Ο Υπουργός Επικρατείας και κυβερνητικός εκπρόσωπος, Ηλίας Μόσιαλος, δήλωσε χθές (5/8) ότι δε νοείται εργαζόμενοι να υπονομεύουν τις εισπράξεις στο δημόσιο, κάνοντας “λευκή απεργία” και υπενθύμισε ότι υπάρχουν πειθαρχικά συμβούλια που θα μπορούσαν να επιβάλουν ποινές. Ακόμη και απόλυση. Δεν αποτελεί έκπληξη που η ΑΔΕΔΥ τον βάφτισε “Καίσαρα”, με συνοπτικές διαδικασίες. Τέτοια πράγματα, ούτε να τα σκεφτούμε δε μπορούσαμε μέχρι σήμερα. Όχι να τα λέμε στις τηλεοράσεις...Τί λέει, όμως, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος επί της ουσίας; Ότι δε μπορεί να υπονομεύουν οι δημόσιοι υπάλληλοι τον εργοδότη τους – το κράτος – και μάλιστα την ώρα που όλοι οι υπόλοιποι πολίτες (θέλοντας και μη) καλούνται να σηκώσουν το τεράστιο βάρος της δημοσιονομικής εξυγίανσης. Το ερώτημα, εάν υπάρχει πιθανότητα να δούμε “λευκή απεργία” στον ιδιωτικό τομέα, προφανώς μόνο ως ρητορικό μπορεί να εκληφθεί.
Η απότομη και δυναμική αντίδραση της ΑΔΕΔΥ σχετίζεται περισσότερο με τις θέσεις που διατυπώνει η κυβέρνηση δια του εκπροσώπου της για το ευρύτερο ζήτημα των απολύσεων στο Δημόσιο. Θέσεις που ουδείς τολμούσε να διατυπώσει δημόσια στην Ελλάδα, εδώ και πολλά – πολλά χρόνια. Δηλαδή, ότι μπορεί να συμβεί και στους δημοσίους υπαλλήλους αυτό που συμβαίνει στους εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα, όταν η εταιρία που τους απασχολεί παύει να έχει αντικείμενο.
Την ίδια ημέρα, σε ρεπορτάζ της κρατικής τηλεόρασης για τα σχέδια επέκτασης του ωραρίου σε δημόσιες υπηρεσίες που κλείνουν το μεσημέρι, δύο υπάλληλοι εκπλήσσουν με την ευρηματικότητα και την ετοιμολογία τους. “Αν δουλεύουμε περισσότερο, δεν σημαίνει ότι θα είναι και καλύτερα τα αποτελέσματα”, λέει ο πρώτος και ο δεύτερος συμπληρώνει ότι “έχουμε ρυθμίσει τις ζωές μας με το πρωινό ωράριο και θα το προτιμήσουμε”. Οι υπόλοιποι, ας ζητήσουν άδεια από τον εργοδότη τους, αν έχουν ανάγκη από τις δημόσιες (κατά τα άλλα) υπηρεσίες...
Για όσους η έννοια της μονιμότητας αποτελεί “κεκτημένο”, η εναντίωση σε κάθε αλλαγή και η κάθετη άρνηση στην ιδέα του ξεβολέματος αποτελεί αυτονόητη αντίδραση. Ο διαχωρισμός των Ελλήνων σε “μονίμους υπαλλήλους” και “ιδιωτικούς υπαλλήλους” παραμένει το ιερό τοτέμ του
κράτους μας. Το ερώτημα είναι, αν είμαστε έτοιμοι να ξεκαρφώσουμε την πινακίδα που παραμένει καρφωμένη δίπλα του επί δεκαετίες και γράφει: “Μην αγγίζετε!”
protagon.gr
Η απότομη και δυναμική αντίδραση της ΑΔΕΔΥ σχετίζεται περισσότερο με τις θέσεις που διατυπώνει η κυβέρνηση δια του εκπροσώπου της για το ευρύτερο ζήτημα των απολύσεων στο Δημόσιο. Θέσεις που ουδείς τολμούσε να διατυπώσει δημόσια στην Ελλάδα, εδώ και πολλά – πολλά χρόνια. Δηλαδή, ότι μπορεί να συμβεί και στους δημοσίους υπαλλήλους αυτό που συμβαίνει στους εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα, όταν η εταιρία που τους απασχολεί παύει να έχει αντικείμενο.
Την ίδια ημέρα, σε ρεπορτάζ της κρατικής τηλεόρασης για τα σχέδια επέκτασης του ωραρίου σε δημόσιες υπηρεσίες που κλείνουν το μεσημέρι, δύο υπάλληλοι εκπλήσσουν με την ευρηματικότητα και την ετοιμολογία τους. “Αν δουλεύουμε περισσότερο, δεν σημαίνει ότι θα είναι και καλύτερα τα αποτελέσματα”, λέει ο πρώτος και ο δεύτερος συμπληρώνει ότι “έχουμε ρυθμίσει τις ζωές μας με το πρωινό ωράριο και θα το προτιμήσουμε”. Οι υπόλοιποι, ας ζητήσουν άδεια από τον εργοδότη τους, αν έχουν ανάγκη από τις δημόσιες (κατά τα άλλα) υπηρεσίες...
Για όσους η έννοια της μονιμότητας αποτελεί “κεκτημένο”, η εναντίωση σε κάθε αλλαγή και η κάθετη άρνηση στην ιδέα του ξεβολέματος αποτελεί αυτονόητη αντίδραση. Ο διαχωρισμός των Ελλήνων σε “μονίμους υπαλλήλους” και “ιδιωτικούς υπαλλήλους” παραμένει το ιερό τοτέμ του
κράτους μας. Το ερώτημα είναι, αν είμαστε έτοιμοι να ξεκαρφώσουμε την πινακίδα που παραμένει καρφωμένη δίπλα του επί δεκαετίες και γράφει: “Μην αγγίζετε!”
protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου