To δράμα πέντε μεγιστάνων

Δεν χρειάζεται να έχει κα­νείς... εκτεθεί σε τίποτε μαρξιστικούς - κομμουνι­στικούς ιούς και μικρόβια για να πιστεύει ότι στη δημοκρατία μας δεν είμαστε όλοι ίσοι. Αρκεί κάποιος να είναι άνεργος, μισθωτός ή συνταξι­ούχος, να έλαβε το εκκαθαριστικό της εφορίας και να διαβάσει στο τρέχον δι­σέλιδο τι παίζει με τις φορολογικές δη­λώσεις κάποιων εκ των επιφανέστατων (σε οικονομικό επίπεδο) συμπολιτών μας για να συνειδητοποιήσει ότι – κατ’ αναλογίαν – πληρώνει πολύ περισσό­τερα απ’ όσα οι ζάμπλουτοι!!!
Είναι, για όποιον θέλει να δει, μάλ­λον πασιφανές ότι – σ’ αυτόν τον κό­σμο – δεν έχουμε όλοι τα ίδια δικαιώ­ματα και υποχρεώσεις, δεν διαθέτου­με τις ίδιες ευκαιρίες προόδου, δεν αντιμετωπιζόμαστε με τον ίδιο τρόπο από τον (φορολογικό) νομοθέτη και, κυρίως, δεν συμβάλλουμε όλοι ανάλο­γα με τις δυνατότητές μας στο «κοινό», δημόσιο ταμείο. Για την ακρίβεια, με βάση τη φορολογική νομοθεσία (δηλα­δή νόμιμα), όσο περισσότερα κατέχει κάποιος, τόσο – αναλογικά – λιγότερα καταβάλλει...
Τα παραπάνω ενδεχομένως ακούγο­νται ως υπερβολικές και κακόβουλες δημοσιογραφικές εκτιμήσεις με ανο­μολόγητους στόχους την κατασυκοφά­ντηση της ελληνικής αστικής τάξης, της ραχοκοκαλιάς δηλαδή του σύγχρονου ελληνικού (αστικού) κράτους και της ελεύθερης οικονομίας μας. Ενδεχομέ­νως να εκλαμβάνονται και ως κακόβου­λη επίθεση κατά συγκεκριμένων επι­φανών ζάμπλουτων συμπολιτών μας. Δεν ισχύει τίποτε από αυτά, όπως θα διαπιστώσετε συνεχίζοντας την ανά­γνωση. Και εξηγούμαστε:
1. Τα όσα ακολουθούν στηρίζονται στις φορολογικές δηλώσεις πέντε επι­φανών (εκ των επιφανέστερων σε οι­κονομικό επίπεδο) συμπατριωτών μας, οι οποίες θα παρουσιαστούν ως επιβε­βαίωση της διαπίστωσής μας ότι όσο περισσότερα διαθέτει κάποιος τόσο λι­γότερα – με νόμιμο τρόπο – καταβάλλει στην εφορία.
2. Η επιλογή του «Π» να μην απο­καλύψει τα ονόματα των πάμπλουτων, των οποίων τις φορολογικές δηλώσεις ενδεικτικά παρουσιάζει, δεν έχει να κά­νει τόσο με την ανησυχία παρέμβασης του εισαγγελέα και την αντιμετώπιση κατηγοριών περί αποκάλυψης ευαί­σθητων προσωπικών δεδομένων.
Επιλέξαμε να μην αποκαλύψουμε τα ονόματα διότι ακριβώς το ζήτημα δεν είναι, σε καμία περίπτωση, προσωπι­κό και δεν αφορά τη φορολογική συ­μπεριφορά των (πάρα πολύ) πλουσίων.
Αφορά τη φορολογική νομοθεσία, την οποία αξιοποιούν όσοι έχουν πολλά χρήματα για να πληρώνουν – κατ’ αναλογίαν – ελάχιστα σε σχέση με αυτά που πληρώνουν οι κοινοί θνητοί, οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι.
Με άλλα λόγια... υποψιαζόμαστε ότι κάποιοι (φορολογικοί) νόμοι κόβονται και ράβονται στα μέτρα αυτών των αν­θρώπων ή, κατά μια άλλη διατύπωση, οι έχοντες τον πλούτο κατέχουν και το... μαχαίρι τής (διά της φορολογίας) διανομής του.
Έχοντας λοιπόν κατά νου τι ακριβώς πληρώνουμε στην εφορία εμείς οι ερ­γαζόμενοι και λοιποί κοινοί θνητοί, έχοντας πάρει μια ιδέα από το τι ακρι­βώς έχει κοπεί και τι θα κοπεί ακόμη από τη σύνταξη των απόμαχων της δουλειάς, έχοντας μια εικόνα για το πώς ζουν πια ελέω μνημονίων και πα­ρεπόμενων εσωτερικών ρυθμίσεων οι εναπομείναντες εργαζόμενοι, αξίζει τον κόπο να ρίξουμε μια ματιά στα... προβλήματα της μπουρζουαζίας. Αυ­τών που ενδεχομένως αναρωτιούνται γιατί, ελλείψει ψωμιού, δεν τρώμε παντεσπάνι...
Και αναρωτιούνται δικαίως, καθώς, ζώντας στη χλιδή, δεν μπορούν ούτε να φανταστούν έναν συνταξιούχο που δεν μπορεί να πληρώσει για τη θέρ­μανση των λίγων τετραγωνικών του ή έναν νεοδιορισμένο καθηγητή που δεν διανοείται καν να νοικιάσει ένα δυάρι με τον μισθό των 600 ευρώ ή έναν κα­θηγητή που στην ιδιωτική εκπαίδευση παίρνει μετά βίας 350 ευρώ!
Προφανώς, οι πλούσιοι ζουν «αλ­λού». Για την ακρίβεια, ζουν όπως και όπου γουστάρουν, όπως αποδεικνύε­ται και με την περίπτωση του κυρίου... Λουί Βιτόν στη Γαλλία, ο οποίος απειλεί να πάρει βελγική υπηκοότητα για να αποφύγει τη μεγάλη φορολόγηση που ετοιμάζει ο Ολάντ, προκαλώντας τον τίτλο της «Λιμπερασιόν»: «Δίνε του, πλούσιε μαλάκα».
Στην προκειμένη δική μας περίπτω­ση, πάντως, οι δικοί μας πάμπλουτοι δεν έχουν λόγο να σκεφτούν να με­ταναστεύσουν για φορολογικούς λό­γους. Εδώ, όπως αποδεικνύεται από τις δηλώσεις τους, είναι ο (φορολογικός) τους παράδεισος.
Ας δούμε, λοιπόν, όσο αυτό είναι εφικτό, μέσα από αυτά που δηλώ­νουν, πού και πώς ζουν καθώς και τι συνεισφέρουν για να βγει η χώρα από το αδιέξοδο, την ίδια στιγμή που όλοι τους εν χορώ ζητούν περικοπές, εργα­σιακή ευελιξία και σφίξιμο του ζωναριού για τους εργαζόμενούς τους.

O... διεθνής
Ας αρχίσουμε με κάποιον που, για ένα τουλάχιστον διάστημα, εμφανιζόταν στο προσκήνιο ως ο «μέγιστος πρό­εδρος», καθώς είχε τη δίκαιη ή άδικη φήμη ότι «όλοι» βρίσκονταν στο τσεπά­κι του. Από πρωθυπουργούς και υπουρ­γούς μέχρι όποιον μπορείτε να φαντα­στείτε. Ο εν λόγω αξιοσέβαστος επιχει­ρηματίας, σύμφωνα με τη φορολογική του δήλωση, διαθέτει (συνοπτικά):
u Κύρια κατοικία 892 τ.μ. με βοηθητι­κούς χώρους 350 τ.μ. (μια μικρή πολυ­κατοικία δηλαδή).
u Πρώτη δευτερεύουσα κατοικία 1.005 τ.μ. και βοηθητικούς χώρους 100 τ.μ.
u Δεύτερη δευτερεύουσα κατοικία 121 τ.μ. με βοηθητικούς χώρους 114 τ.μ.
u Τρία αυτοκίνητα 6.000, 4.800 και 4.700 κυβικών.
u Σκάφος 38 μέτρων.
u Πισίνα 187 τ.μ., και πάει λέγοντας...
Ο εν λόγω συμπολίτης μας, κατά τεκ­μήριο (που θα ’λεγε και η εφορία) πά­μπλουτος, δηλώνει ως φυσικό πρόσω­πο εισόδημα 26.770 ευρώ! Ελάχιστα λι­γότερα, δηλαδή, απ’ όσα δηλώνει ένας μισθωτός εικοσαετίας σε μια ΔΕΚΟ ή αρκετά περισσότερα από έναν δάσκα­λο.
Πώς, λοιπόν, ένας κατά τεκμήριο ζάμπλουτος μπορεί να δηλώνει ως φυ­σικό πρόσωπο 26 χιλιάρικα εισόδημα χωρίς να σηκώνονται οι πέτρες; Έχει φροντίσει γι’ αυτό ο νόμος, που υπ’ αυ­τήν την έννοια θα μπορούσαμε να πού­με ότι είναι ο «νόμος» του, ο νόμος των πλουσίων.
Σύμφωνα λοιπόν με τη νομοθεσία, ο συγκεκριμένος μεγιστάνας δηλώνει (στον περίφημο Κωδικό 659 [απαλλασ­σόμενα και αυτοτελώς φορολογούμε­να]) άλλα 745.597 ευρώ. Πρόκειται για χρήματα τα οποία υποτίθεται ότι έχουν φορολογηθεί ως κέρδος στην εταιρεία απ’ όπου προήλθαν. Και λέμε «υποτί­θεται» διότι, «παίζοντας» με τα έσοδα - έξοδα της εταιρείας, μπορεί λογιστικά να εμφανίσει ό,τι τον βολεύει...
Με πιο απλά λόγια, ο εν λόγω αξιο­σέβαστος επιχειρηματίας, με το επίπε­δο ζωής που εμφανίζεται στη δήλωσή του και το εισόδημα που δηλώνει ως φυσικό πρόσωπο, δεν μπορεί να καλύ­ψει τα λεγόμενα αντικειμενικά κριτή­ρια διαβίωσης. Υπ’ αυτήν την έννοια εμ­φανίζει ποσά που είτε προέρχονται από τα κεφάλαιά του είτε προέρχονται από τις εταιρείες του και φορολογούνται με ευνοϊκότερο γι’ αυτόν τρόπο.
Αυτή ακριβώς είναι η διαδικασία, αυτήν ακριβώς χρησιμοποιούν (σχε­δόν) όλοι οι πλούσιοι, αυτός είναι ο νό­μος (τους). Διότι οι φτωχοί, οι άνεργοι, οι μισθωτοί, συνταξιούχοι και λοιποί αποκλειστικοί και μόνιμοι αιμοδότες της... εθνικής προσπάθειας «ανάκαμ­ψης» δεν έχουν κανένα άλλο περιθώ­ριο πέρα από το να πληρώσουν όσα τους ζητούν η τρόικα και οι εγχώριοι υπουργοί της...
Παρεμπιπτόντως, ο αναλογών φόρος τού εν λόγω μεγιστάνα είναι 3.626 ευρώ, ο οποίος, με την εισφορά αλληλεγ­γύης η οποία συνυπολογίζεται και στο ποσό του Κωδικού 659, ανεβαίνει στα 82.000. Όσα δηλαδή το κόστος των οι­κιακών βοηθών του, που ανέρχεται στα 87.000!

Ο... sportsman
Στον εν λόγω κύριο, γόνο εφοπλιστι­κής οικογένειας, αρέσουν τα ακριβά παιχνίδια, όπως είναι τα σκάφη, τα media και το ποδόσφαιρο. Παρά τα ακριβά του χόμπι, όμως, κι αυτός εμφανίζεται ζορισμένος, αφού ως φυσικό πρόσωπο δηλώνει 26.160.
Κι αυτόν τον «τσάκισε» η εφορία φέ­τος, αφού στον αναλογούντα φόρο των 2.818,54 ευρώ είναι υποχρεωμένος να προσθέσει άλλα 208.240,32 ως «ει­σφορά αλληλεγγύης».
Αυτό το ποσό προέρχεται από το πο­σό των 5.120.556,71, που είναι περα­σμένο στον Κωδικό 659 (που λέγαμε και παραπάνω). Πρόκειται, δηλαδή, για το ποσό που οι πλούσιοι εμφανίζουν στη δήλωσή τους προκειμένου να δι­καιολογήσουν τη δυνατότητά τους να ζουν όπως ζουν. Ας δούμε πώς φαίνε­ται από τη δήλωσή του ότι ζει ο εν λόγω αξιότιμος κύριος, ο οποίος παρεμπιπτό­ντως είναι και διαπρύσιος κήρυκας της άποψης ότι πρέπει να κοπούν οι μισθοί και να γίνουν περικοπές στις συντάξεις για να σωθεί η χώρα... Έχουμε και λέμε:
♦ Κύρια κατοικία 244 τ.μ. με βοηθητικούς χώρους 160 τ.μ.
♦ Πρώτη δευτερεύουσα 140 τ.μ.
♦ Δεύτερη δευτερεύουσα.
♦ Ένα αυτοκίνητο 5.000 κ.ε. ένα 3.311
κ.ε. και δύο από 2.500 κ.ε.
♦ Σκάφος 11 μέτρων.
♦ Σκάφος 38 μέτρων.
Να επαναλάβουμε: Ο εν λόγω κύ­ριος, με βάση τη δήλωσή του, ως φυ­σικό πρόσωπο θα συνεισέφερε στην εθνική προσπάθεια ανόρθωσης της χώρας το εξωφρενικό ποσό των 2.818 ευρώ. Η κατάσταση βέβαια το έφερε έτσι που υποχρεώθηκε να ξηλωθεί για αλληλεγγύη άλλα 200 χιλιάρικα. Αλλά μη δίνετε βάση, καθώς αυτά τα ποσά έχουν άλλο βάρος γι’ αυτούς τους αν­θρώπους. Ο εν λόγω επιχειρηματίας, ας πούμε, δίνει 75 χιλιάδες τον χρόνο στο πλήρωμα που έχει για τα σκάφη του...

Ο... χρυσοδάκτυλος
Κάποτε διεκδίκησε τη φήμη του αν­θρώπου που ό,τι άγγιζε γινόταν χρυ­σός, όπως ο βασιλιάς Μίδας. Κάποια στιγμή λεγόταν ότι έχει κρυφές και ανομολόγητες πολιτικές φιλοδοξίες, αλλά δεν βαριέσαι... Με τον καιρό οι φήμες παρήλθαν, όπως συμβαίνει με όλους όσοι έχουν τέτοια όνειρα, ενώ η δυστυχία του Μίδα έπεσε πάνω του όπως στον μύθο.
Όχι πάντως ότι ξέπεσε, αφού, σύμ­φωνα με τη δήλωσή του, δεν τα πάει κι άσχημα, παρά το γεγονός ότι, ως φυσι­κό πρόσωπο, δηλώνει μόλις 18.217,41 ευρώ, πράγμα που σημαίνει ότι ο φό­ρος που του αναλογεί ανέρχεται στα 45,88 ευρώ!
Βέβαια, ποιος ξέρει για ποιους φο­ρολογικούς λόγους στη σύζυγο του εν λόγω επιχειρηματία καταγράφονται ει­σοδήματα 220.258,71 ευρώ.
Κάπως έτσι η συνεισφορά της οικο­γένειας στην προσπάθεια διάσωσης της χώρας, μέσα από την κατάθεση του υστερήματός της στον φορολογικό κουμπαρά, ανέρχεται στα 8.921,55 ευρώ και, μαζί με την εισφορά αλληλεγ­γύης, το ποσό φτάνει τα 91.696,32. Κάτι λιγότερο δηλαδή από τη δαπάνη του εν λόγω κυρίου για τα αγαπημένα του... πούρα. Για να μη μιλήσουμε για τις δα­πάνες που συνεπάγεται η κατοχή και συντήρηση των παρακάτω:
♦ Κύρια κατοικία 1.066 τ.μ. με 306 τ.μ. βοηθητικούς χώρους.
♦ Πρώτη δευτερεύουσα κατοικία 651 τ.μ.
♦ Δεύτερη δευτερεύουσα κατοικία 316 τ.μ.
♦ Αυτοκίνητα 6, 5 και 5 χιλιάδων κυβι­κών.
♦ Πισίνες, σκάφη και πάει λέγοντας. Όπως είπαμε, για όλα αυτά ο εν λό­γω επιχειρηματίας, ως φυσικό πρόσω­πο, τη βγάζει με αναλογούντα φόρο... 45 ευρώ!

Ο εργοστασιάρχης
Ο εν λόγω συμπατριώτης μας δεν έχει πια εργοστάσιο, αλλά, όπως λέ­με, «μια φορά πρόεδρος, για πάντα πρόεδρος» και μέσα στα κόλπα. Οπό­τε, προφανώς, και η συνεισφορά του εργοστασιάρχη χωρίς εργοστάσιο στον φορολογικό κουμπαρά της χώ­ρας είναι ανάλογη με αυτών που εί­δαμε προηγουμένως. Αξιοποιώντας τον νόμο ο εν λόγω κύριος καταβάλλει ως φυσικό πρόσωπο στην εφορία 121.846,54 ευρώ. Κάτι πολύ λιγότε­ρο δηλαδή απ’ όσα θα ξοδεύει μόνο για το ρεύμα των σπιτιών του, που συ­νολικά σχηματίζουν μισό οικοδομικό τετράγωνο!
♦ Κύρια κατοικία 1.236 τ.μ. με 937 τ.μ. βοηθητικούς χώρους.
♦ Πρώτη δευτερεύουσα κατοικία 266 τ.μ. με 132 τ.μ. βοηθητικούς χώ­ρους.
♦ Δεύτερη βοηθητική κατοικία 333 τ.μ. με 293 τ.μ. βοηθητικούς χώρους. Αυτοκίνητο 6.000 κ.ε.
♦ Τεκμαρτή δαπάνη αεροσκαφών 176.812,50.
♦ Αγορά πραγμάτων κινητής αξίας 1.221.906,10.
♦Δαπάνες για οικιακό προσωπικό 86.625.

Ο καραβοκύρης
Ο συγκεκριμένος εφοπλιστής προ­φανώς είναι άξιο τέκνο της τάξης των ανθρώπων που έχουν τον μεγαλύτερο στόλο στον κόσμο και τη μικρότερη συνεισφορά απ’ όλους στον κρατικό κορβανά. Οι εν λόγω κύριοι, δηλαδή το περιβόητο εφοπλιστικό κεφάλαιο από τη... φύση του σηκώνει σημαίες (φορο­λογικών) ευκαιριών και κατά κανόνα πληρώνει - κατ’ αναλογίαν - τα ελάχι­στα από τα λίγα που πληρώνουν αυτοί που πραγματικά έχουν και κατέχουν σε αυτήν τη χώρα.
Μάλιστα, ο περί ου ο λόγος κύρι­ος, σύμφωνα με τη δήλωσή του (του 2011), μάλλον είχε μεγάλα ζόρια και εξασφάλισε από το δοκιμαζόμενο κράτος μια επιστροφή φόρου της τά­ξης των 5.752,49 ευρώ! Άξιος!!!

Νόμος και ηθική
Σε μια εποχή που το μοντέλο του νε­οφιλελευθερισμού κυριαρχεί όχι μόνο στο οικονομικό αλλά και στο ιδεολο­γικό επίπεδο, είναι ίσως δύσκολο να αποτυπωθεί το όριο ανάμεσα στο δί­καιο και την ηθική. Κι αυτό διότι το δί­καιο, ως έννοια, ολοένα και λιγότερο συμπυκνώνεται στη νομοθεσία, δηλα­δή στον νόμο.
Με άλλα, απλούστερα, λόγια περιέ­γραψε αυτόν τον προβληματισμό ένας από τους πιο πλούσιους ανθρώπους του πλανήτη, ο δισεκατομμυριούχος επενδυτής Γουόρεν Μπάφετ, λέγοντας ότι υπάρχει κάτι ουσιωδώς λάθος σε ένα σύστημα που φορολογεί τον ίδιο με χαμηλότερο ποσοστό απ’ όσο τη γραμματέα του...
to pontiki