Ο κύριος Σάββας είναι ένας απόμαχος δικηγόρος και η επιτομή του συντηρητικού ανθρώπου. Οικογένεια, πατρίδα, ορθοδοξία. Από τα αρκετά που είχαμε συζητήσει, είναι ξεκάθαρο ότι με τους ξένους δεν τα πάει και άριστα. Τη δική μου περίπτωση τη βλέπει ως «ξεχωριστή που αν δεν σου πει ο ίδιος την καταγωγή του, δεν μπορείς να καταλάβεις ότι είναι Αλβανός. Ελληνότατος είναι το παιδί»!Σήμερα τον είδα μετά από καιρό. Κουρασμένος και καταβεβλημένος αλλά πολύ χαρούμενος. Αφού μας κέρασε την καθιερωμένη σοκολάτα, ζήτησε την προσοχή μας διότι «υπάρχουν πολύ ευχάριστα νέα που θέλω να μοιραστώ μαζί σας». Αφού «επιστράτευσε» το ωραιότερο χαμόγελο που βρήκε στην 83 ετών ύπαρξή του , και σιγουρεύτηκε ότι τον ακούμε με τη δέουσα προσοχή, άρχισε: «Η Μαρία παντρεύεται σε τρεις βδομάδες! Το παιδί που θα πάρει είναι σαράντα ετών, πολιτικός μηχανικός στο επάγγελμα σε μια εταιρία με έδρα το Μαρούσι η οποία παίρνει έργα στη Μέση Ανατολή. Από τις λίγες φορές που τον έχω δει, μπορώ να τον περιγράψω ως ένα λαμπρό νέο, με καλές σπουδές, με κουλτούρα, με καλοσύνη και δείγματα άριστης συμπεριφοράς. Αν και τα οικονομικά είναι προσωπική υπόθεση και δεν με ενδιαφέρουν, από τα λίγα που έχω καταλάβει πληρώνεται πάρα πολύ καλά. Όχι μόνο για την εποχή αλλά και για την προηγούμενη εποχή με τους καλούς μισθούς».
Ευχηθήκαμε «με το καλό, συγχαρητήρια στη κόρη και να σας χαρίσουν και πολλά εγγόνια». Αλλά η αφήγηση είχε και άλλο «ζουμί». Κομπιάζοντας κάπως, όμως, και με μια, προς τα κάτω κλίση στα μάτια, η συνέχεια της παρουσίασης του νέου γαμπρού. «Το παιδί όπως είπαμε είναι χαρά θεού. Ο γάμος θα τελεστεί στο δημαρχείο και η δεξίωση, όπου φυσικά εσείς οι φίλοι μου θα είστε οι πρώτοι καλεσμένοι, θα γίνει στο τάδε ξενοδοχείο». Η απορία των άλλων δυο παρευρισκομένων και φίλων- δικηγόροι στο επάγγελμα και πατέρας και κόρη στη ζωή- μεγάλη και η αντίδραση άμεση. Ομολογώ πως τα δικά μου αντανακλαστικά δεν λειτούργησαν με τέτοια ταχύτητα αλλά η εξήγηση μάλλον βρίσκεται στο γεγονός ότι μεγάλωσα σε κοινωνία που μόνο πολιτικός γάμος υπήρχε.
-Και γιατί πολιτικός ο γάμος, κύριε Σάββα;
-Διότι το παιδί είναι καθολικός και η εκκλησία μας δεν παντρεύει καθολικό με ορθόδοξη χριστιανή, εκτός και αν ο καθολικός βαφτιστεί! Το παιδί, όμως, ούτε που συζητά κάτι τέτοιο διότι χρειάζεται εδώ να σας πω ότι, ενώ είναι Έλληνας στο διαβατήριο και τη ταυτότητα και έχει πάει στον ελληνικό στρατό τώρα πρόσφατα, κατάγεται από τη Βυρηττό του Λιβάνου. Αλλά σας είπα και προηγουμένως πως δεν έχει καμία σχέση με αυτούς τους ξένους που μας έχουν έρθει έτσι στην Ελλάδα και φοβόμαστε να βγούμε έξω. Το παιδί είναι μια χαρά. Και βέβαια δεν είναι μουσουλμάνος, θεός φυλάξοι!
Η επόμενη ερώτηση της νεαράς της παρέας μας ήταν για… το χρώμα του γαμπρού! Ο ηλικιωμένος φίλος μας, με μερικές γκριμάτσες προσπάθησε να της δώσει να καταλάβει ότι δεν είναι μελαψός- κάτι που φαίνεται έπαιξε το ρόλο του στο να τον δεχτεί- αλλά «κάπως ωχρός». Η νεαρά δικηγόρος, αφού επέμενε με κάθε τρόπο να τον πείσει για «τα οφέλη του θρησκευτικού μυστηρίου», οπισθοχώρησε και έδωσε τις ιδέες της για τα… διαπολιτισμικά προσκλητήρια. Ο κύριος Σάββας πήρε βαθιά αναπνοή που μας έπεισε πως ο μέλλον γαμπρός του δεν ήταν «σαν τους υπόλοιπους μετανάστες».
protagon.gr
Ευχηθήκαμε «με το καλό, συγχαρητήρια στη κόρη και να σας χαρίσουν και πολλά εγγόνια». Αλλά η αφήγηση είχε και άλλο «ζουμί». Κομπιάζοντας κάπως, όμως, και με μια, προς τα κάτω κλίση στα μάτια, η συνέχεια της παρουσίασης του νέου γαμπρού. «Το παιδί όπως είπαμε είναι χαρά θεού. Ο γάμος θα τελεστεί στο δημαρχείο και η δεξίωση, όπου φυσικά εσείς οι φίλοι μου θα είστε οι πρώτοι καλεσμένοι, θα γίνει στο τάδε ξενοδοχείο». Η απορία των άλλων δυο παρευρισκομένων και φίλων- δικηγόροι στο επάγγελμα και πατέρας και κόρη στη ζωή- μεγάλη και η αντίδραση άμεση. Ομολογώ πως τα δικά μου αντανακλαστικά δεν λειτούργησαν με τέτοια ταχύτητα αλλά η εξήγηση μάλλον βρίσκεται στο γεγονός ότι μεγάλωσα σε κοινωνία που μόνο πολιτικός γάμος υπήρχε.
-Και γιατί πολιτικός ο γάμος, κύριε Σάββα;
-Διότι το παιδί είναι καθολικός και η εκκλησία μας δεν παντρεύει καθολικό με ορθόδοξη χριστιανή, εκτός και αν ο καθολικός βαφτιστεί! Το παιδί, όμως, ούτε που συζητά κάτι τέτοιο διότι χρειάζεται εδώ να σας πω ότι, ενώ είναι Έλληνας στο διαβατήριο και τη ταυτότητα και έχει πάει στον ελληνικό στρατό τώρα πρόσφατα, κατάγεται από τη Βυρηττό του Λιβάνου. Αλλά σας είπα και προηγουμένως πως δεν έχει καμία σχέση με αυτούς τους ξένους που μας έχουν έρθει έτσι στην Ελλάδα και φοβόμαστε να βγούμε έξω. Το παιδί είναι μια χαρά. Και βέβαια δεν είναι μουσουλμάνος, θεός φυλάξοι!
Η επόμενη ερώτηση της νεαράς της παρέας μας ήταν για… το χρώμα του γαμπρού! Ο ηλικιωμένος φίλος μας, με μερικές γκριμάτσες προσπάθησε να της δώσει να καταλάβει ότι δεν είναι μελαψός- κάτι που φαίνεται έπαιξε το ρόλο του στο να τον δεχτεί- αλλά «κάπως ωχρός». Η νεαρά δικηγόρος, αφού επέμενε με κάθε τρόπο να τον πείσει για «τα οφέλη του θρησκευτικού μυστηρίου», οπισθοχώρησε και έδωσε τις ιδέες της για τα… διαπολιτισμικά προσκλητήρια. Ο κύριος Σάββας πήρε βαθιά αναπνοή που μας έπεισε πως ο μέλλον γαμπρός του δεν ήταν «σαν τους υπόλοιπους μετανάστες».
protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου