κ. Σαμαράς δίνει αγώνα για να κάμψει το κλίμα ηττοπάθειας που έχει καταβάλλει τα στελέχη του κόμματος. Κυρίως, όμως, η κυβέρνηση εν μέσω εκλογικών σεναρίων και του… φόβου της τρόικας, μοιάζει να έχει κόψει ταχύτητα, χάνοντας σημαντικό μέρος από τον μεταρρυθμιστικό οίστρο του προηγούμενου διαστήματος.
Οι αναφορές αυτές δεν είναι τυχαίες καθώς το ίδιο το κλίμα που δημιουργείται μπορεί να είναι αυτό που τελικά θα οδηγήσει τις εξελίξεις.
Ορόσημο αποτελούν οι διπλές εκλογές του Μαϊου. Από το αποτέλεσμα τους θα κριθεί εν πολλοίς και η τύχη της κυβέρνησης. Αν και συνταγματικά ουδεμία αμφισβήτηση της εντολής που έχει ο κ. Σαμαράς μπορεί να υπάρξει, είναι σαφές ότι ένα αρνητικό εκλογικό αποτέλεσμα μπορεί να πυροδοτήσει εξελίξεις. Και αρνητικό αποτέλεσμα, σημειώνουν οι περισσότεροι, δεν συνεπάγεται μόνον μία ήττα, έστω και βραχεία, της ΝΔ από τον ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί να συνεπάγεται και την… εξαέρωση του ΠΑΣΟΚ, του μικρότερου κυβερνητικού εταίρου.
Παρά τις επίμονες διαψεύσεις του Πρωθυπουργού, το σενάριο μίας τριπλής κάλπης δεν έχει οριστικά αποκλειστεί. Μία εκτιμώμενη καθίζηση των δύο κυβερνητικών κομμάτων ή μία σημαντική εμπλοκή με την τρόικα, όπως και – αντιθέτως – μία θετική είδηση για την οικονομία, μπορεί να οδηγήσουν σε επιτάχυνση των εξελίξεων.
Ακόμη, όμως, κι αν η κυβέρνηση περάσει με… αμυχές την εκλογική βάσανο, θεωρείται δεδομένο ότι από το Σεπτέμβριο η χώρα θα ξαναεισέλθει σε εκλογικούς ρυθμούς καθώς θεωρείται δεδομένο ότι, μετά τη σύντομη θερινή ραστώνη, θα αναζωπυρωθεί η αντιπαράθεση για την απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να προκαλέσει εκλογές, με αφορμή την εκλογή του διαδόχου του Κάρολου Παπούλια. Σε αυτό το χρονικό σημείο, το προσεχές Φθινόπωρο, τοποθετείται, σύμφωνα με κάποια κυβερνητικά στελέχη, ένα ακόμη πιθανό σημείο πρόκλησης εθνικών εκλογών.
Με αφορμή την Προεδρία αλλά έχοντας στα χέρια τους μία καλή τουριστική σεζόν, τη ρύθμιση του χρέους ή την προοπτική ρύθμισης του χρέους και τη διανομή του πρωτογενούς πλεονάσματος, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ μπορούν να προσφύγουν στις κάλπες ζητώντας να τοποθετηθούν οι πολίτες στο συνολικό, πλέον, πολιτικό, οικονομικό και στρατηγικό διακύβευμα για το αύριο της Ελλάδας.
Τελευταίο σενάριο παραμένει αυτό της διεξαγωγής εκλογών των επόμενο Μάρτιο, μετά από μία άκαρπη διαδικασία εκλογής Προέδρου. Ομιλούμε για το «τελευταίο» καθώς το πραγματικά… έσχατο, αυτό του να εξαντλήσει όντως η κυβέρνηση την 4ετία θεωρείται, με τα σημερινά δεδομένα, ως απίθανο. Ως εκ τούτου, η τελευταία χρονικά ημερομηνία εκλογών είναι αυτή της άνοιξης του 2015, σε ένα και πλέον χρόνο από σήμερα. Δεν είναι πολλοί, πάντως, όσοι εκτιμούν ότι η κυβέρνηση μπορεί να φτάσει τόσο μακριά. Το προβληματικός στοιχεία είναι ότι πολύ περισσότεροι ανησυχούν για το πώς θα φτάσει η Ελλάδα μέχρι εκεί, εν μέσω μίας άνευ όρων αντιπαράθεση μεταξύ κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης.
http://newpost.gr