Η πρόσφατη έρευνα της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης Verite αποκαλύπτει το εύρος της εκμετάλλευσης μεταναστών στις αλυσίδες παραγωγής των εργοστασίων που κατασκευάζουν τις ηλεκτρονικές συσκευές που απολαμβάνουμε
Οι εργαζόμενοι στα εργοστάσια της Μαλαισίας είναι κυρίως μετανάστες που ουσιαστικά αγοράζονται από τους διακινητές στα πρότυπα του trafficking. Οι εργοδότες κρατάνε τα διαβατήρια τους και τους υποχρεώνουν να εργάζονται χωρίς αμοιβή «μέχρι να ξεπληρώσουν το χρέος τους» αφαιρώντας, σε συνεργασία με το διεφθαρμένο κρατικό σύστημα, ακόμα και το δικαίωμα της παραίτησης. Κανείς τους δεν μπορεί να επιστρέψει στην χώρα του ακόμα και όταν
αντιλαμβάνεται ότι η εμπόλεμη ζώνη και η φτώχια που άφησαν πίσω τους ήταν καλύτερη από τη νέα τους ζωή.
Οι νέοι σκλάβοι υποχρεώνονται να ζουν σε καταυλισμούς και επικίνδυνες εγκαταστάσεις αφού είναι αδύνατο να ζήσουν οπουδήποτε αλλού με τους ελάχιστους τους μισθούς. Η Verite μίλησε με εκατοντάδες γυναίκες εργαζόμενες που επιπλέον έχουν κακοποιηθεί σεξουαλικά από τους προϊσταμένους τους.
Ο επικεφαλής της Verite μιλώντας στην βρετανική εφημερίδα Guardian αναφέρει: «αυτό που μας σόκαρε περισσότερο είναι ότι η μεγαλύτερη εκμετάλλευση γίνεται από τα μοντέρνα εργοστάσια που ελέγχονται από τις μεγαλύτερες φίρμες ηλεκτρονικών. Η έρευνα μας οδήγησε στο συμπέρασμα ότι η εκμετάλλευση των εργαζομένων αποτελεί τον κανόνα και ότι οι όλες οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον συγκεκριμένο τομέα λειτουργούν με το σύστημα της αναγκαστικής εργασίας».
Χιλιάδες εργαζόμενοι από το Bangladesh, την Ινδία, την Ινδονησία, το Νεπάλ, το Βιετνάμ αλλά και από άλλες χώρες φτάνουν στη Μαλαισία με στόχο να βρουν δουλειά. Σύμφωνα με την έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας το 2010 οι περισσότεροι που βρέθηκαν στη χώρα μέσω των δικτύων διακίνησης έπρεπε να ξεπληρώσουν ένα χρέος 1000 δολαρίων. Το 95% των μεταναστών εργατών δήλωσαν στην Verite ότι δεν μπορούσαν να φύγουν από την εταιρία «που τους είχε αγοράσει» μέχρι να ξεπληρώσουν αυτό το χρέος. Η κατάσταση χειροτέρεψε το 2013 όταν η κυβέρνηση πέρασε έναν νέο νόμο που επιτρέπει στους εργοδότες να θεωρούν τμήμα της αποζημίωσης εργασίας την παροχή στέγης ανεβάζοντας το χρέος των νέων σκλάβων κατά τουλάχιστον 400€. Οι «μισθοί» τους όμως είναι λίγες δεκάδες δολάρια το μήνα, κάνοντας ουσιαστικά αδύνατη την «αποπληρωμή του χρέους».
Η Verite δεν θέλησε να δώσει τα ονόματα των εταιριών που εκμεταλλεύονται αυτού του είδους τα εργοστάσια θεωρώντας ότι η δημοσίευση δεν θα βοηθούσε ουσιαστικά τους στόχους της, ενώ πιθανά θα μπορούσε να δημιουργήσει ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα στους περισσότερους από 500 εργαζόμενους που δέχτηκαν να μιλήσουν για όσα συμβαίνουν όταν κλείνουν για το κοινό οι πόρτες των χλιδάτων εργοστασίων τους.
http://eleutheriellada.wordpress.com/