Όταν ο συνδικαλισμός χάνει το μέτρο

Αν κανείς βγάλει άκρη από τα συμφραζόμενα του προέδρου της ΓΕΝΟΠ, θα καταλήξει στο εξής συμπέρασμα. Τις ημέρες που ο  ίδιος έκανε κατάληψη στα γραφεία της  ΔΕΗ, εκτός από  την υπεράσπιση  της κοινωνίας  - από τη … Βουλή, η οποία ψηφίζει νόμους που δεν του αρέσουν -  σκάλιζε και τους φακέλους της επιχείρησης. Και κατά την κρίση του έβγαλε λαβράκι: κατήγγειλε ότι ο Θόδωρος και η Γιάννα Αγγελοπούλου πληρώνουν, λέει, μικρότερους λογαριασμούς ρεύματος για την κατοικία τους στο Ψυχικό και ζημιώνουν τη ΔΕΗ – χάρη σε μια ειδική  νομοθετική μεθόδευση.
Δηλαδή, από όσα λέει ο Φωτόπουλος μια από τις πιο εύπορες οικογένειες της χώρας, πληρώνει κοψοχρονιά το ρεύμα στη ΔΕΗ. Ρε σε τι κόσμο ζούμε, που έλεγε και ο μακαρίτης ο  Αυλωνίτης. Λογικά δεν θα έκαναν το ίδιο και με την ΕΥΔΑΠ; - έχουν και πισίνα άλλωστε. Και ποιος ξέρει τι μηχανεύτηκαν για να τους έρχεται μικρότερος και ο λογαριασμός τηλεφώνου. Χώρια τι μπορεί
κάνουν με τα τέλη κυκλοφορίας, τόσα αυτοκίνητα που διαθέτουν..
Aς το σοβαρέψουμε όμως προτού τρελαθούμε.

Επί των καταγγελλομένων απάντησε ήδη ο επιχειρηματίας και το θέμα έκλεισε. Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Αλλά για το φαινόμενο ενός συγκεκριμένου τύπου συνδικαλισμού, υπάρχει κάτι ακόμη: η απώλεια του μέτρου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ήταν προφανές ότι χάθηκε. Αν μη τι άλλο, για τους Αγγελόπουλους είναι γνωστά κάποια πράγματα.

Πρώτον. Διαθέτουν χρήματα με υγιή επιχειρηματική προέλευση. Κανείς δεν το αμφισβήτησε ποτέ - δηλαδή κανείς δεν  λέει  "μα που τα βρήκαν;". Αυτό  δεν μπορεί παρά να είναι στοιχείο αξιολόγησής  τους  στον δημόσιο χώρο.

Δεύτερον: Δεν έχουν επιχειρηματικές δραστηριότητες και άλλα συμφέροντα στην Ελλάδα και συνεπώς η δημόσια παρουσία τους, όπου και  όπως υπήρξε, δεν είχε οικονομικές υστεροβουλίες και ιδιοτέλειες. Το αντίθετο.

Τρίτον.  Από παράδοση η οικογένεια συνεισφέρει γενναιόδωρα υπέρ του δημόσιου συμφέροντος και ένα  από τα τελευταία - γνωστά - παραδείγματα είναι τα δέκα εκατομμύρια ευρώ  για τους πυρόπληκτους της Ηλείας.

Κοντά στο νου κι η γνώση. Από αυτά προκύπτει ότι είναι αστείο να λέει κάποιος ότι ο Θόδωρος και η Γιάννα Αγγελοπούλου επωφελήθηκαν από διευθετήσεις  για να  "γλυτώσουν" λεφτά από τον λογαριασμό της ΔΕΗ! Η διαδρομή  και η κουλτούρα της συγκεκριμένης οικογένειας δεν προσφέρεται για    τέτοιους υπαινιγμούς.

Παρένθεση. Οι  καλόπιστοι  στο χώρο των μίντια  γνωρίζουν, ότι  όταν   – παρά την ισχυρή χρηματοδότηση που διέθεσαν – δεν αναστήθηκε η  εφημερίδα που απέκτησαν πριν από μερικά χρόνια και αποσύρθηκαν, δεν άφησαν πίσω καμία εκκρεμότητα.  Κανέναν εργαζόμενο απλήρωτο, καμία υποχρέωση  προς τα ταμεία, το  δημόσιο κλπ. Κλείνει η παρένθεση.
Θα  πρέπει  λοιπόν να αισθάνεται πολύ απομονωμένος ένας συνδικαλιστής για να προβάλει τέτοιους ισχυρισμούς, με τον τρόπο που τους προβάλει. Η συγκεκριμένη "αποκάλυψη" προφανώς δεν αντέχει στην κοινή  λογική. Παραπέμπει όμως στη μάχη οπισθοφυλακής που δίνει ο εν πολλαίς αμαρτίες περιπεσών ελληνικός συνδικαλισμός, από τότε που έχασε τον δρόμο του και ασχολείται με  "άλλα κόλπα".

Δεν είναι η μόνη περίπτωση - υπάρχουν και άλλες και ενίοτε βρίσκουν και πολιτική κάλυψη. Τα  συνδικάτα που αναπτύχθηκαν στη θαλπωρή του κράτους και των κομμάτων, συχνά καταφεύγουν στον  εντυπωσιασμό με κουβέντες στον αέρα, για επιχειρήσεις και επιχειρηματίες -  για τους "πλούσιους" γενικώς.

Έτσι κάποιος που δεν βαρύνεται με καμία κατηγορία, δεν οφείλει τίποτε στο δημόσιο και δεν αδικεί  κανέναν, μπορεί να βάλλεται απλώς επειδή είναι πλούσιος και επιχειρηματίας. Πουλάει αυτό;  Ίσως. Πάντως δεν ωφελεί τη χώρα και την κοινωνία,  ειδικά αυτή την περίοδο. Σε μια πρόσφατη συνέντευξη στο "Βήμα" η Γιάννα Αγγελοπούλου είπε: "Θέλω να προσφέρω στην Ελλάδα, αλλά δεν με αφήνουν".  Αυτό είναι το λιγότερο. Ακόμη και επί των κυμάτων να περπατήσει, την επομένη κάποιοι θα πουν ότι δεν ξέρει κολύμπι…
protagon.gr