Αυτό που γίνεται με το περίφημο πολυνομοσχέδιο είναι πραγματικά τραγελαφικό: οι διατάξεις του έγιναν πραγματικό σουρωτήρι. Τελευταίο και καλύτερο επεισόδιο η διάταξη ΠΑΣΟΚ δια της οποίας οι Δήμοι προσλαμβάνουν για μερικούς μήνες χιλιάδες ανέργους! Πρόκειται για τη γνωστή ρουσφετολογική φάμπρικα, δια της οποίας δεσμεύουμε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες απελπισμένους -και τις οικογένειές τους, βεβαίως- οι οποίοι, μόλις γίνουν εκλογές, τρέχουν με το ψηφοδέλτιο στο χέρι.
Το κόλπο είναι άριστο, διότι οι Δήμοι ανήκουν, ακόμα και μέχρι τον Ιούνιο του '14, στο ΠΑΣΟΚ! Επομένως, εύκολα μπορεί να αντιληφθεί κανείς τις προθέσεις του συντάκτη της τροπολογίας, αφού τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ γίνονται μέρα με τη μέρα ποσοστά περιθωριακού κόμματος. Η τροπολογία
αυτή είναι η μόνη σίγουρη ρουσφετολογική οδός
εκλογικής ανάκαμψης.
Και έτσι, αφού ετοιμάζονται να απολύσουν περίπου 4 χιλιάδες συμβασιούχους, που έχουν μάλιστα στα χέρια τους και δικαστικές αποφάσεις, αφού ετοιμάζονται να απολύσουν επίσης 15 χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους, ετοιμάζονται ταυτόχρονα να προσλάβουν άλλους τόσους και παραπάνω, με καθεστώς φεουδαρχικό -σε πληρώνω όποτε έχω και σε απολύω όποτε θέλω- και με πρόθεση καθαρά ρουσφετολογική. Διότι οι εκλογές πλησιάζουν.
Γιατί πλησιάζουν; Διότι η ΔΗΜΑΡ θα παραμείνει στην κυβέρνηση έως ότου διαφανεί καθαρά η οδός Καρατζαφέρη, τα ποσοστά ανυπαρξίας, δηλαδή. Τότε -και αυτό το τότε είναι υπόθεση καλοκαιρινών μηνών- το κόμμα αυτό θα επιλέξει την αντίσταση στο μνημόνιο που είναι απάνθρωπο και θα αποχωρήσει, ώστε να περισώσει ό,τι είναι δυνατόν να περισωθεί. Οι κομματικοί μηχανισμοί, ως γνωστόν, θέτουν πάντα ως πρώτη προτεραιότητα την αναπαραγωγή τους.
Για το ΠΑΣΟΚ δεν ισχύουν ακριβώς τα ίδια, διότι με τον ανασχηματισμό θα εκλέξει και άλλους υπουργούς και θα επιλέξει τον σίγουρο δρόμο της εξουσίας που γνωρίζει άριστα. Ποιος, άλλωστε, θα ψηφίσει ένα ΠΑΣΟΚ που δεν διαθέτει υπουργό; Νομίζω, κανείς απολύτως.
Επομένως, μόλις έρθει ο Ιούνιος, με τα νέα μέτρα μείωσης μισθών και συντάξεων -διότι, όπως δείχνουν τα στοιχεία, ασφαλιστικά ταμεία δεν υπάρχουν καν, εφόσον δεν υπάρχουν εισφορές λόγω ανεργίας και Μανωλάδας και επομένως οι συντάξεις πρέπει να μειωθούν- τότε θα φθάσει η ώρα της αλήθειας: το νέο μνημόνιο, το πέμπτο. Όχι πως αυτό το τέταρτο που ψηφίζουμε τώρα δεν έχει νέα μέτρα: έχει και παραέχει, χαράτσι ισόβιο μέχρι και στα χωράφια και στα γιαπιά, απολύσεις υπαλλήλων, ρυθμίσεις οφειλών 9% τόκου, κατασχέσεις περιουσίας οφειλετών, διάλυση επαγγελμάτων και, επομένως, λουκέτα -με προτεραιότητα στα φουρνάρικα και στα στρατόπεδα- ενώ μόλις προλάβαμε τη μείωση των συντάξεων του ΤΕΒΕ και του επικουρικού του Δημοσίου, οι οποίες φυσικά έρχονται τον Ιούνιο.
Με τέτοιες ωραίες προοπτικές ανάπτυξης, που θα 'λεγε και ο Σαμαράς, με τέτοιες μπουλντόζες που πήραν μπρος, όπως λέει ο χαμογελαστός Χατζηδάκης και ενώ δυστυχώς αργούμε και να πεθάνουμε κιόλας, που λέει σωστά και ο Μητσοτάκης, γίνεται σαφές πως η τρικομματική κυβέρνηση πρόκειται εντός ολίγου να χάσει το αριστερό της άλλοθι, τη ΔΗΜΑΡ. Στην πρώτη ευκαιρία.
Βεβαίως, Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ έχουν ακόμη πλειοψηφία. Αλλά μπορεί κανείς να φανταστεί κυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου σκέτη; Όχι. Αυτό θα ήταν μάλλον κομεντί. Επομένως, μόλις ο Κουβέλης φτάσει «στο χείλος της Αναβύσσου», που έλεγε και η Δέσποινα Στυλιανοπούλου, τότε ακριβώς θα πάμε στις περίφημες εκλογές. Πιθανόν και τον Ιούνιο ή τον Σεπτέμβριο.
Εκτός και στο μεταξύ έρθει η ανάπτυξη ολοταχώς. Όλα γίνονται σ’ αυτή τη ζωή και εκεί που κάθεσαι αμέριμνος και χωρίς λεφτά, έρχεται η ανάπτυξη. Εάν αυτό συμβεί, τότε όλες οι παραδοχές του παρόντος κειμένου είναι λανθασμένες και η κυβέρνηση αυτή, η συμπαγής, θα εξαντλήσει την τετραετία της.
protagon.gr
αυτή είναι η μόνη σίγουρη ρουσφετολογική οδός
εκλογικής ανάκαμψης.
Και έτσι, αφού ετοιμάζονται να απολύσουν περίπου 4 χιλιάδες συμβασιούχους, που έχουν μάλιστα στα χέρια τους και δικαστικές αποφάσεις, αφού ετοιμάζονται να απολύσουν επίσης 15 χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους, ετοιμάζονται ταυτόχρονα να προσλάβουν άλλους τόσους και παραπάνω, με καθεστώς φεουδαρχικό -σε πληρώνω όποτε έχω και σε απολύω όποτε θέλω- και με πρόθεση καθαρά ρουσφετολογική. Διότι οι εκλογές πλησιάζουν.
Γιατί πλησιάζουν; Διότι η ΔΗΜΑΡ θα παραμείνει στην κυβέρνηση έως ότου διαφανεί καθαρά η οδός Καρατζαφέρη, τα ποσοστά ανυπαρξίας, δηλαδή. Τότε -και αυτό το τότε είναι υπόθεση καλοκαιρινών μηνών- το κόμμα αυτό θα επιλέξει την αντίσταση στο μνημόνιο που είναι απάνθρωπο και θα αποχωρήσει, ώστε να περισώσει ό,τι είναι δυνατόν να περισωθεί. Οι κομματικοί μηχανισμοί, ως γνωστόν, θέτουν πάντα ως πρώτη προτεραιότητα την αναπαραγωγή τους.
Για το ΠΑΣΟΚ δεν ισχύουν ακριβώς τα ίδια, διότι με τον ανασχηματισμό θα εκλέξει και άλλους υπουργούς και θα επιλέξει τον σίγουρο δρόμο της εξουσίας που γνωρίζει άριστα. Ποιος, άλλωστε, θα ψηφίσει ένα ΠΑΣΟΚ που δεν διαθέτει υπουργό; Νομίζω, κανείς απολύτως.
Επομένως, μόλις έρθει ο Ιούνιος, με τα νέα μέτρα μείωσης μισθών και συντάξεων -διότι, όπως δείχνουν τα στοιχεία, ασφαλιστικά ταμεία δεν υπάρχουν καν, εφόσον δεν υπάρχουν εισφορές λόγω ανεργίας και Μανωλάδας και επομένως οι συντάξεις πρέπει να μειωθούν- τότε θα φθάσει η ώρα της αλήθειας: το νέο μνημόνιο, το πέμπτο. Όχι πως αυτό το τέταρτο που ψηφίζουμε τώρα δεν έχει νέα μέτρα: έχει και παραέχει, χαράτσι ισόβιο μέχρι και στα χωράφια και στα γιαπιά, απολύσεις υπαλλήλων, ρυθμίσεις οφειλών 9% τόκου, κατασχέσεις περιουσίας οφειλετών, διάλυση επαγγελμάτων και, επομένως, λουκέτα -με προτεραιότητα στα φουρνάρικα και στα στρατόπεδα- ενώ μόλις προλάβαμε τη μείωση των συντάξεων του ΤΕΒΕ και του επικουρικού του Δημοσίου, οι οποίες φυσικά έρχονται τον Ιούνιο.
Με τέτοιες ωραίες προοπτικές ανάπτυξης, που θα 'λεγε και ο Σαμαράς, με τέτοιες μπουλντόζες που πήραν μπρος, όπως λέει ο χαμογελαστός Χατζηδάκης και ενώ δυστυχώς αργούμε και να πεθάνουμε κιόλας, που λέει σωστά και ο Μητσοτάκης, γίνεται σαφές πως η τρικομματική κυβέρνηση πρόκειται εντός ολίγου να χάσει το αριστερό της άλλοθι, τη ΔΗΜΑΡ. Στην πρώτη ευκαιρία.
Βεβαίως, Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ έχουν ακόμη πλειοψηφία. Αλλά μπορεί κανείς να φανταστεί κυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου σκέτη; Όχι. Αυτό θα ήταν μάλλον κομεντί. Επομένως, μόλις ο Κουβέλης φτάσει «στο χείλος της Αναβύσσου», που έλεγε και η Δέσποινα Στυλιανοπούλου, τότε ακριβώς θα πάμε στις περίφημες εκλογές. Πιθανόν και τον Ιούνιο ή τον Σεπτέμβριο.
Εκτός και στο μεταξύ έρθει η ανάπτυξη ολοταχώς. Όλα γίνονται σ’ αυτή τη ζωή και εκεί που κάθεσαι αμέριμνος και χωρίς λεφτά, έρχεται η ανάπτυξη. Εάν αυτό συμβεί, τότε όλες οι παραδοχές του παρόντος κειμένου είναι λανθασμένες και η κυβέρνηση αυτή, η συμπαγής, θα εξαντλήσει την τετραετία της.
protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου