Συναγερμό πρέπει να προκαλέσει στην κοινωνία και την Αριστερά η συμφωνία της κυβέρνησης στο Eurogroup της Δευτέρας 20 Φεβρουαρίου 2017 να ανοίξει στις διαπραγματεύσεις με τους πιστωτές τα καυτά θέματα του ασφαλιστικού, της φορολογίας και των εργασιακών. Η υποχώρηση της κυβέρνησης καθιστά θέμα λίγων εβδομάδων ένα πολυνομοσχέδιο – σκούπα που θα αποτελεί ένα ακόμη συντριπτικό πλήγμα στα δικαιώματα των εργαζομένων και της ελληνικής κοινωνίας. Γιατί, ανεξάρτητα από τις μεγαλοστομίες της κυβέρνησης (περί τέλους της λιτότητας) η έναρξη των διαπραγματεύσεων με την επιστροφή των τεχνικών κλιμακίων την Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2017 θα σημάνει όχι μόνο την προνομοθέτηση νέων
μέτρων που θα ισχύσουν από το 2018 αλλά και την εφαρμογή άμεσων μέτρων!
Στο χειρουργικό κρεβάτι έχουν ήδη μπει:
Η μείωση του αφορολόγητου από τα 8.636 ευρώ που είναι σήμερα για τον άγαμο στα 6.000 ακόμη και στα 5.000 ευρώ. Αυτή η μείωση θα πλήξει τα πιο φτωχά εισοδηματικά στρώματα της κοινωνίας, καθώς οι ωφελούμενοι του αφορολόγητου θα κληθούν να πληρώσουν ακόμη και 600 ευρώ παραπάνω το χρόνο. Αν θέλουν παραπάνω φορολογικά έσοδα για να εξασφαλίσουν τα δημοσιονομικά πλεονάσματα γιατί δε φορολογούν τις πολυεθνικές ή τις πλοιοκτητικές εταιρείες;
Η μείωση της ασφαλιστικής δαπάνης με αποτέλεσμα οι συνταξιούχοι να οδηγηθούν στην εξαθλίωση. Απώτερο ζητούμενο των αλλαγών είναι να μειωθούν τα δημόσια έξοδα που αφορούν κοινωνικές δαπάνες έτσι ώστε όσο το δυνατόν πιο απρόσκοπτα να εξοφλείται το δημόσιο χρέος και οι πιστωτές να εισπράττουν τόκους και κεφάλαιο. Οι αλλαγές μάλιστα όπως τόνισε εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών θα πρέπει να ψηφισθούν και να υλοποιηθούν στο τρέχον πρόγραμμα. Δηλαδή εδώ και τώρα!
Οι αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις με επίκεντρο τις μαζικές απολύσεις και την κατάργηση του δικαιώματος στην απεργία. Η ενόχληση που προκαλεί το ελληνικό ρεκόρ στις απεργίες φάνηκε και στην τελευταία έκθεση του ΔΝΤ όπου τονίζεται η «ελληνική εξαίρεση» με το ρεκόρ των απεργιών, οι οποίες την περίοδο 2002-2007 ξεπέρασαν τις 350 ανά 1.000 εργαζόμενους. Μόνο ως μέτρο σύγκρισης να αναφερθεί ότι η Ισπανία, που κατέχει το αργυρό στις απεργίες, την ίδια περίοδο είχε λιγότερες από τις μισές όπως φαίνεται και στο σχετικό διάγραμμα.
Η προτεραιότητα που δίνουν ελληνική ολιγαρχία και πιστωτές στην προώθηση του αυταρχισμού σχετίζεται με την εξυπηρέτηση των υλικών συμφερόντων τους. Σε ομιλία του στον Ελληνικό Σύνδεσμο Βιομηχανιών Επωνύμων Προϊόντων στις 22 Φεβρουαρίου 2017 ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας Γιάννης Στουρνάρας απέδωσε «τη διστακτικότητα των κυβερνήσεων να οικειοποιηθούν και να εφαρμόσουν με συνέπεια τα προγράμματα» στο «συγκρουσιακό κοινωνικό και πολιτικό κλίμα». Θέλουν αλλά δεν μπορούν, σαν να έλεγε. Επομένως επιθυμούν την κοινωνία στον γύψο για να επιβάλουν περισσότερα μέτρα φτώχειας! Και ο ΣΥΡΙΖΑ αναλαμβάνει να βγάλει σε πέρας τη βρόμικη δουλειά, ακυρώνοντας δημοκρατικές κατακτήσεις, όπως το δικαίωμα στην απεργία!
Η συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου ισοδυναμεί με μια ακόμη ήττα για την κυβέρνηση επειδή παρότι συμφώνησε σε όλα όσα της ζήτησαν οι δανειστές δεν έλαβε καμιά ανταμοιβή! Ούτε δέσμευση για ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (που κι αυτό τις τράπεζες θα ευνοήσει κι όχι την κοινωνία) ούτε καν μια υπόσχεση για άνοιγμα των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το δημόσιο χρέος, που θα σηματοδοτούσαν μια ψήφο εμπιστοσύνης. Καθόλου τυχαία ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Μ. Μπαλαούρας χαρακτήρισε το αποτέλεσμα του Γιούρογκρουπ ως «τακτική ήττα». Το μόνο που δεν μας είπε είναι τον αριθμό της. Δικαίως γιατί έχει χάσει το μέτρημα…
Ήττα ισοδυναμούσαν για την κυβέρνηση και οι δηλώσεις της γενικής διευθύντριας του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, από το Βερολίνο όπου συναντήθηκε με την γερμανίδα καγκελάριο την Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2017. Δηλώνοντας ότι θα απαιτηθεί χρόνος για να παρουσιαστεί το σχέδιο στο ΔΣ του Ταμείου επιβεβαίωσε ότι το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης μπορεί να απαιτήσει μήνες. Εκθέσεις ξένων τραπεζών αφήνουν ανοικτό το ενδεχόμενο να φτάσει ακόμη και καλοκαίρι, πιθανά τον Ιούλιο, όταν δηλαδή θα πρέπει να πληρωθούν γύρω στα 6 δισ. ευρώ σε ΔΝΤ, ΕΚΤ και κατόχους ομολόγων.
Χαστούκι επίσης για ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ ήταν η δήλωση της γαλλίδας διευθύντριας του ΔΝΤ ότι το ελληνικό χρέος δε χρειάζεται κούρεμα. Επί της ουσίας φάνηκε πόσο αφελείς ήταν οι ελπίδες της ελληνικής κυβέρνησης να ποντάρει στην (υπαρκτή) πίεση του ΔΝΤ για ονομαστική μείωση του χρέους, προσδοκώντας ότι θα προσεταιρισθεί το αμερικανικό κέντρο εναντίον του ευρωπαϊκού. Ωστόσο, πιο υπαρκτή ήταν εξ αρχής η συμφωνία Ευρωπαίων και Αμερικάνων (δηλ. ΕΜΣ, ΕΤΧΣ, και ΕΕ από τη μια και ΔΝΤ από την άλλη) να στραγγίξουν την Ελλάδα απομυζώντας και την τελευταία σταγόνα δημόσιων πόρων. Πολύ περισσότερο, αφότου η κυβέρνηση Τσίπρα υπέγραψε κατ’ επανάληψη ότι παραιτείται από το αίτημα κουρέματος του δημόσιου χρέους αρκούμενη σε παραμετρικές αλλαγές (μείωση επιτοκίων και επιμήκυνση αποπληρωμών) ήταν θέμα χρόνου για το ΔΝΤ να συμβαδίσει με την γερμανική γραμμή. Στην πραγματικότητα το ΔΝΤ ακολούθησε τη γραμμή της κυβέρνησης Τσίπρα κατά γράμμα, για κακή μας τύχη…
Η κυβέρνηση έτσι κατάφερε και πήρε από τους δύο πιστωτές το χειρότερο: τη γερμανική εκδοχή αναδιάρθρωσης του χρέους και τη γραμμή του ΔΝΤ για τη λιτότητα. Ρεκόρ αποτυχιών, πλήρως προβλέψιμο…
https://eleutheriellada.wordpress.com/2017/02/26/%CE%BB%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CE%AC%CF%81%CE%BD%CF%84-%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%BA%CE%B5%CE%BB-%CF%80%CE%B1%CE%AF%CF%81%CE%BD%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B9%CF%82/#more-86733
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου