Την παραίτηση του κ. Ευάγγελου Βενιζέλου από την προεδρία του ΠΑΣΟΚ θεωρεί ως
την πλέον αρμόζουσα λύση για την κρίση που έχει δημιουργηθεί μετά την υπόθεση
της «λίστας Λαγκάρντ», ο κ. Ι. Ραγκούσης. Ο πρώην υπουργός σε συνέντευξή του
στην «Καθημερινή της Κυριακής», θεωρεί πως δεν υπάρχει ακόμη χώρος για νέο
κόμμα, ωστόσο προσθέτει ότι «νομοτελειακά» θα προκύψει νέος σχηματισμός στον
χώρο της Κεντροαριστεράς.
«Θεωρώ ότι έχει επέλθει το τέλος του πολιτικού συστήματος όπως εξελίχθηκε από το 1974 έως σήμερα», τονίζει χαρακτηριστικά και προσθέτει:«Νομοτελειακά θα προκύψει νέος σχηματισμός στο χώρο του Κέντρου και της Κεντροριστεράς. Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί πια να εκφράζει αυτό το χώρο. Το κατάντησαν ΚΟΔΗΣΟ»
Περιγράφοντας το νέο σχήμα, ο κ. Ραγκούσης αναφέρει ότι θα πρέπει να είναι «ένας φορέας νέου τύπου, που προσκομίσει στο δημόσιο βίο νέες ιδέες και αντιλήψεις», και προσθέτει ότι εκτιμά και
συνομιλεί με πρόσωπα όπως ο Ανδρέας Λοβέρδος, η Αννα Διαμαντοπούλου και ο Ηλίας Μόσιαλος.
Ολόκληρη η συνέντευξη
Αποχωρήσατε από το ΠΑΣΟΚ για την περιβόητη Λίστα Λαγκάρντ. Επρόκειτο για ήδη ειλημμένη απόφαση;
Οποτε και αν μάθαινα όσα αδιανόητα γνωστοποιήθηκαν, σε όποια θέση και αν βρισκόμουν, θα αποχωρούσα. Είναι μείζον ηθικό και πολιτικό θέμα να σε έχουν αναγκάσει να περικόψεις μισθούς, συντάξεις, να έχεις υπερφορολογήσει τις επιχειρήσεις και εκ των υστέρων να μαθαίνεις για την ύπαρξη τέτοιας λίστας που συνειδητά μας είχαν αποκρύψει. Είναι νωπές οι πομφόλυγες για δήθεν νέο εθνικό φορολογικό σύστημα πάταξης της φοροδιαφυγής. Η αποχώρησή μου από το σημερινό ΠΑΣΟΚ ήταν απόφαση συνείδησης και όχι αποτέλεσμα πολιτικού σχεδιασμού. Η λίστα είναι τόσο σοβαρό ζήτημα που δεν είναι αφορμή, είναι αιτία ρήξης. Είναι η κόκκινη διαχωριστική γραμμή που χωρίζει το δίκαιο από το άδικο, την ηθική από την ανηθικότητα στην πολιτική. Μάλιστα για πρώτη φορά σας λέω ότι η αρμόζουσα λύση, αν η χώρα δεν διερχόταν ιδιαίτερες συνθήκες, θα ήταν να ζητήσω να παραιτηθεί ο κ. Βενιζέλος αναλαμβάνοντας τις τεράστιες ευθύνες του.
Υπήρχαν ωστόσο και άλλες διαφωνίες με τον κ. Βενιζέλο...
Προφανώς έχουν προηγηθεί πολλά. Κατ’ αρχήν η κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ, η οποία δεν ήταν αναπόφευκτη. Ηταν αποτέλεσμα των ολέθριων επιλογών του κ. Βενιζέλου. Και αναφέρω συγκεκριμένα: Κατά την εκλογή νέου προέδρου χρησιμοποίησε το καταστατικό για να αποκλείσει ανθυποψηφίους του και στη συνέχεια πραξικοπηματικά κατήργησε και το καταστατικό και το Εθνικό Συμβούλιο. Τα κομματικά όργανα συστήνονται ή διαλύονται με απόφαση του αρχηγού. Είναι σχεδόν ανέκδοτο ότι ενώ για τον κ. Βενιζέλο δεν υπάρχει γραμματέας, ο Μιχ. Καρχιμάκης αρθρογραφεί ως γραμματέας. Ο κ. Βενιζέλος συγκρότησε επιτροπές εκλογικού αγώνα χωρίς θεσμικά κριτήρια, αποκλείοντας όχι μόνο εμένα, αλλά πολλούς ακόμη, ενώ περιέλαβε υπαλλήλους του γραφείου του. Τις παραμονές των εκλογών έλαβε την απόφαση να ανοίξει τις πόρτες για να επιστρέψουν όχι μόνο αυτοί που καταψήφισαν το Μνημόνιο, αλλά ακόμη και βουλευτές που στην πραγματικότητα αποστάτησαν, καταψηφίζοντας την κυβέρνηση στην ψήφο εμπιστοσύνης που ζήτησε. Αποτέλεσμα ήταν να διεξάγουμε μαζί προεκλογικό αγώνα άλλοι που είχαμε ψηφίσει τα μέτρα και άλλοι που δεν τα είχαν ψηφίσει και συνεπώς άλλοι να λένε «άσπρο» και άλλοι «μαύρο». Τη μια ημέρα ο κ. Βενιζέλος ζητούσε συγγνώμη για την πολιτική που άσκησε και την επομένη την υπερασπιζόταν. Και το αποκορύφωμα, η φαιδρή εικόνα της αγκαλιάς, δύο μέρες πριν από τις εκλογές, με τον κ. Θ. Λυμπερόπουλο ο οποίος ηγήθηκε του αγώνα των ταξιτζήδων να μην εφαρμοστεί ο νόμος, σπάζοντας γραφεία βουλευτών και ρίχνοντας λάδια στο λιμάνι του Πειραιά με κίνδυνο να σκοτωθούν αθώοι. Η αντίληψη του πολιτικού κατεστημένου της μεταπολίτευσης στην κορύφωσή της.
Μετά την αποχώρησή σας από το ΠΑΣΟΚ τι σχέδια έχετε; Θεωρείτε εφικτή την ίδρυση νέου κόμματος;
Θεωρώ ότι έχει επέλθει το τέλος του πολιτικού συστήματος όπως εξελίχθηκε από το 1974 έως σήμερα. Νομοτελειακά θα προκύψει νέος σχηματισμός στον χώρο του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς. Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί πια να εκφράζει τον χώρο. Το κατάντησαν ΚΟΔΗΣΟ. Η σημερινή κοινωνία βέβαια δεν επιθυμεί ένα ακόμη κόμμα παλαιάς κοπής. Δεν έχει νόημα ένας τέτοιος πολιτικός φορέας. Πρέπει να είναι φορέας νέου τύπου που θα προσκομίσει στον δημόσιο βίο νέες ιδέες και αντιλήψεις. Θα γίνει αγωγός για να έρθουν στο προσκήνιο νέοι άνθρωποι και όχι όχημα για να διατηρήσουν τη σημερινή θέση στη δημόσια ζωή πολιτικοί του χθες. Προσωπικά δεν πρόκειται να συμπορευτώ με κανέναν που πρωταγωνίστησε στη σκοτεινή πλευρά της μεταπολίτευσης, όπως αναγκάστηκα να κάνω στις κυβερνήσεις που συμμετείχα. Με όλους εκείνους που για να κάνουν εύκολη πολιτική καριέρα ή κάποιους που για να κάνουν περιουσίες υπερχρέωσαν την Ελλάδα και οδήγησαν στη σημερινή κρίση.
Τι πρέπει να κάνει δηλαδή ένας νέος φορέας;
Το πρώτο και κυριότερο που πρέπει να κάνει είναι να θέσει σε νέες βάσεις, εκ θεμελίων, τη λειτουργία του πολιτικού συστήματος. Αυτό περνάει μέσα από τρεις θεμελιώδεις μεταρρυθμίσεις. Πρώτον, έναν νέο εκλογικό νόμο με βάση τις μονοεδρικές και με κατάργηση του σταυρού προτίμησης. Δεύτερον, τη ριζική αλλαγή του συστήματος χρηματοδότησης της πολιτικής. Και τρίτον, την αναθεώρηση του Συντάγματος για την ευθύνη υπουργών.
Συγκλίνετε με πρόσωπα όπως ο Α. Λοβέρδος, η Αννα Διαμαντοπούλου, ο Η. Μόσιαλος;
Τους εκτιμώ όλους. Συνομιλώ όμως και με νέους ανθρώπους εκτός πολιτικής. Με όσους αναφέρατε θα δούμε αν συγκλίνουμε. Πάντως προσωπικά δεν έχω συμφωνήσει στη δημιουργία κόμματος.
Κρίνετε ότι η σημερινή κυβέρνηση βαδίζει στη σωστή κατεύθυνση;
Θα μιλήσω λεπτομερώς για τις ευθύνες του κ. Σαμαρά μετά την ψήφιση των μέτρων, γιατί προέχει η σταθερότητα της χώρας. Θυμίζω ωστόσο τη στάση της Ν.Δ. σε διάφορα θέματα. Ενθάρρυνε τους συμβασιούχους και τους stagiaires να μονιμοποιηθούν και τώρα πάει να απολύσει δημοσίους υπαλλήλους. Θυμίζω τον νόμο για τα ταξί. Αν η Ν.Δ., όπως είχε υποχρέωση λόγω της καταστροφικής δημοσιονομικά πενταετίας της, είχε σταθεί στο πλάι μας θα ήταν πολύ καλύτερα τα πράγματα. Η Ν.Δ. μιλούσε για λανθασμένη συνταγή. Και τώρα πάει για την πιο υφεσιακή πολιτική. Και για ποια κυβέρνηση μιλάτε; Αυτήν που δεν συνεδριάζει ποτέ; Είναι επίσης μια κυβέρνηση αντιμεταρρύθμισης. Στελεχώνονται νευραλγικές θέσεις με κριτήριο την καταγωγή. Συστάθηκε ξανά το άχρηστο υπουργείο Μακεδονίας. Διατηρήθηκαν νομικά πρόσωπα κατά παρέκκλιση του «Καλλικράτη» με απόφαση Αυγούστου του 2012. Αλλοιώθηκε ο νόμος για τα ΑΕΙ. Ο τέως αρχηγός ΓΕΣ εξωθήθηκε σε παραίτηση για να περάσουν οι επιλογές της κλαδικής αποστράτων της Ν.Δ. Συνολικά, με βάση το τεράστιο ζήτημα αξιοπιστίας που προκύπτει από την απόσταση προεκλογικής ρητορείας και επικείμενων μέτρων, φοβάμαι ότι οι κ. Σαμαράς, Βενιζέλος και Κουβέλης δουλεύουν για να κάνουν πρωθυπουργό τον κ. Τσίπρα.
Πιστεύετε ότι υπάρχουν προοπτικές εξόδου από την κρίση;
Τα πράγματα είναι δύσκολα. Κατ’ αρχήν θεωρώ αδιαπραγμάτευτο τον ευρωπαϊκό δρόμο, το ευρώ. Για να γίνει αυτό δεν υπάρχει άλλος δρόμος από τις διαρθρωτικές αλλαγές, τις προοδευτικές μεταρρυθμίσεις οι οποίες δεν πραγματοποιούνται, γι’ αυτό και μόνη λύση καταλήγει να είναι η σκληρή λιτότητα. Υπάρχουν κορυφαίες προτεραιότητες. Πρώτον, να αρθεί η μονιμότητα στο Δημόσιο. Το σημαντικό δεν είναι πόσοι θα απολυθούν. Αν οι υπόλοιποι συνεχίζουν να εργάζονται δίχως αξιολόγηση δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι. Πρέπει να αρθεί η μονιμότητα όχι για το δημοσιονομικό αποτέλεσμα, αλλά για να πάρει μπροστά η κρατική μηχανή και για επιβραβευτούν επιτέλους οι άξιοι δημόσιοι λειτουργοί. Δεύτερον, εξίσου σημαντικό, είναι η δημιουργία ενός αποτελεσματικού και δίκαιου φορολογικού συστήματος. Οπως και η αλλαγή των δομών στους πέντε τομείς που απορροφούν το 85% των κρατικών δαπανών, με βασικούς την υγεία και την παιδεία. Οποιοσδήποτε άλλος δρόμος από αυτόν των μεταρρυθμίσεων οδηγεί σε καταστροφή. Και η Ελλάδα δεν είναι Αργεντινή. Διότι η Αργεντινή δεν συνορεύει με την Τουρκία. Μια μεταβολή στο status quo της χώρας δεν θα είχε μόνο κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις, αλλά θα ήταν και εθνικά επιζήμια.
