Κυριακή 14 Αυγούστου 2011

Σκληρά τα μέτρα, χωρίς... γιατρειά


thumb

Ως «βάθεμα» της καπιταλιστι­κής κρίσης «χωρίς γιατρειά» είδε το ΚΚΕ τις πρόσφατες εξελίξεις στην παγκόσμια οικονομία, προτρέποντας τον λαό για αγώνες ενά­ντια στην «εξουσία των μονοπωλίων», κατά τη συνήθη του έκφραση.
Η Αλέκα Παπαρήγα, εν μέσω του γενικού χαμού στα χρηματιστήρια της υφηλίου μετά την υποβάθμιση του αξιόχρεου των ΗΠΑ και του παγκό­σμιου συναγερμού για την αντιμετώ­πιση της κατάστασης, παρενέβη προ­κειμένου να αναδείξει την άποψη του ΚΚΕ για τα τεκταινόμενα, ότι δηλαδή η όποια κινητοποίηση εκ των άνω για «διάσωση» της ευρωζώνης και της πα­γκόσμιας οικονομίας «δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια νέα καταιγίδα εναντίον των λαών».
Η γ.γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ πήρε σαφείς αποστάσεις από θέσεις που αντιμετω­πίζουν τους ηγέτες της Ε.Ε. ως «ανά­ξιους» ή «απαθείς» και σημείωσε ότι αυτό που παρατηρούμε σήμερα δεν είναι η αδυναμία τους να λάβουν ορ­θές αποφάσεις, αλλά «ένας αμείλι­κτος πόλεμος μεταξύ τους για το ποιο κράτος θα έχει τις μικρότερες απώλει­ες». Αναφερόμενη στους οίκους αξι­ολόγησης υπογράμμισε ότι αυτοί δεν έχουν ούτε στενά αμερικανική ιδεολο­γία ούτε ευρωπαϊκή, αλλά είναι «συ­νασπισμένοι επιχειρηματικοί όμιλοι, οι οποίοι ενδιαφέρονται να διατηρή­σουν την κερδοφορία τους».
Αυτό που δεν μπορεί να παραβλε­φθεί, σύμφωνα με το ΚΚΕ, όπως το δι­ατυπώνει η Αλέκα, είναι ότι το παγκό­σμιο καπιταλιστικό σύστημα δεν έχει «αποτελεσματικό διαχειριστικό φάρ­μακο για την κρίση του καπιταλισμού», όποια δύναμη του αστικού πολιτικού συστήματος κι αν έχει τη διαχείριση (π.χ. φιλελεύθεροι, δημοκρατικοί ή ρε­πουμπλικάνοι στις ΗΠΑ) και πως η τρέ­χουσα κρίση δεν έχει σχέση μ’ εκείνη των αρχών της δεκαετίας του 70, όταν «ο καπιταλισμός κατάφερνε να ξεπερ­νάει την κρίση του και να περνάει σε ανάπτυξη με ρυθμούς μεγαλύτερους από αυτούς που είχε πριν από την κρί­ση».
Αγωνιστικός μονόδρομος
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση οι αγώνες είναι μονόδρομος, σύμφωνα με την πάγια θέση και προτροπή του ΚΚΕ, το οποίο πάντως δεν βλέπει άμε­ση λύση. Η Παπαρήγα μίλησε για την ανάγκη «κοινωνικών εξεγέρσεων» και «κοινωνικών επαναστάσεων» τη δεύ­τερη και τρίτη δεκαετία του 21ου αι­ώνα, αναφορές που δεν συνηθίζει το ΚΚΕ για τον φόβο παρερμηνειών και στρεβλώσεων.
Διευκρίνισε ότι δεν μι­λά για «τυφλά ξεσπάσματα» και συνέ­δεσε την παραπάνω αναφορά με την «εργατική και λαϊκή εξουσία».
Η οργάνωση των αγώνων και η συμ­μαχία των λαϊκών στρωμάτων με το ΚΚΕ απαιτεί χρόνο, ως εκ τούτου η λύ­ση, κατά την οπτική του, τοποθετείται στο μέλλον και περνάει μέσα από ση­μερινές θυσίες και δράση για την ανα­χαίτιση των μέτρων και την πρόκληση ρηγμάτων «στο αστικό πολιτικό σύ­στημα, ούτως ώστε να ανοίξει ο δρό­μος, όπως λέμε, της εργατικής λαϊκής εξουσίας».
Η Αλέκα διεμήνυσε ότι το ΚΚΕ είναι η μόνη πολιτική δύναμη που δεν συμ­μετέχει στην αστική διαχείριση, στην οποία ενέταξε κάθε πολιτική δύνα­μη που «περιορίζεται» να λέει «κάτω η κυβέρνηση», «κάτω το μνημόνιο», υπό το σκεπτικό όχι ότι δεν είναι δί­καια αιτήματα, αλλά ότι «αυτά καθαυ­τά τα συνθήματα δεν ανοίγουν τον δρόμο της νέας πολιτικής εξουσίας», αντιθέτως είναι αξιοποιήσιμα από το αστικό σύστημα και του προσφέρουν τη δυνατότητα να κερδίσει χρόνο εις βάρος του λαϊκού κινήματος.
to pontiki

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το 2032 και η σύγκλιση με την Ευρώπη

Πριν από 30 χρόνια ξεκινούσε η μεγάλη πορεία της σύγκλισής μας με την Ευρώπη, που κορυφώθηκε με την ένταξή μας στο κοινό νόμισμα και σηματοδ...