Ανακοίνωση από την ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ για δηλώσεις Σαμαρά και Τσίπρα στη ΔΕΘ

Δηλώσεις νομιμοφροσύνης απέναντι σε μια καταστροφική κυβέρνηση

Κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση εγκαινίασαν τη χειμερινή τους παρουσία – ως συνηθίζεται – στη ΔΕΘ. Το ερώτημα είναι τι αποκομίζει η λαϊκή συνείδηση και πως αυτή η διαδικασία επενεργεί στο φρόνημα του.

Η κυβέρνηση ανάμεσα στις συμπληγάδες της Τρόικας και της δικής της κατάρρευσης

Η κυβέρνηση Σαμαρά επί μήνες καλλιεργούσε προσδοκίες για την 5η αξιολόγηση του προγράμματος που θα γινόταν στο Παρίσι, σε «διεθνές και ουδέτερο έδαφος» όπως έλεγε. Από την άνοιξη καλλιεργούσε

ελπίδες ακόμα και για λύση-πακέτο που θα περιελάμβανε και τη διαχείριση του χρέους. Νωρίς το καλοκαίρι οι προσδοκίες συρρικνώθηκαν σε μια ορισμένη χαλάρωση των αντιλαϊκών μέτρων, σε ελάφρυνση φόρων και του γενικότερου σφιχτού δημοσιονομικού προγράμματος.

Αυτό που όμως έγινε τελικά, είναι:

-Καμία αξιολόγηση, ούτε και διαπραγμάτευση επί αυτής της αξιολόγησης δεν υπήρξε. Οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι είπαν το ζόρι τους και διαβεβαίωσαν πόσο καλοί υπηρέτες της Τρόικα θα παραμείνουν. Η δε Τρόικα άκουσε, δεν απάντησε και τα μετακύλισε όλα για το ταξίδι της στην Αθήνα στα τέλη Σεπτέμβρη.

-Το σίγουρο είναι ότι η Τρόικα επιμένει στη συνέχεια των μνημονιακών μέτρων. Στην απελευθέρωση των απολύσεων, στην απελευθέρωση των πλειστηριασμών και της πρώτης κατοικίας, στην αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου (βγάζοντας στην παρανομία τις απεργίες), ενώ δεν υπάρχει καμιά ουσιαστική αλλαγή όσον αφορά τα κόκκινα δάνεια. Είτε με είτε χωρίς νέα σύμβαση και νέο μνημόνιο, είτε βρεθούν είτε όχι τα δις του χρηματοδοτικού κενού, τα μέτρα διαρθρωτικού χαρακτήρα, οι λεγόμενες «μεταρρυθμίσεις», δηλαδή τα μέτρα που μετατρέπουν την ελληνική κοινωνία και οικονομία σε ξέφραγο αμπέλι για το πολυεθνικό – κυρίως Γερμανικό – κεφάλαιο και τις τράπεζες, δεν έχουν τέλος.

Η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου, σφραγίζει τη μνημονιακή πραγματικότητα για την Ελλάδα και διαρκώς διαψεύδει τις δικές της εξαγγελίες για ανάπτυξη.

Σε αυτά τα σφιχτά πλαίσια από την Τρόικα και τους δανειστές ο Σαμαράς στη ΔΕΘ έκανε μερικές γενικόλογες εξαγγελίες αξίας μερικών δεκάδων ευρώ για μια λαϊκή οικογένεια. Τέτοια είναι η μείωση στο φόρο πετρελαίου θέρμανσης, ενώ η μείωση στην εισφορά αλληλεγγύης είναι... αύξηση αφού υποτίθεται ότι θα καταργούνταν το 2015! Οι δε αλλαγές στον ΕΝΦΙΑ είναι άγνωστο ακόμα ποιους θα αφορούν.

Η εκκίνηση για την κυβέρνηση δεν ήταν η αναμενόμενη. Στο Παρίσι η διαπραγμάτευση βούλιαξε, -ως συνήθως πριν καν ξεκινήσει. Τρόικα και χρέος θα παραμείνουν για χρόνια, νέα μέτρα εκκολάπτονται και «προπαγανδίζονται», ο έλεγχος στο προϋπολογισμό του κάθε κράτους είναι νόμος της ΕΕ. Είναι γεγονός πως έχουμε κυβέρνηση άνευ χαρτοφυλακίου ή καλύτερα υποδοχής-αποδοχής της τρόικα. Ενώ οι εσωτερικές αντιφάσεις και η πίεση από τις καταστροφικές πολιτικές και τα αδιέξοδα που δημιουργεί η εδραίωση της μνημονιακής πραγματικότητας, φέρνουν ένα βήμα πιο κοντά την πολιτική κατάρρευση της συγκυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου.

Το στρατηγικό κενό του ΣΥΡΙΖΑ και οι δηλώσεις νομιμοφροσύνης

Το σύνολο της Αριστεράς, για διαφορετικούς λόγους, αναμένει και προσδοκά. Εμφανίζει ιδεολογική και θεωρητική φτώχεια, κινηματική αποστροφή και αποδοχή της αγωνιστικής άπνοιας (όταν δεν τη στηρίζει εμμέσως, επαναλαμβάνοντας ότι η λύτρωση θα έρθει περιμένοντας τις εκλογές). Το σύνολο της Αριστεράς είναι σπάταλο στα λόγια, εντός πλαισίων και μακριά απ’ το λαό. Η κινηματική άπνοια, παρόλη την τεράστια λανθάνουσα κοινωνική ενέργεια της οργής και της αγανάκτησης οφείλεται σε πολλούς παράγοντες. Όμως η κοινοβουλευτική επιλογή αντί της κινηματικής και της δουλειάς στο κόσμο που έχει επιδείξει επί δύο και πλέον χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ τον καθιστά βασικό υπεύθυνο. Η αξιωματική αντιπολίτευση προβάλει ως άλλοθι την έλλειψη αγωνιστικής λαϊκής διαθεσιμότητας τη στιγμή που έχει κάνει τα πάντα για να στείλει τις λαϊκές προσδοκίες σε θάλαμο αναμονής των επόμενων εκλογών. Ακόμη περισσότερο, αποδέχεται την παραμονή στη μνημονιακή νομιμότητα και δεν καλεί σε ανυπακοή, με κορυφαίο πρόσφατο παράδειγμα τον ΕΝΦΙΑ. Μετά τις (από μπαλκονιού και τηλεόρασης) επαναλαμβανόμενες διαβεβαιώσεις του Τσίπρα ότι «τώρα πέφτει ο Σαμαράς», η πολιτική στρατηγική του ώριμου φρούτου κλιμακώνεται με την αριθμητική των βουλευτών (180-120) για την εκλογή ή όχι Προέδρου της Δημοκρατίας. Ο κόσμος παρακολουθεί και εγκλωβίζεται στο θεσμικό κοινοβουλευτικό κρετινισμό. Οι προσδοκίες έχουν μειωθεί απελπιστικά. Κανείς δεν περιμένει τίποτα καλύτερο, απλά όλοι είναι σίγουροι ότι ο Τσίπρας δεν θα είναι χειρότερος από τον Σαμαρά.

Αυτό όμως είναι το βασικό στρατηγικό έλλειμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί αυτό δεν είναι Αριστερά. Δεν είναι ρεύμα ανατροπής. Δεν είναι προετοιμασία για ρήξεις και συγκρούσεις. Είναι δηλώσεις νομιμοφροσύνης στην απέναντι πλευρά που αποκοιμίζουν ταυτόχρονα τις όποιες αγωνιστικές διαθέσεις έχουν απομείνει.

Οι εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ στη ΔΕΘ είχαν προεκλογικό χαρακτήρα. Αποτελούν συνέχεια των διαπιστευτηρίων (μετά το ΣΕΒ και το Κόμο), ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αναλάβει την διακυβέρνηση και να ασκήσει αριστερή πολιτική χωρίς να γίνουν μεγάλες τομές και ανατροπές στη χώρα, στο πολιτικό σύστημα, στο οικονομικό μοντέλο, στις διεθνείς μας σχέσεις. Και είναι αλήθεια ότι το σύνθημα “πρώτη φορά Αριστερά” δεν επιβεβαιώνεται από τις εξαγγελίες μείωσης της ανεργίας με τα κονδύλια του ΕΣΠΑ, από τη διατήρηση του φοροεισπραχτικού πλαισίου με ανθρωπινότερο χαρακτήρα ή από το χιλιοεπαναλαμβανόμενο από κάθε εν αναμονή κυβέρνηση “θα βρούμε τα λεφτά από την πάταξη της φοροδιαφυγής”.

Επιπλέον, ο Α. Τσίπρας εμφάνισε μια αστήρικτη και επικίνδυνη βεβαιότητα. Ότι η πολιτική του είναι εφικτή γιατί η Ευρώπη αλλάζει. Ότι το ευρωπαϊκό πλαίσιο ευνοεί μια πολιτική σαν κι αυτή που προβάλει ο ΣΥΡΙΖΑ. Το σημαντικό στην ομιλία Τσίπρα δεν ήταν οι δήθεν... κοστολογημένες παρεμβάσεις, αλλά ότι καθαγιάζοντας τις πολιτικές της ΕΚΤ (συστατικό μέρος της Τρόικας), ορίζει το πλαίσιο της μελλοντική διακυβέρνησης και «διαπραγμάτευσης» ΣΥΡΙΖΑ.

Η πικρή αλήθεια όμως είναι ότι η Ευρώπη αλλάζει μονομερώς και μονοσήμαντα σε αρνητική κατεύθυνση. Στο τιμόνι όλων των κυβερνήσεων είναι οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές, ενώ οι τριβές και οι συγκρούσεις αφορούν τους μεγάλους παίκτες που βλέπουν να στριμώχνονται από τη Γερμανία. το πρόβλημά τους όμως δεν είναι η διάλυση της κοινωνίας και η λεηλασία του κόσμου της εργασίας. Η νεοφιλελεύθερη πολιτική είναι βαθιά συμφωνημένη.

Στη ΔΕΘ είχαμε, από την ηγεσία ΣΥΡΙΖΑ, άλλο ένα δείγμα μιας πολιτικής που αποκοιμίζει τον κόσμο, που δεν τον προετοιμάζει για συγκρούσεις, που υποσκάπτει το όποιο αγωνιστικό φρόνημα. Για άλλη μια φορά διαμορφώνεται ο βολικός φαύλος κύκλος: “Τι να κάνουμε ο κόσμος δεν κινείται, ας περιμένουμε λοιπόν τις εκλογές”. Ο σημερινός βολικός φαύλος κύκλος θα μεταφραστεί σε έναν αντίστοιχο αυριανό: “Τι να κάνουμε, ο κόσμος δεν υποστηρίζει μεγάλες αλλαγές, ας παραμείνουμε στο μνημονιακό πλαίσιο χωρίς να το βαφτίζουμε μνημονιακό πλαίσιο”. Εντωμεταξύ συνειδητά και παρατεταμένα θα διαχέεται το δηλητήριο της ανημπόριας στις κοινωνικές τάξεις που υποφέρουν. Το έργο που πλέον παίζεται ανοικτά και δημόσια είναι “το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου”. Η αγωνιστική και λαϊκή διέξοδος ακόμη αναζητάται. Οι δυνάμεις και οι αγωνιστές που κατανοούν την αναγκαιότητά της οφείλουν να πάρουν πρωτοβουλίες.

http://antapocrisis.gr/