Ξέρω πολλές γυναίκες που κάνουν «υπομονή για το παιδί». Και άντρες ξέρω αλλά
είναι πιο λίγοι. Φέτος αξιωθήκαμε να γνωρίσουμε και κόμματα που κάνουν «υπομονή
για το παιδί». Πας στην Ιπποκράτους και ακούς: «άθλιος ο Σαμαράς αλλά αν το
ρίξουμε θα πάμε σε εκλογές». Τα ίδια θα σου πουν και στη ΔΗΜΑΡ. «Αν πέσει ο
Σαμαράς χαιρέτα το ευρώ». Πάντα στην αριστερά τα διλήμματα εμφανίζονται ως
κοινωνικά. Ένας βουλευτής του ΠΑΣΟΚ δηλαδή θα σου πει «αν γίνουν εκλογές δεν θα
βρούμε τη ψήφο μας», αν μιλήσεις με έναν βουλευτή της ΔΗΜΑΡ θα σου πει «αν
γίνουν εκλογές θα ανέβουν τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής». Δεν τον νοιάζει δηλαδή
που δεν θα ξαναγίνει βουλευτής, αυτό που τον νοιάζει είναι ότι θα μπει στην
Βουλή και ο ξάδελφος του Παναγιώταρου.
Αυτό που μένει να δούμε είναι αν το «παιδί» θέλει να κάνουν «υπομονή» οι «γονείς του». Τα ξένα
ΜΜΕ που μάλλον είναι πιο ψύχραιμα από τα δικά μας έχουν αρχίσει ξανά να γράφουν ότι «οι θυσίες δεν αρκούν». Θα χρειαστούν λέει άλλα 30δις. «Που θα τα πάρουν από ποιους;», αυτό τα ξένα Μέσα δεν το απαντούν. Εμείς βέβαια ξέρουμε την απάντηση. Θα μας βάλουν πάλι στο κρεβάτι του Προκρούστη και θα αρχίσουν να κόβουν ό,τι περισσεύει. Συντάξεις, μισθούς, «κόψε και δύο ψυχιατρεία, ποιος θα διαμαρτυρηθεί;». Ούτε σκέψη ότι θα μπορούσαν να μεγαλώσουν λίγο το κρεβάτι (την οικονομική και φορολογική βάση της χώρας δηλαδή). Το ίδιο έκανε ο Παπανδρέου, το ίδιο κάνει ο Σαμαράς.
Θέλω όμως να είμαι ειλικρινής. Θα μπορούσε αυτή τη στιγμή να γίνει κάτι διαφορετικό; Ο ΣΥΡΙΖΑ θα σου πει «να αρνηθούμε τους εκβιασμούς των δανειστών μας». Το ΚΚΕ θα σου πει «να φύγουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση». Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες θα σου πουν «να ψάλουμε όλοι μαζί την Υπερμάχω» και η «Χρυσή Αυγή» θα σου πει «να δείρουμε κανένα μετανάστη». Πολύ φοβάμαι ότι καμία από αυτές τις εναλλακτικές λύσεις δεν θα μας έλυνε το πρόβλημα. Ακόμα και η δελεαστική στην διατύπωση της πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ «να αντισταθούμε στους δανειστές» προσκρούει στο γεγονός ότι οι δανειστές μας σήμερα είναι οι λαοί της Ευρώπης. Αυτοί μας δανείζουν γιατί τα βρομερά γκόλντεν μπόις που κοιμούνται με βάρδιες στην είσοδο του χρηματοκιβωτίου του παγκόσμιου πλούτου –σύμφωνα με την μυθολογία κάποιων «αριστερών» – έχουν αρνηθεί να μας δανείσουν. Και την θέση τους έχουν καλύψει οι Σλοβένοι, οι Σλοβάκοι και οι Εσθονοί (και οι Γερμανοί και οι Γάλλοι και άλλοι τρισκατάρατοι, αλλά σας αναφέρω τους φτωχότερους από τους δανειστές μας που έχουν κατώτερο μηνιαίο μισθό 180 ευρώ και παρόλα αυτά μας δανείζουν - περίπτωση Σλοβενίας).
