Ολέθριο ιστορικό λάθος η σύνδεση προσφυγικού με οικονομική διαπραγμάτευση.

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος στην έναρξη της τρίτης ημέρας του Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών απαντά σε ερωτήματα του δημοσιογράφου Γιάννη Πολίτη

Το προσφυγικό θέτει υπό σκληρή δοκιμασία την Ευρωπαϊκή Ένωση, τη νομιμοποίηση και την αποτελεσματικότητα των ευρωπαϊκών οργάνων και των ευρωπαϊκών διαδικασιών, αναδεικνύει ξανά την παραδοσιακή, αλλά πάντοτε ενεργό σύγκρουση ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως οντότητα και τα κράτη μέλη.  Οι κοινοτικές αρμοδιότητες και η εθνική κυριαρχία και πάλι δοκιμάζονται. 

Θα πρέπει όμως η Ευρώπη να κινητοποιήσει τη διεθνή κοινότητα κατά κυριολεξία, δε γίνεται χωρίς την εμπλοκή του Συμβουλίου Ασφαλείας, των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ρωσικής Ομοσπονδίας

που παίζει τόσο σημαντικό ρόλο στη Συρία και δε γίνεται να μην εμπλακούν οι χώρες του Αραβικού Συνδέσμου και της Αφρικανικής Ένωσης και μοιραζόμενες βάρος οικονομικό και αναμειγνυόμενες στην κατανομή των προσφύγων.

Aν δεν υπάρξει σοβαρή συμφωνία με την Τουρκία, αν δε στεγανοποιηθεί η μεσογειακή ακτή της Τουρκίας, εάν δεν έχουμε πλωτά κέντρα καταγραφής και ελέγχου, πλωτά hotspots στην Τουρκική ακτή, δεν μπορεί να γίνει απολύτως τίποτα. Το άλλο που μπορεί να γίνει, είναι να συμφωνηθούν χερσαίες διαδρομές. Χερσαίες διαδρομές οι οποίες δε μετατρέπουν τον πρόσφυγα και τον παράτυπο μετανάστη σε ναυαγό.

Η σύνδεση του προσφυγικού με την αξιολόγηση είναι ένα ολέθριο ιστορικό λάθος.  Από το 2009 έως το 2015 διετέλεσα Υπουργός Εθνικής Άμυνας, Υπουργός Οικονομικών, Υπουργός Εξωτερικών, έχω ζήσει όλες τις πλευρές τις διαπραγμάτευσης.  Ποτέ δεν επιτρέψαμε να συνδεθεί η οικονομική κρίση με την εξωτερική πολιτική και ποτέ δε δεχθήκαμε απροκάλυπτες μετωπικές πιέσεις και αποτελεσματικές σε σχέση με τα μεγάλα εθνικά μας θέματα.  Ποτέ δε μας είπαν, θα πάρετε οικονομική βοήθεια, αλλά αλλάξτε άποψη για τα θέματα του Αιγαίου, για την Κύπρο, για τα ελληνοτουρκικά, για το ζήτημα του ονόματος της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας και ποτέ δε δεχθήκαμε παρόμοια διασύνδεση. 

Αυτή η διασύνδεση από τον Ιανουάριο του 2015 και μετά, έγινε αφελώς, συνδέθηκε η οικονομική διαπραγμάτευση για το τρίτο Μνημόνιο όπως απεδείχθη τελικά, με ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, με τον σκληρό πυρήνα της δυτικής πολιτικής, όπως ήταν οι κυρώσεις κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας και πολιτών της σε σχέση με την Κριμαία και σε σχέση με την κρίση στην Ουκρανία, και μετά αυτό ξεχάστηκε βέβαια. 

Στη συνέχεια, ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, ο κ. Τσίπρας πήγε να συνδέσει το προσφυγικό, δηλαδή τη διαθεσιμότητα φιλοξενίας περισσοτέρων προσφύγων, εάν χαλαρώσουν τα πράγματα στο ασφαλιστικό ή στο δημόσιο χρέος. Που το θέμα του δημοσίου χρέους ούτως ή άλλως είναι διαμορφωμένο το 2012 και θα πάμε σε μία διευθέτηση η οποία είναι λίγο-πολύ δεδομένη, γιατί αφορά το κόστος εξυπηρέτησης μία πολύ συγκεκριμένη περίοδο, δηλαδή 2023-2026.  Αυτά ήταν λάθη τα οποία τα ζούμε τώρα, δεν πρόκειται να υπάρξει τίποτα θετικό για την Ελλάδα αν γίνει παρόμοια διασύνδεση. 

Την εξωτερική πολιτική τη συνδέεις όταν παίρνεις πρωτοβουλίες για το προσφυγικό, αντί να αφήσουμε την Αυστρία να κάνει περιφερειακή διάσκεψη, ή αντί να αφήσουμε τις χώρες του Βίσεγκραντ να μας καλούν ή να μη μας καλούν, έπρεπε εμείς να πάρουμε την πρωτοβουλία να οργανώνουμε τις χώρες του βαλκανικού διαδρόμου ή τις χώρες της νότιας Ευρώπης και εμείς να καλούμε εδώ τους άλλους.

Το χερσαίο στρατηγείο της Σμύρνης τώρα, δεν έχει καμία σχέση με αυτό που ακούγατε πριν από λίγα χρόνια, το αεροπορικό στρατηγείο της Σμύρνης, ούτε με το CAOC του Εσκί Σεχίρ που οργάνωνε εμφάνιση τουρκικών σκαφών ως ΝΑΤΟϊκών στο Αιγαίο και έθετε προβλήματα σε σχέση με τα σχέδια πτήσης.  Άρα, το περιβάλλον από πλευράς δομής Διοίκησης, από το 2011 που ήταν και η τελευταία μου, αν θέλετε, ενέργεια στο Υπουργείο Αμύνης, είναι πολύ καλύτερο και πολύ πιο λογικό για την Ελλάδα.  Όμως, βλέπετε ότι θα βγουν στην επιφάνεια τώρα όλα τα θέματα.  Δηλαδή, δυστυχώς οι αμφισβητήσεις κυριαρχίας, η θεωρία των γκρίζων ζωνών βγαίνει στην επιφάνεια ξανά κατά παράβαση του Διεθνούς Δικαίου, τα ζητήματα της αποστρατικοποίησης που δυστυχώς με πτήση του κυβερνητικού αεροσκάφους βγήκαν στην επιφάνεια, άνευ λόγου και αιτίας,διότι όλοι πηγαίνουμε τα ταξίδια αυτά χωρίς να ανοίγουμε τέτοια θέματα και, βέβαια, τα θέματα τα σημαντικά, τα οποία είναι ο εναέριος χώρος ,τα χωρικά ύδατα, οι αρμοδιότητες οι διοικητικές σε σχέση με την έρευνα και διάσωση.

Το πρόβλημα της χώρας είναι πρόβλημα αξιακό, ιδεολογικό, πολιτιστικό, είναι πρόβλημα βεβαίως πολιτικό, είναι πρόβλημα ιστορικό, μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε με πάρα πολλούς τρόπους.  Εγώ πάντα πίστευα και πιστεύω ότι μόνο μία κυβέρνηση ευρύτατης συνεργασίας όλων των δημοκρατικών δυνάμεων που πιστεύουν στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό ή πίστεψαν ή λένε ότι πιστεύουν αλλά είναι υποχρεωμένες να το λένε, μπορεί να οδηγήσει τη χώρα σε μία υπέρβαση. 

Δε γίνεται να δημιουργείται πολιτική ένταση, να παράγεται λεκτική βία και ταυτόχρονα να λες, θέλω συναίνεση.  Εγώ τί εικόνα βλέπω και θα κλείσω την απάντησή μου εδώ, βλέπω την εικόνα μιας Κυβέρνησης που αδυνατεί να διαχειριστεί τα θέματα και λόγω της αδυναμίας της αυτής γίνεται εξαιρετικά επιθετική και λεκτικά βίαιη απέναντι στην αντιπολίτευση, απέναντι σε κοινωνικές ομάδες, ανακαλύπτει εσωτερικούς εχθρούς.  Όταν βλέπεις μία Κυβέρνηση η οποία αντί να αναζητά συναίνεση και να λειαίνει τον πολιτικό της λόγο, οξύνει τον πολιτικό της λόγο, επιτίθεται και διαμορφώνει μέτωπα και συγκρούσεις πάει να πει ότι δεν υπάρχει καμία δυνατότητα να κάνουμε τίποτα. Είχα πει πριν από μήνες, στασιμο-χρεωκοπία.  Ούτε κατάρρευση με την έννοια της εξόδου από το Ευρώ και του πιστωτικού γεγονότος, αλλά ούτε και υπέρβαση.  Θα σερνόμαστε πάνω στη θάλασσα με τον κίνδυνο να βυθιστούμε

Στη Νέα Δημοκρατία στεγάζονται και δυνάμεις οι οποίες φλερτάρουν με την ιδέα της συνεργασίας με το ΣΥΡΙΖΑ και τον κ. Τσίπρα.  Δηλαδή φλερτάρουν με την ιδέα της συνεργασίας, της αντιμνημονιακής δεξιάς, της ευρύτατης, με το ΣΥΡΙΖΑ, θεωρώντας ότι και ο κ. Καμμένος είναι σαρξ εκ της σαρκός αυτής της αντίληψης.  Αυτό είναι ένα θέμα πολύ σοβαρό το οποίο το βλέπουμε αποκτά υπόσταση σε διάφορα πράγματα.  Αυτό είναι ένα τεράστιο πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει η Νέα Δημοκρατία και ο κ. Μητσοτάκης προσωπικά. 

Είμαι αναφανδόν υπέρ της ύπαρξης ενός τέτοιου οργανωμένου χώρου, τον οποίον έχω ορίσει −επειδή το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ πριν από λίγους μήνες τον όρισε -ως προοδευτικό κέντρο ,προοδευτική συμμαχία, όπως ορίζεται η προοδευτική συμμαχία διεθνώς και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σοσιαλιστές, δημοκράτες, οικολόγοι, προοδευτικοί άνθρωποι, άνθρωποι καλής θέλησης που έλεγε παλιά το ΚΚΕ ή που λένε τα διάφορα δόγματα στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών . 

Αλλά δεν αρκεί να μαζευτείς, δεν αρκεί να οργανωθείς, δεν αρκεί να εκλέξεις έναν νέο ηγέτη, πρέπει να συμφωνήσεις και στη στρατηγική.

Μεσαίος χώρος υπάρχει στο όνομα της σαφήνειας, της αλήθειας, του κόστους και του εθνικού προτάγματος.  

Βλέπουμε το ίδιο που έχει συμβεί παλαιότερα και συγνώμη που το λέω, αλλά αυτή είναι η αλήθεια, σε χώρες όπως η Βενεζουέλα, οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν ως παραδείγματα στον πολιτικό λόγο του ΣΥΡΙΖΑ, το ίδιο που συμβαίνει στην Ουγγαρία

Το να θέτεις θέματα διαδικτύου στην εποχή μας, ελέγχου του διαδικτύου, παραπέμπει σε χώρες οι οποίες ασχολούνται με τον έλεγχο του διαδικτύου και το να τίθενται συνεχώς θέματα δικαιοσύνης, δηλαδή μία καταγγελία, δεύτερη καταγγελία, ένα πρόβλημα εσωτερικής ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης, δεύτερο πρόβλημα εσωτερικής ανεξαρτησίας, μία πειθαρχική δίωξη, δεύτερη πειθαρχική δίωξη, υπάρχει ένα θέμα. 

Αυτά που είδαν το φως της δημοσιότητας είναι τόσα, ώστε να δικαιολογείται να επιληφθεί το ταχύτερο η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής και έχουμε  υποχρέωση να τα φέρουμε τα θέματα αυτά ενώπιον της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, καλώντας και σε ακρόαση όσους πρέπει να κληθούν σε ακρόαση.

http://www.evenizelos.gr/