Τρύπες στο πετσί

 

Θα εξαντλήσουμε τους δύο μήνες που απομένουν μέχρι την υπερσυμπλήρωση δεκαετίας στη ζώνη του ευρώ, αναρωτιούνται αρκετοί, ή μήπως τα σκούρα, έτσι κι αλλιώς, χρώματα της αυγής του 2012 θα κλείσουν αυτή τη νομισματική παρένθεση που το 2002 φάνταζε εξωτική;
Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με σιγουριά στο ερώτημα, ακόμη κι αν οι έκτακτες κυβερνήσεις όποιας μορφής κυρώσουν την οκτωβριάτικη συμφωνία και εκταμιευτούν τα οκτώ δισ. της έκτης δόσης. Μέσα στον Γενάρη χρειάζονται κι άλλα.

Η ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗ ένωση του 2002 συνέπεσε με την ολοκλήρωση μιας τεράστιας ανακατανομής και παραγωγής πλούτου μέσω της τριετούς χρηματιστηριακής φρενίτιδας. Η σημερινή κρίση κορυφώνεται την περίοδο που οι όροι της νέας ανακατανομής πόρων, για την ακρίβεια της νέας λεηλασίας, έχουν τεθεί. Είναι κομβική στο σημείο αυτό η συνέχιση, από όποια έκτακτη κυβέρνηση, των διαδικασιών για τον εντοπισμό και τη φορολόγηση του εξαχθέντος πλούτου. Αλλά και αυτού που αθέμιτα είναι συσσωρευμένος στην ενδοχώρα χωρίς έστω τη συμβατική αιτιολόγηση και νομιμοποίηση.

ΗΤΑΝ καθυστερημένη και προαπαιτούμενη η κίνηση των κυβερνώντων προς αυτές τις κατευθύνσεις, αλλά αποφασίστηκε όταν η λαϊκή κατακραυγή από τις ισοπεδωτικές υφαρπαγές καθαρών εισοδημάτων πήγε να καταστεί ανεξέλεγκτη.

ΠΑΝΩ σε μια πραγματικά πρωτόγνωρη περίοδο πολλαπλής κρίσης τις τελευταίες δεκαετίες, όπως λένε και αυτοί που έχουν βιωματική αντίληψη του χρόνου, οι κομματικοί τακτικισμοί, οι καθαρές πολιτικές γραμμές, οι κατευθυνόμενες τάσεις, οι τζογαδόρικου τύπου πρωτοβουλίες συμπλέκονται.

ΠΑΡΑΓΟΥΝ ένα περιβάλλον αστάθειας, σύγχυσης και χάους με τεράστια, πολύμορφα διακυβεύματα, όπου το συναινετικό ρίξιμο των ζατρικίων πρέπει πρωτίστως να υπηρετεί ένα σκοπό. Τη σωτηρία των πολιτών και όχι τη σωτηρία των συμφερόντων, κομματικών και οικονομικών. Και όσοι λένε ότι το πρώτο περνά μέσα από το δεύτερο πρέπει να τροποποιήσουν το αξίωμα.


ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ένα πανελλήνιο σκηνικό αβεβαιότητας και άγχους, μέσα από αλληλοκατηγορίες για μάσκες, λεοντές, προσόψια και παράδοξα. Ψήγματα τέτοιων τακτικών αντλούνται από τις ιστορικές καταγραφές των κρίσιμων περιόδων και επαναλαμβάνονται όταν τα τελεσίγραφα αυτών που ανέκαθεν μοιράζουν το χαρτί αναδιπλώνουν αντιμνημονιακές ουρές, δημοψηφισματικούς λεονταρισμούς και επαναστατικές κορόνες κάτω από τα σκέλια.

ΟΙ ΑΓΟΡΕΣ και η ευρωζώνη καταστρέφουν κεφάλαιο για να αποσώσουν το πολύ, και οι κυβερνήσεις -όπως κι αν τις πούμε στην τρέχουσα συγκυρία- καταστρέφουν αδύναμα κοινωνικά τμήματα για να διασωθούν οι ίδιες μαζί με τα πιο ισχυρά. Δεν μπορούν να σωθούν όλα τα λεφτά, δεν μπορούν να σωθούν όλοι οι άνθρωποι. Στην εγχώρια εξειδίκευση καίγονται πιο πολύ όσοι έχουν να χάσουν τα περισσότερα.

ΠΑΝΤΩΣ οι ζώνες έχουν ένα αξίωμα. Μας κρατούν όσο δεν αλλάζουμε διάσταση. Τώρα επιβάλλονται τρύπες στο πετσί. Αλλιώς πάνε οι ζώνες και του ευρώ και της Συνθήκης Σένγκεν. Από την τελευταία μπορεί να βγαίνουμε όταν οσονούπω Βούλγαροι και Ρουμάνοι θα μπαίνουν.
politismos politis