Ποια είναι η λύση λοιπόν αφού οι κυβερνητικοί κυκλοφορούν με χατζάρες και οι αναπληρωματικοί κυβερνητικοί με βιβλία μυθολογίας; Η λύση είναι να χαράξει η ίδια η κοινωνία τις πραγματικές κόκκινες γραμμές. Να αποφασίσει αυτή τις περικοπές, όπως να αποφασίσει και αυτή την ανάπτυξη. Να απομακρυνθούν δηλαδή οι μεσάζοντες (κομματικοί –συνδικαλιστικοί –εκδοτικοί -γραφειοκρατικοί) που συνεχίζουν ακόμη και τώρα να δουλεύουν κυρίως για τα δικά τους συμφέροντα. Να πάρει η ίδια η κοινωνία τις τελικές αποφάσεις. Να πει ναι και όχι μαζί. Ούτε σκυμμένο κεφάλι που θέλει η κυβέρνηση, ούτε χαρακώματα που θέλει η αναπληρωματική κυβέρνηση. Μπορεί να γίνει; Κάποια στιγμή θα γίνει, το θέμα είναι αν θα γίνει πριν ή μετά την τελική κατάρρευση.
ΥΓ. «Και για την τροπολογία Στουρνάρα τι λες;» ακούω από την γαλαρία. Να μεταφερθούν στον ΕΟΠΥΥ οι κλάδοι Υγείας των δημοσιογράφων, των δικηγόρων, των γιατρών, των μηχανικών, των τραπεζοϋπαλλήλων; Ή θέλεις και εσύ μια Ελλάδα που και στο κομμάτι της Υγείας, χωρίζεται σε πατρικίους (με ευγενή Ταμεία) και πληβείους; Ναι ξέρω είναι και το ερώτημα που έθεσε ο Στουρνάρας. Όχι δεν θέλω καμία προνομιακή μεταχείριση, επειδή είμαι δημοσιογράφος, δικηγόρος, γιατρός, μηχανικός, τραπεζοϋπάλληλος. «Φιλαράκι» της εξουσίας δηλαδή. Χθες της πράσινης, σήμερα της τρικολόρ, αύριο της πορτοκαλί. Μια διευκρίνιση όμως: Ο ΕΟΠΥΥ και ο κάθε δημόσιος ΕΟΠΥΥ να πάψει να είναι παραμάγαζο της Νέας Δημοκρατίας όπως χθες ήταν παραμάγαζο του ΠΑΣΟΚ. Να μην το διοικεί μεσσήνιος πολιτευτής όπως χθες το διοικούσε πατρινός πρασινοφρουρός και αύριο θα προΐσταται Πάντζας-ΣΥΡΙΖΑ. Μπορείς κ.Στουρνάρα να με διαβεβαιώσεις γιαυτό. Πολύ φοβάμαι πως όχι.
protagon.gr
Αυτό που μένει να δούμε είναι αν το «παιδί» θέλει να κάνουν «υπομονή» οι «γονείς του». Τα ξένα
ΜΜΕ που μάλλον είναι πιο ψύχραιμα από τα δικά μας έχουν αρχίσει ξανά να γράφουν ότι «οι θυσίες δεν αρκούν». Θα χρειαστούν λέει άλλα 30δις. «Που θα τα πάρουν από ποιους;», αυτό τα ξένα Μέσα δεν το απαντούν. Εμείς βέβαια ξέρουμε την απάντηση. Θα μας βάλουν πάλι στο κρεβάτι του Προκρούστη και θα αρχίσουν να κόβουν ό,τι περισσεύει. Συντάξεις, μισθούς, «κόψε και δύο ψυχιατρεία, ποιος θα διαμαρτυρηθεί;». Ούτε σκέψη ότι θα μπορούσαν να μεγαλώσουν λίγο το κρεβάτι (την οικονομική και φορολογική βάση της χώρας δηλαδή). Το ίδιο έκανε ο Παπανδρέου, το ίδιο κάνει ο Σαμαράς.
Θέλω όμως να είμαι ειλικρινής. Θα μπορούσε αυτή τη στιγμή να γίνει κάτι διαφορετικό; Ο ΣΥΡΙΖΑ θα σου πει «να αρνηθούμε τους εκβιασμούς των δανειστών μας». Το ΚΚΕ θα σου πει «να φύγουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση». Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες θα σου πουν «να ψάλουμε όλοι μαζί την Υπερμάχω» και η «Χρυσή Αυγή» θα σου πει «να δείρουμε κανένα μετανάστη». Πολύ φοβάμαι ότι καμία από αυτές τις εναλλακτικές λύσεις δεν θα μας έλυνε το πρόβλημα. Ακόμα και η δελεαστική στην διατύπωση της πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ «να αντισταθούμε στους δανειστές» προσκρούει στο γεγονός ότι οι δανειστές μας σήμερα είναι οι λαοί της Ευρώπης. Αυτοί μας δανείζουν γιατί τα βρομερά γκόλντεν μπόις που κοιμούνται με βάρδιες στην είσοδο του χρηματοκιβωτίου του παγκόσμιου πλούτου –σύμφωνα με την μυθολογία κάποιων «αριστερών» – έχουν αρνηθεί να μας δανείσουν. Και την θέση τους έχουν καλύψει οι Σλοβένοι, οι Σλοβάκοι και οι Εσθονοί (και οι Γερμανοί και οι Γάλλοι και άλλοι τρισκατάρατοι, αλλά σας αναφέρω τους φτωχότερους από τους δανειστές μας που έχουν κατώτερο μηνιαίο μισθό 180 ευρώ και παρόλα αυτά μας δανείζουν - περίπτωση Σλοβενίας).
Ποια είναι η λύση λοιπόν αφού οι κυβερνητικοί κυκλοφορούν με χατζάρες και οι αναπληρωματικοί κυβερνητικοί με βιβλία μυθολογίας; Η λύση είναι να χαράξει η ίδια η κοινωνία τις πραγματικές κόκκινες γραμμές. Να αποφασίσει αυτή τις περικοπές, όπως να αποφασίσει και αυτή την ανάπτυξη. Να απομακρυνθούν δηλαδή οι μεσάζοντες (κομματικοί –συνδικαλιστικοί –εκδοτικοί -γραφειοκρατικοί) που συνεχίζουν ακόμη και τώρα να δουλεύουν κυρίως για τα δικά τους συμφέροντα. Να πάρει η ίδια η κοινωνία τις τελικές αποφάσεις. Να πει ναι και όχι μαζί. Ούτε σκυμμένο κεφάλι που θέλει η κυβέρνηση, ούτε χαρακώματα που θέλει η αναπληρωματική κυβέρνηση. Μπορεί να γίνει; Κάποια στιγμή θα γίνει, το θέμα είναι αν θα γίνει πριν ή μετά την τελική κατάρρευση.
ΥΓ. «Και για την τροπολογία Στουρνάρα τι λες;» ακούω από την γαλαρία. Να μεταφερθούν στον ΕΟΠΥΥ οι κλάδοι Υγείας των δημοσιογράφων, των δικηγόρων, των γιατρών, των μηχανικών, των τραπεζοϋπαλλήλων; Ή θέλεις και εσύ μια Ελλάδα που και στο κομμάτι της Υγείας, χωρίζεται σε πατρικίους (με ευγενή Ταμεία) και πληβείους; Ναι ξέρω είναι και το ερώτημα που έθεσε ο Στουρνάρας. Όχι δεν θέλω καμία προνομιακή μεταχείριση, επειδή είμαι δημοσιογράφος, δικηγόρος, γιατρός, μηχανικός, τραπεζοϋπάλληλος. «Φιλαράκι» της εξουσίας δηλαδή. Χθες της πράσινης, σήμερα της τρικολόρ, αύριο της πορτοκαλί. Μια διευκρίνιση όμως: Ο ΕΟΠΥΥ και ο κάθε δημόσιος ΕΟΠΥΥ να πάψει να είναι παραμάγαζο της Νέας Δημοκρατίας όπως χθες ήταν παραμάγαζο του ΠΑΣΟΚ. Να μην το διοικεί μεσσήνιος πολιτευτής όπως χθες το διοικούσε πατρινός πρασινοφρουρός και αύριο θα προΐσταται Πάντζας-ΣΥΡΙΖΑ. Μπορείς κ.Στουρνάρα να με διαβεβαιώσεις γιαυτό. Πολύ φοβάμαι πως όχι.
protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου