ΔΙΑΒΑΣΑ µε προσοχή τα µέτρα για τη διαφάνεια που παρουσίασε ο Πρωθυπουργός στην Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ. Ολα είναι σωστά και καλοδεχούµενα. Απλώς αποκόµισα την εντύπωση ότι τα ίδια περίπου έχω ξανακούσει από διαφορετικά στόµατα καµιά δεκαριά φορές. ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ότι είναιτυχαίο. ΣτηνΕλλάδα, βλέπετε, το πρόβληµα ποτέ δεν είναι τα µέτρα – είµαστεευφάνταστος λαός, όλο και κάτι σκαρφιζόµαστε...Το πρόβληµαείναι η εφαρµογή τους. Ετσι, ηελλιπής εφαρµογή αντιµετωπίζεταιµε πρόσθετα µέτρα που θα εφαρµοστούν και αυτά ελλιπώς για να ανακοινωθούν νέα µέτρα κ.ο.κ.
Ο ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ οφείλει να γνωρίζει, για παράδειγµα, ότι η χώρα µας διαθέτει ήδη και από καιρό µια από τις αυστηρότερες νοµοθεσίες για τα οικονοµικά των πολιτικών και των κοµµάτων. Η οποία, όµως, είτε δεν εφαρµόζεται ποτέ είτε εφαρµόζεται περιστασιακά και µε εκπτώσεις. ∆ιότι το ζήτηµα δεν είναι να θεσπίζεις ελέγχους. Το ζήτηµα είναι αν τους κάνεις και πώς τους κάνεις.
ΥΠΟ ΑΥΤΗΝ την έννοια, προσδοκώ τον πολιτικό που θα δεσµευτεί ότι δεν θα πάρει κανένα καινούργιο µέτρο αλλά ότι θα εφαρµόσει πλήρως και αυστηρά όσα έχουν ήδη ληφθεί.
ΤΟ ΑΛΛΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ των ανακοινώσεων είναι ότι στα µέτρα υπέρ της διαφάνειας συµπεριλαµβάνεταικαι η αλλαγή του εκλογικού νόµου.
ΟΜΟΛΟΓΩ ότι δυσκολεύοµαι να αντιληφθώ τι σχέση έχει το ένα µε το άλλο. Πιστεύεικανείς πως αν ψηφίζαµε σε µονοεδρικές, η Siemens δεν θα είχε µαύρα ταµεία και ο Εφραίµ δεν θα έκανε µπίζνες µε οικόπεδα; Ή, µήπως, έχει κανείς την ψευδαίσθηση ότι ο αριθµός των εντίµων πολιτικών θα αυξηθείαντιστρόφως ανάλογα µε τους σταυρούς που διαθέτει η κάθε βουλευτική περιφέρεια;
ΔΙΟΤΙ ΑΝ τα πράγµατα ήταν τόσο απλά, αν αρκούσε νααλλάξεις εκλογικό νόµο για να απαλλαγείς από την πολιτική διαφθορά, τότε η Ελλάδα έπρεπε προ πολλού να αποτελεί τον Παράδεισο της εντιµότητας και της ακεραιότητας: η χώρα µας κατέχει το απόλυτο πανευρωπαϊκό ρεκόρ µε τέσσερις αλλαγές εκλογικού νόµου την τελευταία εικοσαετία ενώ ήδη προαναγγέλλεται και η πέµπτη!
ΕΙΝΑΙ ΑΡΑΓΕ ηλίθιοι οιυπόλοιποι Ευρωπαίοι που ψηφίζουνµε το ίδιο σύστηµα δεκαετίες επί δεκαετιών; ∆εν νοµίζω. Αντιλαµβάνονται απλώς ότι το εκλογικό σύστηµα αποτυπώνει τις παθογένειες του ευρύτερου πολιτικού συστήµατος και όχι το αντίστροφο. Κι ότι αν έχεις πρόβληµα µε τις παθογένειες, θεραπεύεις τις παθογένειες. ∆εν φτιάχνεις µονοεδρικές.
ΚΑΜΙΑ ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ, λοιπόν, ναφτιάξουµε άλλοένα εκλογικό σύστηµα. Το ερώτηµα, όµως, είναι τι ακριβώς θα αλλάξει από την στιγµή που θα το χρησιµοποιήσουν τα ίδια κόµµατα, οι ίδιοι υποψήφιοι και οι ίδιοι ψηφοφόροι. Αν αρκούσε να αλλάξεις εκλογικό νόµο για να απαλλαγείς από την πολιτική διαφθορά, τότε η Ελλάδα έπρεπε προ πολλού να αποτελεί τον Παράδεισο της εντιµότητας και της ακεραιότητας
Ο ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ οφείλει να γνωρίζει, για παράδειγµα, ότι η χώρα µας διαθέτει ήδη και από καιρό µια από τις αυστηρότερες νοµοθεσίες για τα οικονοµικά των πολιτικών και των κοµµάτων. Η οποία, όµως, είτε δεν εφαρµόζεται ποτέ είτε εφαρµόζεται περιστασιακά και µε εκπτώσεις. ∆ιότι το ζήτηµα δεν είναι να θεσπίζεις ελέγχους. Το ζήτηµα είναι αν τους κάνεις και πώς τους κάνεις.
ΥΠΟ ΑΥΤΗΝ την έννοια, προσδοκώ τον πολιτικό που θα δεσµευτεί ότι δεν θα πάρει κανένα καινούργιο µέτρο αλλά ότι θα εφαρµόσει πλήρως και αυστηρά όσα έχουν ήδη ληφθεί.
ΤΟ ΑΛΛΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ των ανακοινώσεων είναι ότι στα µέτρα υπέρ της διαφάνειας συµπεριλαµβάνεταικαι η αλλαγή του εκλογικού νόµου.
ΟΜΟΛΟΓΩ ότι δυσκολεύοµαι να αντιληφθώ τι σχέση έχει το ένα µε το άλλο. Πιστεύεικανείς πως αν ψηφίζαµε σε µονοεδρικές, η Siemens δεν θα είχε µαύρα ταµεία και ο Εφραίµ δεν θα έκανε µπίζνες µε οικόπεδα; Ή, µήπως, έχει κανείς την ψευδαίσθηση ότι ο αριθµός των εντίµων πολιτικών θα αυξηθείαντιστρόφως ανάλογα µε τους σταυρούς που διαθέτει η κάθε βουλευτική περιφέρεια;
ΔΙΟΤΙ ΑΝ τα πράγµατα ήταν τόσο απλά, αν αρκούσε νααλλάξεις εκλογικό νόµο για να απαλλαγείς από την πολιτική διαφθορά, τότε η Ελλάδα έπρεπε προ πολλού να αποτελεί τον Παράδεισο της εντιµότητας και της ακεραιότητας: η χώρα µας κατέχει το απόλυτο πανευρωπαϊκό ρεκόρ µε τέσσερις αλλαγές εκλογικού νόµου την τελευταία εικοσαετία ενώ ήδη προαναγγέλλεται και η πέµπτη!
ΕΙΝΑΙ ΑΡΑΓΕ ηλίθιοι οιυπόλοιποι Ευρωπαίοι που ψηφίζουνµε το ίδιο σύστηµα δεκαετίες επί δεκαετιών; ∆εν νοµίζω. Αντιλαµβάνονται απλώς ότι το εκλογικό σύστηµα αποτυπώνει τις παθογένειες του ευρύτερου πολιτικού συστήµατος και όχι το αντίστροφο. Κι ότι αν έχεις πρόβληµα µε τις παθογένειες, θεραπεύεις τις παθογένειες. ∆εν φτιάχνεις µονοεδρικές.
ΚΑΜΙΑ ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ, λοιπόν, ναφτιάξουµε άλλοένα εκλογικό σύστηµα. Το ερώτηµα, όµως, είναι τι ακριβώς θα αλλάξει από την στιγµή που θα το χρησιµοποιήσουν τα ίδια κόµµατα, οι ίδιοι υποψήφιοι και οι ίδιοι ψηφοφόροι. Αν αρκούσε να αλλάξεις εκλογικό νόµο για να απαλλαγείς από την πολιτική διαφθορά, τότε η Ελλάδα έπρεπε προ πολλού να αποτελεί τον Παράδεισο της εντιµότητας και της ακεραιότητας
ta nea online
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου