Ωστόσο, διευκρινίζουν µε έµφαση πως κάθε αντίληψη ευρωοµολόγου που θα επιλεγεί τελικώς δεν πρόκειται να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες κάποιων «αφελών της περιφέρειας, που νοµίζουν ότι απλούστατα οι Γερµανοί θα αναλάβουν τα χρέη τους».
Οπως και να έχει, η εβδοµάδα που πέρασε είδε την Πορτογαλία και την Ισπανία να επιβιώνουν από τις αγορές κατά την έξοδό τους – παρά το υψηλό επιτόκιο που κατέβαλαν. Οι λεγόµενοι επενδυτές – τους οποίους οιευρωϋπάλληλοι αποκαλούν ευθέως κερδοσκόπους – ήταν εξαιρετικά ειλικρινείς στο γιατί τα κατάφεραν η Λισαβώνα και η Μαδρίτη: αυτή τη φορά οι αγορές έχουν πάρει στα σοβαρά τις διαβεβαιώσεις για µια «συνολική λύση» στην κρίση χρέους που µαστίζει από την άνοιξη του 2010 την ευρωζώνη. Και όχι απλώς διότι αυτό λέει ο επίτροπος Ολι Ρεν ή ο γερµανός υπουργός Οικονοµικών Βόλφγκανγκ Σόιµπλε.
Η «συνολική λύση». Στις Βρυξέλλες είναι κοινό µυστικό πως οι παρασκηνιακές διαβουλεύσεις µε αντικείµενο τη «συνολική λύση» – στο πλαίσιο της οποίας κάποια στιγµή θα πρέπει να υπάρξει µια µορφή ευρωοµολόγου – δίνουν και παίρνουν. Οσον αφορά το χρονοδιάγραµµα, τρεις είναι οι καθοριστικές ηµεροµηνίες: η ερχόµενη ∆ευτέρα όταν οι υπουργοί Οικονοµικών ανοίξουν εν µέρει τα χαρτιά τους για το µέλλον του Ταµείου Στήριξης, η 4η Φεβρουαρίου όταν οι ηγέτες των «27» θα συζητήσουν και πάλι τα ζητήµατα της κρίσης, και η Σύνοδος Κορυφής του Μαρτίου που θα πρέπει να καταλήξει και σε αποφάσεις για τον Μόνιµο Μηχανισµό, αλλά και τα κριτήρια που εισηγείται η Κοµισιόν για την κατάρτιση των εθνικών προϋπολογισµών. Η καγκελάριος. Οι παροικούντες την Ιερουσαλήµ της κοινοτικής πολιτικής γνωρίζουν ότι οι πολιτικές ανατροπές στην Ενωση δενγίνονται εν µια νυκτί –έτσι ουδείς περιµένει την καγκελάριο Μέρκελ να αναφωνήσει«ζήτω το ευρωοµόλογο» εξαιρετικά σύντοµα. Αλλωστε, έχεινα σκεφθεί και αρκετάδικά της ζητήµατα – πώς ναφέρει το θέµα στη γερµανική κοινή γνώµη έτσι ώστενα µην υπάρξει «εξέγερση» στο Κοινοβούλιό της, τις νοµικές παραµέτρους λόγω Συνταγµατικού ∆ικαστηρίου της Γερµανίας, τις περιφερειακές εκλογές του Μαρτίου. Ωστόσο, πληροφορίες αναφέρουν πωςσε διαβουλεύσεις που είχε η καγκελάριος στο εσωτερικό της χώρας της, της επισηµάνθηκε ότιη παράταση της κρίσης θα µπορούσε να προκαλέσει ακόµη και αποσύνθεση του ευρώ – ο Τόµας Μάγιερ της Ντόιτσε Μπανκ το δήλωσε µάλιστα δηµοσίως –, κάτι που θα έχει ολέθριες συνέπειες για τη γερµανική οικονοµία. Πάνω από όλα,όµως, θα έχει ολέθριες πολιτικές συνέπειες για την Ευρώπη, η οποία θα πρέπει να παραιτηθείοριστικά από οποιονδήποτε ρόλο στη διεθνήσκηνή. Σε αυτή την περίπτωση, θα κατηγορηθεί η Γερµανία και προσωπικά η καγκελάριος ως εγκαταλείποντες το εγχείρηµα της ευρωπαϊκής ενοποίησης και υπηρετούντες τα σχέδια των Αµερικανών.
Με 440 δισ. ευρώ Κατόπιν όλων αυτών, το πρώτο ζήτηµα που θα τεθεί στο τραπέζι είναι η αύξηση των κεφαλαίων του προσωρινού Μηχανισµού Στήριξης, στον οποίο τώρα οι εταίροι συµβάλλουν µε 440 δισ. ευρώ υπό τη µορφή εγγυήσεων. Παράλληλα, θα εξεταστεί η δυνατότητα του Μηχανισµού – του ad hoc Ταµείου – να αγοράζει οµόλογα των χωρών της περιφέρειας στη δευτερογενή αγορά, κάτι που µέχρι τώρα κάνει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αλλά δεν είναι ο ρόλος της. Από εκεί και πέρα, κοινοτικοί αξιωµατούχοι µιλούν για σειρά προτάσεων που µπορεί να ενταχθούν υπό τον τίτλο «ευρωοµόλογο». Πέραν της γνωστής πρότασης Γιούνκερ – Τρεµόντι, για ευρωπαϊκά οµόλογα ίσα προς το 40% του ΑΕΠ των χωρών και του χρέους της ευρωζώνης, έχουν διατυπωθεί και άλλες – βιώσιµες και µη – προτάσεις. Οι δυο Γάλλοι βουλευτές, για παράδειγµα, που ανέλαβαν τη σύνταξη έκθεσης για λογαριασµό του Νικολά Σαρκοζί µε αντικείµενο την οικονοµική διακυβέρνηση, προτείνουν την έκδοση ευρωοµολόγων µε τη συµµετοχή µόνο των «ενάρετων» χωρών – θεωρώντας ενάρετη τη Γαλλία, τη Γερµανία, την Ολλανδία, ενδεχοµένως και κάποιες άλλες χώρες που δεν κατονοµάζονται. Αλλη πρόταση µιλά για άντληση κεφαλαίων από τις αγορές εκ µέρους του προσωρινού Μηχανισµού – που αξιολογείται από τους οίκους µε ΑΑΑ – τα οποία στη συνέχεια µπορεί να χρησιµοποιεί για την αγορά οµολόγων µε λογικό επιτόκιο, κάτι που θα αδρανοποιήσει τους κερδοσκόπους.
Οπως τονίζεται µε έµφαση, το ευρωοµόλογο που θα επιλεγεί τελικώς δεν πρόκειται να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες κάποιων «αφελών της περιφέρειας, που νοµίζουν ότι απλούστατα οι Γερµανοί θα αναλάβουν τα χρέη τους».
Παζάρι χωρίς νικητές και ηττηµένους
Κάποιοι µπορεί να σπεύσουν να µιλήσουν για υποχώρηση της καγκελαρίου. Ωστόσο, η Ενωση είναι µια διαδικασία συµβιβασµών, όπως επισηµαίνουν όλοι οι παλαιοί κοινοτικοί. Η συγκατάθεση της κ. Μέρκελ σε αυτήτη συµφωνία – στην οποία έλεγε «νάιν» – έρχεται και µε το απαραίτητο τίµηµα:
οι χώρες µέλη της ευρωζώνης, αν όχι και ολόκληρης της Ενωσης, οφείλουν να ασπασθούν το οικονοµικό δόγµα της αυστηρής δηµοσιονοµικής πειθαρχίας, της λιτότητας και των σκληρών µεταρρυθµίσεων που εφαρµόστηκαν και στη Γερµανία ώστε προοδευτικά – κατά τη γερµανική άποψη – να κλείσει η ψαλίδα της ανταγωνιστικότητας.
Ηδη, η Κοµισιόνέσπευσε να προσαρµοστεί και να πειθαρχήσει και οι κατευθυντήριες γραµµές που έδωσε για τους προϋπολογισµούς των κρατών συνίστανται ουσιαστικά σε διπλασιασµό των προσπαθειών πουγίνονται, ακόµη και σε χώρες που ήδη καταβάλλουν τεράστιες προσπάθειες όπως η Ελλάδα. Οπως λένε χαρακτηριστικά στις Βρυξέλλες, η διάσωση του ευρώ έρχεται µε το δέον κόστος – µια πιο ευρωπαϊκή Γερµανία, από τη µια, και µια πιο γερµανική Ευρώπη, από την άλλη.
ta nea online
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου