Ευτυχώς!

Η διαφορά της σημερινής χρεωκοπίας της Ελλάδας, με εκείνη του Τρικούπη στα 1896, είναι η αντικατάσταση μιας λέξης: ο Τρικούπης την ανήγγειλε τότε με την φράση «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» και ο Γιώργος με τη φράση «ευτυχώς επτωχεύσαμεν». Βεβαίως η κυβέρνηση δεν παραδέχεται πως το κούρεμα του δημοσίου χρέους και η αδυναμία δανεισμού από τις αγορές συνιστά χρεωκοπία. Αλλά η αντιστροφή της σημασίας των λέξεων είναι ένα γνωστό πρόσφατο πολιτικό σπορ.

Η δεύτερη περίεργη σύμπτωση είναι πως ανήμερα σχεδόν της επετείου του ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940 και του ηρωικού ΌΧΙ της τότε πολιτικής ηγεσίας, αλλά και του λαού, ανακοινώθηκε από την σημερινή κυβέρνηση το δικό της ΝΑΙ στην εκχώρηση δικαιωμάτων πολιτικής διακυβέρνησης στον νέο άξονα, τον γαλλογερμανικό.

Φυσικά δεν γινόταν αλλιώς. Σωστό. Αλλά καλόν είναι, χάριν της εθνικής μας αυτογνωσίας, να παραδεχόμαστε τα γεγονότα και να μην συρόμαστε σε δρόμους ιστορικής ευθανασίας, χωρίς καμιά απολύτως ένδειξη κατανόησης των γεγονότων: εκχωρήσαμε κυριαρχικά δικαιώματα, για να συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε κουτσά στραβά τα ψίχουλα των ευρώ. Αυτή είναι η μαύρη αλήθεια. Η Ελλάδα είναι μια χώρα φόρου υποτελής, όπως λέγανε παλαιότερα στη διπλωματική γλώσσα. Δεν είναι μια χώρα εθνικώς ανεξάρτητη. Διότι επτώχευσε. Και όταν πτωχεύσεις τίθεσαι υπό Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο, δηλαδή υπό επιτροπεία.

Στο καθαυτό οικονομικό επίπεδο, η αναδιάρθρωση θα έχει πολύ μικρά αποτελέσματα στην εξέλιξη του δημοσίου χρέους, διότι είναι βέβαιον πως η συνεχιζόμενη ύφεση θα διατηρήσει τα ελλείμματα σε τέτοιο ύψος, ώστε θα καθίσταται απαραίτητος ο συνεχής εξωτερικός δανεισμός της Ελλάδας- όχι φυσικά από τις αγορές, αλλά από τους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς. Οπότε σε πολύ λίγο χρόνο θα καταστεί σαφές πως το σημερινό κούρεμα δεν οδηγεί στη βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους. Διότι αυτό εξαρτάται κυρίως από τους εσωτερικούς πόρους. Και τέτοιοι δεν θα υπάρξουν, διότι ακολουθείται περιοριστική πολιτική. Εάν το κούρεμα συνδυάζονταν με γενναία οικονομική βοήθεια προς την Ελλάδα, τότε θα μπορούσαμε να μιλάμε για δρόμο εξόδου από την κρίση, δρόμο ανάπτυξης. Πλην όμως η νέα συμφωνία απλώς εξασφαλίζει τα δάνεια των κρατών και του ΔΝΤ προς την Ελλάδα και μεταφέρει την ανασφάλεια στις τράπεζες.

Στο πολιτικό επίπεδο το μόνο που έγινε ήταν να δοθεί ένας ελάχιστος πολιτικός χρόνος στον Παπανδρέου να προγραμματίσει τις επόμενες κινήσεις του προς τις εκλογές και να μην καταρρεύσει απότομα. Είναι γεγονός πως αυτή τη στιγμή έχει μια ευκαιρία να απευθυνθεί στο εκλογικό σώμα και να προτάξει ένα εκλογικό δίλημμα: ή με ψηφίζετε και έχετε εν ισχύ την παρούσα συμφωνία, ή με καταψηφίζετε και πάτε προς το άγνωστο.
Αυτό είναι επιβεβλημένο και συνταγματικά να το πράξει, καθότι διαφορετικά η παρούσα Βουλή καλείται να εγκρίνει μια συμφωνία που δεσμεύει τη χώρα για πάνω από 10 χρόνια, χωρίς να ερωτηθεί ο λαός. Άρα, η κυβέρνηση οφείλει να πάει άμεσα σε εκλογές και για συνταγματικούς λόγους. Ή έστω να οδηγηθεί σ’ αυτές με τον χειρισμό της ψήφισης από 180 βουλευτές, ώστε να μην αποδοθεί άμεσα σ’ αυτήν η ευθύνη. Σε κάθε περίπτωση είναι κοινοβουλευτικά αφύσικο να εγκρίνεται από την παρούσα βουλή μια συμφωνία που θέτει την κυβέρνηση υπό επιτροπεία ξένων δυνάμεων. Αυτό θα συνιστά ουσιαστικά συνταγματική εκτροπή, ακόμη και αν ψηφιζόταν ομόφωνα από την παρούσα Βουλή.

Εάν ο Παπανδρέου χάσει το τάιμινγκ και πιστέψει πως είναι σε θέση να διαχειριστεί επικοινωνιακά την παρούσα κατάσταση, τότε σε πολύ σύντομο χρόνο θα διαπιστώσει και πάλι πως έχασε μια ακόμη ευκαιρία για την πολιτική του υστεροφημία και θα συρθεί σε εκλογές υπό το βάρος των πολύ δυσάρεστων νέων μέτρων αυξημένης φορολογίας, απολύσεων και περιορισμού των μισθών και των συντάξεων, που θα αναγκαστεί άμεσα να λάβει.

Αν δεν πάει τώρα σε εκλογές, μετά από τέτοιο θρίαμβο στις Βρυξέλλες, πότε θα πάει;

protagon.gr