«Η υπόθεση κακοφόρμισε». Η φράση αυτή στελέχους του οικονομικού επιτελείου που έχει γνώση των διαπραγματεύσεων για τις ΕΑΣ-ΕΛΒΟ και ΛΑΡΚΟ είναι ενδεικτική. Και δεν αφορά μόνον το, εδώ και χρόνια, γνωστό ζήτημα με τις παράνομες κρατικές επιδοτήσεις προς την εταιρεία (σ.σ. σχετική αλληλογραφία υπάρχει εδώ και μία τριετία) αλλά και το γεγονός ότι η υπόθεση «κρεμάστηκε στα μανταλάκια», μετά τη διαρροή του e-mail που απέστειλε ο Ματίας Μορς προς την Γραμματέα του Υπ.Οικ. Χριστίνα Παπακωνσταντίνου.
Η εκπόνηση ενός κοινά αποδεκτού σχεδίου αναδιάρθρωσης των τριών επιχειρήσεων, μάλιστα, έχει συμφωνηθεί ότι αποτελεί προαπαιτούμενο για την εκταμίευση της επόμενης δόσης και, συνεπώς, η
ελληνική πλευρά δεν μπορεί να προσδοκά, απλώς, σε μία πολιτική συμφωνία. Αντιθέτως, θα πρέπει να αναζητηθεί αρχικά κοινός τόπος επί των τεχνικών ζητημάτων με την τρόικα και εν συνεχεία να επιδιωχθεί μία πολιτική παρέμβαση που θα λύσει το γόρδιο δεσμό. Επί του παρόντος, τέτοιος κοινός τόπος δεν υπάρχει.
Νέο σχέδιο
Ήδη πριν τη δημοσιοποίηση του e-mail, στο κυβερνητικό επιτελείο είχε σημάνει συναγερμός καθώς ήταν σαφές ότι απαιτείται μία νέα ελληνική πρόταση. Αυτή έχει αρχίσει και διαμορφώνεται ήδη και περιλαμβάνει εκτός από την περαιτέρω συρρίκνωση των ΕΑΣ και μία ισχυρή πολιτική θέση ότι η Ελλάδα, λόγω γεωγραφικής θέσης και γενικευμένης αστάθειας στην Ανατολική Μεσόγειο, δεν μπορεί να απολέσει μίας κάποιας μορφής αμυντική βιομηχανική υποδομή. Στο ίδιο κείμενο θα περιλαμβάνεται και σειρά επιχειρημάτων με στόχο να αμβλυνθούν οι αντιδράσεις της τρόικας, κυρίως της Κομισιόν εν προκειμένω, για το ζήτημα των παράνομων κρατικών επιδοτήσεων προς τις εταιρείες. Το παράδειγμα της αντιμετώπισης που υπήρξε ως προς τα ισπανικά ναυπηγεία είναι ένα από αυτά που θα περιλαμβάνονται στην ελληνική απάντηση έναντι της τρόικας.
Χαμηλοί τόνοι
Αξιοπρόσεκτο είναι ότι σε αντίθεση με την Φώφη Γεννηματά, τόσο ο Γιάννης Στουρνάρας όσο, κυρίως, το Μαξίμου κρατούν χαμηλούς τόνους στο ζήτημα, έχοντας προφανώς γνώση των δυσκολιών της διαπραγμάτευσης. Παρά τις «κορόνες» περί μάχης είναι σαφές ότι η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με μία πολύ δύσκολη διαπραγμάτευση που μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα μία ακόμη εμπλοκή με την τρόικα και, συνεπώς, την κατάρρευση του σχεδιασμού για αναίμακτο κλείσιμο της επικείμενης αξιολόγησης. Παρά τις περί του αντιθέτου εισηγήσεις που δέχεται ο κ. Σαμαράς, δεν θεωρείται πιθανή μία ρήξη, σε αυτή τη φάση τουλάχιστον, με την τρόικα. Αντιθέτως, όπως προαναφέρθηκε, θα επιδιωχθεί μία συμβιβαστική λύση που θα «απαντά» στις θέσεις και των δύο πλευρών. Για πολλούς, άλλωστε, τόσο στο Οικονομικό επιτελείο όσο και στο Μαξίμου, ο χρόνος της διαπραγμάτευσης και ενδεχομένως της αντιπαράθεσης δεν είναι τώρα αλλά σε μερικούς μήνες…
Διαβάστε το e-mail που έβαλε φωτιά στην κυβέρνηση:
Thank you very much for forwarding the restructuring plans for the three companies. Please find a detailed reaction from our side with the conclusion that the proposed restructuring plans are in our view not viable or realistic and do not guarantee a sustainable solution from the economic efficiency, budgetary and state aid points of view. In our view, the option of closure/liquidation must be considered for all three companies (as reflected in the language of the MEFP/MoU and the public announcement in July). In this context, any liquidation should not be conditional on indemnities going beyond legal requirements or on a redeployment of the work force.
LARCO
Our main concern for LARCO is that in your proposal the tendering processes for the two asset clusters are not fully independent from each other (for the privatisation of the smelter and the mines, respectively), thus involving business continuity without addressing the fundamental state aid concerns (the transaction is structured in such a way that there is a high probability that the same investor will acquire both tendered assets and will thus be liable to pay back the State aid). Moreover, the potential investors are required to maintain employment in an over-staffed organisation that has been loss-making since 2008. This is an objective which is not commensurate with long term viability of the company and is creating additional financial risks.
The alternatives for the government should be either to sell the asset and expect from the buyer to pay the state aid back (as mentioned in the Almunia-Rehn letter) or to sell separately the Agios Ioanis/Larymna concession and the remaining Larco assets in an unbundled fashion, without giving the investor any specific option to acquire all assets or liquidate them otherwise (if they do not find buyers). In this context, the assessment of the alternatives would be facilitated if you could provide us with pre- and post-restructuring financial accounts.
HDS
You are envisaging 144 million Euro of State funds to the military activities that would result from the split between civil and military activities of HDS, additional to the already inherited liabilities from the past. The proposal is basically calling for a rather generous early retirement and exit scheme which would have implications in terms of fiscal space and the programme. Given the fiscal space constraints and the dependence of the company on domestic orders, we believe that this is not a viable solution and the company should be liquidated. If a case could be made from a national defence objective perspective, this has to involve a substantially downsized/restructured company which is domestically-oriented. It has to be seen whether at such lower scale (given lower revenues but possibly high fixed costs) it makes sense from an economic point of view to keep the company on the market or whether one should just to proceed with outright liquidation.
ELVO
The special liquidation plan is more costly compared to bankruptcy. For example, if the company is liquidated 13.5 million euro are needed for severance payments; however if the company continues to function under special liquidation regime it will need 27.5 million euro to run operations until the conclusion of the current backlog contracts.
The assumption in your analysis that the shareholder’s losses will stop upon the completion of the backlog contracts and that the company may win further contracts allowing thus the completion of the development plan is not realistic and does not guarantee any security related to the viability and future of the company. In conclusion, we consider that an outright bankruptcy of the company is the most desirable and realistic solution.
We look forward to receiving a new improved version of the restructuring/liquidation plans for the three companies which take into account our comments/suggestions.
Best regards,
Matthias
Σύσκεψη, αύριο, των συνδικάτων για ΕΛΒΟ, ΕΑΣ και ΛΑΡΚΟ
Ανοιχτή σύσκεψη για τις εξελίξεις στις επιχειρήσεις ΕΛΒΟ, ΕΑΣ και ΛΑΡΚΟ, θα πραγματοποιήσουν αύριο οι διοικήσεις της ΓΣΕΕ, του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου και των σωματείων της, στην αίθουσα συνεδριάσεων του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης.
Η ΓΣΕΕ, σε ανακοίνωσή της, κάνει λόγο για «απαράδεκτη πρακτική και τακτική της κυβέρνησης, η οποία για ακόμα μία φορά αποδεικνύει ότι το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να υιοθετεί τις προσταγές των δανειστών».
Matrix.gr
Η εκπόνηση ενός κοινά αποδεκτού σχεδίου αναδιάρθρωσης των τριών επιχειρήσεων, μάλιστα, έχει συμφωνηθεί ότι αποτελεί προαπαιτούμενο για την εκταμίευση της επόμενης δόσης και, συνεπώς, η
ελληνική πλευρά δεν μπορεί να προσδοκά, απλώς, σε μία πολιτική συμφωνία. Αντιθέτως, θα πρέπει να αναζητηθεί αρχικά κοινός τόπος επί των τεχνικών ζητημάτων με την τρόικα και εν συνεχεία να επιδιωχθεί μία πολιτική παρέμβαση που θα λύσει το γόρδιο δεσμό. Επί του παρόντος, τέτοιος κοινός τόπος δεν υπάρχει.
Νέο σχέδιο
Ήδη πριν τη δημοσιοποίηση του e-mail, στο κυβερνητικό επιτελείο είχε σημάνει συναγερμός καθώς ήταν σαφές ότι απαιτείται μία νέα ελληνική πρόταση. Αυτή έχει αρχίσει και διαμορφώνεται ήδη και περιλαμβάνει εκτός από την περαιτέρω συρρίκνωση των ΕΑΣ και μία ισχυρή πολιτική θέση ότι η Ελλάδα, λόγω γεωγραφικής θέσης και γενικευμένης αστάθειας στην Ανατολική Μεσόγειο, δεν μπορεί να απολέσει μίας κάποιας μορφής αμυντική βιομηχανική υποδομή. Στο ίδιο κείμενο θα περιλαμβάνεται και σειρά επιχειρημάτων με στόχο να αμβλυνθούν οι αντιδράσεις της τρόικας, κυρίως της Κομισιόν εν προκειμένω, για το ζήτημα των παράνομων κρατικών επιδοτήσεων προς τις εταιρείες. Το παράδειγμα της αντιμετώπισης που υπήρξε ως προς τα ισπανικά ναυπηγεία είναι ένα από αυτά που θα περιλαμβάνονται στην ελληνική απάντηση έναντι της τρόικας.
Χαμηλοί τόνοι
Αξιοπρόσεκτο είναι ότι σε αντίθεση με την Φώφη Γεννηματά, τόσο ο Γιάννης Στουρνάρας όσο, κυρίως, το Μαξίμου κρατούν χαμηλούς τόνους στο ζήτημα, έχοντας προφανώς γνώση των δυσκολιών της διαπραγμάτευσης. Παρά τις «κορόνες» περί μάχης είναι σαφές ότι η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με μία πολύ δύσκολη διαπραγμάτευση που μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα μία ακόμη εμπλοκή με την τρόικα και, συνεπώς, την κατάρρευση του σχεδιασμού για αναίμακτο κλείσιμο της επικείμενης αξιολόγησης. Παρά τις περί του αντιθέτου εισηγήσεις που δέχεται ο κ. Σαμαράς, δεν θεωρείται πιθανή μία ρήξη, σε αυτή τη φάση τουλάχιστον, με την τρόικα. Αντιθέτως, όπως προαναφέρθηκε, θα επιδιωχθεί μία συμβιβαστική λύση που θα «απαντά» στις θέσεις και των δύο πλευρών. Για πολλούς, άλλωστε, τόσο στο Οικονομικό επιτελείο όσο και στο Μαξίμου, ο χρόνος της διαπραγμάτευσης και ενδεχομένως της αντιπαράθεσης δεν είναι τώρα αλλά σε μερικούς μήνες…
Διαβάστε το e-mail που έβαλε φωτιά στην κυβέρνηση:
Thank you very much for forwarding the restructuring plans for the three companies. Please find a detailed reaction from our side with the conclusion that the proposed restructuring plans are in our view not viable or realistic and do not guarantee a sustainable solution from the economic efficiency, budgetary and state aid points of view. In our view, the option of closure/liquidation must be considered for all three companies (as reflected in the language of the MEFP/MoU and the public announcement in July). In this context, any liquidation should not be conditional on indemnities going beyond legal requirements or on a redeployment of the work force.
LARCO
Our main concern for LARCO is that in your proposal the tendering processes for the two asset clusters are not fully independent from each other (for the privatisation of the smelter and the mines, respectively), thus involving business continuity without addressing the fundamental state aid concerns (the transaction is structured in such a way that there is a high probability that the same investor will acquire both tendered assets and will thus be liable to pay back the State aid). Moreover, the potential investors are required to maintain employment in an over-staffed organisation that has been loss-making since 2008. This is an objective which is not commensurate with long term viability of the company and is creating additional financial risks.
The alternatives for the government should be either to sell the asset and expect from the buyer to pay the state aid back (as mentioned in the Almunia-Rehn letter) or to sell separately the Agios Ioanis/Larymna concession and the remaining Larco assets in an unbundled fashion, without giving the investor any specific option to acquire all assets or liquidate them otherwise (if they do not find buyers). In this context, the assessment of the alternatives would be facilitated if you could provide us with pre- and post-restructuring financial accounts.
HDS
You are envisaging 144 million Euro of State funds to the military activities that would result from the split between civil and military activities of HDS, additional to the already inherited liabilities from the past. The proposal is basically calling for a rather generous early retirement and exit scheme which would have implications in terms of fiscal space and the programme. Given the fiscal space constraints and the dependence of the company on domestic orders, we believe that this is not a viable solution and the company should be liquidated. If a case could be made from a national defence objective perspective, this has to involve a substantially downsized/restructured company which is domestically-oriented. It has to be seen whether at such lower scale (given lower revenues but possibly high fixed costs) it makes sense from an economic point of view to keep the company on the market or whether one should just to proceed with outright liquidation.
ELVO
The special liquidation plan is more costly compared to bankruptcy. For example, if the company is liquidated 13.5 million euro are needed for severance payments; however if the company continues to function under special liquidation regime it will need 27.5 million euro to run operations until the conclusion of the current backlog contracts.
The assumption in your analysis that the shareholder’s losses will stop upon the completion of the backlog contracts and that the company may win further contracts allowing thus the completion of the development plan is not realistic and does not guarantee any security related to the viability and future of the company. In conclusion, we consider that an outright bankruptcy of the company is the most desirable and realistic solution.
We look forward to receiving a new improved version of the restructuring/liquidation plans for the three companies which take into account our comments/suggestions.
Best regards,
Matthias
Σύσκεψη, αύριο, των συνδικάτων για ΕΛΒΟ, ΕΑΣ και ΛΑΡΚΟ
Ανοιχτή σύσκεψη για τις εξελίξεις στις επιχειρήσεις ΕΛΒΟ, ΕΑΣ και ΛΑΡΚΟ, θα πραγματοποιήσουν αύριο οι διοικήσεις της ΓΣΕΕ, του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου και των σωματείων της, στην αίθουσα συνεδριάσεων του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης.
Η ΓΣΕΕ, σε ανακοίνωσή της, κάνει λόγο για «απαράδεκτη πρακτική και τακτική της κυβέρνησης, η οποία για ακόμα μία φορά αποδεικνύει ότι το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να υιοθετεί τις προσταγές των δανειστών».
Matrix.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου