Συνέντευξη στην κυριακάτικη έκδοση της εφημερίδας «Frankfurter Allgemeine Sonntagszeitung» παραχώρησε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και ΥΠΕΞ Ευάγγελος Βενιζέλος για την έως τώρα πορεία του ελληνικού προγράμματος, τις απαιτήσεις των δανειστών και τις επικείμενες ευρωεκλογές.
Ερώτηση: Κύριε Υπουργέ, η Γερμανία απαιτεί από την Ελλάδα εδώ και χρόνια να μειώσει τις δαπάνες και τις συντάξεις, να αναμορφώσει το κοινωνικό σύστημα [ασφάλισης/παροχών] και να αυξήσει τις δαπάνες μόνο για την εκπαίδευση και την έρευνα. Στο Βερολίνο έχει προκύψει τώρα ένας κυβερνητικός συνασπισμός που δεν επιθυμεί ούτε τις περικοπές ούτε τις μεταρρυθμίσεις και αντί της εκπαίδευσης προτιμά να επενδύει στους συνταξιούχους. Μπορείτε ακόμη να παίρνετε στα σοβαρά τις οχλήσεις της Γερμανίας περί ανεύθυνης διαχείρισης των φορολογικών εσόδων;
Απάντηση: Πρόκειται για ένα εξαιρετικό σχόλιο, δεν είναι όμως στην πραγματικότητα μια ερώτηση στην οποία μπορώ να απαντήσω. Αυτό που θα μπορούσα να πω είναι ότι οι γερμανικές κυβερνήσεις θεωρούν ότι η κατάσταση στη Γερμανία είναι ιδανική και ότι κάθε χώρα θα έπρεπε να την επιδιώκει. Τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη, κυρίως στο νότο, οφείλουν να προσαρμοστούν στο γερμανικό ιδεώδες περί ανταγωνιστικότητας. Δεν είναι εύκολο για τον Γερμανό πολίτη ή πολιτικό να αποδεχθεί την ευρωπαϊκή πολυμορφία και μία άλλη, διαφορετική λύση. Αλλά η Ελλάδα έχει να επιδείξει επίσης επιτυχίες: μετά από τέσσερα χρόνια πολιτικής λιτότητας και εντυπωσιακής δημοσιονομικής προσαρμογής επιτύχαμε πρωτογενές πλεόνασμα στον προϋπολογισμό, κάτι που καμία άλλη χώρα της Ευρωζώνης δεν έχει επιδείξει. Σε αυτό προστίθενται διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες έχουν βελτιώσει την ανταγωνιστικότητά μας. Σήμερα έχουμε μια εντελώς διαφορετική αγορά εργασίας και ένα εντελώς διαφορετικό συνταξιοδοτικό σύστημα σε σχέση με αυτό που υπήρχε πριν τέσσερα χρόνια.
Ερώτηση: Χάρη στην Τρόικα, η οποία αποτελείται από την ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ και η οποία πιέζει για μεταρρυθμίσεις.
Απάντηση: Χάρη στο πρόγραμμα προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας και της πίεσης που έχουν ασκήσει οι θεσμικοί μας εταίροι. Αλλά κυρίως χάρη στην αποφασιστικότητα και στις θυσίες του ελληνικού λαού. Όλα αυτά επετεύχθησαν χωρίς επιβάρυνση των ευρωπαίων πολιτών. Δεν επιβαρύνουμε τον λεγόμενο Γερμανό φορολογούμενο.
Ερώτηση: Δεν είναι απλώς ο λεγόμενος φορολογούμενος, είναι υπαρκτό πρόσωπο.
Απάντηση: Σέβομαι τον Γερμανό φορολογούμενο. Αλλά η Ελλάδα δεν αποτελεί καμία επιβάρυνση για αυτόν ή για τους άλλους ευρωπαίους πολίτες. Το πακέτο βοήθειας προς την Ελλάδα ανέρχεται σε περίπου 240 δισεκατομμύρια ευρώ. Ένα τρίτο αυτών των χρημάτων είναι διμερή δάνεια από τα άλλα κράτη της ευρωζώνης. Αυτά τα δάνεια εξυπηρετούνται χωρίς προβλήματα. Το πρόγραμμα δεν θα αποτύχει, εφόσον βέβαια δεν επανέρχεται η άσχετη συζήτηση περί αποχώρησης της Ελλάδας από την Ευρωζώνη.
Ερώτηση: Και εάν επανέλθει;
Απάντηση: Η αποχώρηση της Ελλάδας από την ευρωζώνη θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει απειλή για τον Γερμανό φορολογούμενο. Για αυτό το λόγο είναι προς το κοινό ευρωπαϊκό συμφέρον η επιτυχής ολοκλήρωση του προγράμματος.
Ερώτηση: Προτού όμως φθάσουμε σε αυτό το σημείο, οι Έλληνες θα μπορούσαν προ πολλού να έχουν φέρει στην εξουσία κόμματα που απορρίπτουν το πρόγραμμα βοήθειας.
Απάντηση: Αυτή η ανησυχία είναι δικαιολογημένη. Ο ελληνικός λαός βρέθηκε και βρίσκεται ενώπιον μιας ιστορικής εκλογικής διαδικασίας. Αλλά το ίδιο ισχύει και για την ΕΕ. Αυτή η κυβέρνηση θα παραμείνει σταθερή υπό μία προϋπόθεση: Χρειαζόμαστε υπεύθυνους, ευφυείς, φιλευρωπαϊστές συνομιλητές από την πλευρά των πιστωτών μας.
Ερώτηση: Εννοείτε ότι σε περίπτωση που τεθούν πολύ σκληρές απαιτήσεις στην Ελλάδα, μελλοντικά οι πιστωτές θα είχαν να αντιμετωπίσουν τον τωρινό αρχηγό της αντιπολίτευσης, τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος θέλει να παγώσει την αποπληρωμή όλων των δανείων;
Απάντηση: Δεν πρόκειται μόνο για τον Τσίπρα. Ο Τσίπρας εκπροσωπεί λιγότερο από το μισό του αντιπολιτευτικού μετώπου που δεν αποδέχεται το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής για την Ελλάδα. Υπάρχει επίσης το ΚΚΕ, το παράδοξο φαινόμενο των «Ανεξάρτητων Ελλήνων», που είναι ένα λαϊκιστικό δεξιό κόμμα, όπως επίσης και η Χρυσή Αυγή. Πρόκειται για ένα ευρύ μέτωπο αντιευρωπαϊκών δυνάμεων από την άκρα αριστερά έως την άκρα δεξιά, με κοινό παρονομαστή τον αγώνα κατά της ιδέας των μεταρρυθμίσεων και την αντίθεση στην ευρωπαϊκή πορεία της Ελλάδας.
Ερώτηση: Με αυτό το μέτωπο θα έρθουν επομένως αντιμέτωποι οι πιστωτές της Ελλάδας, εφόσον δεν επιδείξουν υπεύθυνη, ευφυή και φιλευρωπαϊκή συμπεριφορά;
Απάντηση: Ενδεχομένως. Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε ύφεση εδώ και εφτά χρόνια και μετρά τέσσερα χρόνια με πρωτόγνωρες θυσίες, με απώλεια του 40% των εισοδημάτων και νεανική ανεργία της τάξης του 60%. Σε περίπτωση που οι θεσμικοί εταίροι μας συμπεριφερθούν γραφειοκρατικά και βάσει εμμονών, δεν είμαι σε θέση να προβλέψω τις αντιδράσεις της ελληνικής κοινωνίας.
Ερώτηση: Οι πιστωτές της Ελλάδας ζητούν ως ανταπόδοση για την πιο μεγάλη οικονομική στήριξη που δόθηκε ποτέ σε κράτος μεταρρυθμίσεις και μέτρα λιτότητας. Τι το γραφειοκρατικό ή ποια εμμονή υπάρχει σε αυτό;
Απάντηση: Αναφέρω ως παράδειγμα την απαίτηση για αναγκαστικούς πλειστηριασμούς των κατοικιών πολιτών που ανήκουν στα φτωχότερα ή στα μεσαία εισοδήματα και οι οποίοι λόγω της κρίσης δεν είναι πλέον σε θέση να εξυπηρετήσουν τα στεγαστικά τους δάνεια. Στην Ελλάδα απαγορεύεται η κατάσχεση. Πρέπει να προστατευθεί η πρώτη κατοικία της κατώτερης και της μεσαίας τάξης, ειδάλλως απειλείται η κοινωνική συνοχή. Πρέπει να στερήσουμε και τη στέγη από οικογένειες όπου όλα τα ενήλικα μέλη είναι άνεργα;
Ερώτηση: Αυτό δεν είναι απαίτηση της Τρόικας.
Απάντηση: Ελπίζω ότι θα υπάρξει συμφωνία. Η Τρόικα θέλει να θέσει πολύ αυστηρούς όρους. Πόσο σημαντική θα ήταν η άρση της απαγόρευσης πλειστηριασμών για το ελληνικό πρόγραμμα προσαρμογής; Δεν έχει σχέση με την επιτυχία του προγράμματος. Εδώ έχουμε το πρόβλημα της προτεσταντικής ηθικής. Οι Έλληνες υφίστανται ταπείνωση στο πλαίσιο της παραδειγματικής διαπαιδαγώγησής τους. Για εμένα ως Έλληνα πολιτικό το ζήτημα είναι η διατήρηση της κοινωνικής συνοχής.
Ερώτηση: Κύριε Υπουργέ, ορισμένοι στην Αθήνα θεωρούν ότι εκπροσωπείτε ένα ξεπερασμένο μοντέλο, διότι το σοσιαλιστικό κόμμα σας, το ΠΑΣΟΚ, μετά τις ευρωεκλογές το Μάιο θα συντριβεί τελειωτικά και θα αποτύχει ως παράγοντας πολιτικής. Πρόκειται για υπερβολές;
Απάντηση: Πρόκειται για το περίφημο πολιτικό κόστος των αντιλαϊκών αποφάσεων. Εάν σε αυτή την κρίση κινούμασταν βάσει των κομματικών συμφερόντων, ίσως η Ελλάδα να μην ήταν τώρα πλέον μέλος της ΕΕ και της ευρωζώνης. Αυτό ακριβώς υποστηρίξαμε πριν από τις εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου του 2012. Το ΠΑΣΟΚ επιβίωσε και για αυτό το λόγο υπάρχει σήμερα κυβέρνηση στην Ελλάδα.
Ερώτηση: Εάν το εκλογικό αποτέλεσμα τον Μάιο είναι άσχημο για το ΠΑΣΟΚ, θα αποσταθεροποιηθεί η ελληνική κυβέρνηση και θα τεθεί σε κίνδυνο το πρόγραμμα των μεταρρυθμίσεων;
Απάντηση: Οι ευρωεκλογές παντού, και όχι μόνο στην Ελλάδα, είναι κατά μία έννοια δημοσκοπήσεις για τις εθνικές κυβερνήσεις. Το ερώτημα της νομιμοποίησης μιας κυβέρνησης είναι μια δυναμική διαδικασία που τίθεται εκ νέου κάθε μέρα. Από την άλλη πλευρά, οι αριθμοί δείχνουν ότι αυτή η κυβέρνηση μπορεί να επιδείξει ένα success story. Η δημοσιονομική προσαρμογή έχει επιτύχει και μέχρι τις ευρωεκλογές έχουμε ακόμη μισό χρόνο. Έξι μήνες για να αλλάξει το κλίμα.
Ερώτηση: Η πλειονότητα των οικονομολόγων θεωρεί ωστόσο ότι ένα νέο κούρεμα είναι αναπόφευκτο.
Απάντηση: Δεν πρόκειται για ένα ακόμη κούρεμα, αλλά για το πως θα καταστεί βιώσιμο το χρέος. Δεν μπορούμε να ζητάμε από τα άλλα ευρωπαϊκά κοινοβούλια κάτι απαράδεκτο ή κάτι που δύσκολα θα εγκριθεί. Έχουμε όμως δυνατότητες και περιθώριο χειρισμών για τη βελτίωση της δομής του ελληνικού χρέους, παραδείγματος χάριν μέσω της επιμήκυνσης του χρόνου αποπληρωμής και της μείωσης των επιτοκίων.
Ερώτηση: Η Ελλάδα βρίσκεται σε κρίση εδώ και πέντε χρόνια. Με ποιον τρόπο έχει αλλάξει άραγε η πολιτική και η άσκηση της εξουσίας τα τελευταία χρόνια;
Απάντηση: Κάθε άλλο παρά ευχάριστο είναι να ασκείς πολιτική στην Ελλάδα. Πρόκειται για εθνικό καθήκον, δεν υπάρχει κανένα προσωπικό κέρδος. Το ζήτημα είναι η διάσωση της χώρας και η διατήρηση της πολιτικής σταθερότητας. Είναι πολύ δύσκολο να καταστεί σαφές στους Έλληνες πολίτες ότι η πορεία που ακολουθούμε είναι μεν δύσκολη και γεμάτη θυσίες αλλά και ότι η απόρριψη αυτής της πορείας θα είναι η απόλυτη καταστροφή.
Ερώτηση: Ο Έλληνας πολίτης βλέπει δύο κύριους υπεύθυνους για αυτή την αθλιότητα: την Άγκελα Μέρκελ, η οποία φταίει για όλα, και τους Έλληνες πολιτικούς. Και εσείς ο ίδιος υφίστασθε επί χρόνια ύβρεις και λοιδορίες, σας έχουν επιτεθεί με γιαούρτια. Πως το αντιμετωπίζετε;
Απάντηση: Είναι δύσκολο για εμένα. Δεν είχα συμμετοχή στην οικονομική πολιτική προ της κρίσης, ούτε στη διαπραγμάτευση για το πρώτο πακέτο βοήθειας, που ήταν σαφώς δυσμενέστερο σε σχέση με το δεύτερο. Παρά ταύτα καθίσταμαι υπεύθυνος για τις συνέπειές τους. Αλλά είμαι εκπρόσωπος του ελληνικού πολιτικού συστήματος και για αυτό το λόγο πρέπει να αντιμετωπίσω και την κριτική για αυτά τα θέματα.
Ερώτηση: Αγνοείτε απλώς όλες τις προσβολές;
Απάντηση: Επουδενί, Αλλά το πως το αντιμετωπίζω και πως το επεξεργάζομαι ψυχολογικά είναι προσωπική υπόθεση. Εν μέσω της μάχης δεν μπορώ να το βάλω κάτω και να εκφράσω δημοσίως τα συναισθήματά μου. Όταν τελειώσει η δημόσια πορεία μου, ίσως συντάξω τα απομνημονεύματά μου και γράψω σε αυτά και κάτι προσωπικό. Αλλά όσο συνεχίζεται η μάχη, αποτελεί καθήκον μου να τραβήξω μια τεχνητή διαχωριστική γραμμή μεταξύ των συναισθημάτων μου και της δουλειάς που πρέπει να γίνει.
Ερώτηση: Αρνείστε λοιπόν για τον εαυτό σας το δικαίωμα να έχετε συναισθήματα;
Απάντηση: Σας ευχαριστώ για το φιλικό ενδιαφέρον για τον ψυχικό μου κόσμο και την ικανότητα ψυχολογικής αντίστασης, αλλά επί της παρούσης απλώς δεν αρμόζει να μιλήσω δημοσίως περί αυτών. Τώρα άμεση προτεραιότητα είναι η εφαρμογή του προγράμματος και η διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής.
Ερώτηση: Έχετε χαρακτηρίσει τον Βολφανγκ Σόιμπλε «φίλο». Τι σημαίνει άραγε το να λέει ένας κορυφαίος πολιτικός εν μέσω μιας κρίσης «Ο υπουργός Χ ή Ψ είναι φίλος μου»;
Απάντηση: Βάσει της δεοντολογίας και της πρακτικής των προσωπικών σχέσεων μεταξύ των Υπουργών στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, όλοι οι Υπουργοί είναι φίλοι μεταξύ τους.
Ερώτηση: Ά μάλιστα...
Απάντηση: Είναι ένα είδος θεσμικής φιλίας. Αλλά ιδίως στην περίπτωση Σόιμπλε, μετά από μια πολύ δύσκολη φάση αντιπαράθεσης, μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις και πολύ δύσκολες κατ΄ιδίαν συνομιλίες, έχουμε αναπτύξει μια θετική προσωπική σχέση. Αυτή είναι σε κάθε περίπτωση η δική μου εντύπωση. Αντιμετωπίζουμε με σεβασμό ο ένας τον άλλο, ακόμη και αν πολιτικά δεν ανήκουμε στον ίδιο χώρο. Εγώ είμαι πρόεδρος του ελληνικού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, ο Σόιμπλε είναι ένας Γερμανός συντηρητικός πολιτικός. Εγώ εκπροσωπώ μια μεσαίου μεγέθους ευρωπαϊκή χώρα, ο Σόιμπλε μια ηγεμονική δύναμη στην Ευρώπη. Αλλά μπορώ να συνομιλώ άμεσα και ανοιχτά μαζί του.
Ερώτηση: Ακόμη και για τον ευρωπαϊκό μηχανισμό εγγυήσεων τραπεζικών καταθέσεων, υπέρ του οποίου τάσεσθε και ο οποίος θα σήμαινε ότι ο καταθέτης στη Ρώμη αναλαμβάνει ευθύνη για τον καταθέτη στο Αμβούργο και αντιστρόφως;
Απάντηση: Η παρουσίαση είναι λανθασμένη. Βάσει των ισχυουσών διατάξεων οι καταθέσεις μέχρι 100.000 ευρώ είναι διασφαλισμένες μέσω των εκάστοτε εθνικών εγγυήσεων. Το
βασικό κριτήριο για έναν καταθέτη δεν είναι τα έσοδα από τόκους τραπεζικών καταθέσεων αλλά το αίσθημα μακροπρόθεσμης ασφάλειας. Επ’ αυτής της βάσης, το γερμανικό τραπεζικό σύστημα είναι πάντοτε πιο ελκυστικό για έναν απλό καταθέτη σε σχέση με το ελληνικό. Εάν επιθυμούμε πραγματικά μια ενιαία χρηματοπιστωτική αγορά, χρειαζόμαστε το ίδιο επίπεδο ασφάλειας στην Ευρώπη. Δεν είναι δυνατό να έχουμε μια ενιαία ευρωπαϊκή αγορά με διαφορετικά επίπεδα ασφάλειας.
Ερώτηση: Εάν αυτό δεν σημαίνει ότι ο καταθέτης στη Ρώμη αναλαμβάνει ευθύνη για τον καταθέτη στο Αμβούργο και αντιστρόφως, τότε τι σημαίνει;
Απάντηση: Τον ενιαίο ευρωπαϊκό μηχανισμό εποπτείας των συστημικών τραπεζών θα πρέπει να ακολουθήσει ένας ενιαίος ευρωπαϊκός μηχανισμός εγγύησης των καταθέσεων. Ειδάλλως δεν είναι δυνατή η επίτευξη μια λειτουργικής ενιαίας αγοράς.
Ερώτηση: Μπορεί η ελληνική κυβέρνηση να εφαρμόσει ουσιώδεις στόχους ή αποφάσεις ενάντια στη βούληση της Τρόικας;
Απάντηση: Σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής άμυνας έχουμε την απόλυτη κυριαρχία στη λήψη αποφάσεων. Σε θέματα δημοσιονομικής πολιτικής δεσμευόμαστε πάντοτε από τις γενικές υποχρεώσεις μας ως μέλος της ευρωζώνης και ειδικότερα από τους ιδιαίτερα αυστηρούς περιορισμούς που θέτουν οι πιστωτές μας. Αλλά το ίδιο συμβαίνει και με τους Πορτογάλους ή τους Ιρλανδούς.
Ερώτηση: Τα μεταρρυθμιστικά προγράμματα στην Κύπρο, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία εφαρμόζονται χωρίς να προκαλείται θόρυβος, σε αντίθεση με την Αθήνα όπου συχνά δημιουργούνται τριβές ανάμεσα στην Κυβέρνηση και την Τρόικα.
Απάντηση: Τι εννοείτε; Στην Κύπρο και στην Πορτογαλία συμβαίνει ακριβώς το ίδιο.
Ερώτηση: Μα κύριε Υπουργέ! Ακούσατε ποτέ ότι η Τρόικα εγκατέλειψε εσπευσμένα τη Λισσαβόνα γιατί εξοργίσθηκε πως για άλλη μια φορά δεν τηρήθηκαν οι υποσχέσεις; Αυτό συμβαίνει μόνο στην Αθήνα.
Απάντηση: Η Ελλάδα έλαβε 250 δις €, η Πορτογαλία 80 δις €.
Ερώτηση: Και αυτό δίνει το δικαίωμα στην Αθήνα να δημιουργεί τριπλάσια προβλήματα από ότι η Πορτογαλία;
Απάντηση: Όχι. Αλλά η Τρόικα αντιμετωπίζει εδώ πολύ μεγαλύτερο ρίσκο.
Ερώτηση: Αυτή είναι η εξήγηση που δίνετε, γιατί υπάρχουν διαρκώς προστριβές και απειλές ανάμεσα στους δανειστές και στην Αθήνα;
Απάντηση: Οι δημοσιονομικές επιτυχίες που έχουμε να επιδείξουμε είναι πολύ πιο εντυπωσιακές από οποιοδήποτε άλλο κράτος, που εφαρμόζει ένα πρόγραμμα δημοσιονομικής σύγκλισης.
Ερώτηση: Μα με ένα κούρεμα χρέους που ανέρχεται στο 63% του ΑΕΠ της Ελλάδας και το οποίο δεν έχει άλλο ιστορικό προηγούμενο, τόσο η Πορτογαλία όσο και οι άλλες χώρες που εντάχθηκαν στον μηχανισμό διάσωσης θα είχαν να επιδείξουν ανάλογα εντυπωσιακά στοιχεία.
Απάντηση: Δεν θα προβώ σε αντιπαραγωγικές συγκρίσεις. Σέβομαι τον λαό και την κυβέρνηση της Πορτογαλίας. Επικεντρώνομαι στην κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, όπου αυτή τη στιγμή ένα κύριο θέμα της συζήτησης που διεξάγεται στο
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι το ζήτημα της δημοκρατικής ευθύνης της Τρόικας. Προβλέπεται στα κείμενα των Συνθηκών η Τρόικα ως θεσμός;
Ερώτηση: Όχι, όπως επίσης ούτε και η υποχρέωση να αναλαμβάνει κανείς την ευθύνη για τα χρέη άλλων χωρών – κάτι που αποκλείεται ρητά.
Απάντηση: Η άλλη λύση θα ήταν η χρεοκοπία και η διάλυση της Ευρωζώνης. Το πρόβλημα είναι πως δεν υπάρχουν ρυθμίσεις όσον αφορά την ευθύνη και τη διαφάνεια της Τρόικας όπως επίσης πως δεν υπάρχει δυνατότητα να συμμετέχει στη συζήτηση και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η Τρόικα προέκυψε μετά από συμφωνία ανάμεσα στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Είναι νόμιμη αλλά υπάρχει ένα θέμα νομιμοποίησης, δηλαδή πώς συνάδει θεσμικά η Τρόικα με τον κοινοβουλευτικό χαρακτήρα που έχουν οι ευρωπαϊκές δομές.
Ερώτηση: Θέλετε η Τρόικα να δίνει αναφορά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο;
Απάντηση: Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διενεργεί προς το παρόν επαφές με την Τρόικα. Αυτή τη στιγμή εξάλλου δεν αντιπροσωπεύει μόνο τους τρείς θεσμούς που εκπροσωπεί, δηλαδή την ΕΚΤ, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το ΔΝΤ αλλά και τις κυβερνήσεις των κρατών της Ευρωζώνης. Μόνο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν έχει λόγο αν και εισακούεται για όλα τα άλλα ζητήματα.
Ερώτηση: Αυτό σημαίνει πως τα κράτη που δανείζουν τα χρήματα, διαθέτουν τα δισεκατομμύρια και αναθέτουν στην Τρόικα τον έλεγχο τού τρόπου που διατίθενται τα δανεικά χρήματα, ώστε η πλειοψηφία αυτών που λαμβάνουν τα χρήματα να μπορούν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να καθορίζουν τί επιτρέπεται να ελέγχει η Τρόικα και τί όχι.
Απάντηση: Αυτό αποτελεί μία φυσιολογική περιγραφή τού τρόπου με τον οποίον προκύπτει ο ευρωπαϊκός προϋπολογισμός.
Ερώτηση: Κάτι που δεν έχει βέβαια σχέση με τα δισεκατομμύρια προκειμένου ένα κράτος να μην οδηγηθεί στη χρεοκοπία!
Απάντηση: Υπάρχει ένας σαφής διαχωρισμός ανάμεσα σε αυτούς που δίνουν και σε αυτούς που παίρνουν στην ΕΕ. Αποδέχομαι απολύτως τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τις δανειακές συμβάσεις. Είμαστε πρόθυμοι να τηρήσουμε τις οικονομικές μας υποχρεώσεις – αλλά όχι χωρίς να υπάρχει ο παραμικρός δημοκρατικός έλεγχος. Το ίδιο ερώτημα μπορεί κανείς να θέσει σε σχέση με την ΕΚΤ και τις άλλες Κεντρικές Τράπεζες. Σε ποιόν δίνουν λόγο οι επικεφαλής των Κεντρικών Τραπεζών; Μήπως στον Θεό; Είναι αυτό δημοκρατικό;
Ερώτηση: Εάν η ΕΚΤ βρισκόταν υπό τον έλεγχο ανθρώπων σαν κι εσάς –
Απάντηση: Το παιχνίδι των θεσμικών αρμοδιοτήτων στην ΕΕ είναι πολύ σκληρό. Ο πυρήνας του ευρωπαϊκού προβλήματος είναι αυτό το παιχνίδι των αρμοδιοτήτων. Ο έλεγχος των Κεντρικών Τραπεζών από πολιτικούς είναι το ένα θέμα, και ένα άλλο ένας κεντρικός, δημοκρατικός, θεσμικά οργανωμένος έλεγχος.
Ερώτηση: Πολιτικοί δεν θα έπρεπε σε καμιά περίπτωση να επηρεάζουν την πολιτική μιας Κεντρικής Τράπεζας, κι αυτό γιατί εάν άνθρωποι σαν εσάς –
Απάντηση: Σε ποιόν δίνει λόγο ο επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Κεντρικής Τράπεζας;
Ερώτηση: Το γερμανικό μάρκο ήταν επί σειρά δεκαετιών ισχυρό γιατί πολιτικοί σας εσάς δεν μπορούσαν να έχουν καμία επιρροή στην στρατηγική της Ομοσπονδιακής Κεντρικής Τράπεζας.
Απάντηση: Και γιατί όχι; Είναι οι Τράπεζες πιο αξιόπιστες, διαθέτουν περισσότερη ηθική και είναι αποτελεσματικότερες από την πολιτική;
Ερώτηση: Τράπεζες και Τραπεζίτες σε αυτή την κρίση –
Απάντηση: Γιατί; Επειδή είναι ένα πρόβλημα δημοκρατικό. Ένα πολύ μεγάλο δημοκρατικό πρόβλημα !
Ερώτηση: Ο Λουκάς Παπαδήμος, πρώην Αντιπρόεδρος της ΕΚΤ και από το 2011 έως το 2012 πρωθυπουργός της Ελλάδας, είχε ήδη πριν μία δεκαετία προειδοποιήσει, πως εάν κανείς εμπιστευθεί τη σταθερότητα του Ευρώ σε πολιτικούς είναι σαν να δίνει σε έναν δυνάμει αλκοολικό το κλειδί από το ερμάρι όπου βρίσκονται τα ποτά.
Απάντηση: Αυτό το είδος της κριτικής που ασκείται σε πολιτικούς με θλίβει. Κι αυτό γιατί το πολιτικό προσωπικό είναι ο νόμιμος αντιπρόσωπος των πολιτών.
Ερώτηση: Και τί ήταν αυτό που κατάφερε το πολιτικό προσωπικό στην Ελλάδα;
Απάντηση: Ήταν μόνο το πολιτικό προσωπικό; Δεν συμμετείχαν και οι Τραπεζίτες, οι επιχειρηματίες, οι διανοούμενοι, οι πανεπιστημιακοί και οι δημοσιογράφοι;
Ερώτηση: Κύριε Υπουργέ, η Γερμανία απαιτεί από την Ελλάδα εδώ και χρόνια να μειώσει τις δαπάνες και τις συντάξεις, να αναμορφώσει το κοινωνικό σύστημα [ασφάλισης/παροχών] και να αυξήσει τις δαπάνες μόνο για την εκπαίδευση και την έρευνα. Στο Βερολίνο έχει προκύψει τώρα ένας κυβερνητικός συνασπισμός που δεν επιθυμεί ούτε τις περικοπές ούτε τις μεταρρυθμίσεις και αντί της εκπαίδευσης προτιμά να επενδύει στους συνταξιούχους. Μπορείτε ακόμη να παίρνετε στα σοβαρά τις οχλήσεις της Γερμανίας περί ανεύθυνης διαχείρισης των φορολογικών εσόδων;
Απάντηση: Πρόκειται για ένα εξαιρετικό σχόλιο, δεν είναι όμως στην πραγματικότητα μια ερώτηση στην οποία μπορώ να απαντήσω. Αυτό που θα μπορούσα να πω είναι ότι οι γερμανικές κυβερνήσεις θεωρούν ότι η κατάσταση στη Γερμανία είναι ιδανική και ότι κάθε χώρα θα έπρεπε να την επιδιώκει. Τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη, κυρίως στο νότο, οφείλουν να προσαρμοστούν στο γερμανικό ιδεώδες περί ανταγωνιστικότητας. Δεν είναι εύκολο για τον Γερμανό πολίτη ή πολιτικό να αποδεχθεί την ευρωπαϊκή πολυμορφία και μία άλλη, διαφορετική λύση. Αλλά η Ελλάδα έχει να επιδείξει επίσης επιτυχίες: μετά από τέσσερα χρόνια πολιτικής λιτότητας και εντυπωσιακής δημοσιονομικής προσαρμογής επιτύχαμε πρωτογενές πλεόνασμα στον προϋπολογισμό, κάτι που καμία άλλη χώρα της Ευρωζώνης δεν έχει επιδείξει. Σε αυτό προστίθενται διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες έχουν βελτιώσει την ανταγωνιστικότητά μας. Σήμερα έχουμε μια εντελώς διαφορετική αγορά εργασίας και ένα εντελώς διαφορετικό συνταξιοδοτικό σύστημα σε σχέση με αυτό που υπήρχε πριν τέσσερα χρόνια.
Ερώτηση: Χάρη στην Τρόικα, η οποία αποτελείται από την ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ και η οποία πιέζει για μεταρρυθμίσεις.
Απάντηση: Χάρη στο πρόγραμμα προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας και της πίεσης που έχουν ασκήσει οι θεσμικοί μας εταίροι. Αλλά κυρίως χάρη στην αποφασιστικότητα και στις θυσίες του ελληνικού λαού. Όλα αυτά επετεύχθησαν χωρίς επιβάρυνση των ευρωπαίων πολιτών. Δεν επιβαρύνουμε τον λεγόμενο Γερμανό φορολογούμενο.
Ερώτηση: Δεν είναι απλώς ο λεγόμενος φορολογούμενος, είναι υπαρκτό πρόσωπο.
Απάντηση: Σέβομαι τον Γερμανό φορολογούμενο. Αλλά η Ελλάδα δεν αποτελεί καμία επιβάρυνση για αυτόν ή για τους άλλους ευρωπαίους πολίτες. Το πακέτο βοήθειας προς την Ελλάδα ανέρχεται σε περίπου 240 δισεκατομμύρια ευρώ. Ένα τρίτο αυτών των χρημάτων είναι διμερή δάνεια από τα άλλα κράτη της ευρωζώνης. Αυτά τα δάνεια εξυπηρετούνται χωρίς προβλήματα. Το πρόγραμμα δεν θα αποτύχει, εφόσον βέβαια δεν επανέρχεται η άσχετη συζήτηση περί αποχώρησης της Ελλάδας από την Ευρωζώνη.
Ερώτηση: Και εάν επανέλθει;
Απάντηση: Η αποχώρηση της Ελλάδας από την ευρωζώνη θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει απειλή για τον Γερμανό φορολογούμενο. Για αυτό το λόγο είναι προς το κοινό ευρωπαϊκό συμφέρον η επιτυχής ολοκλήρωση του προγράμματος.
Ερώτηση: Προτού όμως φθάσουμε σε αυτό το σημείο, οι Έλληνες θα μπορούσαν προ πολλού να έχουν φέρει στην εξουσία κόμματα που απορρίπτουν το πρόγραμμα βοήθειας.
Απάντηση: Αυτή η ανησυχία είναι δικαιολογημένη. Ο ελληνικός λαός βρέθηκε και βρίσκεται ενώπιον μιας ιστορικής εκλογικής διαδικασίας. Αλλά το ίδιο ισχύει και για την ΕΕ. Αυτή η κυβέρνηση θα παραμείνει σταθερή υπό μία προϋπόθεση: Χρειαζόμαστε υπεύθυνους, ευφυείς, φιλευρωπαϊστές συνομιλητές από την πλευρά των πιστωτών μας.
Ερώτηση: Εννοείτε ότι σε περίπτωση που τεθούν πολύ σκληρές απαιτήσεις στην Ελλάδα, μελλοντικά οι πιστωτές θα είχαν να αντιμετωπίσουν τον τωρινό αρχηγό της αντιπολίτευσης, τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος θέλει να παγώσει την αποπληρωμή όλων των δανείων;
Απάντηση: Δεν πρόκειται μόνο για τον Τσίπρα. Ο Τσίπρας εκπροσωπεί λιγότερο από το μισό του αντιπολιτευτικού μετώπου που δεν αποδέχεται το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής για την Ελλάδα. Υπάρχει επίσης το ΚΚΕ, το παράδοξο φαινόμενο των «Ανεξάρτητων Ελλήνων», που είναι ένα λαϊκιστικό δεξιό κόμμα, όπως επίσης και η Χρυσή Αυγή. Πρόκειται για ένα ευρύ μέτωπο αντιευρωπαϊκών δυνάμεων από την άκρα αριστερά έως την άκρα δεξιά, με κοινό παρονομαστή τον αγώνα κατά της ιδέας των μεταρρυθμίσεων και την αντίθεση στην ευρωπαϊκή πορεία της Ελλάδας.
Ερώτηση: Με αυτό το μέτωπο θα έρθουν επομένως αντιμέτωποι οι πιστωτές της Ελλάδας, εφόσον δεν επιδείξουν υπεύθυνη, ευφυή και φιλευρωπαϊκή συμπεριφορά;
Απάντηση: Ενδεχομένως. Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε ύφεση εδώ και εφτά χρόνια και μετρά τέσσερα χρόνια με πρωτόγνωρες θυσίες, με απώλεια του 40% των εισοδημάτων και νεανική ανεργία της τάξης του 60%. Σε περίπτωση που οι θεσμικοί εταίροι μας συμπεριφερθούν γραφειοκρατικά και βάσει εμμονών, δεν είμαι σε θέση να προβλέψω τις αντιδράσεις της ελληνικής κοινωνίας.
Ερώτηση: Οι πιστωτές της Ελλάδας ζητούν ως ανταπόδοση για την πιο μεγάλη οικονομική στήριξη που δόθηκε ποτέ σε κράτος μεταρρυθμίσεις και μέτρα λιτότητας. Τι το γραφειοκρατικό ή ποια εμμονή υπάρχει σε αυτό;
Απάντηση: Αναφέρω ως παράδειγμα την απαίτηση για αναγκαστικούς πλειστηριασμούς των κατοικιών πολιτών που ανήκουν στα φτωχότερα ή στα μεσαία εισοδήματα και οι οποίοι λόγω της κρίσης δεν είναι πλέον σε θέση να εξυπηρετήσουν τα στεγαστικά τους δάνεια. Στην Ελλάδα απαγορεύεται η κατάσχεση. Πρέπει να προστατευθεί η πρώτη κατοικία της κατώτερης και της μεσαίας τάξης, ειδάλλως απειλείται η κοινωνική συνοχή. Πρέπει να στερήσουμε και τη στέγη από οικογένειες όπου όλα τα ενήλικα μέλη είναι άνεργα;
Ερώτηση: Αυτό δεν είναι απαίτηση της Τρόικας.
Απάντηση: Ελπίζω ότι θα υπάρξει συμφωνία. Η Τρόικα θέλει να θέσει πολύ αυστηρούς όρους. Πόσο σημαντική θα ήταν η άρση της απαγόρευσης πλειστηριασμών για το ελληνικό πρόγραμμα προσαρμογής; Δεν έχει σχέση με την επιτυχία του προγράμματος. Εδώ έχουμε το πρόβλημα της προτεσταντικής ηθικής. Οι Έλληνες υφίστανται ταπείνωση στο πλαίσιο της παραδειγματικής διαπαιδαγώγησής τους. Για εμένα ως Έλληνα πολιτικό το ζήτημα είναι η διατήρηση της κοινωνικής συνοχής.
Ερώτηση: Κύριε Υπουργέ, ορισμένοι στην Αθήνα θεωρούν ότι εκπροσωπείτε ένα ξεπερασμένο μοντέλο, διότι το σοσιαλιστικό κόμμα σας, το ΠΑΣΟΚ, μετά τις ευρωεκλογές το Μάιο θα συντριβεί τελειωτικά και θα αποτύχει ως παράγοντας πολιτικής. Πρόκειται για υπερβολές;
Απάντηση: Πρόκειται για το περίφημο πολιτικό κόστος των αντιλαϊκών αποφάσεων. Εάν σε αυτή την κρίση κινούμασταν βάσει των κομματικών συμφερόντων, ίσως η Ελλάδα να μην ήταν τώρα πλέον μέλος της ΕΕ και της ευρωζώνης. Αυτό ακριβώς υποστηρίξαμε πριν από τις εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου του 2012. Το ΠΑΣΟΚ επιβίωσε και για αυτό το λόγο υπάρχει σήμερα κυβέρνηση στην Ελλάδα.
Ερώτηση: Εάν το εκλογικό αποτέλεσμα τον Μάιο είναι άσχημο για το ΠΑΣΟΚ, θα αποσταθεροποιηθεί η ελληνική κυβέρνηση και θα τεθεί σε κίνδυνο το πρόγραμμα των μεταρρυθμίσεων;
Απάντηση: Οι ευρωεκλογές παντού, και όχι μόνο στην Ελλάδα, είναι κατά μία έννοια δημοσκοπήσεις για τις εθνικές κυβερνήσεις. Το ερώτημα της νομιμοποίησης μιας κυβέρνησης είναι μια δυναμική διαδικασία που τίθεται εκ νέου κάθε μέρα. Από την άλλη πλευρά, οι αριθμοί δείχνουν ότι αυτή η κυβέρνηση μπορεί να επιδείξει ένα success story. Η δημοσιονομική προσαρμογή έχει επιτύχει και μέχρι τις ευρωεκλογές έχουμε ακόμη μισό χρόνο. Έξι μήνες για να αλλάξει το κλίμα.
Ερώτηση: Η πλειονότητα των οικονομολόγων θεωρεί ωστόσο ότι ένα νέο κούρεμα είναι αναπόφευκτο.
Απάντηση: Δεν πρόκειται για ένα ακόμη κούρεμα, αλλά για το πως θα καταστεί βιώσιμο το χρέος. Δεν μπορούμε να ζητάμε από τα άλλα ευρωπαϊκά κοινοβούλια κάτι απαράδεκτο ή κάτι που δύσκολα θα εγκριθεί. Έχουμε όμως δυνατότητες και περιθώριο χειρισμών για τη βελτίωση της δομής του ελληνικού χρέους, παραδείγματος χάριν μέσω της επιμήκυνσης του χρόνου αποπληρωμής και της μείωσης των επιτοκίων.
Ερώτηση: Η Ελλάδα βρίσκεται σε κρίση εδώ και πέντε χρόνια. Με ποιον τρόπο έχει αλλάξει άραγε η πολιτική και η άσκηση της εξουσίας τα τελευταία χρόνια;
Απάντηση: Κάθε άλλο παρά ευχάριστο είναι να ασκείς πολιτική στην Ελλάδα. Πρόκειται για εθνικό καθήκον, δεν υπάρχει κανένα προσωπικό κέρδος. Το ζήτημα είναι η διάσωση της χώρας και η διατήρηση της πολιτικής σταθερότητας. Είναι πολύ δύσκολο να καταστεί σαφές στους Έλληνες πολίτες ότι η πορεία που ακολουθούμε είναι μεν δύσκολη και γεμάτη θυσίες αλλά και ότι η απόρριψη αυτής της πορείας θα είναι η απόλυτη καταστροφή.
Ερώτηση: Ο Έλληνας πολίτης βλέπει δύο κύριους υπεύθυνους για αυτή την αθλιότητα: την Άγκελα Μέρκελ, η οποία φταίει για όλα, και τους Έλληνες πολιτικούς. Και εσείς ο ίδιος υφίστασθε επί χρόνια ύβρεις και λοιδορίες, σας έχουν επιτεθεί με γιαούρτια. Πως το αντιμετωπίζετε;
Απάντηση: Είναι δύσκολο για εμένα. Δεν είχα συμμετοχή στην οικονομική πολιτική προ της κρίσης, ούτε στη διαπραγμάτευση για το πρώτο πακέτο βοήθειας, που ήταν σαφώς δυσμενέστερο σε σχέση με το δεύτερο. Παρά ταύτα καθίσταμαι υπεύθυνος για τις συνέπειές τους. Αλλά είμαι εκπρόσωπος του ελληνικού πολιτικού συστήματος και για αυτό το λόγο πρέπει να αντιμετωπίσω και την κριτική για αυτά τα θέματα.
Ερώτηση: Αγνοείτε απλώς όλες τις προσβολές;
Απάντηση: Επουδενί, Αλλά το πως το αντιμετωπίζω και πως το επεξεργάζομαι ψυχολογικά είναι προσωπική υπόθεση. Εν μέσω της μάχης δεν μπορώ να το βάλω κάτω και να εκφράσω δημοσίως τα συναισθήματά μου. Όταν τελειώσει η δημόσια πορεία μου, ίσως συντάξω τα απομνημονεύματά μου και γράψω σε αυτά και κάτι προσωπικό. Αλλά όσο συνεχίζεται η μάχη, αποτελεί καθήκον μου να τραβήξω μια τεχνητή διαχωριστική γραμμή μεταξύ των συναισθημάτων μου και της δουλειάς που πρέπει να γίνει.
Ερώτηση: Αρνείστε λοιπόν για τον εαυτό σας το δικαίωμα να έχετε συναισθήματα;
Απάντηση: Σας ευχαριστώ για το φιλικό ενδιαφέρον για τον ψυχικό μου κόσμο και την ικανότητα ψυχολογικής αντίστασης, αλλά επί της παρούσης απλώς δεν αρμόζει να μιλήσω δημοσίως περί αυτών. Τώρα άμεση προτεραιότητα είναι η εφαρμογή του προγράμματος και η διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής.
Ερώτηση: Έχετε χαρακτηρίσει τον Βολφανγκ Σόιμπλε «φίλο». Τι σημαίνει άραγε το να λέει ένας κορυφαίος πολιτικός εν μέσω μιας κρίσης «Ο υπουργός Χ ή Ψ είναι φίλος μου»;
Απάντηση: Βάσει της δεοντολογίας και της πρακτικής των προσωπικών σχέσεων μεταξύ των Υπουργών στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, όλοι οι Υπουργοί είναι φίλοι μεταξύ τους.
Ερώτηση: Ά μάλιστα...
Απάντηση: Είναι ένα είδος θεσμικής φιλίας. Αλλά ιδίως στην περίπτωση Σόιμπλε, μετά από μια πολύ δύσκολη φάση αντιπαράθεσης, μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις και πολύ δύσκολες κατ΄ιδίαν συνομιλίες, έχουμε αναπτύξει μια θετική προσωπική σχέση. Αυτή είναι σε κάθε περίπτωση η δική μου εντύπωση. Αντιμετωπίζουμε με σεβασμό ο ένας τον άλλο, ακόμη και αν πολιτικά δεν ανήκουμε στον ίδιο χώρο. Εγώ είμαι πρόεδρος του ελληνικού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, ο Σόιμπλε είναι ένας Γερμανός συντηρητικός πολιτικός. Εγώ εκπροσωπώ μια μεσαίου μεγέθους ευρωπαϊκή χώρα, ο Σόιμπλε μια ηγεμονική δύναμη στην Ευρώπη. Αλλά μπορώ να συνομιλώ άμεσα και ανοιχτά μαζί του.
Ερώτηση: Ακόμη και για τον ευρωπαϊκό μηχανισμό εγγυήσεων τραπεζικών καταθέσεων, υπέρ του οποίου τάσεσθε και ο οποίος θα σήμαινε ότι ο καταθέτης στη Ρώμη αναλαμβάνει ευθύνη για τον καταθέτη στο Αμβούργο και αντιστρόφως;
Απάντηση: Η παρουσίαση είναι λανθασμένη. Βάσει των ισχυουσών διατάξεων οι καταθέσεις μέχρι 100.000 ευρώ είναι διασφαλισμένες μέσω των εκάστοτε εθνικών εγγυήσεων. Το
βασικό κριτήριο για έναν καταθέτη δεν είναι τα έσοδα από τόκους τραπεζικών καταθέσεων αλλά το αίσθημα μακροπρόθεσμης ασφάλειας. Επ’ αυτής της βάσης, το γερμανικό τραπεζικό σύστημα είναι πάντοτε πιο ελκυστικό για έναν απλό καταθέτη σε σχέση με το ελληνικό. Εάν επιθυμούμε πραγματικά μια ενιαία χρηματοπιστωτική αγορά, χρειαζόμαστε το ίδιο επίπεδο ασφάλειας στην Ευρώπη. Δεν είναι δυνατό να έχουμε μια ενιαία ευρωπαϊκή αγορά με διαφορετικά επίπεδα ασφάλειας.
Ερώτηση: Εάν αυτό δεν σημαίνει ότι ο καταθέτης στη Ρώμη αναλαμβάνει ευθύνη για τον καταθέτη στο Αμβούργο και αντιστρόφως, τότε τι σημαίνει;
Απάντηση: Τον ενιαίο ευρωπαϊκό μηχανισμό εποπτείας των συστημικών τραπεζών θα πρέπει να ακολουθήσει ένας ενιαίος ευρωπαϊκός μηχανισμός εγγύησης των καταθέσεων. Ειδάλλως δεν είναι δυνατή η επίτευξη μια λειτουργικής ενιαίας αγοράς.
Ερώτηση: Μπορεί η ελληνική κυβέρνηση να εφαρμόσει ουσιώδεις στόχους ή αποφάσεις ενάντια στη βούληση της Τρόικας;
Απάντηση: Σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής άμυνας έχουμε την απόλυτη κυριαρχία στη λήψη αποφάσεων. Σε θέματα δημοσιονομικής πολιτικής δεσμευόμαστε πάντοτε από τις γενικές υποχρεώσεις μας ως μέλος της ευρωζώνης και ειδικότερα από τους ιδιαίτερα αυστηρούς περιορισμούς που θέτουν οι πιστωτές μας. Αλλά το ίδιο συμβαίνει και με τους Πορτογάλους ή τους Ιρλανδούς.
Ερώτηση: Τα μεταρρυθμιστικά προγράμματα στην Κύπρο, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία εφαρμόζονται χωρίς να προκαλείται θόρυβος, σε αντίθεση με την Αθήνα όπου συχνά δημιουργούνται τριβές ανάμεσα στην Κυβέρνηση και την Τρόικα.
Απάντηση: Τι εννοείτε; Στην Κύπρο και στην Πορτογαλία συμβαίνει ακριβώς το ίδιο.
Ερώτηση: Μα κύριε Υπουργέ! Ακούσατε ποτέ ότι η Τρόικα εγκατέλειψε εσπευσμένα τη Λισσαβόνα γιατί εξοργίσθηκε πως για άλλη μια φορά δεν τηρήθηκαν οι υποσχέσεις; Αυτό συμβαίνει μόνο στην Αθήνα.
Απάντηση: Η Ελλάδα έλαβε 250 δις €, η Πορτογαλία 80 δις €.
Ερώτηση: Και αυτό δίνει το δικαίωμα στην Αθήνα να δημιουργεί τριπλάσια προβλήματα από ότι η Πορτογαλία;
Απάντηση: Όχι. Αλλά η Τρόικα αντιμετωπίζει εδώ πολύ μεγαλύτερο ρίσκο.
Ερώτηση: Αυτή είναι η εξήγηση που δίνετε, γιατί υπάρχουν διαρκώς προστριβές και απειλές ανάμεσα στους δανειστές και στην Αθήνα;
Απάντηση: Οι δημοσιονομικές επιτυχίες που έχουμε να επιδείξουμε είναι πολύ πιο εντυπωσιακές από οποιοδήποτε άλλο κράτος, που εφαρμόζει ένα πρόγραμμα δημοσιονομικής σύγκλισης.
Ερώτηση: Μα με ένα κούρεμα χρέους που ανέρχεται στο 63% του ΑΕΠ της Ελλάδας και το οποίο δεν έχει άλλο ιστορικό προηγούμενο, τόσο η Πορτογαλία όσο και οι άλλες χώρες που εντάχθηκαν στον μηχανισμό διάσωσης θα είχαν να επιδείξουν ανάλογα εντυπωσιακά στοιχεία.
Απάντηση: Δεν θα προβώ σε αντιπαραγωγικές συγκρίσεις. Σέβομαι τον λαό και την κυβέρνηση της Πορτογαλίας. Επικεντρώνομαι στην κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, όπου αυτή τη στιγμή ένα κύριο θέμα της συζήτησης που διεξάγεται στο
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι το ζήτημα της δημοκρατικής ευθύνης της Τρόικας. Προβλέπεται στα κείμενα των Συνθηκών η Τρόικα ως θεσμός;
Ερώτηση: Όχι, όπως επίσης ούτε και η υποχρέωση να αναλαμβάνει κανείς την ευθύνη για τα χρέη άλλων χωρών – κάτι που αποκλείεται ρητά.
Απάντηση: Η άλλη λύση θα ήταν η χρεοκοπία και η διάλυση της Ευρωζώνης. Το πρόβλημα είναι πως δεν υπάρχουν ρυθμίσεις όσον αφορά την ευθύνη και τη διαφάνεια της Τρόικας όπως επίσης πως δεν υπάρχει δυνατότητα να συμμετέχει στη συζήτηση και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η Τρόικα προέκυψε μετά από συμφωνία ανάμεσα στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Είναι νόμιμη αλλά υπάρχει ένα θέμα νομιμοποίησης, δηλαδή πώς συνάδει θεσμικά η Τρόικα με τον κοινοβουλευτικό χαρακτήρα που έχουν οι ευρωπαϊκές δομές.
Ερώτηση: Θέλετε η Τρόικα να δίνει αναφορά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο;
Απάντηση: Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διενεργεί προς το παρόν επαφές με την Τρόικα. Αυτή τη στιγμή εξάλλου δεν αντιπροσωπεύει μόνο τους τρείς θεσμούς που εκπροσωπεί, δηλαδή την ΕΚΤ, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το ΔΝΤ αλλά και τις κυβερνήσεις των κρατών της Ευρωζώνης. Μόνο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν έχει λόγο αν και εισακούεται για όλα τα άλλα ζητήματα.
Ερώτηση: Αυτό σημαίνει πως τα κράτη που δανείζουν τα χρήματα, διαθέτουν τα δισεκατομμύρια και αναθέτουν στην Τρόικα τον έλεγχο τού τρόπου που διατίθενται τα δανεικά χρήματα, ώστε η πλειοψηφία αυτών που λαμβάνουν τα χρήματα να μπορούν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να καθορίζουν τί επιτρέπεται να ελέγχει η Τρόικα και τί όχι.
Απάντηση: Αυτό αποτελεί μία φυσιολογική περιγραφή τού τρόπου με τον οποίον προκύπτει ο ευρωπαϊκός προϋπολογισμός.
Ερώτηση: Κάτι που δεν έχει βέβαια σχέση με τα δισεκατομμύρια προκειμένου ένα κράτος να μην οδηγηθεί στη χρεοκοπία!
Απάντηση: Υπάρχει ένας σαφής διαχωρισμός ανάμεσα σε αυτούς που δίνουν και σε αυτούς που παίρνουν στην ΕΕ. Αποδέχομαι απολύτως τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τις δανειακές συμβάσεις. Είμαστε πρόθυμοι να τηρήσουμε τις οικονομικές μας υποχρεώσεις – αλλά όχι χωρίς να υπάρχει ο παραμικρός δημοκρατικός έλεγχος. Το ίδιο ερώτημα μπορεί κανείς να θέσει σε σχέση με την ΕΚΤ και τις άλλες Κεντρικές Τράπεζες. Σε ποιόν δίνουν λόγο οι επικεφαλής των Κεντρικών Τραπεζών; Μήπως στον Θεό; Είναι αυτό δημοκρατικό;
Ερώτηση: Εάν η ΕΚΤ βρισκόταν υπό τον έλεγχο ανθρώπων σαν κι εσάς –
Απάντηση: Το παιχνίδι των θεσμικών αρμοδιοτήτων στην ΕΕ είναι πολύ σκληρό. Ο πυρήνας του ευρωπαϊκού προβλήματος είναι αυτό το παιχνίδι των αρμοδιοτήτων. Ο έλεγχος των Κεντρικών Τραπεζών από πολιτικούς είναι το ένα θέμα, και ένα άλλο ένας κεντρικός, δημοκρατικός, θεσμικά οργανωμένος έλεγχος.
Ερώτηση: Πολιτικοί δεν θα έπρεπε σε καμιά περίπτωση να επηρεάζουν την πολιτική μιας Κεντρικής Τράπεζας, κι αυτό γιατί εάν άνθρωποι σαν εσάς –
Απάντηση: Σε ποιόν δίνει λόγο ο επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Κεντρικής Τράπεζας;
Ερώτηση: Το γερμανικό μάρκο ήταν επί σειρά δεκαετιών ισχυρό γιατί πολιτικοί σας εσάς δεν μπορούσαν να έχουν καμία επιρροή στην στρατηγική της Ομοσπονδιακής Κεντρικής Τράπεζας.
Απάντηση: Και γιατί όχι; Είναι οι Τράπεζες πιο αξιόπιστες, διαθέτουν περισσότερη ηθική και είναι αποτελεσματικότερες από την πολιτική;
Ερώτηση: Τράπεζες και Τραπεζίτες σε αυτή την κρίση –
Απάντηση: Γιατί; Επειδή είναι ένα πρόβλημα δημοκρατικό. Ένα πολύ μεγάλο δημοκρατικό πρόβλημα !
Ερώτηση: Ο Λουκάς Παπαδήμος, πρώην Αντιπρόεδρος της ΕΚΤ και από το 2011 έως το 2012 πρωθυπουργός της Ελλάδας, είχε ήδη πριν μία δεκαετία προειδοποιήσει, πως εάν κανείς εμπιστευθεί τη σταθερότητα του Ευρώ σε πολιτικούς είναι σαν να δίνει σε έναν δυνάμει αλκοολικό το κλειδί από το ερμάρι όπου βρίσκονται τα ποτά.
Απάντηση: Αυτό το είδος της κριτικής που ασκείται σε πολιτικούς με θλίβει. Κι αυτό γιατί το πολιτικό προσωπικό είναι ο νόμιμος αντιπρόσωπος των πολιτών.
Ερώτηση: Και τί ήταν αυτό που κατάφερε το πολιτικό προσωπικό στην Ελλάδα;
Απάντηση: Ήταν μόνο το πολιτικό προσωπικό; Δεν συμμετείχαν και οι Τραπεζίτες, οι επιχειρηματίες, οι διανοούμενοι, οι πανεπιστημιακοί και οι δημοσιογράφοι;
http://www.newsbeast.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου