Ο πρόεδρος όλων των Ελλήνων

Δέκα ημέρες μετά τα επεισόδια στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου και τις φωνές προς το πρόσωπο του προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, οι οποίες ενδεχομένως συνέβαλαν στην αρχική απόφαση του κ. Γιώργου Παπανδρέου για δημοψήφισμα και στην μετέπειτα αλλαγή του πολιτικού σκηνικού, είναι ωφέλιμο σήμερα με ψυχραιμία να δούμε κάποιες αλήθειες που σύντομα θα συναντήσουμε πάλι μπροστά μας.

Εμφανώς εκνευρισμένος εκείνο το πρωινό ο κ. Κάρολος Παπούλιας μίλησε για μειοψηφίες που διαμαρτύρονται, ενώ απαντώντας στον σκληρό χαρακτηρισμό «προδότη» αναφέρθηκε στον ρόλο του στην αντίσταση. Ξεκινώντας από το δεύτερο, την υπεράσπιση δηλαδή της πατρίδας, σε περίπτωση που όντως ο κ. Κάρολος Παπούλιας πολέμησε εναντίον των Γερμανών προφανώς δεν έκανε χάρη απέναντι στην πατρίδα, άλλα έπραξε το αυτονόητο. Άλλωστε όπως ο αξιότιμος κ. Πρόεδρος γνωρίζει, τόσο στο όρκο που ο ίδιος έδωσε, αλλά και σε αυτόν που δίδουν οι πρωθυπουργοί και οι κυβερνήσεις ενώπιόν του, η βασική φράση του είναι «να φυλάτω πίστη στην πατρίδα». Ερχόμενοι στην φράση περί μειοψηφιών που διαμαρτύρονταν και ματαίωσαν τις παρελάσεις. Εάν ο κ. Κάρολος Παπούλιας δεν έχει αντιληφθεί πως στο διάστημα των δυο τελευταίων ετών η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών αδυνατεί να ανταπεξέλθει στις στοιχειώδεις ανάγκες της, τότε αυτό πραγματικά είναι πολύ ανησυχητικό για τον ίδιο. Μέχρι πριν δυο χρόνια είχαμε την «καραμέλα» πως μια χούφτα κουκουλοφόρων διαμαρτύρεται και σπάει. Σήμερα που οι κουκούλες βγήκαν και στα πρόσωπα αυτών που διαμαρτύρονται μπορεί να κρύβονται οι γονείς μας, οι παππούδες μας ή ο οποιοσδήποτε από εμάς, πάλι μια χούφτα άγνωστων ανθρώπων είναι; Ακόμα και δέκα άνθρωποι να ήταν αυτοί που διαμαρτύρονταν, ο αξιότιμος κ. Πρόεδρος όφειλε να πάει προς την μεριά τους και να τους ακούσει, κάνοντας πράξη αυτό που ο θεσμός τον οποίο υπηρετεί ορίζει:
πως στην Ελληνική Δημοκρατία έστω και ο «μισός πολίτης» οφείλει και μπορεί να έχει δικαίωμα άποψης.
Αμέσως μετά τα γεγονότα της 28ης Οκτωβρίου αρκετοί ήταν εκείνοι που έσπευσαν να τον υπερασπιστούν αναμασώντας μια σειρά από κλισέ, όπως ότι ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας δεν έχει καμία ευθύνη και ότι μιλώντας για αυτόν πρέπει πάντοτε να προσέχουμε γιατί είναι ο πρόεδρος «όλων των Ελλήνων». Αρχίζοντας από την λέξη «σεβασμός», καλό είναι να αντιληφθούν πως το πρόσωπο είναι αυτό που προσδίδει κύρος στον θεσμό και όχι το ανάποδο. Πέραν αυτού, μην λησμονούμε πως ο εκάστοτε πρόεδρος δεν εκλέγεται από τον λαό, αλλά από μια χούφτα βουλευτών. Όσο για το αν φέρει ή όχι ευθύνες, από την στιγμή που κάθε νόμος που ψηφίζεται από το κοινοβούλιο χρειάζεται την υπογραφή του προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας η απάντηση είναι περιττή. Για τον λόγο αυτό θεωρώ επιεικώς υποκριτικό να ακούω συχνά τον κ. Κ. Παπούλια μέσα από δηλώσεις του να αναφέρεται στην λύπη που του προκαλούν οι δυσκολίες μας, όταν όλες τους έχουν περάσει από την πένα του.
protagon.gr