Πακιστάν: Εχθρός ή σύμμαχος των ΗΠΑ;

 

Οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετωπίζουν ένα σκληρό δίλημμα με την εμπλοκή τους στο Αφγανιστάν: διακινδυνεύουν τη σχέση τους με το Πακιστάν, αφού το καθεστώς αυτής της χώρας παίζει «πονηρά» παιχνίδια με τους Αμερικανούς και τους ισλαμιστές αντάρτες Ταλιμπάν!
Από τη μία πλευρά το καθεστώς του Πακιστάν δηλώνει πλήρη συμπαράσταση και συνεργασία με τις ΗΠΑ για την καταπολέμηση των ισλαμιστών και της Αλ Κάιντα, η οποία φαίνεται ότι έχει αρκετά ισχυρά ερείσματα στο έδαφος του Πακιστάν, απειλώντας ακόμα και με ανατροπή την κυβέρνησή του.
Από την άλλη πλευρά όμως οι μυστικές υπηρεσίες του Πακιστάν και ένα μεγάλο μέρος των ενόπλων δυνάμεων της χώρας βρίσκονται σε στενή συνεργασία με τους Ταλιμπάν και έχουν χειραγωγήσει αρκετές φορές τις κινήσεις τους, ώστε να εξασφαλίσουν ότι οι ισλαμιστές αντάρτες θα παραμένουν πάντα μια υπολογίσιμη δύναμη... φτάνει να καθοδηγούνται από το Πακιστάν.
Τα παιχνίδια αυτά δεν έχουν διαφύγει την προσοχή των Αμερικανών, οι οποίοι βλέπουν ότι οι στενές επαφές των πακιστανικών μυστικών υπηρεσιών με τους Ταλιμπάν καταλήγουν συχνά να είναι επωφελείς για τις τρομοκρατικές ομάδες και όχι για τα αμερικανικά στρατεύματα τα οποία προσπαθούν να τις εξοντώσουν...
Είναι ξεκάθαρο ότι στο στρατηγικό παιχνίδι που παίζεται σε αυτή την περιοχή του κόσμου το Πακιστάν θέλει να έχει κάτω από την επιρροή του όσο γίνεται περισσότερες δυνάμεις στο Αφγανιστάν και γι’ αυτό προσφέρει προστασία σε Αφγανούς αντάρτες, οι οποίοι έχουν τα κρησφύγετά τους στο Πακιστάν και τους κατευθύνει ανάλογα.
Η προτεραιότητα στην εξωτερική πολιτική για το Πακιστάν και την ίδια την ύπαρξή του είναι το Αφγανιστάν ως «κράτος - μαξιλαράκι» ανάμεσα στο ίδιο και την Ινδία, γιατί ουσιαστικά αυτή είναι ο προαιώνιος αντίπαλός του και όλες οι προσπάθειες των πακιστανικών κυβερνήσεων κατατείνουν στο να βρεθεί ο καλύτερος τρόπος να υπονομευθεί η ηγεμονική θέση της Ινδίας στο κέντρο της Ασίας!
Οι Αμερικανοί προσπαθούν να εξισορροπήσουν τα πράγματα, προσφέροντας βοήθεια στο Πακιστάν, αλλά πραγματοποιώντας και αεροπορικές επιδρομές στο έδαφός του εναντίον της Αλ Κάιντα. Για τις ΗΠΑ υπάρχει ένα ορόσημο, ο Ιούλιος του 2011, ημερομηνία κατά την οποία – όπως δεσμεύτηκε ο πρόεδρος Ομπάμα – θα αρχίσει η αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από το Αφγανιστάν. Έως τότε θα πρέπει να υπάρχει μια αξιόπιστη αφγανική κυβέρνηση και οι ισλαμιστές αντάρτες να μη βρίσκουν άσυλο στο Πακιστάν.
Ζόρια για τον Ομπάμα
Επειδή λοιπόν με την αφγανική κυβέρνηση δεν υπάρχει βάσιμη πιθανότητα τα πράγματα να βελτιωθούν, οι Αμερικανοί στρέφονται στο κυνήγι των ισλαμιστών στα εδάφη του Πακιστάν προκαλώντας την αντίδραση των πακιστανών αξιωματικών.
Έτσι η κατάσταση γίνεται ακόμη χειρότερη, αφού πολλοί ανώτατοι αξιωματικοί, ιδιαίτερα των μυστικών υπηρεσιών, προτιμούν το κρυφό παιχνίδι με τους ισλαμιστές αντάρτες γιατί έτσι πιστεύουν ότι θα χειραγωγούν για πάντα τις εξελίξεις στο Αφγανιστάν. Σίγουρα η θέση του προέδρου Ομπάμα δεν είναι καθόλου αξιοζήλευτη...

---