Από την αρχή της εισόδου της χώρας στη δίνη της κρίσης - και ακολούθως υπό την σκέπη της εποπτείας των δανειστών -, το ΚΚΕ διακήρυξε ότι δεν πρόκειται για κρίση χρέους, αλλά για βαθιά κρίση του καπιταλιστικού συστήματος. Εξέφρασε επίσης τη θέση ότι οι πολιτικές που ξεδιπλώνονται σήμερα σε επίπεδο Ε.Ε., και στην Ελλάδα φυσικά, δεν είναι έκτακτες λόγω κρίσης, αλλά στρατηγικές επιλογές που περιγράφονται στις βασικές συνθήκες και συμφωνίες της Ένωσης, οι οποίες με το πρόσχημα της κρίσης προωθούνται με καταιγιστικούς ρυθμούς και σε ευρεία κλίμακα.
Σήμερα, ενώ όλες πλέον οι ισχυρές οικονομίες του πλανήτη «μολύνονται» από την κρίση παίρνοντας τα ίδια «αντιλαϊκά» μέτρα εις βάρος των μεσαίων και κατώτερων οικονομικά στρωμάτων, το ΚΚΕ εκτιμά ότι όλο και στενεύουν τα περιθώρια των καπιταλιστικών δυνάμεων να τη διαχειριστούν χωρίς απώλειες - κάτι που επιφυλάσσει σε μόνιμη βάση τη διαρκή λήψη μέτρων κατά της εργασίας.
Ο Περισσός θεωρεί ότι οι διεργασίες στα υψηλά δώματα της Ε.Ε. αφορούν, πλέον, το ενδεχόμενο μιας πιο σφιχτής κεντρικής εποπτείας των χωρών της Ένωσης και της ευρωζώνης, επιταχύνοντας τις ενοποιητικές διαδικασίες, φυσικά, σε «αντιδραστική» κατεύθυνση.
Κατά ευρωομολόγου
Την οπτική αυτή εξήγησε αναλυτικότερα την περασμένη εβδομάδα σε ραδιοφωνική του συνέντευξη (ρ/σ 902) το μέλος του Πολιτικού Γραφείου της Κ.Ε. του κόμματος, Δημήτρης Κουτσούμπας. Μιλώντας για το ευρωομόλογο, το ενέταξε - όπως άλλωστε και η Αλέκα Παπαρήγα, η οποία το κατακεραύνωσε σε δηλώσεις της – στα σενάρια για τη δρομολόγηση της «οικονομικής διακυβέρνησης» της Ε.Ε. και τη σύσταση ενός κοινού υπουργείου Οικονομίας, στο πλαίσιο μιας πολιτικής Ένωσης με ομοσπονδιακά χαρακτηριστικά. Όπως είπε, η εναλλακτική που εξετάζεται απέναντι σε αυτή την επιλογή είναι «μια “επανιδρυμένη” Ε.Ε. με λιγότερες ή περισσότερες χώρες».
Όπως υποστήριξε – απηχώντας την πρόσφατη αναφορά της Παπαρήγα ότι «η έξοδος από το ευρώ υπό τις παρούσες συνθήκες θα είναι καταστροφική» –, είτε μια χώρα είναι εντός αυτών διαδικασιών είτε τεθεί εκτός, για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα θα είναι ακριβώς το ίδιο. Στηλιτεύοντας, μάλιστα, απόψεις για άμεση έξοδο από το ευρώ και σύγκρουση με την Ε.Ε. - όπως αυτές εκφράζονται από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΝΑΡ ή το Αριστερό Ρεύμα του ΣΥΝ -, σημείωσε ότι ακόμα και τότε θα
υπάρχουν εκβιασμοί και πιέσεις από την Ε.Ε. «και άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς» που μπορεί να οδηγήσουν σε ακόμη χειρότερες συνθήκες για τον λαό, με διαρκή επώδυνα μέτρα. «Η καπιταλιστική Ελλάδα», υπογράμμισε, «δεν θα είναι απαλλαγμένη από τα βασικά δεινά του συστήματος».
Υπό αυτό το πρίσμα, το ΚΚΕ θεωρεί ως μόνη πραγματική «εναλλακτική» και ταυτοχρόνως «ρεαλιστική» διέξοδο από την κρίση, τον αγώνα για ρήξη και αποδέσμευση με την Ε.Ε., παράλληλα με την πάλη της εργατικής τάξης για τη «λαϊκή εξουσία».
Στον αντίποδα των μέτρων και των κατευθύνσεων που επεξεργάζονται οι αξιωματούχοι και οι ηγέτες της Ε.Ε. ή των εξ αριστερών εναλλακτικών προτάσεων - τις οποίες το ΚΚΕ θεωρεί «μεσοβέζικες», «διαχειριστικές» κ.λπ., - για τα στελέχη του Περισσού η μόνη οδός είναι η στρατηγική πάλη για τον σοσιαλισμό, του οποίου η «ανωτερότητα» - όπως εκτιμά - αναδεικνύεται σήμερα. Ωστόσο, με τα μέχρι σήμερα δεδομένα, από την πρακτική του ΚΚΕ δεν έχει απαντηθεί το ποιες δυνατότητες, σε τακτικό επίπεδο, διαφαίνονται στο παρόν για την αντίκρουση των συνεπειών της κρίσης και το ταχύτερο άνοιγμα της προοπτικής για τον σοσιαλισμό…
to pontiki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου