Δυστυχώς, την ανάγκη νέας αναθεώρησης, της τέταρτης από το 1975, πυροδότησε, το ατυχές άρθρο 86 του Συντάγματος και ο συνακόλουθος νόμος περί ανευθυνότητας κατ’ ουσίαν των υπουργών, εν μέσω της καταιγίδας εξεταστικών και προανακριτικών ανοησιών, που θα παρείλκαν αν ο υπουργός αντιμετωπιζόταν ως απλός πολίτης. Εν μέσω ένοχων, λαϊκίστικων –στη βάση τους– απολογιών για τον οικουμενικής –κατά τ’ άλλα– αποδοχής νόμο, άρχισε ο διαγκωνισμός.
Ο πρωθυπουργός, οπαδός των ανοιχτών, χρονοβόρων και εν τέλει πολυτελών διαδικασιών διαβούλευσης, ανόρυξε τα δημοψηφίσματα, ως άλλο παντεσπάνι σε εποχές αρτοσιτίας. Για την ανάγκη λαϊκής επίνευσης εν όψει αναθεώρησης… Κι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έσπευσε να προλάβει να καταθέσει 31 σκέψεις–κατευθύνσεις τέτοιας εμβέλειας και ρηξικέλευθου πνεύματος που θα άρμοζαν, μάλλον, σε μία συντακτική Βουλή η οποία θα προετοίμαζε την επανίδρυση του κράτους.
Δεν περιοριζόμαστε καλύτερα στον άρτον ημών τον επιούσιον; Και την έκτη δόση, ίσως τη νέα δανειακή σύμβαση, αν θα υπάρχει αύριο Ευρωζώνη, αν θα καταφέρουμε να πείσουμε τους φοροφυγάδες να προσφέρουν ό,τι προαιρούνται στα κρατικά ταμεία. Και τα άλλα, τα πολυτελή, ας
περιμένουν!
politismos politis
 |
H συνταγματική αναθεώρηση είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση για να είναι αντικείμενο κομματικού διαγκωνισμού. Τα δύο μεγάλα κόμματα συμπίπτουν για μία ακόμη φορά στην ανάγκη αναθεώρησης του θεμελιώδους νόμου. Πρωτοβουλία όμως που δεν μπορεί να εκκινήσει νωρίτερα από τον Ιούνιο του 2013, δηλαδή λίγο πριν από την εκπνοή του συνταγματικώς προβλεπόμενου βίου της σημερινής Βουλής, που μπορεί να εκμετρήσει τον βίο της και νωρίτερα, αν ο πρωθυπουργός επικαλεστεί υπαρκτό ή μη σοβαρό εθνικό ζήτημα καθιστώντας προνομία του την προκήρυξη εκλογών. Μπορεί, βεβαίως, να προκηρυχθούν αναγκαστικώς νωρίτερα, αν π.χ. ανακύψει θέμα εκλογής του ανωτάτου άρχοντα και εκβιάσει εκλογές η αντιπολίτευση. Αμέσως αμέσως, να δύο θέματα–ταμπού, για τα οποία, αν συμπέσουν τα δύο μεγάλα κόμματα στην επόμενη αναθεώρηση, θα προσφέρουν μεγάλη υπηρεσία στον τόπο: πλήρης υποχρεωτική τετραετία για μια κυβέρνηση και απεμπλοκή της εκλογής του ανωτάτου άρχοντα από την πρόωρη προσφυγή στην κάλπη.
Δυστυχώς, την ανάγκη νέας αναθεώρησης, της τέταρτης από το 1975, πυροδότησε, το ατυχές άρθρο 86 του Συντάγματος και ο συνακόλουθος νόμος περί ανευθυνότητας κατ’ ουσίαν των υπουργών, εν μέσω της καταιγίδας εξεταστικών και προανακριτικών ανοησιών, που θα παρείλκαν αν ο υπουργός αντιμετωπιζόταν ως απλός πολίτης. Εν μέσω ένοχων, λαϊκίστικων –στη βάση τους– απολογιών για τον οικουμενικής –κατά τ’ άλλα– αποδοχής νόμο, άρχισε ο διαγκωνισμός.
Ο πρωθυπουργός, οπαδός των ανοιχτών, χρονοβόρων και εν τέλει πολυτελών διαδικασιών διαβούλευσης, ανόρυξε τα δημοψηφίσματα, ως άλλο παντεσπάνι σε εποχές αρτοσιτίας. Για την ανάγκη λαϊκής επίνευσης εν όψει αναθεώρησης… Κι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έσπευσε να προλάβει να καταθέσει 31 σκέψεις–κατευθύνσεις τέτοιας εμβέλειας και ρηξικέλευθου πνεύματος που θα άρμοζαν, μάλλον, σε μία συντακτική Βουλή η οποία θα προετοίμαζε την επανίδρυση του κράτους.
Δεν περιοριζόμαστε καλύτερα στον άρτον ημών τον επιούσιον; Και την έκτη δόση, ίσως τη νέα δανειακή σύμβαση, αν θα υπάρχει αύριο Ευρωζώνη, αν θα καταφέρουμε να πείσουμε τους φοροφυγάδες να προσφέρουν ό,τι προαιρούνται στα κρατικά ταμεία. Και τα άλλα, τα πολυτελή, ας
περιμένουν!
politismos politis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου