Του Κώστα Βαξεβάνη
Από την άποψη «δεν υπάρχει Δικαιοσύνη» έως την πραγματικότητα «διατάχθηκε μια εισαγγελική έρευνα» μπορεί να είναι μια αυταπάτη δρόμος. Η Δικαιοσύνη δεν είναι ούτε διεφθαρμένη, ούτε τίμια. Έχει κάθε φορά τη λειτουργία που καθορίζουν αυτοί που την υπηρετούν και το θεσμικό πλαίσιο στο οποίο λειτουργεί. Τι να σου κάνει ο τίμιος εισαγγελέας, όταν τον απατεώνα τον αμνηστεύει με νόμο ο υπουργός, αλλά από την άλλη τι να σου κάνει και ο νόμος όταν ο εισαγγελέας παίζει με τους νόμους;
Ας πάμε όμως στο ειδικό και συγκεκριμένο. Μια μεγάλη εισαγγελική έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη που αφορά την λειτουργία του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου .Το ΤΤ είναι ένα κομμάτι του τραπεζικού συστήματος της χώρας, αυτού του συστήματος της τραπεζικής κλεπτοκρατίας. Οι
τράπεζες αποτελούν την πέτρα του σκανδάλου της κρίσης. Φόρτωσαν στην οικονομική κρίση τη σκανδαλώδη λειτουργία τους και συνεχίζουν ως σήμερα να λειτουργούν προκλητικά. Οι Έλληνες πληρώνουν μέσα από την ανακεφαλαιοποίηση, όσα έφαγαν ή έδωσαν σε δικούς τους για να φάνε οι τραπεζίτες.
Από όλο αυτό το σύστημα της τραπεζικής βρωμιάς έχουν ερευνηθεί από την εισαγγελία δύο Τράπεζες. Η Proton του προφυλακισμένου Λαυρέντη Λαυρεντιάδη και τώρα το ΤΤ. Τι έχει γίνει με το υπόλοιπο κομμάτι; Τι έχει γίνει με την Πειραιώς, με την Τράπεζα και τα κόλπα του Βγενόπουλου, με την Eurobank, με τα θαλασσοδάνεια της ΑΤΕ, με τα κόκκινα δάνεια της Εμπορικής; Τίποτα.
Είναι αυτό το «τίποτα» λόγος για να παραβλέψει κάποιος τα αποτελέσματα από την έρευνα της εισαγγελίας για το ΤΤ; Προφανώς και όχι. Ό,τι κομμάτι βγαίνει από τη βρωμιά είναι καλό. Υπάρχει όμως ο κίνδυνος, οι εισαγγελείς να καταλήξουν να προσπαθούν να καθαρίσουν τον βόθρο με το καθαρό τους χαρτομάντηλο.
Οι λόγοι είναι δύο:
1. Το σύνολο των σκανδάλων στο Τραπεζικό σύστημα, ξεκινάνε από την ίδια τη λειτουργία της Τράπεζας της Ελλάδας. Η κεντρική Τράπεζα η οποία αποτελεί τον ελεγκτικό μηχανισμό του τραπεζικού συστήματος είναι η αιτία που αυτά εξελίχθηκαν ανεξέλεγκτα. Την ίδια ώρα η ένοχη Τράπεζα, εμφανίζεται να γνωμοδοτεί για τα σκάνδαλα ως μάρτυρας απέναντι στην Εισαγγελία αντί να είναι υπόδικη.
2. Οι εισαγγελείς, προκειμένου να στοιχειοθετήσουν κατηγορία απευθύνονται ακριβώς στα όργανα της Τράπεζας της Ελλάδας για να γνωμοδοτήσουν. Πόσο πιθανό είναι αυτά τα όργανα να κάνουν παραδοχή της δικής τους ενοχής;
Είναι χαρακτηριστικό πως στην περίπτωση του ΤΤ, στο εισαγγελικό πόρισμα, μετά από γνωμοδότηση των οργάνων της Τράπεζας της Ελλάδος, βγαίνει το συμπέρασμα πως στον Λαυρεντιάδη δόθηκαν 100 εκατομμύρια δάνειο χωρίς εγγυήσεις. Η ίδια όμως η Τράπεζα της Ελλάδος που αποφαίνεται πως ο Λαυρεντιάδης δεν έπρεπε να πάρει το δάνειο, ήταν αυτή η οποία επτά μήνες μετά του έδωσε την Proton Bank αναγνωρίζοντας πως έχει ρευστότητα και εγγυήσεις για να διαχειριστεί καταθέσεις 3 δισεκατομμυρίων.
Είναι προφανές λοιπόν, πως η Τράπεζα της Ελλάδος, ο ίδιος ο Προβόπουλος, έχουν τη διακριτική ευχέρεια να αθωώσουν ή να ενοχοποιήσουν κάποιον εμφανίζοντάς τον απειλητικό ή αναγκαίο για την «ευστάθεια των τραπεζών». Ας δώσουμε και πάλι δύο παραδείγματα.
Υπόθεση Βγενόπουλου. Μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου του Βατοπεδίου, σε μια παράπλευρη έρευνα αποκαλύφθηκε πως ο όμιλος MIG του Ανδρέα Βγενόπουλου, είχε κάνει αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, χρησιμοποιώντας επιχειρηματίες οι οποίοι έπαιρναν δάνεια χωρίς εγγυήσεις από την Marfin του Βγενόπουλου. Η Marfin του Βγενόπουλου δανειοδοτούσε για να αγοραστούν μετοχές συμφερόντων Βγενόπουλου. Όταν η υπόθεση πήγε σε Εφέτη Ανακριτή, ο ίδιος ο Προβόπουλος κατέθεσε ως μάρτυρας υπέρ του Βγενόπουλου λέγοντας πως η Τράπεζα έπραξε νόμιμα και δεν υπήρχε κανένας κίνδυνος για το τραπεζικό σύστημα Μερικούς μήνες μετά κατέρρευσε και η Τράπεζα και η ίδια η Κύπρος. Εδώ και καιρό στην Κυπριακή Βουλή έχουν αποκαλυφθεί όλα τα στοιχεία της υπόθεσης αλλά δεν συγκινείται εισαγγελέας.
Υπόθεση Proton. Ο Προβόπουλος επέτρεψε να πάει Proton στον Λαυρεντιάδη παρότι οι ελεγκτικές υπηρεσίες της Τράπεζας της Ελλάδος διαφωνούσαν. Στη συνέχεια όταν αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο, η Τράπεζα της Ελλάδος με πόρισμά της, κατέγραψε κατάχρηση 700 εκατομμυρίων στην Proton. Παρέλειψε όμως να σημειώσει ότι τα μισά από αυτά είχαν δοθεί ως δάνεια όχι από τον Λαυρεντιάδη, αλλά από τον Σάλλα ως προηγούμενο ιδιοκτήτη. Ο Λαυρεντιάδης είναι φυλακή, αλλά καμιά έρευνα δεν έχει ξεκινήσει για τον Σάλλα, ούτε γι αυτή ούτε για άλλες υποθέσεις.
Οι εισαγγελείς ορθά υποστηρίζουν πως εξετάζουν την κάθε υπόθεση ξεχωριστά και δεν υπάρχει ισότητα στην παρανομία. Δεν μπορούν δηλαδή να αφήσουν την υπόθεση ΤΤ, επειδή υπάρχουν και άλλες παρανομίες που δεν έχουν ελεγθεί. Αυτό είναι και αυτονόητο και σωστό. Πρέπει όμως η Δικαιοσύνη, αν θέλει να αποδοθεί δικαιοσύνη και όχι να επικαλείται τη νομιμότητα, να πάρει μέσα από τα όργανά της την απόφαση να ελέγξει αυτό τον βόθρο των Τραπεζών ξεκινώντας από την ίδια την Τράπεζα της Ελλάδος. Διαφορετικά αυτό που θα συμβαίνει θα είναι να χρησιμοποιείται από τον βόθρο τον ίδιο για εκτόνωση. Για να διαφύγουν δηλαδή μερικά λύματα πριν πνιγούν και οι ίδιοι.
Ως τώρα το πραγματικό γεγονός είναι πως οι μεγάλες αποκαλύψεις που αφορούν τα σκάνδαλα συγκεκριμένων Τραπεζών, αποκαλύψεις οι οποίες δεν έχουν γίνει μόνο από το HOT DOC αλλά και από το Reuters και τους New York Times, δεν έχουν απασχολήσει κανέναν εισαγγελέα. Ας δώσουν οι ίδιοι εξήγηση γι αυτό.