Το λακίζειν εστί φιλοσοφείν…

Δεν πειράζει που μας ξεγελάσα­τε, μας υποτιμήσατε τη νοημο­σύνη, μας κακολογήσατε, μας δείξατε με το δάχτυλο, μας κλέψατε, μας στερήσατε δικαιώματα, ανοίξατε διάπλατα την πόρτα στη δυστυχία μας και γενικώς μας στοχοποιήσατε… Εμείς είμαστε αμετανόητα ψυχοπονιάρηδες, αισθηματίες, κωλοέλληνες. Γι’ αυτό, αν, έστω και τώρα, ύστερα από τα τό­σα εγκλήματα, συνεργαστείτε μαζί μας αποχωρώντας για πάντα απ’ τη ζωή μας, θα πούμε «νερό κι αλάτι!» και θα σας ξεχάσουμε.
Αντέστε λοιπόν στην ευχή του λαού και της απεργίας, προτού αγριέψουν τα πράγματα κι αρχίσει να γίνεται πιο ορα­τή η πιθανότητα να αντιμετωπίσετε ρεαλιστικές τιμωρίες. Στην ειρηνική αυτή κατεύθυνση και με τις καλύτερες των προθέσεων, η στήλη σάς προτείνει δυο - τρεις βασικούς αλλά και θεαματικούς τρόπους εξόδου, ισάξιους των δυνατών ονομάτων σας… (Παπανδρέου, Βενιζέ­λος κ.λπ.).
Φως στο βάθος του τούνελ
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, στην πάντα επίκαιρη Γερμα­νία, μία ομάδα φυλακισμένων διάνοι­ξε ένα δαιδαλώδες τούνελ, 10 μέτρα κάτω από τη γη, και απέδρασε από τις φυλακές Stalag Luft. Δεν γνωρίζου­με πόσο σαθρό είναι το έδαφος κάτω από το Μέγαρο Μαξίμου, αλλά σίγου­ρα, εκτός από κουταλάκια του γλυκού νερού (εντός των οποίων πνίγεστε κά­θε τόσο εδώ και δύο χρόνια) κι από τη stalag χουφτ σας… μπορείτε να προμη­θευτείτε από την τρόικα ποικίλα αιχμη­ρά αξεσουάρ, απ’ αυτά που φέρνει μαζί της κάθε φορά που σας επισκέπτεται, και να πραγματοποιήσετε ριφιφί προς την ελευθερία. Εξάλλου, διαθέτετε στο κόμμα και δύο φυσικούς μετροπόντικες. Τον Θόδωρο και τον Βαγγέλη. Το μυστικό είναι να σκάσετε και να σκά­ψετε μέχρι να δείτε (κατά την προσφι­λή και προφητική έκφραση του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ) «φως στο βάθος του τού­νελ»… Προσοχή! Μην τεμπελιάσετε και μην αναθέσετε πάλι το έργο σε ημέτε­ρες κατασκευαστικές
εταιρείες γιατί οι ευεργετηθέντες είναι πάντοτε οι αγνωμονέστεροι. Τώρα που το ταμείον είναι μείον και που η πεσμένη σας δημοφιλία προοιωνίζεται αποκαθήλωση, δεν το έχουν σε τίποτα οι κονστράκτορες, αφού σας βάλουν να βουρλιστείτε κάμποσο κάνοντας κύκλους γύρω από τον γερμανικό άξονά σας, να σας παρασύ­ρουν σε καμιά γιάφκα οικοδόμων. Κα­λού - κακού, πριν ξεμυτίσετε από τη γη, πετάξτε διερευνητικά μέσα από την τρύπα μερικές λέξεις - κλειδιά, όπως: ΔΕΗ, εφορία, Πολ Τόμσεν. Αν δεν σας κλείσουν το στόμα με χίλια χωμάτινα φιλιά, μάλλον βρίσκεστε στην ασφαλή Βόρεια Αφρική.
Με τον τρόπο του Μωυσή…
Για να δώσετε σάρκα και οστά σ’ αυτό το φευγιό - υπερπαραγωγή, χρειάζεστε ένα ραβδί, πολλή πίστη και μια θάλασσα επιδεκτική χωρίστρας (θα πρέπει να δι­αχωριστούν τα ύδατα και να δημιουργη­θεί μία λωρίδα στεριάς, διά της οποίας θα αποδράσετε εσείς, ως υδρόβιες ψεί­ρες, στην αντίπερα όχθη). Μοιάζει εξω­πραγματικό, αλλά στις μέρες μας και χρέη κουρεύονται και θάλασσες κου­ρεύονται όταν η ώρα το καλέσει. Βάλ­τε πάνω από το κολάν ένα άνετο ριχτό νεγκλιζέ με την ημισέλινο σε εμφανές σημείο, κατεβείτε στον Πειραιά, στρα­φείτε (όσο και αν σας είναι δύσκολο) στην Ανατολή, σηκώστε το ραβδί σας (το κλομπ είναι εύκολη λύση, αλλά είναι κοντό, αρνητικά φορτισμένο και δεν εν­δείκνυται), πείτε το Σύμβολο της τράπεζας Πίστεως ή ό,τι άλλο σας βρίσκεται σε πατερημά και αφερίμ και μπατσίστε τα νερά με όλη σας τη δύναμη. Για να πι­άσετε το φίλινγκ, πείτε: «Να κι εγώ!»… Αν λειτουργήσετε σβέλτα και ευέλικτα και μπείτε στη διαδικασία του θαύμα­τος πριν σας πετύχουν οι λιμενεργάτες και πριν προλάβει να διαβρωθεί το ρα­βδί από την επαφή με τον βούρκο του λιμανιού (θέλει περί τα 23 δευτερόλε­πτα), τα νερά θα μετατοπιστούν και οι φράντζες του κύματος θα κυματίσουν εκατέρωθεν του θείου μονοπατιού, δη­μιουργώντας τις ιδανικές προϋποθέσεις για πεζοπορία μέχρι την ΑΟΖ του φίλου σας Ερντογάν. Εκεί, θα σας παραλάβουν οι Τούρκοι ψαράδες και θα σας μάθουν να ρίχνετε παραγάδι και να βγάζετε τί­μια το παντεσπάνι σας…
Απόδραση Αλκουτράζ
Δεν θα δυσκολευτείτε καθόλου. Ύστερα από τόσες τρύπες στο νερό, μία τρύπα στο τσιμέντο θα είναι παιχνιδάκι για σας. Να εντοπίσετε λοιπόν την πιο παχιά τσιμεντόπλακα της Ολυμπιακής εποχής Σημίτη και να την κουτουλίσετε με την κούτρα σας μέχρις ότου υποχω­ρήσει και σας επιτρέψει να τη διαπεράσετε. Επειδή, εντός τη χώρας, όπου κι αν πάτε, κανείς δεν θα σας κρύψει, κα­λό θα ήταν να παραμείνετε εντοιχισμέ­νοι μέχρι να ηρεμήσουν λίγο τα πνεύμα­τα. Έπειτα εσείς είστε κυβερνήτες και ύπαρχοι για υπερωκεάνια. Δύσκολα θα μπορέσετε να μπείτε, ζούλα, σε αυτο­σχέδια βάρκα και να βγείτε στη νήσο των Αγορών…
to pontiki