«Αυτός που έχει τα όπλα έχει και το ψωμί»Louis Auguste Blanqui
Άσχημο πράγμα η πείνα.Κι όταν πεινάς δύο πράγματα μπορούν να συμβούν.Ή θα ξυπνήσεις και θα δείς ποιός ευθύνεται για την πείνα σου ή θα παραμείνεις στον λήθαργο που βρισκόσουν πρίν πεινάσεις.
Σωτήριον έτος 2017.Διανύουμε τον έβδομο χρόνο μνημονίων και καπιταλιστικής κρίσης.Όλες οι άμυνες που είχαν οι άνθρωποι απέναντι στην λαίλαπα του καπιταλισμού μετά το 2010,κατέρρευσαν σύντομα και οι επιπτώσεις και τα αποτελέσματα των μνημονίων έγιναν νόμοι του Κράτους και μία παγιωμένη πραγματικότητα,είναι εδώ για να μας υπενθυμίσει πόσο αναλώσιμοι είμαστε απέναντι σε αυτούς που κατέχουν τα μέσα και τον πλούτο αλλά και σε αυτούς που ψηφίζονται για να συντηρούν αυτή την αθλιότητα.
Δυστυχώς,μαζί με τις άμυνες δέν κατέρρευσαν και οι αυταπάτες της «εργατικής τάξης».Προσδοκούμε και αγωνιζόμαστε κάποια στιγμή να καταρρεύσουν κι αυτές.
Γιατί όπως έχουμε ξαναπεί,το να είσαι φτωχός και πεινασμένος δέν αρκεί να κάνεις επανάσταση.Η κρίση και τα μνημόνια δέν έφεραν μόνο την οικονομική καταστροφή των
εργαζομένων.Έκαναν κάτι πολύ χειρότερο.Ταύτισαν το θύτη με το θύμα.Ξέπλυναν τις «αμαρτίες» των αφεντικών και έστρεψαν την κοινή γνώμη στους «κακούς» Γερμανούς.
Και έτσι σήμερα παρουσιάζονται οι αγνοί και δίκαιοι επιχειρηματίες εξίσου αδικημένοι από ένα σύστημα το οποίο μέχρι τώρα τους ευνοούσε.Με τις ευλογίες όλων των κυβερνήσεων έσβησαν όλες τις ταξικές διαφορές της ελληνικής κοινωνίας,και κάτω από το ιδεολόγημα του αδικημένου ελληνικού έθνους μας καλούν οι επαγγελματίες πολιτικοί μαζί με τους βιομήχανους και τα μεγάλα αφεντικά να μείνουμε ενωμένοι,για να ξεπεραστεί η κρίση.
Πρώτον.Η κρίση δέν θα ξεπεραστεί ούτε σε 30 χρόνια.Μπορεί να ξεπεραστεί για αυτούς που κέρδιζαν πολλά και τώρα κερδίζουν απλά λιγότερα.Για την πλειοψηφία των εργαζομένων ακόμη και άν η ανεργία φτάσει στο 12% ύστερα από 20 χρόνια,οι μισθοί δέν πρόκειται να είναι πάνω από 300-400 ευρώ το μήνα.
Δεύτερον.Η κρίση δέν επηρρεάζει όλους το ίδιο.Αυτοί που κέρδιζαν πολλά και τώρα απλά λιγότερα δέν δικαιούνται να μιλάνε για κρίση και να την συγκρίνουν με την ισοπέδωση του βιοτικού επιπέδου του μέσου εργαζόμενου και άνεργου.Η Ελλάδα υπήρχε και πρίν το 2010 και βέβαια δέν είμαστε όλοι επιχειρηματίες.
Τρίτον.Την ίδια στιγμή,όλες οι χώρες του κόσμου είναι χρεωμένες.Η συνταγή για να αντιμετωπίσουν την κρίση όλα τα κράτη είναι η ίδια.Ασυλία στοις διεφθαρμένες κυβερνήσεις,συνεχόμενη χρηματοδότηση στις τράπεζες,κάλυψη των οφσόρ με την ανύπαρκτη φορολογία,σιωπή και συγκάλυψη των μεγάλων σκανδάλων,κρατική υποστήριξη στις μεγάλες επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα.Στον αντίποδα για αυτούς που «δέν είχαν μυαλό» ή «ήταν τεμπέληδες» έχουμε την συνεχιζόμενη λιτότητα,τις συνεχείς αυξήσεις των προϊόντων πρώτης ανάγκης,τις απολύσεις,την μαύρη εργασία,τους μισθούς πείνας,την εργοδοτική τρομοκρατία,τους ξυλοδαρμούς και τις προσβολές από τα αφεντικά,τους εκβιασμούς των εισπρακτικών εταιρειών,τους πλειστηριασμούς,τις εξώσεις,τα ανύπαρκτα επιδόματα πρόνοιας,την ελλιπή νοσοκομειακή περίθαλψη,τα ανύπαρκτα διακιώματα το κυνήγι της εφορίας και των τραπεζών,μιά δικαιοσύνη που κλείνει τα μάτια στους έχοντες αλλά καταδικάζει και τιμωρεί τους μή έχοντες και άλλα…
Είναι φανερό λοιπόν πως το πρόβλημα
Α. είναι παγκόσμιο
Β. επηρρεάζει κυρίως όλους τους φτωχούς εργαζόμενους ή άνεργους
Γ.οι πραγματικοί ένοχοι δέν είναι οι κακοί Γερμανοί αλλά το παγκόσμιο οικονομικό-πολιτικό-κοινωνικό σύστημα.Μέρος αυτού του συστήματος αποτελούν όλες οι κυβερνήσεις και όλες οι αντιπολιτεύσεις του κόσμου.Τα όργανά τους είναι οι διάφοροι οργανισμοί που προστατεύουν το κεφάλαιο και συντηρούν το τεράστιο χάσμα που υπάρχει ανάμεσα στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα και στα κατώτερα.
Το πιό σημαντικό όμως είναι να καταλάβει ο μέσος φτωχός,ποιός πραγματικά ευθύνεται για την φτώχεια του.Και στη συνέχεια τί οφείλει και τί μπορεί να κάνει για να απαλλάξει τον εαυτό του αλλά και την κοινωνία από την σημερινή και αυριανή δυστοπία.Όλοι είμαστε μέρος της κοινωνίας και οφείλουμε να βρούμε μαζί μία λύση.
Αλλά δέν είμαστε όλοι το ίδιο και ούτε όλοι έχουμε τις ίδιες επιθυμίες και ανάγκες.
Πρίν να υπάρξει η συναίνεση των μνημονίων και η ανοχή στην συνεχιζόμενη απάτη των εκλογών και των κομμάτων υπήρξε η συναίνεση του συνόλου της κοινωνίας στην μισθωτή και στην αμισθί σκλαβιά.Υπήρξε η συναίνεση στην ανάθεση της διαχείρισης της ζωής σε επαγγελματίες ψεύτες,αλήτες και εγκληματίες πολιτικούς και μή.Υπήρξε η συναίνεση στην ανοχή της επιβολής ενός τρόπου ζωής εγωιστικού και άπληστου χωρίς να μας ενδιαφέρει το τί γίνεται δίπλα μας.Όταν καταλάβαμε πως είμαστε οι περισσότεροι στην ίδια ατζέντα του κράτους και του κεφαλαίου ήταν ήδη πολύ αργά.
ΌΧΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΤΟ ΙΔΙΟ…ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ…
Κάτω από το οποιοδήποτε ιδεολόγημα ξεπλένονται οι πραγματικοί ένοχοι και κρύβονται περίτεχνα όλες οι ιστορικές και αντικειμενικές διαφορές των ανθρώπων και των κοινωνιών που είναι δομημένες ταξικά.Όπως τα έθνη πολεμάνε για τον πλούτο του εδάφους και την διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού προς όφελος του κεφαλαίου,όπως οι φορείς των θρησκειών φροντίζουν να φανατίζουν και να συσκοτίζουν την κριτική σκέψη των ανθρώπων για να απολαμβάνουν την επι γης ευδαιμονία,έτσι και το κάθε κράτος φροντίζει κάτω από μία εθνική σημαία να συντηρεί την εγχώρια αδικία και να κατασκευάζει εχθρούς.Έτσι το κάθε κόμμα κάτω από τις αυταπάτες των εκλογών φροντίζει να απολαμβάνει τα προνόμια του συστήματος και να συντηρεί την ανάθεση.Έτσι ο κάθε πετυχημένος επαγγελματίας έχει στην διάθεσή του χιλιάδες σκλάβους του συστήματος να δουλέψουν για να απολαύσει αυτός και η οικογένειά του,τον καρπό της δουλείας.
Γιατί σε αυτόν τον καπιταλιστικό κόσμο δέν είμαστε συνεργάτες.Είμαστε αφεντικά και εργάτες.
Το φαινόμενο ο εργάτης να υπερασπίζεται και να συμπονά το αφεντικό του, δείχνει σε τί κατάσταση έχει περιέλθει η εργατική τάξη ύστερα από την χρόνια προπαγάνδα της κυριαρχίας αλλά και την μεγάλη απάτη της Αριστεράς που για χάρη των ψήφων τσουβαλιάζονται όλες οι κοινωνικές τάξεις και εξαφανίζονται όλα εκείνα τα στοιχεία που κάποιους τους κάνουν αφέντες και άλλους δούλους.
ΌΧΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ…
Δέν είμαστε κατά των Ελλήνων,ούτε και υπέρ.Είμαστε κατά των λαμόγιων Ελλήνων και υπέρ των τίμιων Ελλήνων που εναντιώνονται στο σύστημα χωρίς ιδιοτέλειες.Είμαστε κατά εκείνων των Ελλήνων που συμπορεύονται με το σύστημα για τους δικούς τους λόγους και κατά εκείνων που καπηλεύονται τα όνειρα και τις ελπίδες των εκατομμυρίων αδικημένων.Δέν είμαστε με εκείνους τους Έλληνες που το μόνο τους μέλημα είναι να αυγατίσουν ή να προστατέψουν την προσωπική τους περιουσία ή οικογένεια.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΤΡΕΓΜΕΝΟΥΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ….
Είμαστε με αυτούς τους ανθρώπους που υφίστανται την ίδια αδικία σε όποιο μέρος του κόσμου κι άν βρίσκονται.Αλλά όπως η πείνα δέν φτάνει για να δείς κάποια πράγματα ξεκάθαρα,έτσι δεν φτάνει να είσαι και αδικημένος.Δικαιωμένοι σε αυτόν τον κόσμο είναι μόνο αυτοί που τον έφτιαξαν σαν τα μούτρα τους.Αυτοί που τον σχεδίασαν έτσι για να συσσωρεύουν αμύθητα πλούτη και να χτίζουν παλάτια με τον ιδρώτα των δισεκατομμυρίων εργατών.
Έτσι λοιπόν πέρα από την ιδεολογία της πείνας που σαφώς και είναι ένας πρωτεύων λόγος να επαναστατήσεις,ταυτόχρονα θα πρέπει να σταματήσουν οι φτωχοί να αναθέτουν την ζωή τους σε τρίτους.Θα πρέπει να σταματήσουν να προσκυνούν αυτούς που τρώνε με χρυσά κουτάλια,ή τους επίδοξους σωτήρες οι οποίοι εκμεταλλεύονται την απελπισία των ανθρώπων.Θα πρέπει να σταματήσουν να πιστεύουν στην Δημοκρατία των εκλογών και των κομμάτων.Θα πρέπει να σταματήσουν να προσμονούν την σωτηρία στους ουρανούς και να κοιτάξουν το τί γίνεται πάνω στη γή.Θα πρέπει να σταματήσουν να πιστεύουν πως όλοι είμαστε ίδιοι.Σε αυτόν τον κόσμο υπάρχουν εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι.Και οι νόμοι που νομιμοποιούν αυτή την αδικία είναι απολύτως παράνομοι.
Ακομμάτιστοι ναί αλλά όχι αποπολιτικοποιημένοι…
Οργάνωση με βάση το ταξικό συμφέρον και όχι το εθνικό.Το έθνος είναι παραδομένο στην ισοπέδωση των ταξικών διαφορών.Φτωχοί και πλούσιοι,προνομιούχοι και μη, γίναμε όλοι το ίδιο με πρόσχημα την κρίση.Αυτοί που σήμερα ακουμπάνε την πλάτη στον φτωχό,στον άνεργο,στον χαμηλά αμειβόμενα εργαζόμενο,αύριο θα τον πετάξουν ξανά σαν στιμμένη λεμονόκουπα.Αυτοί που σήμερα ή αύριο ζητάνε την ψήφο σας όπως την ζητούσανε πάντα,θα πράξουν ύστερα αυτό που που έπρατταν πάντα.Θα σας αδικήσουν και θα τα κάνουν πλακάκια με την εγχώρια και την ξένη αριστοκρατία.
Φτάσαμε εδώ που φτάσαμε γιατί δέν τα είπαμε μαζί.Φτάσαμε εδώ γιατί κλείσαμε τα μάτια στην αδικία και κωφεύσαμε στις κραυγές των απελπισμένων.Φτάσαμε εδώ γιατί συναινέσαμε στην ανάθεση,γιατί πιστέψαμε στην απάτη.Φτάσαμε εδώ γιατί ο καθένας κοιτούσε την πάρτη του.Φτάσαμε εδώ γιατί ποτέ δέν καταφέραμε να δούμε τον πραγματικό εχθρό και να αντιπαρατεθούμε στα ίσια μαζί του.Η Ελλάδα είναι μία χώρα στην οποία όλοι έχουν ένα όνειρο.Να δουλεύουν άλλοι για αυτούς.Αυτό το όνειρο μας έφερε στον σημερινό εφιάλτη.
Έφτασε λοιπόν η στιγμή που θα πρέπει ο εργαζόμενος/η να αναρρωτηθεί άν ο μισθός του είναι αντάξιος της υπομονής και της αντοχής απέναντι σε όλα τα δεινά που προκαλεί η σχέση της κυριαρχίας που αναπτύσσεται μέσα από την τωρινή δομή των εργασιακών σχέσεων,άν η ελεημοσύνη του κράτους είναι αρκετή για να καλύψει έστω τις βασικές βιοτικές ανάγκες.Άν ο άνεργος/η μπορεί να περιμένει μέχρι να γεράσει να πέσουν οι δείκτες τις ανεργίας.Άν οι φτωχοί έχουμε να ελπίζουμε κάτι καλύτερο από αυτούς που μας έφεραν εδώ,και τους άλλους που πρόδωσαν τα πάντα.Ή από εκείνους που τους ενδιαφέρει μόνο η χεσμένη θέση τους στην βουλή της αριστοκρατίας…Ή ακόμη καλύτερα από τους υπερασπιστές του μεγάλου κεφαλαίου.Τους εθνικιστές -ναζιστές και τους διαστημικούς σωτήρες.
Στους πεινασμένους λοιπόν λέμε…Δεν χρειαζόμαστε κανέναν να μας δώσει το ψωμί.Δέν θα δουλέψουμε εμείς για να απολαύσουν οι άλλοι το φαί.Το ψωμί ανήκει σε αυτούς που το παράγουν.Το ψωμί ανήκει στους εκμεταλλευόμενους και όχι στους εκμεταλλευτές.Να πάει στο διάολο η ανάπτυξη και οι επενδύσεις.Να πάνε να δουλέψουν οι πολιτικοί και τα αφεντικά με 300 ευρώ.Δέν θέλουμε ελεημοσύνη από το κράτος.Να πάνε να γαμηθούνε επίσης και όλοι οι λαγοί του συστήματος.Εθνικιστές-Αριστεροί-Δεξιοί-Κεντρώοι και κάποιοι «Αναρχικοί» ακόμη.Λέμε επίσης πως τα χρόνια των μεγάλων λόγων και των περήφανων υποσχέσεων έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.Και πως τα ψέματα και οι αυταπάτες κάποτε τελειώνουν.Λέμε πως μπορούμε να τους κάνουμε να φύγουν,λέμε πως μπορούμε να αναλάβουμε εμείς οι ίδιοι την διακυβέρνηση της ζωής μας.Δέν θέλουμε μία μίζερη ζωή χωρίς μέλλον.Θέλουμε μία αξιοπρεπή ζωή με μέλλον.
ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΙΣΟΤΗΤΑ-ΚΟΙΝΟΚΤΗΜΟΣΥΝΗ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΣΤΕΓΟΣ-ΦΤΩΧΟΣ-ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟΣ
Να οργανώσουμε μαζί την κοινωνική επανάσταση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου