Το χθεσινό εκλογικό αποτέλεσμα στην Ευρώπη, με αποχή αντίστοιχη του 2009, παρά την κινητοποίηση, οδήγησε, με εξαίρεση τη Γερμανία, την Ιταλία, την Πορτογαλία και τη Μ. Βρετανία, σε απώλειες εκείνου που ο κ. Βενιζέλος αποκαλεί «προοδευτικό πόλο».
Φυσικά οι μεγάλες χώρες οδήγησαν συνολικά σε μια οριακή αύξηση του ποσοστού των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών (σε 25,7 έναντι 25% το 2009 ) έναντι του Λαϊκού Κόμματος που συνετρίβη και ήρθε στα μέτρα τους, στο 28%.
Σε όλη την Ευρώπη, με ή χωρίς μνημόνια, ακολουθούνται πολιτικές οικονομικής προσαρμογής με τεράστια βάρη για τους εργαζόμενους και κυρίως για τους νέους. Απο το 2009 το 1/3 του ευρωπαϊκού
ΑΕΠ έχει διατεθεί για να στηριχθούν οι τράπεζες. Σε δύο χώρες, στην Πορτογαλία και τη Γερμανία, οι εταίροι του δικομματισμού που είχαν την ευθύνη της οικονομικής προσαρμογής, άντεξαν εκλογικά. Στην Πορτογαλία, οι σοσιαλιστές του Σόκρατες έβαλαν τη χώρα στο μνημόνιο με τη στήριξη του δεξιού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος (κάτι που δεν είχε κάνει η Ν.Δ. του Αντώνη Σαμαρά), άλλαξαν πολιτική και είναι τώρα εναντίον της λιτότητας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να κερδίσουν εκλογικά εις βάρος της κυβέρνησης που εφάρμοσε τις δικές τους επιλογές. Στη Γερμανία, το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα του Ζίγκμαρ Γκάμπριελ αύξησε το ποσοστό του από 20% σε 27%, ακολουθώντας μια πολιτική μερικού «ξηλώματος» της δικής του ατζέντας 2010. Εισήγαγε έναν κατώτατο μισθό, αναθεώρηση των ορίων συνταξιοδότησης κ.λπ. Η κ. Μέρκελ συμφώνησε με αυτά, αλλά οι σοσιαλδημοκράτες τα πιστώθηκαν.
Την ίδια ώρα, ο «μεγάλος ασθενής» της ηπείρου, η Γαλλία, καταρρέει οικονομικά με ορμή. Η νίκη του «Εθνικού Μετώπου» δείχνει την αποτυχία του σοσιαλιστικού κόμματος να διαχειρισθεί την οικονομική κρίση. Και αυτή η κρίση θα δημιουργήσει νέες κοινωνικές δυνάμεις, δίνοντας λόγο και έκφραση σε εκείνους που αδυνατούν, μέχρι σήμερα, να εκφραστούν από τα υφιστάμενα σχήματα. Η Ευρώπη αλλάζει. Και δείχνει να αλλάζει γρήγορα και βίαια.
http://www.protagon.gr/
Φυσικά οι μεγάλες χώρες οδήγησαν συνολικά σε μια οριακή αύξηση του ποσοστού των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών (σε 25,7 έναντι 25% το 2009 ) έναντι του Λαϊκού Κόμματος που συνετρίβη και ήρθε στα μέτρα τους, στο 28%.
Σε όλη την Ευρώπη, με ή χωρίς μνημόνια, ακολουθούνται πολιτικές οικονομικής προσαρμογής με τεράστια βάρη για τους εργαζόμενους και κυρίως για τους νέους. Απο το 2009 το 1/3 του ευρωπαϊκού
ΑΕΠ έχει διατεθεί για να στηριχθούν οι τράπεζες. Σε δύο χώρες, στην Πορτογαλία και τη Γερμανία, οι εταίροι του δικομματισμού που είχαν την ευθύνη της οικονομικής προσαρμογής, άντεξαν εκλογικά. Στην Πορτογαλία, οι σοσιαλιστές του Σόκρατες έβαλαν τη χώρα στο μνημόνιο με τη στήριξη του δεξιού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος (κάτι που δεν είχε κάνει η Ν.Δ. του Αντώνη Σαμαρά), άλλαξαν πολιτική και είναι τώρα εναντίον της λιτότητας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να κερδίσουν εκλογικά εις βάρος της κυβέρνησης που εφάρμοσε τις δικές τους επιλογές. Στη Γερμανία, το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα του Ζίγκμαρ Γκάμπριελ αύξησε το ποσοστό του από 20% σε 27%, ακολουθώντας μια πολιτική μερικού «ξηλώματος» της δικής του ατζέντας 2010. Εισήγαγε έναν κατώτατο μισθό, αναθεώρηση των ορίων συνταξιοδότησης κ.λπ. Η κ. Μέρκελ συμφώνησε με αυτά, αλλά οι σοσιαλδημοκράτες τα πιστώθηκαν.
Την ίδια ώρα, ο «μεγάλος ασθενής» της ηπείρου, η Γαλλία, καταρρέει οικονομικά με ορμή. Η νίκη του «Εθνικού Μετώπου» δείχνει την αποτυχία του σοσιαλιστικού κόμματος να διαχειρισθεί την οικονομική κρίση. Και αυτή η κρίση θα δημιουργήσει νέες κοινωνικές δυνάμεις, δίνοντας λόγο και έκφραση σε εκείνους που αδυνατούν, μέχρι σήμερα, να εκφραστούν από τα υφιστάμενα σχήματα. Η Ευρώπη αλλάζει. Και δείχνει να αλλάζει γρήγορα και βίαια.
http://www.protagon.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου