Ή πως το ασήμαντο στα όρια της φαιδρότητας, παρουσιάζεται βαρύγδουπα… σημαντικό, διότι το «όχι» του κ. Βενιζέλου στη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για την οικονομία λέει μισές αλήθειες κι όταν αυτό συμβαίνει δια μέσου εκφερόμενου πολιτικού λόγου τότε δεν πρόκειται καν για μισές αλήθειες παρά μόνο για άλλη μια (από τις τόσες άλλες των… σοσιαλιστών) εξαπάτηση, ή ηθελημένη απόκρυψη της πραγματικότητας. Ο κ. Βενιζέλος έχει δίκιο ισχυριζόμενος ότι οι εξεταστικές, έως τώρα, δεν προσέφεραν τίποτα, η κοινοβουλευτική διακομματική επιτροπή «η οποία θα αναλύσει τι συνέβη στο παρελθόν και θα μελετήσει τις προτάσεις για την οικονομία στο μέλλον». και συνεχίζει: «κάθε κόμμα βγάζει το δικό του πόρισμα και δεν γίνεται ποτέ πραγματική συζήτηση για το τι συνέβη και φθάσαμε στο χείλος του γκρεμού…»
Λέξη δεν ψέλλισε ο «μεγάλος συνταγματολόγος» για το νομοθετικό του παιδί-τέρας-θαύμα, αυτό το «Περί Ευθύνης Υπουργών».
Και εφόσον… τυχαίως αγνοείται το παραπάνω Τέρας σαν μία ασήμαντη λεπτομέρεια, ένα μικρό εμπόδιο, που με την ευκολία ενός καλογυμνασμένου αθλητή του άλματος επί-κοντώ πηδιέται ή παραμερίζεται, τότε εκστομίζουμε μία εύκολη πολιτική μομφή θέτοντας «όλα τα κόμματα προ των ευθυνών τους και για το πώς φθάσαμε σε αυτή την κατάσταση αλλά και για το πώς θα ξεφύγουμε από τούνελ της παρ΄ ολίγον χρεοκοπίας….»
Αυτές είναι έντιμες αναλύσεις επιφανών πολιτικών Ανδρών και που επιπλέον, θέτουν «ως πρώτη προτεραιότητα να διαφυλαχθεί η εθνική και κοινωνική συνοχή ως ελάχιστο πατριωτικό καθήκον». Ο κ. Βενιζέλος ζητεί να «υπάρξει πολιτική συναίνεση και όχι «διευθέτηση» μεταξύ των κομμάτων και αγωνίζεται μαζί με άλλους συναδέλφους του για «να αποβάλουμε την αίσθηση ότι είμαστε μια μονοκομματική, συμβατική κυβέρνηση του ΠαΣοΚ». Διότι, τώρα πλέον «Είμαστε μια κυβέρνηση που διαχειρίζεται καταστάσεις εθνικής κρίσης».
Τέτοιας ποιότητας είναι οι βόμβες Βενιζέλου στο έγκυρο «Βήμα». (η μείωση της κυκλοφορίας των εφημερίδων και η παράλληλη αύξηση της αναγνωσιμότητας των μπλογκ είναι φαινόμενο τυχαίο, περιστασιακό.)
Μια και ομιλήσαμε για βόμβες, ας αφήσουμε λίγο το νου να πετάξει προς τα ένδοξα εξοπλιστικά ημών των ανδρείων και χουβαρντάδων. Ουδεμία ανησυχία, και για αυτά μίλησε με την ευφράδεια που τον διακρίνει ο κ. Υπουργός, υπήρξε ιδιαιτέρως κατηγορηματικός τονίζοντας: «Παρ΄ ότι ήμουν αντίπαλος το 2007 με τον κ. Γ. Παπανδρέου, ωστόσο τον στήριξα με στόχο να διασφαλισθεί η ενότητα του κόμματος»…
Συνεχίζει απτόητος: «Μου ζήτησε να αναλάβω το υπουργείο Εθνικής Αμυνας και το έπραξα. Μπορέσαμε εν μέσω οικονομικής κρίσης να εξοικονομήσουμε το 2010 από τις εξοπλιστικές δαπάνες 1,6 δισ.ευρώ, όσο δηλαδή υπολογίζονται οι περικοπές από τις συντάξεις. Το 2011 θα εξοικονομήσουμε άλλα 500 εκατ. ευρώ, δηλαδή συνολικά 2,1 δισ. ευρώ».
Θέλω να συγχαρώ τον κ. υπουργό για τις θυσίες, τον τιτάνιο αγώνα που δίνει, την χάρη που μας έκανε και συνεχίζει να κάνει (σε εμάς και στον αρχηγό του), δεχόμενος το χρυσοπληρωμένο από τον ιδρώτα του λαού, Υπουργείο Αμύνης.
Συμπτωματικά δεν ανέφερε κάτι για τα Εξοπλιστικά «έξοδα» ορισμένων προκατόχων του, την τυχόν (λέμε τώρα) συμβολή τους στα σημερινά χάλια της χώρας, δεν θέλω να αναφέρω ονόματα αθώων όπως του Παπαντωνίου και του άφαντου Τσοχατζόπουλου. Δεν μου πάει. Δεν κάνει. Δεν είναι έντιμο.
politismos politis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου