Έχουμε φθάσει στο χειρότερο απ’ όλα τα ζητήματα, στο ζήτημα της ανταλλαγής, που δείχνει πια την απόγνωση της Κυβέρνησης η οποία θα μετατραπεί σε απόγνωση της χώρας. Εμείς δεν είχαμε επιτρέψει ποτέ, επί τόσα χρόνια κρίσης και σκληρής διαπραγμάτευσης, να συνδεθεί η οικονομική διαπραγμάτευση με την εξωτερική πολιτική, με τα εθνικά θέματα. Ποτέ. Τώρα έχουμε μία σύνδεση που γίνεται με πρωτοβουλία της Κυβέρνησης, του προσφυγικού με την αξιολόγηση, του προσφυγικού με το ασφαλιστικό, του προσφυγικού με το χρέος. Μα είναι ποτέ δυνατόν;
Και είναι δυνατό να συνδέσουμε την οικονομική αξιολόγηση και τη σχέση μας με τη Γερμανία με μία πρόχειρη απόφαση να έρθει το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, ούτε καν στην ανατολική Μεσόγειο, χωρίς να έχουμε διακανονίσει τις επιχειρησιακές λεπτομέρειες κι έχουμε δώσει στην Τουρκία τη δυνατότητα να
επαναφέρει όλες τις διεκδικήσεις της κατά παράβαση του Διεθνούς Δικαίου και να θέτει ξανά ζήτημα αποστρατικοποίησης των νησιών, ζήτημα γκρίζων ζωνών, ενώ εμείς θεωρούμε ότι έτσι θα χαλαρώσει η Γερμανία σε σχέση με την αξιολόγηση ή σε σχέση με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο;
Προσοχή, αυτό είναι, όχι διαμαρτυρία, όχι καταγγελία, είναι έκκληση προς την κυβέρνηση, γιατί η κυβέρνηση ενεργεί στο όνομα όλων μας, όλου του έθνους και όλου του λαού, μη γίνουν τεράστια ιστορικά λάθη στη διαπραγμάτευση και μην πάμε να κάνουμε δήθεν ανταλλαγή, όπου εμείς θα νομίζουμε ότι κάτι παίρνουμε σε σχέση με την αξιολόγηση, το ασφαλιστικό και το χρέος, και θα δίνουμε, ενώ δίνουμε ήδη πάρα πολλά σε άλλους τομείς. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου, σεβασμός της Συνθήκης της Γενεύης, ανθρωπισμός και επιτέλους οργάνωση και λειτουργία των αναγκαίων υποδομών με πρώτο θέμα τα απροστάτευτα και ασυνόδευτα παιδιά που είναι τα μεγάλα θύματα του προσφυγικού και του μεταναστευτικού.
Συνέντευξη Ευ. Βενιζέλου στη Ναυτεμπορική και στο δημοσιογράφο Χατζηκωνσταντίνου Μιχάλης
Χωρίς τη συμμετοχή του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, την ενεργό ανάμιξη των μονίμων μελών του Σ.Α. και των χωρών του αραβικού και του αφρικανικού κόσμου δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα.
Στο Σ.Α. δεν πηγαίνουμε κάνοντας μόνον προσφυγή, θα μπορούσαμε να ζητήσουμε να ενημερώσουμε για την κατάσταση και όχι αναγκαστικά να παρουσιάσουμε τη διεκδίκησή μας σε σχέση με κάποια χώρα. Εγώ προτείνω ένα σχέδιο που η Ελλάδα πρέπει να το εισηγηθεί στην Ε.Ε. και εκείνη να το υιοθετήσει, γιατί από μόνη της δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το προσφυγικό.
Εάν πρόκειται να ασκήσουμε βέτο σε αποφάσεις που θα είναι βλαπτικές για εμάς, εντάξει… αλλά θα είναι ήδη πάρα πολύ αργά.
Εάν πρόκειται να ασκήσουμε βέτο σε αποφάσεις που θα είναι θετικές για εμάς, θα είναι αυτοκτονικό!
Eάν δεν οργανωθούν hotspots στην Τουρκία, στον Λίβανο και την Ιορδανία ή εάν δεν λειτουργήσουν ως δεύτερη λύση πλωτά hotspots υπό τη σημαία της Ε.Ε. και του ΟΗΕ στις τουρκικές ακτές, τότε δεν θα έχουμε κανένα μα κανένα αποτέλεσμα. Θα βρεθούν εγκλωβισμένοι εδώ πάρα πολλοί άνθρωποι. Η Ελλάδα κινδυνεύει να γίνει μια αποθήκη ανθρώπων, ένα ‘’νησί’’, ένα ολόκληρο hotspot και αυτό θα προκαλέσει πολύ μεγάλες κοινωνικές εντάσεις.
Υπάρχουν παιδιά τα οποία χάνονται από τους προσωρινούς τόπους καταγραφής ή τους ανοργάνωτους καταυλισμούς. Μάλιστα, τα πολύ μικρά παιδιά δεν μπορούν φυσικά να υποβάλουν αίτηση ασύλου τα ίδια, ενώ οι έφηβοι έχουν αυτή τη δυνατότητα σύμφωνα με την επικρατούσα ερμηνεία του διεθνούς δικαίου. Αυτό πρέπει να είναι το πρώτο μέλημα και του κράτους και της Ε.Ε. και των ΜΚΟ, διότι δεν ξέρουμε τις συνθήκες υπό τις οποίες ζουν τα παιδιά αυτά και τις απειλές που αντιμετωπίζουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου