Η κρίση και το διακύβευμα των εκλογών

Η χώρα μας μετεωρίζεται μέσα σε μια ατελείωτη μετάβαση.
Η ταυτόχρονη κρίση σε πολιτικό, οικονομικό και αξιακό επίπεδο επιβάλλει τη μετάβαση από τα χρεωκοπημένα μοντέλα του παρελθόντος σε νέα υποδείγματα πολιτικής και παραγωγικής οργάνωσης.
Το βασικό διακύβευμα των επόμενων εκλογών είναι ακριβώς η αφήγηση αυτής της μετάβασης προς το νέο. Το γεγονός ότι κανείς από τους πολιτικούς φορείς δεν την έχει, δε σημαίνει πως μπορούμε να την παρακάμψουμε.
Κύριο χαρακτηριστικό της παρούσας συγκυρίας είναι πως η ελληνική πολιτική τάξη υφίσταται τη μετάβαση, αντί να ηγείται αυτής.
Η άμεση συνέπεια είναι να συνθλίβεται μεταξύ της «υπαλληλικής» υπευθυνότητας έναντι του μνημονίου και της ανεύθυνης κερδοσκοπίας στο χρηματιστήριο της οργής.
Προφανώς, η τρομερή ένταση και έκταση της δημοσιονομικής και οικονομικής κρίσης παίζει σημαντικό ρόλο στο να εμφανίζεται το ελληνικό πολιτικό σύστημα αδύναμο και άβουλο.
Παράλληλα, όμως, για τη σημερινή απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών έπαιξαν καθοριστικό ρόλο:
• η έλλειψη σχεδίου για το μέλλον της χώρας
• η απουσία πολιτικής στρατηγικής για τη διαμόρφωση ενός κοινωνικού μπλοκ υποστήριξης των απαραίτητων μεταρρυθμίσεων αλλά και
• η «εντροπία» στις απόψεις αυτών που όφειλαν να πρωταγωνιστήσουν στις αλλαγές.
Τίποτα από τα παραπάνω δε λύθηκε από τις αλλεπάλληλες ανακοινώσεις ίδρυσης νέων κομμάτων.
Τα στοιχεία αυτά, σε συνδυασμό με α)την αποξένωση των πολιτών από τους θεσμούς, β) την κρίση αντιπροσώπευσης και γ) τη «ρηχότητα» του κυρίαρχου δημόσιου λόγου, δεν προδιαγράφουν ευοίωνες πολιτικές εξελίξεις.
Συνεπώς το διακύβευμα παραμένει αυτό που ήταν την επαύριο των εκλογών του 2009:πως η χώρα θα δρομολογήσει μία εθνική προσπάθεια για ριζοσπαστική αναδιοργάνωση της παραγωγής, της πολιτικής και των κοινωνικών θεσμών.

Κεντρική επιδίωξη αυτής της προσπάθειας είναι ο ανασχεδιασμός όλων των δημόσιων λειτουργιών με όρους αποτελεσματικότητας (με βάση τα ευρωπαϊκά πρότυπα), κοινωνικής δικαιοσύνης και συνοχής.
Η προσπάθεια αυτή είναι επείγουσα. Και ως εκ τούτου είναι ιστορικά δικαιολογημένη η έντονη αναζήτηση μιας νέας πολιτικής λύσης, που υπερβαίνει το σημερινό κατακερματισμό και την προσκόλληση σε παλιές ιδέες και πρακτικές.
koinonikos syndesmos