Στοπ στον ανένδοτο, υποχώρηση τώρα!!!

Καλώς τα παιδιά τα ατίθασα»! Με αυτή τη φράση υποδέχθηκε την Κυριακή το βρά­δυ ο Ευάγγελος Βενιζέλος στο γρα­φείο του, στο υπουργείο Οικονομικών, την... τρόικα της Ν.Δ., δηλαδή τους κυ­ρίους Σταϊκούρα, Λαζαρίδη και Σταμά­τη, προκειμένου να αρχίσουν οι συζη­τήσεις για το νέο κυβερνητικό σχήμα.
Την ίδια ώρα ο πρόεδρος της Ν.Δ. Αντώνης Σαμαράς κατευθυνόταν στο σπίτι του στην Κηφισιά με την ελπίδα να πέσει για ύπνο και να ξυπνήσει στις 19 Φεβρουαρίου, την ημέρα δηλαδή των προγραμματισμένων εκλογών.
Μόνο που τα πράγματα δεν ήρθαν... ακριβώς έτσι και ο Σαμαράς έχει χάσει τον ύπνο του από τις ραγδαίες εξελί­ξεις και από τις συνέπειες που έχουν αυτές στο κόμμα του, αφού η κρίση στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ μεταδόθη­κε με μεγάλη ευκολία στη Ν.Δ. Ο εφι­άλτης που ζει μάλλον θα πάρει καιρό να τελειώσει...
Από τον «ανένδοτο» που κήρυξε την προηγούμενη εβδομάδα ο πρόεδρος της Ν.Δ. έφτασε στην άτακτη υποχώ­ρηση και από εκεί στην κόλαση, αφού το βασικό στοιχείο της πολιτικής που ακολουθούσε όλο αυτό το διάστημα, οι αντιμνημονιακές κορώνες, πήγε στο καλάθι των αχρήστων. Και μαζί με αυ­τό κατρακύλησε στις δημοσκοπήσεις, που μέχρι πρότινος του επιβεβαίωναν άνετη πολιτική κυριαρχία και του έδι­ναν ένα εφαλτήριο για να διεκδικήσει σοβαρά την πολυπόθητη αυτοδυνα­μία.
Αντίστροφη μέτρηση
Η αιφνιδιαστική κίνηση του Παπαν­δρέου περί διεξαγωγής δημοψηφί­σματος για τη δανειακή σύμβαση δρο­μολόγησε μια σειρά γεγονότα που κα­νείς στο κόμμα της αξιωματικής αντι­πολίτευσης δεν
μπορούσε να φαντα­στεί. Η αντίστροφη μέτρηση για τη Ν.Δ. άρχισε από τη στιγμή που αποφάσισε να μην παραστεί στη συζήτηση για την ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή.
«Είμαστε γελοίοι που αποχωρούμε. Πρέπει να μείνουμε και να τοποθετηθούμε για όλα αυτά που συμβαίνουν. Δεν μπορούμε να είμαστε έξω από τα γεγονότα», φώναζαν κάποιοι από τους αντιρρησίες βουλευτές της αξιωματι­κής αντιπολίτευσης όταν αποφασίστη­κε η αποχώρησή τους από την αίθου­σα του Κοινοβουλίου.
Η γκρίνια κορυφώθηκε όταν μετά την ψήφο εμπιστοσύνης ο Σαμαράς έκανε δήλωση έξω από το γραφείο του, αντί να είναι μέσα στην αίθου­σα, όπως όλοι οι άλλοι αρχηγοί, για να αντιπαρατεθεί σε όσα είπε ο πρωθυ­πουργός.
Μόνο που αυτό ήταν η αρχή. Από το Σάββατο το πρωί μία ομάδα νεοφιλελεύθερων βουλευτών, που διεκδικούν να χαρακτηρίζονται «ευρωπαϊστές», όπως οι Κ. Χατζηδάκης, Κυρ. Μητσο­τάκης, Α. Σπηλιωτόπουλος, Ν. Δένδιας, Μ. Βαρβιτσιώτης, Σ. Χατζηγάκης, διεμήνυσαν στον πρόεδρό τους ότι, εάν η Ν.Δ. δεν συναι­νέσει στην κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας που προτείνει ο πρωθυπουργός, αυτοί θα ανεξαρτητο­ποιηθούν.
Πιέσεις
Μάλιστα είχαν προσπαθήσει να έρθουν σε επαφή και με άλλα στελέ­χη της Ν.Δ. που βρίσκονται κοντά στις απόψεις τους προκειμένου και εκείνα με τη σειρά τους να πιέσουν προς την κατεύθυνση της «συναίνεσης». Υπεν­θύμιζαν μάλιστα ότι δυο εικοσιτετρά­ωρα πριν είχαν συστρατευθεί με βου­λευτές του ΠΑΣΟΚ προκειμένου να δη­μιουργηθεί μια κυβέρνηση και από τα δύο κόμματα, η οποία θα δώσει «λύση στα προβλήματα» αυτούς τους δύσκολους καιρούς.
Σαν να μην έφτανε αυτό, άρχι­σαν να φτάνουν τα μηνύματα από την Ευρώπη και ιδιαίτερα από το Βερολίνο ότι, εάν η Ν.Δ. δεν συναινού­σε σε μια «κυβέρνηση σωτηρίας», τό­τε τα πράγματα θα ήταν πολύ δύσκολα για τον Σαμαρά.
Για να μην έχει μάλιστα καμία αμφι­βολία για τις προθέσεις των Ευρωπαί­ων συντρόφων του, ο αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος με μια σκληρή ανακοίνωση του ξεκαθά­ρισε ότι δεν υπάρχει περίπτωση επαναδιαπραγμάτευσης κανενός πακέτου και άρα τίναζε στον αέρα το βασικό επιχείρημα της Ν.Δ., ότι θα ζητούσε να ξανασυζητηθούν η δανειακή σύμβαση και τα μνημόνια στην περίπτωση που κέρδιζε τις εκλογές.
Έπειτα από αυτό το αδιέξοδο ο Σα­μαράς αναγκάστηκε να συναινέσει στη δημιουργία της κυβέρνησης και έστειλε στον Ευάγγελο Βενιζέλο τα... παιδιά τα ατίθασα. Στην ανακοίνωση που εκδόθηκε ύστερα από αυτή τη συ­νάντηση υπήρχε και η ημερομηνία δι­εξαγωγής των πρόωρων εκλογών, ενώ γινόταν καθαρό ότι το κόμμα της αξιω­ματικής αντιπολίτευσης δεν επιθυμού­σε να μπει στο κάδρο της συγκυβέρνησης βάζοντας στο νέο κυβερνητικό σχήμα κοινοβουλευτικά στελέχη της Ν.Δ.
Ταυτόχρονα ο Σαμαράς δήλωνε κα­τηγορηματικά ότι η Ν.Δ. θα υπερψηφί­σει τη δανειακή σύμβαση.
Οι... όροι
Η Ν.Δ. μέχρι και την τελευταία στιγμή έθετε μία σειρά από όρους τους οποίους τους πήρε... όλους πί­σω. Συγκεκριμένα:
♦ Ζητούσε μια κυβέρνη­ση στην οποία να μην υπάρ­χουν πολιτικά πρόσωπα, παρά μόνο τεχνοκρά­τες. Αναγκάστηκε να υπαναχωρή­σει και να δεχθεί ότι οι τεχνοκρά­τες δεν μπορούν να πάρουν πολιτικές αποφάσεις.
♦ Αρχικά επέμεινε να μην είναι κανέ­να στέλεχος της Ν.Δ. Ούτε κοινοβουλευτικό ούτε εξωκοινοβουλευτικό. Και σε αυτό υποχώρησε.
♦ Δήλωσε ότι θα ψηφίσει τη δανειακή σύμβαση αλλά όχι τον εφαρμοστικό νόμο. Οι πιέσεις ήταν τέτοιες που την ανάγκασαν σε υποχώρηση.
♦ Επέμενε οι πρόωρες εκλογές να γί­νουν σε έξι εβδομάδες. Πήγαν τελικά στις 19 Φεβρουαρίου, χωρίς να είναι σίγουρο και αυτό.
Το μόνο που τελικά κατάφερε ο Σα­μαράς ήταν να εξαναγκαστεί σε παραίτηση ο πρωθυπουργός και να προ­χωρήσει το σενάριο της συγκυβέρνησης.
Όλες αυτές οι παλινωδίες μόνο σύγ­χυση δημιούργησαν μέσα στη Ν.Δ., η οποία, μετά τη δήλωση του Σαμαρά ότι θα στηρίξει την κυβέρνηση εθνι­κής σωτηρίας, έμοιαζε με καζάνι που βράζει.
Στον... ΛΑΟΣ
Πολλοί βουλευτές της «λαϊκής Δε­ξιάς», στελέχη του κόμματος, γραμ­ματείς των νομαρχιακών επιτροπών, αλλά και πλήθος ψηφοφόροι άρχισαν να τηλεφωνούν στα γραφεία της Ν.Δ. και να διαμαρτύρονται για την αλλα­γή στάσης του κόμματός τους. Άλλοι απειλούσαν ότι θα αποχωρήσουν, άλ­λοι ότι θα παραδώσουν τις κομματικές τους ταυτότητες και άλλοι ότι θα πάνε στον... ΛΑΟΣ.
Η Τρίτη ήταν μία πραγματικά εφιαλ­τική μέρα για τον πρόεδρο της Ν.Δ., που μάθαινε τα μηνύματα του κόσμου και έβλεπε τη δημοτικότητα του κόμ­ματός του να καταρρέει και άρα την αυτοδυναμία στο σενάριο των εκλο­γών να απομακρύνεται. Την ίδια στιγ­μή άκουγε και τον απίστευτο Καρατζαφέρη να ανεβάζει τις... αντιμνημονιακές κορώνες υιοθετώντας όλα όσα άφηνε στην άκρη η Ν.Δ., προκειμένου να κερδίσει το δυσαρεστημένο ακρο­ατήριό της. Η ένταση ήταν τόσο μεγάλη, ώστε το απόγευμα της Τρίτης ξέσπασε εμφύλιος πόλεμος ανάμε­σα στους στενούς του συνεργάτες. Οι Γιώργος Μουρούτης και Φαήλος Κρανιδιώτης στά­θηκαν απέναντι στους Χρύσανθο Λαζαρίδη και Δημ. Σταμάτη λέγοντας ότι δεν έπρεπε ο Σαμαράς να συναινέσει στη δημιουργία αυτής της κυβέρνη­σης. Μέ­σα στον γενικό χαμό ο πρόεδρος της Ν.Δ. κάποια στιγμή έφυγε για άγνωστη κατεύθυνση για μία ολόκλη­ρη ώρα.
Φυλλορροεί η βάση
Το σίγουρο είναι ότι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης αντιμετώ­πισε το μεγαλύτερο δίλημμα της ζωής του, αφού από τη μία πλευρά είχε τους νεοφιλελεύθερους να τον πιέζουν και να του ζητούν να αποδείξει έμπρακτα πως εννοεί ότι στηρίζει τον «ευρωπα­ϊκό προσανατολισμό της χώρας» και από την άλλη τη βάση της Ν.Δ., που έμοιαζε να φυλλορροεί υπό το βάρος των νέων εξελίξεων.
Το επιχείρημα ότι εξαιτίας των κι­νήσεων του Σαμαρά ακυρώθηκε το δημοψήφισμα και εξαναγκάστηκε σε παραίτηση ο πρωθυπουργός δεν φαίνεται να έπιασε ιδιαίτερα στους νεο-δημοκράτες, που είχαν έτσι κι αλλιώς ανέβει στα κάγκελα και προσπαθού­σαν να πιαστούν - ματαίως - από την ελπίδα ότι είτε η Ν.Δ. δεν θα συμμε­τείχε στην κυβέρνηση είτε ότι αυτή θα είχε «υπηρεσιακό» χαρακτήρα με σκο­πό να οδηγήσει απλώς σε εκλογές...
Έτσι, σε μια τελευταία απελπισμένη προσπάθεια να δείξει ότι υπάρχει ένα όριο στις υποχωρήσεις που μπορεί να κάνει, δήλωσε απευθυνόμενος προς τους Ευρωπαίους ότι δεν δίνει εγγρά­φως, όπως του ζητούσαν, διαβεβαιώ­σεις ότι θα υπερψηφίσει τη δανειακή σύμβαση. «Ο λόγος μου είναι συμ­βόλαιο» είπε σε μία έκρηξη πατριω­τισμού, επικαλούμενος την «εθνική αξιοπρέπεια», και η αλήθεια είναι ότι κατάφερε να αντιστρέψει λίγο το κακό κλίμα που υπήρχε στο κόμμα του.
Εκμεταλλευόμενος μάλιστα το μπάχαλο της κυβέρνησης στην προ­σπάθεια για την ανεύρεση πρωθυ­πουργού, προχώρησε ένα βήμα πα­ραπάνω και επανέφερε την πρότασή του για μη συμμετοχή κοινοβουλευ­τικών προσώπων από τη Ν.Δ. στη νέα κυβέρνηση.
Εάν πάντως αναγκαζόταν να προ­χωρήσει σε μία τέτοια ενέργεια, ο Σα­μαράς είχε έτοιμη την ομάδα που θα θυσίαζε. Ήταν η ομάδα των νεοφιλελεύθερων, η οποία είχε επιμείνει στη δημιουργία της «κυβέρνησης σωτη­ρίας». Διότι στη Συγγρού ο όρος «συγκυβέρνηση» είναι... απαγορευμένος. Ακόμη και όταν όλα διαψεύδουν τους ισχυρισμούς της Ν.Δ.!
to pontiki