«Στην Ελλάδα, όλοι είναι μελαγχολικοί», από την Financieele Dagblad



 Στην Ελλάδα «όλοι είναι μελαγχολικοί», τιτλοφορείται άρθρο στην ολλανδική εφημερίδα Financieele Dagblad, στο οποίο περιλαμβάνεται και συνέντευξη του διευθυντής του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ, Σάββα Ρομπόλη.

«Μόνο μια στιγμή;». Ο Έλληνας Σάββας Ρομπόλης ακούγεται κάπως έκπληκτος. Για τον καθηγητή Πανεπιστημίου και Διευθυντή του Ινστιτούτου Εργασίας των δύο μεγάλων ελληνικών συνδικάτων το 2010 ήταν ένα σύνολο ξεχωριστών στιγμών. Το νόημα είναι σαφές. Το 2010 ήταν, κατά τα λεγόμενα του Ρομπόλη, μια άσχημη χρονιά, ή μάλλον μια πολύ κακή χρονιά.
Σε μια χώρα, όπου η ήττα των πολιτικών αντιπάλων υπερτερεί σε σχέση με την δική σου νίκη, ο Ρομπόλης ήταν πάντοτε ένας άγνωστος ανάμεσά μας. Είναι ένας πρωταθλητής του κοινωνικού διαλόγου. Τώρα, η Ελλάδα απαιτείται, πλέον, να κάνει μεταρρυθμίσεις και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό, γι’ αυτό το λόγο, ο διάλογος πρέπει να συνεχιστεί.
Ο Ρομπόλης συνεχίζει: ‘Ο κοινωνικός διάλογος είναι μέρος της Ευρωπαϊκής νοοτροπίας, την οποία, αυτή την στιγμή, δεν έχουμε. Η κοινωνική συνοχή είναι σε αυτήν τη χώρα βρίσκεται σε πολύ βασικό επίπεδο. Όλα τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση προωθούνται. Δεν μπορεί να υπάρξει καμιά συζήτηση.’
Εάν πρέπει να αναφέρει μια ξεχωριστή στιγμή της χρονιάς που πέρασε, είναι η στιγμή κατά την οποία οι μισθοί μειώθηκαν κατά ένα τέταρτο και η ανεργία ολοένα και αυξάνεται. ‘Είναι άγνωστο ακόμη το τι συμβαίνει με την αγοραστική δύναμη. Οι άνεργοι θα αυξηθούν στο ένα εκατομμύριο, περισσότερο από το 20% του εργατικού δυναμικού’.
Ο Ρομπόλης συνεχίζει: ‘Δεν μου διαφεύγει ότι όλα αυτά τα μέτρα πρέπει να τα ανταλλάξουμε με το δάνειο που πήραμε αξίας 110 δισεκατομμυρίων Ευρώ.
Παρόλα αυτά τα μέτρα, δεν μπορούμε να επιλύσουμε τα διαρθρωτικά προβλήματα που εμφανίζονται σε αυτήν την οικονομία. Το ΔΝΤ, η ΕΕ και η ΕΚΤ θεωρούν ότι η παραγωγικότητα αυξάνεται με την δραστική μείωση των μισθών.
Αυτό δεν μπορεί να λειτουργήσει σε μια οικονομία με πολλές μικρές επιχειρήσεις που δεν διαθέτουν προσωπικό περισσότερο από πέντε υπαλλήλους. Αυτό δεν αλλάζει τον τρόπο λειτουργίας της εργασίας τους, απλώς απολύουν έναν υπάλληλό τους’.
Ο Ρομπόλης λέει, επίσης, ότι είναι πολύ δύσκολο να φανταστεί κανείς πώς όλα αυτά θα έχουν καλό τέλος για την Ελλάδα. Αναφέρεται, επίσης, στα μεγάλα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση με την παραοικονομία.
Η αύξηση των φορολογικών εσόδων προχωράει με βραδείς ρυθμούς. ‘Στην μαύρη αγορά εξαφανίζονται σίγουρα περίπου 7 δις φορολογικών εσόδων. Θα χρειαστούν χρόνια ακόμη για να μπορέσει η κυβέρνηση να επιλύσει αυτό το ζήτημα. Και αυτά τα χρόνια μας λείπουν’.
Το αστείο είναι ότι ο Ρομπόλης είναι θυμωμένος και αγανακτισμένος αλλά δεν στρέφεται ιδιαίτερα εναντίον κάποιου. Δεν εκφράζεται με απρεπείς λέξεις εναντίον της ΕΚΤ και του ΔΝΤ ή εναντίον των κυβερνήσεων των άλλων Ευρωπαϊκών κρατών. Δεν ασκεί κριτική στις προηγούμενες κυβερνήσεις και ούτε και στην τωρινή. ‘Η Ελλάδα πλήττεται από παντού. Το ότι η κυβέρνηση, προσφάτως, είχε επιτυχία στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, οφείλεται στην χαμηλή προσέλευση του κόσμου. Οι ψηφοφόροι απείχαν μαζικά.’
Η περσινή χρονιά πρόσφερε ένα θλιβερό θέαμα, αναφέρει ο Ρομπόλης και το 2011 θα είναι χειρότερο. ‘Για τα Χριστούγεννα έκανα τα ψώνια μου μέσα σε ένα απόγευμα. Οι καταστηματάρχες και οι πωλητές μου απηύθυναν έκκληση, γνωρίζοντάς με από την τηλεόραση. Όλοι είναι θλιμμένοι, ο κόσμος δεν βλέπει καμία επίλυση των προβλημάτων.
Στην οδό Ερμού και στην Πατησίων – σε δύο από τους πλέον πολυσύχναστους εμπορικούς δρόμους των Αθηνών- ολοένα και περισσότερα καταστήματα κλείνουν. Πολύ λίγα ξανανοίγουν. Και όποιος ξαναπροσπαθεί, μέσα σε λίγους μήνες πάλι ξαναφεύγει.’
tvxs.gr