«Θεωρώ ότι έχει επέλθει το τέλος του πολιτικού συστήματος όπως εξελίχθηκε από το 1974 έως σήμερα», τονίζει χαρακτηριστικά και προσθέτει:«Νομοτελειακά θα προκύψει νέος σχηματισμός στο χώρο του Κέντρου και της Κεντροριστεράς. Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί πια να εκφράζει αυτό το χώρο. Το κατάντησαν ΚΟΔΗΣΟ»
Περιγράφοντας το νέο σχήμα, ο κ. Ραγκούσης αναφέρει ότι θα πρέπει να είναι «ένας φορέας νέου τύπου, που προσκομίσει στο δημόσιο βίο νέες ιδέες και αντιλήψεις», και προσθέτει ότι εκτιμά και
συνομιλεί με πρόσωπα όπως ο Ανδρέας Λοβέρδος, η Αννα Διαμαντοπούλου και ο Ηλίας Μόσιαλος.
Ολόκληρη η συνέντευξη
Αποχωρήσατε από το ΠΑΣΟΚ για την περιβόητη Λίστα Λαγκάρντ. Επρόκειτο για ήδη ειλημμένη απόφαση;
Οποτε και αν μάθαινα όσα αδιανόητα γνωστοποιήθηκαν, σε όποια θέση και αν βρισκόμουν, θα αποχωρούσα. Είναι μείζον ηθικό και πολιτικό θέμα να σε έχουν αναγκάσει να περικόψεις μισθούς, συντάξεις, να έχεις υπερφορολογήσει τις επιχειρήσεις και εκ των υστέρων να μαθαίνεις για την ύπαρξη τέτοιας λίστας που συνειδητά μας είχαν αποκρύψει. Είναι νωπές οι πομφόλυγες για δήθεν νέο εθνικό φορολογικό σύστημα πάταξης της φοροδιαφυγής. Η αποχώρησή μου από το σημερινό ΠΑΣΟΚ ήταν απόφαση συνείδησης και όχι αποτέλεσμα πολιτικού σχεδιασμού. Η λίστα είναι τόσο σοβαρό ζήτημα που δεν είναι αφορμή, είναι αιτία ρήξης. Είναι η κόκκινη διαχωριστική γραμμή που χωρίζει το δίκαιο από το άδικο, την ηθική από την ανηθικότητα στην πολιτική. Μάλιστα για πρώτη φορά σας λέω ότι η αρμόζουσα λύση, αν η χώρα δεν διερχόταν ιδιαίτερες συνθήκες, θα ήταν να ζητήσω να παραιτηθεί ο κ. Βενιζέλος αναλαμβάνοντας τις τεράστιες ευθύνες του.
Υπήρχαν ωστόσο και άλλες διαφωνίες με τον κ. Βενιζέλο...
Προφανώς έχουν προηγηθεί πολλά. Κατ’ αρχήν η κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ, η οποία δεν ήταν αναπόφευκτη. Ηταν αποτέλεσμα των ολέθριων επιλογών του κ. Βενιζέλου. Και αναφέρω συγκεκριμένα: Κατά την εκλογή νέου προέδρου χρησιμοποίησε το καταστατικό για να αποκλείσει ανθυποψηφίους του και στη συνέχεια πραξικοπηματικά κατήργησε και το καταστατικό και το Εθνικό Συμβούλιο. Τα κομματικά όργανα συστήνονται ή διαλύονται με απόφαση του αρχηγού. Είναι σχεδόν ανέκδοτο ότι ενώ για τον κ. Βενιζέλο δεν υπάρχει γραμματέας, ο Μιχ. Καρχιμάκης αρθρογραφεί ως γραμματέας. Ο κ. Βενιζέλος συγκρότησε επιτροπές εκλογικού αγώνα χωρίς θεσμικά κριτήρια, αποκλείοντας όχι μόνο εμένα, αλλά πολλούς ακόμη, ενώ περιέλαβε υπαλλήλους του γραφείου του. Τις παραμονές των εκλογών έλαβε την απόφαση να ανοίξει τις πόρτες για να επιστρέψουν όχι μόνο αυτοί που καταψήφισαν το Μνημόνιο, αλλά ακόμη και βουλευτές που στην πραγματικότητα αποστάτησαν, καταψηφίζοντας την κυβέρνηση στην ψήφο εμπιστοσύνης που ζήτησε. Αποτέλεσμα ήταν να διεξάγουμε μαζί προεκλογικό αγώνα άλλοι που είχαμε ψηφίσει τα μέτρα και άλλοι που δεν τα είχαν ψηφίσει και συνεπώς άλλοι να λένε «άσπρο» και άλλοι «μαύρο». Τη μια ημέρα ο κ. Βενιζέλος ζητούσε συγγνώμη για την πολιτική που άσκησε και την επομένη την υπερασπιζόταν. Και το αποκορύφωμα, η φαιδρή εικόνα της αγκαλιάς, δύο μέρες πριν από τις εκλογές, με τον κ. Θ. Λυμπερόπουλο ο οποίος ηγήθηκε του αγώνα των ταξιτζήδων να μην εφαρμοστεί ο νόμος, σπάζοντας γραφεία βουλευτών και ρίχνοντας λάδια στο λιμάνι του Πειραιά με κίνδυνο να σκοτωθούν αθώοι. Η αντίληψη του πολιτικού κατεστημένου της μεταπολίτευσης στην κορύφωσή της.
Μετά την αποχώρησή σας από το ΠΑΣΟΚ τι σχέδια έχετε; Θεωρείτε εφικτή την ίδρυση νέου κόμματος;
Θεωρώ ότι έχει επέλθει το τέλος του πολιτικού συστήματος όπως εξελίχθηκε από το 1974 έως σήμερα. Νομοτελειακά θα προκύψει νέος σχηματισμός στον χώρο του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς. Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί πια να εκφράζει τον χώρο. Το κατάντησαν ΚΟΔΗΣΟ. Η σημερινή κοινωνία βέβαια δεν επιθυμεί ένα ακόμη κόμμα παλαιάς κοπής. Δεν έχει νόημα ένας τέτοιος πολιτικός φορέας. Πρέπει να είναι φορέας νέου τύπου που θα προσκομίσει στον δημόσιο βίο νέες ιδέες και αντιλήψεις. Θα γίνει αγωγός για να έρθουν στο προσκήνιο νέοι άνθρωποι και όχι όχημα για να διατηρήσουν τη σημερινή θέση στη δημόσια ζωή πολιτικοί του χθες. Προσωπικά δεν πρόκειται να συμπορευτώ με κανέναν που πρωταγωνίστησε στη σκοτεινή πλευρά της μεταπολίτευσης, όπως αναγκάστηκα να κάνω στις κυβερνήσεις που συμμετείχα. Με όλους εκείνους που για να κάνουν εύκολη πολιτική καριέρα ή κάποιους που για να κάνουν περιουσίες υπερχρέωσαν την Ελλάδα και οδήγησαν στη σημερινή κρίση.
Τι πρέπει να κάνει δηλαδή ένας νέος φορέας;
Το πρώτο και κυριότερο που πρέπει να κάνει είναι να θέσει σε νέες βάσεις, εκ θεμελίων, τη λειτουργία του πολιτικού συστήματος. Αυτό περνάει μέσα από τρεις θεμελιώδεις μεταρρυθμίσεις. Πρώτον, έναν νέο εκλογικό νόμο με βάση τις μονοεδρικές και με κατάργηση του σταυρού προτίμησης. Δεύτερον, τη ριζική αλλαγή του συστήματος χρηματοδότησης της πολιτικής. Και τρίτον, την αναθεώρηση του Συντάγματος για την ευθύνη υπουργών.
Συγκλίνετε με πρόσωπα όπως ο Α. Λοβέρδος, η Αννα Διαμαντοπούλου, ο Η. Μόσιαλος;
Τους εκτιμώ όλους. Συνομιλώ όμως και με νέους ανθρώπους εκτός πολιτικής. Με όσους αναφέρατε θα δούμε αν συγκλίνουμε. Πάντως προσωπικά δεν έχω συμφωνήσει στη δημιουργία κόμματος.
Κρίνετε ότι η σημερινή κυβέρνηση βαδίζει στη σωστή κατεύθυνση;
Θα μιλήσω λεπτομερώς για τις ευθύνες του κ. Σαμαρά μετά την ψήφιση των μέτρων, γιατί προέχει η σταθερότητα της χώρας. Θυμίζω ωστόσο τη στάση της Ν.Δ. σε διάφορα θέματα. Ενθάρρυνε τους συμβασιούχους και τους stagiaires να μονιμοποιηθούν και τώρα πάει να απολύσει δημοσίους υπαλλήλους. Θυμίζω τον νόμο για τα ταξί. Αν η Ν.Δ., όπως είχε υποχρέωση λόγω της καταστροφικής δημοσιονομικά πενταετίας της, είχε σταθεί στο πλάι μας θα ήταν πολύ καλύτερα τα πράγματα. Η Ν.Δ. μιλούσε για λανθασμένη συνταγή. Και τώρα πάει για την πιο υφεσιακή πολιτική. Και για ποια κυβέρνηση μιλάτε; Αυτήν που δεν συνεδριάζει ποτέ; Είναι επίσης μια κυβέρνηση αντιμεταρρύθμισης. Στελεχώνονται νευραλγικές θέσεις με κριτήριο την καταγωγή. Συστάθηκε ξανά το άχρηστο υπουργείο Μακεδονίας. Διατηρήθηκαν νομικά πρόσωπα κατά παρέκκλιση του «Καλλικράτη» με απόφαση Αυγούστου του 2012. Αλλοιώθηκε ο νόμος για τα ΑΕΙ. Ο τέως αρχηγός ΓΕΣ εξωθήθηκε σε παραίτηση για να περάσουν οι επιλογές της κλαδικής αποστράτων της Ν.Δ. Συνολικά, με βάση το τεράστιο ζήτημα αξιοπιστίας που προκύπτει από την απόσταση προεκλογικής ρητορείας και επικείμενων μέτρων, φοβάμαι ότι οι κ. Σαμαράς, Βενιζέλος και Κουβέλης δουλεύουν για να κάνουν πρωθυπουργό τον κ. Τσίπρα.
Πιστεύετε ότι υπάρχουν προοπτικές εξόδου από την κρίση;
Τα πράγματα είναι δύσκολα. Κατ’ αρχήν θεωρώ αδιαπραγμάτευτο τον ευρωπαϊκό δρόμο, το ευρώ. Για να γίνει αυτό δεν υπάρχει άλλος δρόμος από τις διαρθρωτικές αλλαγές, τις προοδευτικές μεταρρυθμίσεις οι οποίες δεν πραγματοποιούνται, γι’ αυτό και μόνη λύση καταλήγει να είναι η σκληρή λιτότητα. Υπάρχουν κορυφαίες προτεραιότητες. Πρώτον, να αρθεί η μονιμότητα στο Δημόσιο. Το σημαντικό δεν είναι πόσοι θα απολυθούν. Αν οι υπόλοιποι συνεχίζουν να εργάζονται δίχως αξιολόγηση δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι. Πρέπει να αρθεί η μονιμότητα όχι για το δημοσιονομικό αποτέλεσμα, αλλά για να πάρει μπροστά η κρατική μηχανή και για επιβραβευτούν επιτέλους οι άξιοι δημόσιοι λειτουργοί. Δεύτερον, εξίσου σημαντικό, είναι η δημιουργία ενός αποτελεσματικού και δίκαιου φορολογικού συστήματος. Οπως και η αλλαγή των δομών στους πέντε τομείς που απορροφούν το 85% των κρατικών δαπανών, με βασικούς την υγεία και την παιδεία. Οποιοσδήποτε άλλος δρόμος από αυτόν των μεταρρυθμίσεων οδηγεί σε καταστροφή. Και η Ελλάδα δεν είναι Αργεντινή. Διότι η Αργεντινή δεν συνορεύει με την Τουρκία. Μια μεταβολή στο status quo της χώρας δεν θα είχε μόνο κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις, αλλά θα ήταν και εθνικά επιζήμια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου