Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010

Ο Καραμανλής μελετά τον Ανδρέα

 

Τις αιτίες που οδήγησαν στην πτώση του Ανδρέα Παπανδρέου από την εξουσία το 1989 μελετά αυτή την περίοδο ο τέως πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, ο οποίος, κόντρα σε όλες τις πληροφορίες που τον εμφανίζουν να μελετά σενάρια επιστροφής του στην κεντρική πολιτική σκηνή, ασχολείται με την… Ιστορία! Η περίοδος του 1980-1989 παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς, όπως προκύπτει από τη μελέτη της, είκοσι χρόνια μετά, ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ «χτυπήθηκε» από επιχειρηματικά και άλλα κέντρα της εποχής εκείνης, όταν τα «έβαλε» με τους παραδοσιακούς εκδότες και επιχείρησε να αναδείξει τα νέα τζάκια. Η βασική αιτία της ήττας του ήταν αυτή και όχι η αντιπαράθεσή του με τους πολιτικούς αρχηγούς της περιόδου εκείνης, οι οποίοι, αν και συνομιλητές του Κοσκωτά στις ημέρες της παντοδυναμίας του, στο τέλος προσχώρησαν στο μπλοκ των δυνάμεων που απεργάζονταν την πτώση Παπανδρέου. Ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ, σε διάγγελμα μάλιστα που είχε απευθύνει τότε προς τον ελληνικό λαό, είχε μιλήσει ευθέως για «ξένο δάκτυλο». Τα διαβάζει αυτά ο τέως πρωθυπουργός, τα συγκρίνει με όσα συνέβησαν κατά τη διάρκεια της δικής του θητείας και εξάγει –ίσως αργά– συμπεράσματα για τον τρόπο που λειτουργεί στην πατρίδα μας το πολιτικό σύστημα τα τελευταία τριάντα χρόνια. Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι δεν παρακολουθεί τη δημόσια συζήτηση για την «επιστροφή» του. Με τη διαφορά όμως, ότι η στρατηγική του σκέψη απέχει «χιλιόμετρα» από τη σκέψη εκείνων που ρίχνουν κάθε λίγο και λιγάκι το όνομά του στην πολιτική πιάτσα, με ιδιοτελείς σκοπούς. Ποιες είναι οι θέσεις του;
Η θέση του περί μη επιστροφής του στην πολιτική είναι ειλικρινής, γιατί συνδέεται με τον τρόπο που λειτουργεί ο δημόσιος βίος και οι θεσμοί στις μέρες μας. Ο Καραμανλής πιστεύει ότι, όπως τελικά δομήθηκε το μεταπολιτευτικό κράτος, δεν επιτρέπει στις ηγεσίες να κυβερνήσουν τη χώρα με τον τρόπο που οι ίδιες επιθυμούν. Είναι αιχμάλωτες ενός ξεπερασμένου Συντάγματος και ενός αναχρονιστικού κράτους, το οποίο περιορίζει δραστικά τη δύναμη των ηγεσιών. «Δεν το ξανακάνω!» λέει στους συνομιλητές του, απαριθμώντας αρνητικές εμπειρίες από τη διακυβέρνησή του.
Δεν πιστεύει στη θεωρία ότι η παράταξη είναι τριχοτομημένη. Το αντίθετο. Ο Καραμανλής δεν συνδέει την αποχώρηση μεμονωμένων προσωπικοτήτων της Κεντροδεξιάς με τη διάσπαση του χώρου. Οι όποιες δυνάμεις διαθέτει στο εκλογικό σώμα η κυρία Μπακογιάννη αποτελούν ένα μέγεθος, όχι όμως κρίσιμο, για τη διάσπαση της μεγάλης κεντροδεξιάς παράταξης. Ο τέως πρωθυπουργός εκτιμά ότι η Ντόρα με δική της ευθύνη βρέθηκε εκτός ΝΔ και πολύ δύσκολα θα διαμορφωθούν στο μέλλον προϋποθέσεις για την επιστροφή της στο κόμμα. Όποιες κι αν είναι οι συνθήκες, όποιος και ο αρχηγός! Ο ίδιος, σαράντα χρόνια στη ΝΔ, «ποτέ δεν πήγε κόντρα στη γραμμή του κόμματος», είτε στην ηγεσία ήταν ο Αβέρωφ είτε ο Μητσοτάκης είτε ο Έβερτ είτε, τώρα, ο Σαμαράς. Η απόφαση Μπακογιάννη να ψηφίσει το Μνημόνιο κρίνεται «λανθασμένη».
Δεν τίθεται θέμα συζήτησης με τον Καρατζαφέρη, το κόμμα του οποίου δεν εμπόδισε ποτέ την κυριαρχία της ΝΔ την εξαετία 2004-2009. Ο Καραμανλής δεν έκανε ποτέ συνομιλητή του τον Καρατζαφέρη, γιατί γνωρίζει ποιες δυνάμεις κρύβονται πίσω του. Η μακρά παρατήρηση της πορείας του αρχηγού του ΛΑΟΣ –από δηλώσεις του για τα «δικά μας παιδιά», που εκμεταλλεύτηκε το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 2000 μέχρι το ότι έγινε ο «λαγός» της λύσης του ΔΝΤ– απωθούν κάθε σκέψη προσέγγισης. Άρα, και να υπήρχαν οι προϋποθέσεις, με ποιους να ενώσει την παράταξη; Αυτούς που απέρριπτε πάντα;
Νοιάζεται αληθινά για την πορεία της ΝΔ, επιθυμεί νίκη στις περιφερειακές και θεωρεί ότι η άνοδος Σαμαρά στην κοινωνία περνά μέσα από την «οικοδόμηση μιας σφιχτής ηγετικής ομάδας». Η Κεντροδεξιά είχε επί των ημερών του –έχει και σήμερα– έλλειμμα πολιτικού προσωπικού και αυτό πρέπει να αναπληρώσει. Ο ίδιος διαπίστωσε πως «όσο άντεχε η εικόνα του άντεχε και η εικόνα της ΝΔ». Μόλις όμως επλήγη, κατέρρευσαν όλα. Γι’ αυτό η προτροπή του στη νέα ηγεσία είναι ακριβώς αυτή: Ανανέωση πολιτικού προσωπικού ΝΔ και ομοιογένεια!
Όσο για το Βατοπαίδι και τις ευθύνες του για την οικονομία; Πιστεύει ότι ο χρόνος, αργά ή γρήγορα, θα τον δικαιώσει…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

«Πολιτική θεολογία και Συνταγματική ηθική»

Η «πολιτική θεολογία» είναι μια διαδεδομένη αλλά αμφίσημη έννοια που χρησιμοποιείται με διαφορετικό περιεχόμενο αφενός σε θύραθεν συμφραζόμε...