 |
Το 2012 κάναμε έναν ιστορικό συμβιβασμό. Πολύ επώδυνο μάλιστα. Κληθήκαμε να βρούμε κοινό πλαίσιο με τον ιστορικό, πολιτικό και ιδεολογικό μας αντίπαλο. Μπήκαμε σε μια κυβέρνηση συνεργασίας για να υπάρξει σταθερότητα και να υλοποιηθούν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, ώστε η χώρα να βγει από την κρίση. Παρόλα αυτά, έχουμε τεράστιες ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές. Και ιδιαίτερα, με ένα κομμάτι της Νέας Δημοκρατίας που συνομιλεί με την άκρα δεξιά, όπως αποδείχτηκε με την υπόθεση Μπαλτάκου, πέραν όλων των άλλων, έχουμε και πολιτισμικές διαφορές. Επίσης, ο τρόπος με τον οποίο εμείς βλέπουμε το μέλλον της Ευρώπης είναι τελείως διαφορετικός. Στις Ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου, οι επιλογές για την πορεία που θα πάρει η Ευρώπη είναι ξεκάθαρες. Ψήφος στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, ομόλογα του οποίου είναι η Νέα Δημοκρατία και το CDU της καγκελαρίου Μέρκελ, σημαίνει ψήφος στη “Ένωση των δύο ταχυτήτων”, στην ισοπεδωτική λιτότητα, τη συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, την αύξηση της ανεργίας και την επέκταση της φτώχειας. Από την
άλλη, η επιλογή του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος υπό τον Μάρτιν Σουλτς, που στην Ελλάδα εκφράζεται από το ΠΑΣΟΚ, αντικαθιστά τη λιτότητα με τον εξορθολογισμό των δαπανών και αγωνίζεται για την Ευρώπη των λαών, της προόδου και της κοινής ευημερίας. Αυτή την Ευρώπη χρειάζεται η Ελλάδα που γνωρίζει τις δραματικές συνέπειες της σκληρής λιτότητας.
Ποια Ευρώπη θέλετε κύριε Ανδρουλάκη;
Η Ευρώπη που θέλουμε είναι αυτή που αντιλαμβάνεται τα λάθη της και δεν τα μετακυλύει στους λαούς της. Μια Ευρώπη που δε θα παρουσιάζεται ως τιμωρός επιβάλλοντας ποινές στα κράτη-μέλη και τους λαούς της. Μια Ευρώπη που δεν θα χωρίζεται ανάμεσα στα πλεονάσματα του Βορρά και τα ελλείμματα του Νότου. Μια Ευρώπη που θα διορθώσει ό, τι την έσπρωξε στη σημερινή, εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση που αντιμετωπίζουν πολλοί λαοί τηςαλλά και αυτή η ίδια ως ένωση δημοκρατιών και κοινότητα αρχών και αξιών. Μόνο έτσι θα ξεκινήσει η ανάκτηση της αξιοπιστίας της προς τους Ευρωπαίους πολίτες, αλλά και η εξασφάλιση της εμπιστοσύνης μεταξύ των ίδιων των κρατών-μελών.
Επειδή εκτός από υποψήφιος είστε και Γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, θα αναλάβετε τις ευθύνες σας εάν το αποτέλεσμα είναι κατώτερο των προσδοκιών σας; Ποιος είναι ο πήχης της επιτυχίας;
Δεν έχω μάθει να κρύβομαι γι αυτό και όταν μου ζητήθηκε να δώσω τη μάχη της πρώτης γραμμής αποδέχτηκα την πρόταση. Καλώ όλα τα μέλη και τα στελέχη μας να αγωνιστούμε για τη μέρα των εκλογών και όχι για την επόμενη.
Από την άλλη τι νόημα έχει η μεταμφίεση του ΠΑΣΟΚ σε «Ελιά» όταν οι μετέχοντες στο όλο εγχείρημα είναι πρώην υπουργοί του ΠΑΣΟΚ ή στελέχη που στήριζαν το ΠΑΣΟΚ;
Το εγχείρημα της Ελιάς προήλθε ως ανάγκη λόγω του κατακερματισμού του χώρου της Κεντροαριστεράς. Γι αυτό η πρόσκληση αφορούσε και τη Δημοκρατική Αριστερά. Το εγχείρημα αυτό έρχεται να δημιουργήσει μια νέα αντίληψη για τις συνεργασίες που τόσο έχει ανάγκη ο τόπος, αντικαθιστώντας τις άγονες συγκρούσεις του παρελθόντος. Κι όπως αποτυπώνεται στα 42 άτομα του ευρωψηφοδελτίου, υπάρχουν αρκετά νέα πρόσωπα, ελάχιστα αναγνωρίσιμα, με αξιόλογες σπουδές και κοινωνική αναφορά. Χαρακτηριστικά, το 90% του συνόλου των υποψηφίων, κάνει για πρώτη φορά την εμφάνισή του στην πολιτική σκηνή.
Αλήθεια το πόρισμα των ορκωτών λογιστών για τα οικονομικά του ΠΑΣΟΚ γιατί δεν το έχετε δώσει μέχρι σήμερα στην δημοσιότητα;
Η διαχείριση των χρεών των κομμάτων δεν πρέπει να είναι αντικείμενο κουτσομπολιού, αλλά ζήτημα πολιτικής εξυγίανσης, θεσμικής ενίσχυσης κι εν τέλει, περαιτέρω εμβάθυνσης της δημοκρατικής λειτουργίας των κομμάτων και του πολιτικού συστήματος. Γι αυτό πρέπει να υπάρξει μια γενναία μεταρρύθμιση που θα απαντάει στις χρόνιες παθογένειές του. Ο τόπος χρειάζεται θεσμικά κόμματα που θα σέβονται τα μέλη και τα προγράμματά τους.
Γύρω από την υποψηφιότητα σας προκλήθηκε εσωκομματική συζήτηση για το εάν έπρεπε να υποβάλλετε ή όχι την παραίτηση σας από Γραμματέας του κόμματος, ώστε να διεκδικήσετε ισότιμα την ψήφο των πολιτών με τους υπόλοιπους συντρόφους σας. Γιατί δεν υποβάλλατε την παραίτηση σας;
Έχω ένα σταθερό κώδικα αξιών. Θεωρώ ότι πρέπει να υπάρχουν ασυμβίβαστα στην πολιτική, όπως πρέπει να υπάρχουν και θητείες. Στο Συνέδριό έθεσα το ζήτημα του ασυμβίβαστου: όταν κάποιος είναι διορισμένος σε κρατική θέση, δεν μπορεί συγχρόνως να είναι κομματικό στέλεχος στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή. Ο Γραμματέας του ΠΑΣΟΚ όπως και όλοι οι γραμματείς των νομαρχιακών οργανώσεων δεν έχουμε καμία κυβερνητική ή κομματική αντιμισθία. Απολύτως καμία. Το ΠΑΣΟΚ έχει καταστατικό και δεν μπορεί να ερμηνεύεται κατά το δοκούν από ορισμένους καλοθελητές. Τέλος, στο Συνέδριο του 2013 εμείς το επικροτήσαμε. Με την ίδια λογική, σε λίγο θα μας πουν ότι ο Πρόεδρος και ο Γραμματέας δε μπορεί να είναι υποψήφιοι βουλευτές.
Σας βρίσκει σύμφωνο η ιδέα ενός συνεδρίου «επανίδρυσης»;
Συνέδρια μπορούν να γίνουν κι έχουν γίνει πολλά και στο παρελθόν. Το στοίχημα είναι να ξαναμιλήσουμε με αξιοπιστία στους μη προνομιούχους της εποχής μας. Αυτούς που χτύπησε η οικονομική κρίση. Μόνο μέσα από αυτόν τον δρόμο θα ξανασταθούμε όρθιοι.
Νίκος Ανδρουλάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου