Έχουμε βαλθεί ως λαός σε καθημερινή πλέον βάση να δικαιώνουμε το θυμόσοφο ρητό. Παρακολουθώ με ομολογουμένως διαστροφική διάθεση την άοκνη προσπάθεια συναδέλφων μου να αποκαλύψουν τον έλληνα πρωθυπουργό που παραδέχτηκε στον Γιούνκερ ότι κυβερνά μια χώρα διεφθαρμένη. Συζητήσεις επί συζητήσεων και πλήθος απρόσκλητων Σέρλοκ Χολμς που εκτοξεύουν την μια ανοησία μετά την άλλη σε ρυθμούς που θα ζήλευε και το πιο γρήγορο πολυβόλο, έχουν αποδυθεί σε έναν αγώνα δρόμου για να αποκαλύψουν τον «μαρτυριάρη».
Για όλους αυτούς τους απίθανους τύπους το πρόβλημα είναι δηλαδή πως βρέθηκε ένας πρωθυπουργός που είπε την αλήθεια; Τουλάχιστον «αυτός» μπορεί να τηλεφωνεί στον Γιούνκερ και τον Τρισέ και να τους λέει «δεν σου τα έλεγα εγώ Ζαν μου με τι μούτρα έχετε μπλέξει;»
Πραγματικά θα ήθελα να ξέρω σε ποια χώρα ζουν αυτοί οι απίθανοι τύποι οι οποίοι να υποθέσω πως έπεσαν από τα σύννεφα από την «αποκάλυψη» πως ;
Εκτός και αν είναι οι πλέον φανατικοί φίλοι του ανέκδοτου που αναφέρει την Ελλάδα ως όαση σε έναν κόσμο διαφθαρμένο.
Ειλικρινά δεν ξέρω τι είναι πιο επικίνδυνο. Ο τύπος που αρνείται την πραγματικότητα και «πέφτει» από τα σύννεφα με την αποκάλυψη του αυτονόητου ή ο τύπος που ξέρει την αλήθεια και δεν κάνει τίποτα για να αλλάξει την κατάσταση.
Σε αυτή την περίπτωση ο Γιούνκερ θα έπρεπε να μας καρφώσει το περιεχόμενο των συνομιλιών του με όλους του έλληνες πρωθυπουργούς. Και για να μάθουμε ποιος ήξερε πως η Ελλάδα είναι εστία διαφθοράς αλλά δεν έκανε τίποτα για να το αλλάξει αλλά κυρίως για να μάθουμε τους άλλους που επέμεναν να ταΐζουν τους «κουτόφραγκους» με το ψέμα του «όλα καλά και διάφανα».
Κάποιοι δηλαδή σαν τον Σημίτη που ενοχλήθηκε από τις δηλώσεις Γιουνκερ και έσπευσε να δηλώσει πως «δεν είχα κανένα λόγο και δεν θα δεχόμουν καμία συζήτηση αν η χώρα μου ήταν διεφθαρμένη, ή όχι».
Δηλαδή επί Σημίτη που γιγαντώθηκαν τα μεγαλύτερα πολιτικοοικονομικά σκάνδαλα της μεταπολίτευσης, όπως καλή ώρα η Ζήμενς, και που βρέθηκαν οι περισσότεροι υπουργοί του και τα πρωτοπαλίκαρα του με τεράστιες περιουσίες «ξαφνικά» δεν υπάρχει θέμα διαφθοράς; Να γιατί προσωπικά θεωρώ πως πιο επικίνδυνοι είναι αυτοί που ψάχνουν τον μαρτυριάρη αντί για τον φταίχτη
Πραγματικά θα ήθελα να ξέρω σε ποια χώρα ζουν αυτοί οι απίθανοι τύποι οι οποίοι να υποθέσω πως έπεσαν από τα σύννεφα από την «αποκάλυψη» πως ;
Εκτός και αν είναι οι πλέον φανατικοί φίλοι του ανέκδοτου που αναφέρει την Ελλάδα ως όαση σε έναν κόσμο διαφθαρμένο.
Ειλικρινά δεν ξέρω τι είναι πιο επικίνδυνο. Ο τύπος που αρνείται την πραγματικότητα και «πέφτει» από τα σύννεφα με την αποκάλυψη του αυτονόητου ή ο τύπος που ξέρει την αλήθεια και δεν κάνει τίποτα για να αλλάξει την κατάσταση.
Σε αυτή την περίπτωση ο Γιούνκερ θα έπρεπε να μας καρφώσει το περιεχόμενο των συνομιλιών του με όλους του έλληνες πρωθυπουργούς. Και για να μάθουμε ποιος ήξερε πως η Ελλάδα είναι εστία διαφθοράς αλλά δεν έκανε τίποτα για να το αλλάξει αλλά κυρίως για να μάθουμε τους άλλους που επέμεναν να ταΐζουν τους «κουτόφραγκους» με το ψέμα του «όλα καλά και διάφανα».
Κάποιοι δηλαδή σαν τον Σημίτη που ενοχλήθηκε από τις δηλώσεις Γιουνκερ και έσπευσε να δηλώσει πως «δεν είχα κανένα λόγο και δεν θα δεχόμουν καμία συζήτηση αν η χώρα μου ήταν διεφθαρμένη, ή όχι».
Δηλαδή επί Σημίτη που γιγαντώθηκαν τα μεγαλύτερα πολιτικοοικονομικά σκάνδαλα της μεταπολίτευσης, όπως καλή ώρα η Ζήμενς, και που βρέθηκαν οι περισσότεροι υπουργοί του και τα πρωτοπαλίκαρα του με τεράστιες περιουσίες «ξαφνικά» δεν υπάρχει θέμα διαφθοράς; Να γιατί προσωπικά θεωρώ πως πιο επικίνδυνοι είναι αυτοί που ψάχνουν τον μαρτυριάρη αντί για τον φταίχτη
.webp)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου