Κάθε ημέρα που περνάει η επιβίωση του ευρώ θα στοιχίζει ολοένα και περισσότερο. Στην αρχή η συζήτηση ξεκίνησε με δάνεια περιορισμένου χρόνου και σήμερα πλέον συζητάμε για ευρωομόλογα. Το όνειρο της οικονομικής ανάπτυξης, της καινοτομίας και της επιχειρηματικότητας που υποτίθεται ότι συγκροτούσε το όραμα της ΟΝΕ έχει πλέον εκφυλισθεί πλήρως σε χρηματοοικονομικά ευφυολογήματα (στα οποία πρωτοστατεί η κυβέρνηση και η αντιπολίτευσης της χώρας μας) για την εξεύρεση νέων τρόπων δανεισμού και την μεταφορά ολοένα μεγαλύτερου χρέους στις επόμενες γενιές. Το πλέον προφανές μέρος του κόστους της διατήρησης του ευρώ το χρεώνονται οι φορολογούμενοι των κρατών που καλούνται να χρηματοδοτήσουν σήμερα τις κρατικές δαπάνες και τα χρέη της Ελλάδας. Αλλά αυτό είναι ένα μόνο –και μάλλον μικρό –μέρος του κόστους του ευρώ. Το μεγαλύτερο μέρος είναι αυτό που οι οικονομολόγοι ονομάζουν το «ευκαιριακό κόστος» το οποίο υφίστανται σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό όλες οι χώρες της ευρωζώνης. Στην περίπτωση του ευρώ το «ευκαιριακό κόστος» είναι η οικονομική ανάπτυξη που θα μπορούσαν να είχαν οι χώρες της ευρωζώνης αν δεν την είχαν δημιουργήσει. Αν η οικονομική ανάπτυξη που θα είχαν επιτύχει είναι μικρότερη της σημερινής, τότε το ευρώ δεν στοίχισε τίποτα. Αν πάλι η οικονομική ανάπτυξη θα ήταν μεγαλύτερη τότε ισχύει το αντίστροφο.
Ας ρίξουμε μια ματιά στους αριθμούς: Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΕΚΤ η μέση ετήσια ανάπτυξη στις χώρες της ευρωζώνης ήταν 3,4% την δεκαετία του 70, 2,4% την δεκαετία του 80, 2,2% την δεκαετία του 90 και μόλις 1,1% από το 2001 μέχρι το 2009(την δεκαετία του ευρώ). Έτσι σε αντίθεση με αυτά που υποστήριζαν οι θιασώτες του ευρώ η δημιουργία του νέου νομίσματος όχι απλά δεν αντέστρεψε τις οικονομικές τάσεις των προηγούμενων δεκαετιών αλλά επιπλέον οδήγησε σε μια πρωτοφανή οικονομική καθίζηση τις χώρες που το υιοθέτησαν. Αν τώρα συγκρίνουμε αυτές τις επιδόσεις των χωρών της ευρωζώνης (δηλαδή 1,1% ) με τις εκρηκτικές επιδόσεις χωρών όπως η Ινδία, η Κίνα, η Βραζιλία, η Τουρκία ή ακόμα και με τις χώρες της ΕΕ που δεν είναι μέλη της
ευρωζώνης, καταλήγει κανείς εύκολα στο συμπέρασμα ότι τελικά το ευρώ υπήρξε μια πολύ ακριβή υπόθεση.
Σε όλη αυτή την διαδικασία η Ελλάδα έπαιξε ένα πολύ χρήσιμο ρόλο. Υπήρξε για πολλές χώρες ένα παράδειγμα-όχι προς μίμηση αλλά προς αποφυγή. Όπως έγραψε σε άρθρο του στις 13 Απριλίου 2010 στους Financial Times o αδικοχαμένος στο αεροπορικό δυστύχημα στο Σμολενσκ διοικητής της Πολωνικής Κεντρικής Τράπεζας Σλαβομιρ Σκριπεκ : «Η Πολωνία μη όντας μέλος της ΟΝΕ κατάφερε να ωφεληθεί από την διακύμανση της συναλλαγματικής ισοτιμίας του ζλοτι με ένα τρόπο που ωφέλησε την ανάπτυξη και μείωσε το έλλειμμα στις τρέχουσες συναλλαγές χωρίς να εισάγει πληθωρισμό». Και χωρίς να κατονομάσει άμεσα την Ελλάδα ο Πολωνός αξιωματούχος ανέφερε πως η χώρα μας αποτέλεσε παράδειγμα προς αποφυγή: «Η ιστορία ορισμένων περιφερειακών κρατών αυτή την δεκαετία που είδαν την ανταγωνιστικότητα τους να μειώνεται δραματικά υπήρξε για εμάς ένα πολύ σημαντικό μάθημα.»
protagon.gr
Ας ρίξουμε μια ματιά στους αριθμούς: Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΕΚΤ η μέση ετήσια ανάπτυξη στις χώρες της ευρωζώνης ήταν 3,4% την δεκαετία του 70, 2,4% την δεκαετία του 80, 2,2% την δεκαετία του 90 και μόλις 1,1% από το 2001 μέχρι το 2009(την δεκαετία του ευρώ). Έτσι σε αντίθεση με αυτά που υποστήριζαν οι θιασώτες του ευρώ η δημιουργία του νέου νομίσματος όχι απλά δεν αντέστρεψε τις οικονομικές τάσεις των προηγούμενων δεκαετιών αλλά επιπλέον οδήγησε σε μια πρωτοφανή οικονομική καθίζηση τις χώρες που το υιοθέτησαν. Αν τώρα συγκρίνουμε αυτές τις επιδόσεις των χωρών της ευρωζώνης (δηλαδή 1,1% ) με τις εκρηκτικές επιδόσεις χωρών όπως η Ινδία, η Κίνα, η Βραζιλία, η Τουρκία ή ακόμα και με τις χώρες της ΕΕ που δεν είναι μέλη της
ευρωζώνης, καταλήγει κανείς εύκολα στο συμπέρασμα ότι τελικά το ευρώ υπήρξε μια πολύ ακριβή υπόθεση.
Σε όλη αυτή την διαδικασία η Ελλάδα έπαιξε ένα πολύ χρήσιμο ρόλο. Υπήρξε για πολλές χώρες ένα παράδειγμα-όχι προς μίμηση αλλά προς αποφυγή. Όπως έγραψε σε άρθρο του στις 13 Απριλίου 2010 στους Financial Times o αδικοχαμένος στο αεροπορικό δυστύχημα στο Σμολενσκ διοικητής της Πολωνικής Κεντρικής Τράπεζας Σλαβομιρ Σκριπεκ : «Η Πολωνία μη όντας μέλος της ΟΝΕ κατάφερε να ωφεληθεί από την διακύμανση της συναλλαγματικής ισοτιμίας του ζλοτι με ένα τρόπο που ωφέλησε την ανάπτυξη και μείωσε το έλλειμμα στις τρέχουσες συναλλαγές χωρίς να εισάγει πληθωρισμό». Και χωρίς να κατονομάσει άμεσα την Ελλάδα ο Πολωνός αξιωματούχος ανέφερε πως η χώρα μας αποτέλεσε παράδειγμα προς αποφυγή: «Η ιστορία ορισμένων περιφερειακών κρατών αυτή την δεκαετία που είδαν την ανταγωνιστικότητα τους να μειώνεται δραματικά υπήρξε για εμάς ένα πολύ σημαντικό μάθημα.»
protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου