Θα υπάρξει νέα μεταπολίτευση;

Ποιό θα είναι το πολιτικό σκηνικό που θα επικρατήσει αύριο; Πως θα προκύψει η νέα μεταπολίτευση, όπως την έχουν ήδη βαφτίσει; Για την ώρα δεν βλέπω σημάδια που να προμηνύουν κάτι καινούργιο. Τη στιγμή που η οργή του κόσμου ξεχειλίζει, για να χρησιμοποιήσω, μια έκφραση του συρμού, τη στιγμή που στις εφορίες, όταν τους λες ότι δεν μπορείς να τα βγάλεις πέρα, οι υπάλληλοι δεν έχουν πια το παλιό βλοσυρό τους ύφος που δεν σήκωνε κουβέντα, αλλά αντίθετα έχουν γίνει συμπονετικοί και σου μιλάνε για τις δικές τους μειώσεις μισθών και πώς θα τα βγάλουν οι ίδιοι πέρα, όπως ήταν η εμπειρία μου πριν από λίγες μέρες, την ίδια ώρα δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα κανένα σημάδι για κάτι καινούργιο που να κυοφορείται στην πολιτική πραγματικότητα της επόμενης μέρας.

Αντίθετα, έχουμε τις κλασικές απεργίες που τις προκαλούν και τις παραγγέλνουν εργατοπατέρες συνδικάτων προασπίζοντας τα συντεχνιακά τους συμφέροντα, τις κλασικές πορείες και (χωριστές) συγκεντρώσεις που τις προκαλούν και τις παραγγέλνουν κομματικά επιτελεία. Η συνηθισμένη κατάσταση δηλαδή και μία από τα ίδια. Δες και τό άρθρο του Σταύρου Θεοδωράκη της Τετάρτης. Και σαν να μην έφταναν αυτά, έχουμε και τις εφημερίδες και τα κανάλια να μας βομβαρδίζουν με δημοσκοπήσεις που δεν ενδιαφέρουν κανέναν, μα κανέναν, απολύτως. Μπροστά, λέει, η ΝΔ πέντε με έξη μονάδες από το ΠΑΣΟΚ με άθροισμα κοντά στο 40% και τα δύο κόμματα μαζί (22 και 16% αντίστοιχα)!. Δηλώσεις από τη Συγγρού του τύπου, «οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως οι έλληνες πολίτες έχουν πεισθεί για την ορθότητα των θέσεων του αρχηγού της ΝΔ κ. Αντώνη Σαμαρά (αυτό το όνομα μας το λένε συνέχεια λες και δεν ξέρουμε ποιος είναι αρχηγός της ΝΔ) και του κόμματος της ΝΔ». Πιο ξύλινη γλώσσα δεν υπάρχει αν σκεφτεί κανείς ότι η ΝΔ δηλώνει ότι το μόνο σενάριο που επιθυμεί είναι η αυτοδυναμία. Το ΠΑΣΟΚ βλέποντας ότι αυτοδυναμία γιόκ μιλάει για συγκυβέρνηση.
Καλά έχουν τρελαθεί όλοι τους; Δεν βλέπουν ότι ο κόσμος δεν τους θέλει πια και θέλει να τους
στείλει όλους σπίτια τους; Εκείνους που μας κυβέρνησαν για 40 χρόνια για να μας φέρουν στο χείλος του γκρεμού; Μετά τα όσα περάσαμε, και τα όσα θα περάσουμε ακόμα, είναι δυνατόν το δίλλημα ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ να είναι δίλημμα για τον έλληνα πολίτη; Σίγουρα όχι. Η ελληνική κοινωνία θέλει κάτι καινούργιο, κάτι διαφορετικό, δεν θέλει ξαναζεσταμένο φαγητό.
Εδώ όμως έχουμε ένα πρόβλημα. Για να είναι σοβαρή η ιδέα μιας νέας μεταπολίτευσης, όπως έχει επικρατήσει να λέγεται, θα έπρεπε οι κινήσεις για τη δημιουργία της να είχαν ήδη δρομολογηθεί από καιρό. Θα έπρεπε βουλευτές όλων των κομμάτων, ανεξαρτήτως ιδεολογικού χρώματος και προσανατολισμού, να έχουν πάρει αποστάσεις από την ηγεσία τους και να έχουν αρχίσει έντονες ζυμώσεις για μία ή περισσότερες πλατφόρμες αρχών, που ενδεχομένως θα διεμβόλιζαν τους σημερινούς κομματικούς σχηματισμούς. και που θα αποτελούσαν τη μαγιά για τους καταστατικούς χάρτες των νέων κομμάτων που πρέπει να ξεπηδήσουν. Η νέα μεταπολίτευση θα πρέπει να συνδυάζει δυνάμεις με άλλο ύφος από αυτό που υπήρχε μέχρι σήμερα, με δυνάμεις που γνωρίζουν και μπορούν να διαχειριστούν τον καπιταλισμό και τις κρίσεις του.
Αυτό ακριβώς είπε και ο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ στην εκπομπή «Πρωταγωνιστές» του Σταύρου
Θεοδωράκη, την περασμένη Κυριακή αναφερόμενος στους Οικολόγους Πράσινους στους οποίους και ανήκει. Στη νέα μεταπολίτευση χρειάζεται να υπάρχει οπωσδήποτε το καινούργιο, είτε αυτό θα προέρχεται από τους οικολόγους είτε από άλλες αριστερές δυνάμεις. Το καινούργιο, που θα σηματοδοτεί την αλλαγή ύφους στην νέα κοινωνία που θα πρέπει να είναι πιο ποιοτική, πιο «πράσινη» και λιγότερο καταναλωτική. Αυτό όμως. από μόνο του, δεν αρκεί. Πρέπει να συνδυαστεί οπωσδήποτε με πολιτικές δυνάμεις, και εδώ μιλάω για άτομα και όχι για κόμματα, που γνωρίζουν και μπορούν να μας βγάλουν από την καπιταλιστική κρίση που βιώνουμε. Γιατί είτε μας αρέσει είτε όχι, ζούμε μέσα στον καπιταλισμό και την ευρωπαϊκή ένωση και μέσα σ’ αυτά πρέπει να χτίσουμε την αυριανή κοινωνία μας.. Έχουν αναφερθεί κατά καιρούς ονόματα όπως αυτά των Παπαδόπουλου, Φλωρίδη, Γιαννίτση και άλλων. Υπάρχουν άνθρωποι και πολιτικές δυνάμεις στον τόπο που μπορούν να φέρουν το καινούργιο που χρειάζεται ο τόπος, αρκεί να σημερινά ταμπού που τους κρατούν σε απόσταση να ξεπεραστούν.
Τα νέα των τελευταίων ημερών, δείχνουν ότι η κατάρρευση της χώρας χτυπάει την πόρτα μας. Είναι μεγάλη η ευθύνη του σημερινού πολιτικού κόσμου, να εργαστεί για να προετοιμάσει το νέο πολιτικό σύστημα που θα διαδεχθεί το ξεπερασμένο σημερινό. Είναι μεγάλη ευθύνη, αλλά και μεγάλη ευκαιρία και πρόκληση, αν θέλουμε αυτή η έρημη χώρα να ορθοποδήσει, όχι μόνο οικονομικά αλλά και κοινωνικά, ίσως κυρίως κοινωνικά. Ας σταθεί λοιπόν ο πολιτικός κόσμος στο ύψος των περιστάσεων.
protagon.gr