Μελλοθάνατοι

Του Θανάση Νικολαΐδη

ΤΟ μελέτησαν, το σχεδίασαν (πρόσωπα, μυστικές και
φανερές υπηρεσίες) πίσω από την πλάτη του και το’
δωσαν στον κ. Ομπάμα. Για να το διαβάσει! Λες και
συνδέεται με τις προθέσεις του η επίθεση στη Συρία,
η βιτρίνα σχετίζεται με το παραβάν, πως ο ίδιος
κουμαντάρει τον κόσμο.
ΚΙ ύστερα; Έριξαν μια φευγαλέα ματιά στον περίγυρο. Δεν χρειάζεται να
μετρήσουν οι ΗΠΑ τους φίλους, συμμάχους και «συμμάχους». Όλοι
δεμένοι στο άρμα τους εκόντες - άκοντες συρόμενοι και με κάποιους
υπερβαλλόντως «πρόθυμους». Έκλεισαν το μάτι στον Κάμερον των
Άγγλων σαν συνέχεια του ανεκδιήγητου Μπλερ και «τσίμπησε».
Ωστόσο, μη ξεχνάμε την ιστορική «σύμπραξη» των Αγγλο-Αμερικάνων.
Σε θέματα παγκόσμιου ενδιαφέροντος, αλλά και…ελληνικού. Με «συνέργεια» των Άγγλων για τη Μικρασιατική μας τραγωδία και τον Τσώρτσιλ να παραδίδει στους Αμερικάνους τη σκυτάλη του
Εμφυλίου
μας.
ΡΙΞΑΜΕ κι εμείς τη ματιά τριγύρω. Για αντίπαλο (των Αμερικανών) που
θα τους φρέναρε. Για να μη μετράμε αραδιασμένα πτώματα αμάχων της
«χειρουργικής» τους επίθεσης με αποκλίσεις «κατά λάθος». (Μια
χειρουργική επέμβαση είναι για να ΔΙΝΕΙ ζωή).
ΤΙ είδαμε και…δεν μας καθησύχασε; Τον (αμερικανοκίνητο) ΟΗΕ
ράθυμο και σκοπίμως βραδυπορούντα, για να τον προλάβουν οι
βόμβες. Δεν μάθαμε για αγωνιώδεις συνεδριάσεις του Σ.Α. , για
«κυανόκρανους» στη Συρία του Εμφυλίου.
ΥΣΤΕΡΑ στρέψαμε την κεφαλή προς…αριστερά, αναζητώντας τους
Ρώσους. Άφαντοι! Διαφωνούν με την επικείμενη επέμβαση
ψελλίζοντας-δεν τους είδαμε να συγκρατούν του «βομβιστές
απειλώντας τους με δικές τους…βόμβες. Έτσι έκαναν πάντα. Και «τότε»
που δεν έπαιρναν χαμπάρι απ’ τα «παιχνίδια» των Αμερικανών σε
βάρος τους και σήμερα που σφυρίζουν αδιάφορα.
ΥΣΤΕΡΑ ψάξαμε για την…Κίνα. Δεξιά κι αριστερά την κεφαλή…μπας και
ισορροπήσει ιδεολογικά. Θυμηθήκαμε τους φοιτητές δεμένους
πισθάγκωνα, αραδιασμένους στην Πλατεία Τιεν Αμέν. Να βγαίνει η
ψυχή τους με μια σφαίρα στον τράχηλο (σαν τα μοσχάρια), πριν βγει
καλά-καλά η κραυγή τους για δημοκρατία. Τους κινέζους της πρεσβείας
που έκλαιγαν(!) απ’ τις Νατοϊκές βόμβες, κάπου στα Βαλκάνια.
(Αύριο η συνέχεια)
Του Θανάση Νικολαίδη