Εχθές ξεκίνησε το Ραμαζάνι που ετυμολογικά ερμηνεύεται ποικιλοτρόπως: καψαλισμένη γιορτή, έλλειψη τροφίμων, ηλιοκαμένο έδαφος, καυτή ζέστη ή δίψα. Είναι η μουσουλμανική νηστεία κατά την οποία ακολουθείται αποχή από νερό, σεξ, τροφή και ποτό. Δεν είμαι ακόμα σίγουρος γιατί κάποιες δυτικές αναλύσεις περίμεναν αυτές τις προϋποθέσεις της μουσουλμανικής γιορτής για να ενισχυθεί το λαϊκό αντι-κανταφικό κύμα.
Από τον Φλεβάρη, που ξέσπασαν οι ταραχές στη Λιβύη, μέχρι σήμερα πέρασαν περίπου 5 μήνες. Οι νατοϊκοί έχουν εξαπολύσει γύρω στους 6.500 βομβαρδισμούς ενώ η συνολικότερη στρατιωτική κινητοποίηση κόστισε μέχρι τώρα 1 δις ευρώ. Και το επιστέγασμα όλης αυτής της προσπάθειας είναι το κλείσιμο του ματιού των Γαλλοβρετανών και αντικαθεστωτικών στον Καντάφι αποδεχόμενοι να παραμείνει στη Λιβύη αρκεί να παραδώσει τα κλειδιά της εξουσίας σύμφωνα με τη Washington Post. Πάνε και οι Χάγες πάει και ο ανευ όρων εκδημοκρατισμός της χώρας.
Στην Αίγυπτο ο Μουμπάρακ παραιτήθηκε μέσα σε 15 μέρες χωρίς ουσιαστική έξωθεν πίεση. Στο Ιράκ ο Σαντάμ κατέρρευσε μέσα σε τρείς εβδομάδες. Στη Λιβύη ο Καντάφι παρά τη διπλωματική απομόνωση παραμένει στη θέση του διαθέτοντας συντριπτική στρατιωτική υπεροχή, ανοιγοκλείνοντας τις κάνουλες με το πετρέλαιο ενώ από την αρχή των συγκρούσεων έχει κερδίσει 20% επιπλέον έδαφος. Οι νατοϊκοί στρατιωτικοί βομβαρδίζουν τον Καντάφι μα αισθάνονται ότι κάνουν μια τρύπα στο νερό καθώς οι αντικαθεστωτικές δυνάμεις δεν μπορούν να βλάψουν τον στρατό του Καντάφι από το έδαφος. Και επειδή είναι βασική στρατιωτική αρχή ότι δεν μπορεί να υπάρξει νίκη χωρίς να μπήξεις τη σημαία σου στο έδαφος του αντιπάλου οι Δυτικοί χάνουν τον ύπνο τους στη σκέψη ότι ίσως χρειαστεί να επιχειρήσουν και χερσαίο χτύπημα. Ο Βρετανός υπουργός Άμυνας απηύδησε ο άνθρωπος: «ο Καντάφι θα πέσει μόνο αν τον εγκαταλείψουν άτομα του κύκλου του».
Και σαν μην έφταναν τα στρατιωτικά διλήμματα έρχονται να προστεθούν και τα πολιτικά μετά τη σφαγή του στρατιωτικού ηγέτη των επαναστατών Αμπντ Ελ Φατάχ Γιούνις πιθανώς από τους ίδιους τους επαναστάτες. Και σκέπτονται οι Δυτικοί: «ρε παιδιά, εμείς σας αναγνωρίζουμε διπλωματικά, χτυπάμε τον Καντάφι, σας δίνουμε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ και σεις κάνετε τον αρχηγό σας κουμπότρυπες από σφαίρες; Έτσι θα κάνουμε μπίζνες»; Ακόμα και όταν(χρονικό και υποθετικό) ανατραπεί ο Καντάφι δημιουργείται έντονος σκεπτικισμός τι θα ακολουθήσει άραγε;
Βλέποντας λοιπόν οι Δυτικοί όλο αυτό το κομφούζιο -πλησιάζουν και οι εκλογές σε Γαλλία και ΗΠΑ μη ξεχνιόμαστε- αφήνουν λίγο λάσκα το «σκοινί» δίνοντας περιθώρια safe exit στον Καντάφι. Φαίνεται ότι οι Δυτικοί έχασαν τη μπάλα. Περιμένουν πραγματικά ότι μετά από το 5μηνο σφυροκόπημα που κάνουν οι νατοϊκοί στις κανταφικές δυνάμεις ο Καντάφι θα λυγίσει; Απεναντίας, ο τύπος είναι αποφασισμένος όσο ποτέ άλλοτε καθώς μύρισε την αδυναμία των αντικαθεστωτικών και την απροθυμία των νατοϊκών για κλιμάκωση όπως ο καρχαρίας το αίμα. Αναρωτιέμαι μήπως οι δυτικοί εξαρχής μπερδέψανε τα βήματα της εμπλοκής, πρώτα διαπραγματεύεσαι και έπειτα
βομβαρδίζεις. Το βασικότερο όμως είναι ότι ο Καντάφι φαίνεται να έχει πολύ περισσότερα λαϊκά ερείσματα απ’ ότι αναμενόταν ενώ οι αντίπαλοί του σφηνωμένοι στη Βεγγάζη βασανίζονται από διχόνοιες και ανεπάρκεια μηχανισμών που θα αντικαταστήσουν το βαθύ κανταφικό κράτος.
Θα σταθώ στα λόγια ενός πρώην σωματοφύλακα του Καντάφι: «μα στα αλήθεια πιστεύουν ότι υπάρχει περίπτωση ο Καντάφι να δεχτεί να παραιτηθεί και να συνταξιοδοτηθεί σε ένα σπίτι με θέα τη θάλασσα»; Έτσι υπό τις παρούσες συνθήκες ο Καντάφι θα πέσει είτε με μέτρα «ώριμου φρούτου»(βομβαρδισμοί, πολιτική απομόνωση, εσωτερική αντίδραση) είτε με μια μαζική επίθεση από αέρα και έδαφος είτε με μια ειδική επιχείρηση τύπου εξόντωσης Μπιν Λάντεν. Ότι και να υλοποιηθεί χρειάζεται αποφασιστικότητα από την οποία φαίνεται ότι οι Δυτικοί νηστεύουν..μάλλον λόγω Ραμαζανίου.
protagon.gr
Από τον Φλεβάρη, που ξέσπασαν οι ταραχές στη Λιβύη, μέχρι σήμερα πέρασαν περίπου 5 μήνες. Οι νατοϊκοί έχουν εξαπολύσει γύρω στους 6.500 βομβαρδισμούς ενώ η συνολικότερη στρατιωτική κινητοποίηση κόστισε μέχρι τώρα 1 δις ευρώ. Και το επιστέγασμα όλης αυτής της προσπάθειας είναι το κλείσιμο του ματιού των Γαλλοβρετανών και αντικαθεστωτικών στον Καντάφι αποδεχόμενοι να παραμείνει στη Λιβύη αρκεί να παραδώσει τα κλειδιά της εξουσίας σύμφωνα με τη Washington Post. Πάνε και οι Χάγες πάει και ο ανευ όρων εκδημοκρατισμός της χώρας.
Στην Αίγυπτο ο Μουμπάρακ παραιτήθηκε μέσα σε 15 μέρες χωρίς ουσιαστική έξωθεν πίεση. Στο Ιράκ ο Σαντάμ κατέρρευσε μέσα σε τρείς εβδομάδες. Στη Λιβύη ο Καντάφι παρά τη διπλωματική απομόνωση παραμένει στη θέση του διαθέτοντας συντριπτική στρατιωτική υπεροχή, ανοιγοκλείνοντας τις κάνουλες με το πετρέλαιο ενώ από την αρχή των συγκρούσεων έχει κερδίσει 20% επιπλέον έδαφος. Οι νατοϊκοί στρατιωτικοί βομβαρδίζουν τον Καντάφι μα αισθάνονται ότι κάνουν μια τρύπα στο νερό καθώς οι αντικαθεστωτικές δυνάμεις δεν μπορούν να βλάψουν τον στρατό του Καντάφι από το έδαφος. Και επειδή είναι βασική στρατιωτική αρχή ότι δεν μπορεί να υπάρξει νίκη χωρίς να μπήξεις τη σημαία σου στο έδαφος του αντιπάλου οι Δυτικοί χάνουν τον ύπνο τους στη σκέψη ότι ίσως χρειαστεί να επιχειρήσουν και χερσαίο χτύπημα. Ο Βρετανός υπουργός Άμυνας απηύδησε ο άνθρωπος: «ο Καντάφι θα πέσει μόνο αν τον εγκαταλείψουν άτομα του κύκλου του».
Και σαν μην έφταναν τα στρατιωτικά διλήμματα έρχονται να προστεθούν και τα πολιτικά μετά τη σφαγή του στρατιωτικού ηγέτη των επαναστατών Αμπντ Ελ Φατάχ Γιούνις πιθανώς από τους ίδιους τους επαναστάτες. Και σκέπτονται οι Δυτικοί: «ρε παιδιά, εμείς σας αναγνωρίζουμε διπλωματικά, χτυπάμε τον Καντάφι, σας δίνουμε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ και σεις κάνετε τον αρχηγό σας κουμπότρυπες από σφαίρες; Έτσι θα κάνουμε μπίζνες»; Ακόμα και όταν(χρονικό και υποθετικό) ανατραπεί ο Καντάφι δημιουργείται έντονος σκεπτικισμός τι θα ακολουθήσει άραγε;
Βλέποντας λοιπόν οι Δυτικοί όλο αυτό το κομφούζιο -πλησιάζουν και οι εκλογές σε Γαλλία και ΗΠΑ μη ξεχνιόμαστε- αφήνουν λίγο λάσκα το «σκοινί» δίνοντας περιθώρια safe exit στον Καντάφι. Φαίνεται ότι οι Δυτικοί έχασαν τη μπάλα. Περιμένουν πραγματικά ότι μετά από το 5μηνο σφυροκόπημα που κάνουν οι νατοϊκοί στις κανταφικές δυνάμεις ο Καντάφι θα λυγίσει; Απεναντίας, ο τύπος είναι αποφασισμένος όσο ποτέ άλλοτε καθώς μύρισε την αδυναμία των αντικαθεστωτικών και την απροθυμία των νατοϊκών για κλιμάκωση όπως ο καρχαρίας το αίμα. Αναρωτιέμαι μήπως οι δυτικοί εξαρχής μπερδέψανε τα βήματα της εμπλοκής, πρώτα διαπραγματεύεσαι και έπειτα
βομβαρδίζεις. Το βασικότερο όμως είναι ότι ο Καντάφι φαίνεται να έχει πολύ περισσότερα λαϊκά ερείσματα απ’ ότι αναμενόταν ενώ οι αντίπαλοί του σφηνωμένοι στη Βεγγάζη βασανίζονται από διχόνοιες και ανεπάρκεια μηχανισμών που θα αντικαταστήσουν το βαθύ κανταφικό κράτος.
Θα σταθώ στα λόγια ενός πρώην σωματοφύλακα του Καντάφι: «μα στα αλήθεια πιστεύουν ότι υπάρχει περίπτωση ο Καντάφι να δεχτεί να παραιτηθεί και να συνταξιοδοτηθεί σε ένα σπίτι με θέα τη θάλασσα»; Έτσι υπό τις παρούσες συνθήκες ο Καντάφι θα πέσει είτε με μέτρα «ώριμου φρούτου»(βομβαρδισμοί, πολιτική απομόνωση, εσωτερική αντίδραση) είτε με μια μαζική επίθεση από αέρα και έδαφος είτε με μια ειδική επιχείρηση τύπου εξόντωσης Μπιν Λάντεν. Ότι και να υλοποιηθεί χρειάζεται αποφασιστικότητα από την οποία φαίνεται ότι οι Δυτικοί νηστεύουν..μάλλον λόγω Ραμαζανίου.
protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου