Το σχεδόν πανομοιότυπο περιεχόμενο των ρεπορτάζ που δημοσίευσαν χθες (28 Σεπτεμβρίου) δύο γερμανικά περιοδικά, το Focus και το Wirtschafts Woche – εδώ η αναδημοσίευση του Reuters – είναι η πρώτη, συγκεκριμένη ένδειξη για τις προθέσεις των Ευρωπαίων έναντι της Ελλάδας, υπό το φως του πακέτου μέτρων και της έκθεσης που θα συντάξει προσεχώς η Τρόικα. Στην ουσία, εγώ νομίζω ότι πρόκειται για τη “μετάφραση” μίας δήλωσης που έκανε ο Σόιμπλε, σε συνέντευξη Τύπου προς τους ξένους ανταποκριτές στο Βερολίνο, στις 21 Σεπτεμβρίου 2012. Ο Σόιμπλε είχε πει πως η απόφαση για την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη θα βασιστεί σε οικονομικά, αλλά και σε πολιτικά κριτήρια. Τα δύο γερμανικά περιοδικά, επικαλούμενα πηγές στο Eurogroup και στο Ευρωκοινοβούλιο αντίστοιχα, γράφουν ότι ο φόβος για ένα ντόμινο στην ευρωζώνη είναι τόσο μεγάλος, ώστε να το ρισκάρουν οι Ευρωπαίοι, μπλοκάροντας την επόμενη δόση του δανεισμού για την Ελλάδα. Προεξοφλούν, λοιπόν, το “πράσινο φως” για την εκταμίευση των 31 δισ.ευρώ, ενώ το WW (που
εκδίδεται από την έγκυρη γερμανική εφημερίδα
Handelsblatt, συμπληρώνει την
πληροφορία του με τη διευκρίνιση, ότι “οι Έλληνες θα λάβουν μία λίστα μεταρρυθμίσεων, οι οποίες πρέπει να ψηφιστούν από το κοινοβούλιό τους μέχρι μία προκαθορισμένη ημερομηνία. Τα χρήματα θα εκταμιευθούν, όταν θα έχουν ψηφίσει οι βουλευτές...”
εκδίδεται από την έγκυρη γερμανική εφημερίδα
Handelsblatt, συμπληρώνει την
πληροφορία του με τη διευκρίνιση, ότι “οι Έλληνες θα λάβουν μία λίστα μεταρρυθμίσεων, οι οποίες πρέπει να ψηφιστούν από το κοινοβούλιό τους μέχρι μία προκαθορισμένη ημερομηνία. Τα χρήματα θα εκταμιευθούν, όταν θα έχουν ψηφίσει οι βουλευτές...”
Αν οι πληροφορίες των γερμανικών περιοδικών ευσταθούν, αυτή θα είναι η δεύτερη μεγάλη πολιτική απόφαση που λαμβάνουν οι εταίροι μας για εμάς. Η πρώτη ελήφθη τον Ιούνιο του 2000 και σήμανε την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ. Η “πολιτική απόφαση” για την εκταμίευση της επόμενης δόσης του δανεισμού είναι η απόδειξη, ότι – ευτυχώς – υπάρχουν ακόμη πολιτικές ηγεσίες στην Ευρώπη, που είναι ικανές να αναλάβουν το βάρος σημαντικών επιλογών. Που αντιλαμβάνονται την αναγκαιότητα διορθωτικών κινήσεων, ώστε να μην εκτροχιαστεί η αμαξοστοιχία της ευρωζώνης. Και που μπορούν να διαψεύδουν στην πράξη, όσους διακινούν θεωρίες συνομωσίας και στερεότυπα, του τύπου “θα καταρρεύσει το ευρώ” και “θα μας πετάξουν έξω – ότι κι αν κάνουμε – γιατί θέλουν να... υποδουλώσουν τους Έλληνες”!
Ωστόσο, το μεγαλύτερο ερώτημα που βλέπω να ανακύπτει πλέον είναι, πώς ακριβώς θα διαχειριστούμε εμείς την ελευθερία μας; Έχουμε τη δυνατότητα να ακολουθήσουμε την ίδια τακτική που επιλέξαμε και το 2000: να πάρουμε όπως – όπως τη δόση, να κρατηθούμε κουτσά-στραβά εντός ευρωζώνης και κατόπιν να αρχίσουμε να κοροϊδεύουμε, με όλους τους πιθανούς τρόπους. Οι πολιτικοί κρυπτόμενοι για να αποφύγουν το κόστος των διαρθρωτικών αλλαγών, διορίζοντας υιούς – θυγατέρες – ψηφοφόρους τους. Οι φοροφυγάδες για να συνεχίσουν το πάρτι, καθώς οι βαρύγδουπες υποσχέσεις για ένα απλό, σοβαρό και αποτελεσματικό φορολογικό σύστημα θα καταχωρούνται στο πάνθεον των παραμυθιών, για μία ακόμη φορά. Και οι υπόλοιποι, δηλαδή τα κορόιδα, θα συνεχίσουν να τραβούν το κάρο, διερωτώμενοι πως χάθηκε (και) αυτή η ευκαιρία.
Υπάρχει και ο άλλος δρόμος: να απαιτήσουμε εμείς οι πολίτες την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων και των διαρθρωτικών αλλαγών, παίρνοντας στα σοβαρά για μία φορά τις συμβουλές των εταίρων μας και όχι τα δήθεν καλοπιάσματα, από όσους μας υπόσχονται εύκολες λύσεις. Άλλωστε, το λογαριασμό θα τον πληρώσουμε – τον πληρώνουμε ήδη! – έτσι κι αλλιώς...
protagon.gr
Ωστόσο, το μεγαλύτερο ερώτημα που βλέπω να ανακύπτει πλέον είναι, πώς ακριβώς θα διαχειριστούμε εμείς την ελευθερία μας; Έχουμε τη δυνατότητα να ακολουθήσουμε την ίδια τακτική που επιλέξαμε και το 2000: να πάρουμε όπως – όπως τη δόση, να κρατηθούμε κουτσά-στραβά εντός ευρωζώνης και κατόπιν να αρχίσουμε να κοροϊδεύουμε, με όλους τους πιθανούς τρόπους. Οι πολιτικοί κρυπτόμενοι για να αποφύγουν το κόστος των διαρθρωτικών αλλαγών, διορίζοντας υιούς – θυγατέρες – ψηφοφόρους τους. Οι φοροφυγάδες για να συνεχίσουν το πάρτι, καθώς οι βαρύγδουπες υποσχέσεις για ένα απλό, σοβαρό και αποτελεσματικό φορολογικό σύστημα θα καταχωρούνται στο πάνθεον των παραμυθιών, για μία ακόμη φορά. Και οι υπόλοιποι, δηλαδή τα κορόιδα, θα συνεχίσουν να τραβούν το κάρο, διερωτώμενοι πως χάθηκε (και) αυτή η ευκαιρία.
Υπάρχει και ο άλλος δρόμος: να απαιτήσουμε εμείς οι πολίτες την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων και των διαρθρωτικών αλλαγών, παίρνοντας στα σοβαρά για μία φορά τις συμβουλές των εταίρων μας και όχι τα δήθεν καλοπιάσματα, από όσους μας υπόσχονται εύκολες λύσεις. Άλλωστε, το λογαριασμό θα τον πληρώσουμε – τον πληρώνουμε ήδη! – έτσι κι αλλιώς...
protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου