Ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν ξαναχτυπά στην καρδιά της ευρωπαϊκής οικονομικής κρίσης με νέο του κείμενο-παρέμβαση στους New York Times.
Επανερχόμενος στις γνωστές απαισιόδοξες θεωρίες του ότι η Ευρώπη είναι δύσκολο να αποφύγει την οικονομική κατάρρευση και να υπερκεράσει τα οικονομικά της αδιέξοδα, ο κεϊνσιανός Κρούγκμαν παρομοιάζει την ευρωπαϊκή πορεία "με μια κλασική ελληνική τραγωδία κατά την οποία ο ήρωας με τα υψηλά ιδεώδη παρασύρεται από τα μοιραία ελαττώματα της ύβρεως". Και επιμένει ότι δεν είναι τυχαίο που αυτή η νομισματική κρίση ξεκινά (και τελειώνει;) από τη χώρα μας.
"Μέχρι το 1990" τονίζει ο Κρούγκμαν η δημοσιονομική ιστορία της Ελλάδας είχε να κάνει με τα αποδοτικά της ομόλογα: οι επενδυτές αγόραζαν ομόλογα που εξέδιδε η ελληνική κυβέρνηση λόγω των ανώτερων επιτοκίων τους από τα ασφαλή ομόλογα των άλλων χωρών. Σιγά -σιγά όμως και ενόσω η χώρα πλησίαζε να γίνει μέλος του ευρώ, ο βαθμός επικινδυνότητας των ομολόγων της εξαλειφόταν. Εξάλλου, τότε πίστευαν ότι το χρέος της Ελλάδας θα ήταν άτρωτο απέναντι στους κινδύνους του πληθωρισμού: βασικός επιτηρητής θα ήταν εν προκειμένω η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Και κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί κάποιο νεοεισερχόμενο κράτος-μέλος του ευρώ να χρεοκοπεί, έτσι δεν είναι;"
Στη συνέχεια ο Κρούγκμαν αναφέρεται στην παραπληροφόρηση και στα ψευδή στοιχεία που κατέθεσε η Ελλάδα ενώ τονίζει ότι πρόκειται για μια μοιραία περίπτωση αλλά όχι "αντιπροσωπευτική". Επιμένει δε ότι η χώρα μας δεν είναι αρκετά συνδεδεμένη με το ευρώ, ούτε αρκετά μεγάλη ώστε να προκαλέσει τέτοιο πάγωμα των διεθνών αγορών. Τονίζει ότι η ευρωπαϊκή "φούσκα" έχει περισσότερο να κάνει με το αμερικανικό θέμα των ακινήτων και τα τραπεζικά παιχνίδια, παρά με τα δημοσιονομικά προβλήματα-όπως εν προκειμένω αυτό της Ελλάδας.
Σε τι όμως διαφέρουν τα οικονομικά προβλήματα άλλων χωρών, όπως της Αργεντινής, της Ισλανδίας κ.α. από αυτά της Ευρώπης; Το πρόβλημα έγκειται ακριβώς στο ίδιο το ευρώ και στο ότι, κατά τον Κρούγκμαν, "οι χώρες που αντιμετωπίζουν πρόβλημα δεν έχουν τη δυνατότητα αποπληθωρισμού". Κι αυτό ενδεχομένως να αναδειχθεί το μοιραίο χτύπημα για την "ευρωπαϊκή ομοσπονδιακή κοινότητα".
Το μέλλον, όπως τονίζει ο Κρούγκμαν, "βρίσκεται στα χέρια των ισχυρών χωρών και στο κατά πόσο αυτές θα καταλάβουν ότι αποτελούν μέλη μιας ευρύτερης κοινότητας σπεύδοντας να βοηθήσουν τους διπλανούς τους"-και ότι δεν είναι απλώς εθνικά κράτη. Ολόκληρη η παγκόσμια κοινότητα", τελειώνει το κείμενο του ο γνωστός οικονομολόγος "κρατάει την ανάσα της περιμένοντας την αντίδρασή τους".
Επανερχόμενος στις γνωστές απαισιόδοξες θεωρίες του ότι η Ευρώπη είναι δύσκολο να αποφύγει την οικονομική κατάρρευση και να υπερκεράσει τα οικονομικά της αδιέξοδα, ο κεϊνσιανός Κρούγκμαν παρομοιάζει την ευρωπαϊκή πορεία "με μια κλασική ελληνική τραγωδία κατά την οποία ο ήρωας με τα υψηλά ιδεώδη παρασύρεται από τα μοιραία ελαττώματα της ύβρεως". Και επιμένει ότι δεν είναι τυχαίο που αυτή η νομισματική κρίση ξεκινά (και τελειώνει;) από τη χώρα μας.
"Μέχρι το 1990" τονίζει ο Κρούγκμαν η δημοσιονομική ιστορία της Ελλάδας είχε να κάνει με τα αποδοτικά της ομόλογα: οι επενδυτές αγόραζαν ομόλογα που εξέδιδε η ελληνική κυβέρνηση λόγω των ανώτερων επιτοκίων τους από τα ασφαλή ομόλογα των άλλων χωρών. Σιγά -σιγά όμως και ενόσω η χώρα πλησίαζε να γίνει μέλος του ευρώ, ο βαθμός επικινδυνότητας των ομολόγων της εξαλειφόταν. Εξάλλου, τότε πίστευαν ότι το χρέος της Ελλάδας θα ήταν άτρωτο απέναντι στους κινδύνους του πληθωρισμού: βασικός επιτηρητής θα ήταν εν προκειμένω η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Και κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί κάποιο νεοεισερχόμενο κράτος-μέλος του ευρώ να χρεοκοπεί, έτσι δεν είναι;"
Στη συνέχεια ο Κρούγκμαν αναφέρεται στην παραπληροφόρηση και στα ψευδή στοιχεία που κατέθεσε η Ελλάδα ενώ τονίζει ότι πρόκειται για μια μοιραία περίπτωση αλλά όχι "αντιπροσωπευτική". Επιμένει δε ότι η χώρα μας δεν είναι αρκετά συνδεδεμένη με το ευρώ, ούτε αρκετά μεγάλη ώστε να προκαλέσει τέτοιο πάγωμα των διεθνών αγορών. Τονίζει ότι η ευρωπαϊκή "φούσκα" έχει περισσότερο να κάνει με το αμερικανικό θέμα των ακινήτων και τα τραπεζικά παιχνίδια, παρά με τα δημοσιονομικά προβλήματα-όπως εν προκειμένω αυτό της Ελλάδας.
Σε τι όμως διαφέρουν τα οικονομικά προβλήματα άλλων χωρών, όπως της Αργεντινής, της Ισλανδίας κ.α. από αυτά της Ευρώπης; Το πρόβλημα έγκειται ακριβώς στο ίδιο το ευρώ και στο ότι, κατά τον Κρούγκμαν, "οι χώρες που αντιμετωπίζουν πρόβλημα δεν έχουν τη δυνατότητα αποπληθωρισμού". Κι αυτό ενδεχομένως να αναδειχθεί το μοιραίο χτύπημα για την "ευρωπαϊκή ομοσπονδιακή κοινότητα".
Το μέλλον, όπως τονίζει ο Κρούγκμαν, "βρίσκεται στα χέρια των ισχυρών χωρών και στο κατά πόσο αυτές θα καταλάβουν ότι αποτελούν μέλη μιας ευρύτερης κοινότητας σπεύδοντας να βοηθήσουν τους διπλανούς τους"-και ότι δεν είναι απλώς εθνικά κράτη. Ολόκληρη η παγκόσμια κοινότητα", τελειώνει το κείμενο του ο γνωστός οικονομολόγος "κρατάει την ανάσα της περιμένοντας την αντίδρασή τους".
proto thema online
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου