Δεν γνωριζόμαστε προσωπικά, για αυτό και συστήνομαι. Θα με αποκαλέσω Απόγνωση. Καμιά φορά νομίζω ότι με λένε και Δυστυχία. Είναι και αυτό ένα από τα θέματα που ακόμα δεν έχω λύσει.
Είμαι από τη Συρία. Περίπου 10 χρόνια πριν, ήρθαμε στην Ελλάδα με τον άνδρα μου. Νέοι τότε και οι δυο, ονειρευόμασταν να ζήσουμε καλύτερα. Η Ελλάδα ήταν ο παράδεισός μας. Εκείνη την εποχή έλαμπε ολόκληρη. Οι άνθρωποι νομίζω γελούσαν περισσότερο. Εδώ αποκτήσαμε τα δυο μας κορίτσια, που τώρα είναι 6 και 3 χρόνων. Προσπαθώντας, έχουμε καταφέρει και ζούμε. Δύσκολα, αλλά πόσοι τα καταφέρνουν εύκολα σήμερα; Πήρα το θάρρος να σου γράψω, χωρίς να έχω κάποια ελπίδα. Χωρίς να περιμένω κάτι. Γράψε κάτι όμως, για να μάθει ο κόσμος κα
ι το πρόβλημά μας. Τόσα μαθαίνει. Ένα πρόβλημα που μας έκανε να ξεχάσουμε όλα τα άλλα. Ακόμα και τον εμφύλιο που γίνεται πίσω στην πατρίδα και οι άνθρωποί μας πνίγονται στο αίμα.
Τον περασμένο Δεκέμβρη έχασα το διαβατήριο, μαζί με την άδεια παραμονής μου, που έληγε τον Φεβρουάριο του ‘13. Έκανα δήλωση στην αστυνομία και στο Δήμο, όπως λέει ο νόμος. Εν τω μεταξύ, έληξε και το βιβλιάριο υγείας. Για να το ανανεώσω, χρειάζεται η άδεια παραμονής. Για να έχω άδεια παραμονής, χρειάζεται να έχω διαβατήριο. Για να έχω διαβατήριο, πρέπει να πάω πίσω στη Συρία να βγάλω καινούριο, αφού έχασα το παλιό. Στη Συρία, όμως, γίνεται πόλεμος, πώς να ταξιδέψω; Οι συμπατριώτες μου περιφέρονται σε διάφορα κράτη, για να σώσουν το κεφάλι τους. Άλλη λύση είναι να πάω στην πρεσβεία. Αλλά η πρεσβεία που μας εξυπηρετεί, όσους είμαστε στην Ελλάδα, είναι στο Βουκουρέστι και για να ταξιδέψω στη Ρουμανία, να κάνω αίτηση για διαβατήριο, χρειάζεται και για αυτό… διαβατήριο.
Σου μοιάζει με αδιέξοδο; Να σου γράψω και το τελευταίο και δεν θα σε κουράσω άλλο. Είμαι έγκυος στο τρίτο μας παιδί και σύντομα περιμένω να γεννήσω. Για να κλείσω ακόμα και ραντεβού με γυναικολόγο στο νοσοκομείο, χρειάζομαι το βιβλιάριο υγείας. Το οποίο δεν μπορώ πια να ανανεώσω, επειδή δεν έχω άδεια παραμονής, διότι για να καταθέσω αίτηση ανανέωσης της άδειας, χρειάζεται διαβατήριο. Ο εφιάλτης μας, όπως θα κατάλαβες, έχει ένα οικείο και συνηθισμένο όνομα για τους μετανάστες. Ονομάζεται «διαβατήριο».
Ζητάω συγγνώμη αν σε κούρασα. Ελπίζω να κατάλαβες τώρα, γιατί με αποκαλώ Απόγνωση και Δυστυχία.
protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου