15 μέτρα –σοκ (ταμεία, φορολογία, τράπεζες, κ.α.) απαιτεί για άμεση εφαρμογή η τρόικα

15 μέτρα- «φωτιά» κυρίως για τα ταμεία, τη φορολογία, αλλά και άλλα όπως εάν δεν φέρνει έσοδα ο έφορος να ...απολύεται(!) , περιλαμβάνει το χρονοδιάγραμμα εφαρμογής των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής, που αποκάλυψε η εφημερίδα το «Βήμα» της Κυριακής.

Πριν ακόμη υπογραφεί η συμφωνία της Συνόδου Κορυφής, πάντα κατά το αποκλειστικό ρεπορτάζ του «Βήματος», η τρόικα έστειλε στην κυβέρνηση κατάλογο δράσεων κατά προτεραιότητα και με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα.

Τα μέτρα που αφορούν στα ασφαλιστικά ταμεία, είναι:
-Η μείωση των συντάξεων του ΝΑΤ και του ΟΤΕ σε ποσοστό ως 40% για τους συνταξιούχους ηλικίας κάτω των 60 ετών.
-Η αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών κύριας και επικουρικής σύνταξης για δικηγόρους, γιατρούς, μηχανικούς που είναι ασφαλισμένοι στο ΕΤΑΑ.
-Η μείωση του επιπέδου παροχών υγείας των Ταμείων των επιστημόνων που συγχωνεύθηκαν στο ΕΤΑΑ.
Τα μέτρα για τις τράπεζες
-Να προχωρήσουν οι θεσμικές και οργανωτικές μεταρρυθμίσει στην Τράπεζα της Ελλάδος, στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και στο Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων, τις οποίες έχουν συμφωνήσει κυβέρνηση με τρόικα, αλλά δεν έχουν κάν ανακοινωθεί.
-Να επικαιροποιηθεί το σχέδιο αναδιάρθρωσης της ΑΤΕ και να ολοκληρωθεί η κεφαλαιοποίησή της.
-Να καταρτιστεί σχέδιο δράσης και να εκδοθεί Π.Δ για τον διαχωρισμό του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων, µε τελικό στόχο να ιδιωτικοποιηθεί η «τράπεζα δανείων» που θα δημιουργηθεί.

«Καρφιά» Ανδρουλάκη για τους τυχοδιώκτες «αντίπαλους-συμπαίκτες» σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση

      

 

Κατευθύνσεις προς τον πρωθυπουργό για τις πολιτικές κινήσεις που πρέπει να ακολουθήσει, έστω και την «ύστατη ώρα» για το καλό της χώρας, δίνει μέσω του προσωπικού του ιστολογίου, ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Μίμης Ανδρουλάκης.
Με τίτλο «Και μετά κύριε Πρόεδρε, τι;» ο κ. Ανδρουλάκης δίνει σαφείς οδηγίες στον Γιώργο Παπανδρέου, για τις κατεπείγουσες κινήσεις που πρέπει να κάνει, ενώ εξαπολύειι «καρφιά» για τους τυχοδιώκτες της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης που έχουν ήδη «επενδύσει» στην μετά την χρεοκοπία Ελλάδα.

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, ο κ. Ανδρουλάκης, «εκατοντάδες πολίτες με ρωτούν τι μπορεί να γίνει πολιτικά τώρα, έστω και την ύστατη ώρα. Η κουφαμάρα των κορυφών του πολιτικού συστήματος συνεχίζεται. Ακόμα και τώρα επιμένουν στο business as usual, στην άτυπη συμπαιγνία “των αντιπάλων - συμπαικτών” μεγάλων και μικρών, στους καθιερωμένους ρόλους ενός πολιτικού σκηνικού που οδήγησε στη χρεωκοπία. Και κάτι χειρότερο.

Ενισχύονται κάθε είδους τυχοδιωκτικές συμπεριφορές και προσωπικές ατζέντες που “επενδύουν” στο “μετά” τη χρεωκοπία της Ελλάδας. Ένα πολύ γνώριμο σκηνικό από τις προηγούμενες πτωχεύσεις που κατέληξαν και σε εθνικές τραγωδίες. Οι νέοι Δηλιγιάννηδες, οι πρωθυπουργοί ενός μαύρου ‘97 και μιας νέας “Μελούντας” σιδερώνουν τα κοστούμια τους.

Τι πρέπει να κάνει η κυβερνητική πλειοψηφία, είναι βέβαια το κρίσιμο ερώτημα.

Δεν έχω να προσθέσω τίποτα παραπάνω απ’ ό,τι στο προεκλογικό “Ε, Πρόεδρε!”. Μόνο που τώρα χάθηκαν ο χρόνος, η πρωτοβουλία των κινήσεων, πολύτιμο πολιτικό και κοινωνικό κεφάλαιο ενώ η

Πατριώτες με το αζημίωτο, του Πάσχου Μανδραβέλη

 

Να συμφωνήσουμε ότι το ιδανικό θα ήταν να διαγράψουν όλο το χρέος, να μάς έδιναν περί τα διακόσια δισ. για τα έξοδά μας μέχρι το 2020 και χωρίς να ρωτάνε πολλά, πολλά. Το τελευταίο είναι πολύ σημαντικό για την εθνική μας κυριαρχία, η οποία πλήττεται αφάνταστα κάθε φορά που η τρόικα ρωτάει τι κάναμε την προηγούμενη δόση και ζητάει συγκεκριμένες ενέργειες για τα λεφτά της επόμενης. Για πολλούς -πολύ αριστερούς, ή πολύ δεξιούς- η εθνική κυριαρχία δεν πλήττεται όταν έχεις απλωμένο το δεξί χέρι στη ζητιανιά· ενισχύεται με το αριστερό υψωμένο σε γροθιά.

Με μια τέτοια συμφωνία θα ήμασταν εθνικώς υπερήφανοι και προπαντός ανεξάρτητοι να συνεχίσουμε τις, α λα ελληνικά, «αναπτυξιακές πολιτικές». Οι δημόσιοι υπάλληλοι, για παράδειγμα, θα έπαιρναν και ένα επίδομα «τήρησης του ωραρίου», λεφτά που θα έμπαιναν στην αγορά και θα στήριζαν την ελληνική επιχειρηματικότητα, δουλειά της οποίας είναι να πουλά ακριβά τα προϊόντα που παράγουν στο εξωτερικό. Διάφορα κανάλια θα έπαιρναν 500 εκατομμύρια επιπλέον θαλασσοδάνεια· τα κόμματα θα επιμηκύναν το χρέος τους στις κρατικές τράπεζες μέχρι το 2100· οι καταναλωτές θα πλήρωναν διά των ισολογισμών την επιβίωση δεκάδων εφημερίδων· θα πολλαπλασιάζονταν οι 26 εταιρείες δημοσκοπήσεων που έχουμε· θα ήταν ευχαριστημένοι οι ταξιτζήδες να πουλούν ακριβά τις άδειες που τους παραχώρησε το κράτος και οι φαρμακοποιοί θα συνέχιζαν να κληροδοτούν στα παιδιά τους τις χρυσές άδειες. Μέχρι και στους αγρότες θα μπορούσαμε να ξαναδώσουμε 500 εκατομμύρια ευρώ επιδοτήσεις. Ποιος δεν θέλει τέτοια εθνική ανεξαρτησία; Με μια προϋπόθεση, φυσικά. Να είναι εντός του πάρτι. Γιατί οι εκτός απλώς

Αν ήμουν Έλληνας θα είχα κάνει μήνυση τους δανειστές!

“Αν ήμουν Έλληνας θα είχα κάνει μήνυση στους δανειστές μου για σωματική βλάβη” αναφέρει άρθρο της γερμανικής εφημερίδας Handelsblatt, μετά την επίσκεψη και παραμονή στη χώρα μας ομάδας 20 δημοσιογράφων, που έζησαν από κοντά την κατάσταση στη χώρα.
Όπως λένε, μίλησαν με πολιτικούς, επισκέφθηκαν υπηρεσίες και ήρθαν σε επαφή με τον κόσμο. Αυτό που είδαν είναι “μία εξαντλημένη χώρα, που υποφέρει από ένα διπλό βάρος: το χάος του χρέους που η ίδια επέβαλε στον εαυτό της και την ευρωπαϊκή πολιτική διάσωσης, που κάνει τα πράγματα χειρότερα.
“Τα αποτελέσματα δεν μπορούν να είναι πιο αποκαρδιωτικά. Η οικονομική ζωή σβήνει, η ανεργία αυξάνεται, οι νέοι άνθρωποι ονειρεύονται να φύγουν στο εξωτερικό. Και το χρέος ανεβαίνει συνεχώς χωρίς τα μέτρα να φέρνουν αποτέλεσμα” αναφέρουν.
“Αν ήμουν Έλληνας θα είχα μηνύσει τους δανειστές μου και το βράδυ θα κατέβαινα στο Σύνταγμα για να διαδηλώσω μπροστά στο Κοινοβούλιο, ώστε να εκφράσω την διαμαρτυρία μου για μια πολιτική κατά της κρίσης που το μόνο που κάνει είναι να την επιδεινώνει” προσθέτουν.
“Πιο επικίνδυνα όμως είναι όσα δεν φαίνονται. Αν ήμουν από την Ελλάδα θα ήμουν μεταξύ αυτών που θα έβλεπαν με ανησυχία και με επαγρύπνηση την στρατιωτική μηχανή που κυβερνούσε από το 1967 ως το 1974 και που μπορεί να ψάχνει την ευκαιρία να δράσει. Το ξέρουμε από πολλές χώρες: οι θεραπείες – σοκ είναι εχθροί της Δημοκρατίας.
“Ένα τέτοιο βουνό χρέους δεν μπορεί να μειωθεί συρρικνώνοντας την οικονομική δύναμη. Αν και η χώρα έχει λάβει τα σκληρότερα μέτρα που έχει πάρει δυτική χώρα εκτός πολέμου, το χρέος έχει μεγαλώσει κατά 67 δισεκατομμύρια ευρώ, σε σχέση με το ΑΕΠ έχει φτάσει από το 127% στο 157%. Δεν μπορεί κανείς να κάνει μυς όταν πεινάει” σημειώνουν.
“Το σπιράλ της κρίσης τρέχει όλο και πιο γρήγορα. Η συμφωνία της Συνόδου Κορυφής θα

New York Times: «Η Ελλάδα, το λίκνο της δημοκρατίας, κλονίζει τον πλανήτη.»

Όλος ο κόσμος παρακολουθούσε την Ελλάδα καθώς το κοινοβούλιό της ψήφισε ένα διχαστικό πακέτο μέτρων λιτότητας το οποίο θα μπορούσε να έχει κρίσιμες επιπτώσεις στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα.
Ισως προκαλεί έκπληξη που αυτή η μικρή άκρη της χερσονήσου των Βαλκανίων συγκεντρώνει τόση προσοχή. Σκεφτόμαστε συνήθως την Ελλάδα ως την πατρίδα του Πλάτωνα και του Περικλή, με την πραγματική της σημασία να βρίσκεται βαθιά στην αρχαιότητα.

Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που για να κατανοήσεις το μέλλον της Ευρώπης χρειάζεται να στραφείς μακριά από τις μεγάλες δυνάμεις στο κέντρο της ηπείρου και να κοιτάξεις προσεκτικά όσα συμβαίνουν στην Αθήνα.

Τα τελευταία 200 χρόνια η Ελλάδα ήταν στην πρώτη γραμμή της εξέλιξης της Ευρώπης. Στη δεκαετία του 1820, στη διάρκεια του αγώνα για την ανεξαρτησία από την οθωμανική αυτοκρατορία, η Ελλάδα έγινε ένα πρώιμο σύμβολο δραπέτευσης από τη φυλακή της αυτοκρατορίας.
Για τους φιλέλληνες, η παλιγγενεσία της αποτελούσε τον πιο ευγενή αγώνα. «Στο μεγάλο πρωινό του κόσμου», έγραψε ο Σέλεϊ στο ποιημά του «Ελλάς», «το μεγαλείο της Ελευθερίας τινάχθηκε και έλαμψε!»
Η νίκη θα σήμαινε τον θρίαμβο της ελευθερίας όχι μόνο επί των Τούρκων αλλά και επί όλων των δυναστών που κρατούσαν υπόδουλους τόσο πολλούς ευρωπαίους. Γερμανοί, Ιταλοί, Πολωνοί και Αμερικανοί έτρεξαν να πολεμήσουν υπό την γαλανόλευκη σημαία της Ελλάδας για χάρη της δημοκρατίας. Και μέσα σε μια δεκαετία, η χώρα κέρδισε την ελευθερία της.

«Το σχέδιο κυβέρνησης – Ε.Ε. ήταν να πληρώσει ο λαός»

 

Για μεγαλύτερες θυσίες που επιβάλλει η νέα συμφωνία κάνει λόγο το ΚΚΕ

Η συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου για «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, σύμφωνα με το ΚΚΕ, επιβεβαιώνει τις προβλέψεις του Περισσού καθώς και αυτές, που αφορούσαν τη συμφωνία της 21ης Ιουλίου.

Όπως τονίζεται στην ανακοίνωση του κόμματος «με το μνημόνιο και το μεσοπρόθεσμο η κυβέρνηση επέβαλε άγριες θυσίες στο λαό για να αποφευχθεί δήθεν η χρεοκοπία. Με την ελεγχόμενη χρεοκοπία επιβάλλει ακόμα μεγαλύτερες θυσίες για την επιτυχία της. Το σχέδιο κυβέρνησης – ΕΕ από την αρχή ήταν να πληρώσει ο λαός για να μειωθούν οι ζημιές των μονοπωλίων και να θωρακιστούν τα σημερινά και αυριανά τους κέρδη».

Τρισέ: Η κρίση δεν έχει τελειώσει

«Η κρίση δεν έχει τελειώσει. Εφερε στο φως την αδυναμία των αναπτυγμένων οικονομιών. Βλέπουμε σήμερα την αδυναμία της αμερικανικής και της ιαπωνικής οικονομίας, αλλά επίσης τις αδυναμίες της Ευρώπης», τονίζει ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Ζαν Κλοντ Τρισέ.
Στην εφημερίδα Bild επισημαίνει την ανάγκη οι κυβερνήσεις των ευρωπαϊκών χωρών να τηρήσουν την υπόσχεση τους για μείωση των χρεών στην Ευρώπη, υπογραμμίζοντας μάλιστα πως «οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έχουν τώρα δύσκολη δουλειά μπροστά τους. Η πλήρης και γρήγορη εφαρμογή των αποφάσεων αυτών είναι απολύτως σημαντική. Πρέπει να επιβλέψουμε τη διαδικασία αυτή με μεγάλη προσοχή. Είναι πλέον καιρός να δράσουμε».
Παράλληλα, ο κ. Τρισέ πρότεινε μια ευρύτερη συνεργασία ανάμεσα στις 17 χώρες της ευρωζώνης: «Θα έλεγα, ως πολίτης της Ευρώπης και όχι ως πρόεδρος της ΕΚΤ, ότι πρέπει να δεσμευτούμε σε μια μεγαλύτερη ευρωπαϊκή διακυβέρνηση με απολύτως καθορισμένες ευθύνες».

Βαθιές ανάσες πριν το θάνατο της λογικής

«Όταν ξεκίνησε η πρώτη δεκαετία της χιλιετίας οι δίδυμοι πύργοι ήταν στη θέση τους και το Youtube δεν υπήρχε ούτε ως ιδέα», έγραφε περίπου ένα χρόνο πριν ο Κώστας Γιαννακίδης για να καταλήξει ότι η ιστορία έχει υιοθετήσει και αυτή τον τηλεοπτικό χρόνο. Λιγότερο από 12 μήνες μετά, όχι μόνο έχουμε ανεβάσει ταχύτητα, αλλά το γκάζι έχει κολλήσει στο πάτωμα και το όχημα κινείται ολοταχώς πάνω στον τοίχο. Το πρόβλημα δεν είναι η σύγκρουση. Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει αερόσακος, δεν υπάρχουν ζώνες ασφαλείας.

Αν υπήρχε ένας τρόπος να βγούμε από το σώμα μας -όπως στις ταινίες- και να παρακολουθήσουμε την καθημερινότητα εντελώς ψυχρά, ένα πράγμα θα δυσκολευόμασταν να κάνουμε. Να συλλάβουμε την ταχύτητα με την οποία τρέχει η επικαιρότητα. Το θέμα συζήτησης αλλάζει κάθε διήμερο, στην καλύτερη των περιπτώσεων. Όλα τόσο άσχετα μεταξύ τους, τόσο ετερόκλητα, αλλά στο τέλος μοιάζουν τόσο κοινά. Από τις επιθέσεις στα πολιτικά πρόσωπα στις συγκεντρώσεις του Συντάγματος, από τις αναλύσεις για τη βία στις αναλύσεις για cds και spreads.
«Η ιστορία υιοθέτησε και αυτή τον τηλεοπτικό χρόνο», αλλά το παρόν κάνει κάτι περισσότερο. Τον έχει ξεπεράσει. Η καθημερινότητα τρέχει με ρυθμούς διαδικτύου και οι σκέψεις αδυνατούν να την ακολουθήσουν. Όχι μόνο δεν προλαβαίνουμε να σταθμίσουμε και να αναλύσουμε την κάθε άποψη που ακούγεται, δεν προλαβαίνεις καν να την ακούσεις. Η ταχύτητα παραπέμπει σε bytes που κατεβαίνουν από torrent. Το κακό είναι ότι όχι μόνο δεν πατάς pause, αλλά συνεχώς ζητάς ακόμη καλύτερες επιδόσεις. Είσαι εθισμένος στα τηλεοπτικά παράθυρα και στον σχολιασμό τους, που ακόμη

Ο Παπανδρέου σκέφτεται κυβέρνηση… εφταετίας!

Σύμφωνα με πληροφορίες, εξαιτίας του γεγονότος ότι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ έχουν ξακαθαρίσει στην ηγεσία της κυβέρνησης ότι δεν μπορούν να σηκώσουν άλλο το βάρος τις επιβολής των οικονομικών μέτρων και έτσι δεν μπορούν να εκτίθενται άλλο στην οργή των πολιτών, το Μέγαρο Μαξίμου έχει αρχίσει να μελετά εναλλακτικά σενάρια διακυβέρνησης της χώρας…
Το κυριότερο απο αυτά προβλέπει την συγκρότηση μεταβατικής οικουμενικής κυβέρνησης εφτά ετών, που θα συμμετέχουν εξωκοινοβουλευτικοί οικονομικοί και πνευματικοί παράγοντες, ενώ θα στηρίζεται απο τα δύο μεγάλα κοινοβουλευτικά κόμματα και θα αναλάβει να υλοποιήσει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις.
Οι σκέψεις αυτές είναι γνωστές και στη Συγγρού, αλλά στη ΝΔ ακούν αυτά τα σχέδια βερεσε, καθώς επιμένουν ότι η μοναδική λύση στο πολιτικό αδιέξοδο είναι οι εκλογές που θα φέρουν στην εξουσία μια αυτοδύναμη πολιτική παράταξη και όχι ένα κυβερνητικό σχήμα εξωκοινοβουλευτικών

Τα στρατηγικά αδιέξοδα κυβέρνησης και αντιπολίτευσης

              

Πληθαίνουν οι φωνές υπέρ των εκλογώνΜε την πολιτική ένταση στο κόκκινο και την κοινωνική έκρηξη επί θύραις, ο πρωθυπουργός θα συγκαλέσει αυτή την εβδομάδα το υπουργικό συμβούλιο για να ζητήσει «τη μέγιστη εγρήγορση όλων».

Την ίδια στιγμή όμως, κι ενώ τις πρώτες ώρες μετά την νέα συμφωνία των Βρυξελλών το Μαξίμου περίμενε εκτόνωση της έντασης και στην κυβέρνηση και στην κοινοβουλευτική ομάδα, όλα δείχνουν ότι όχι μόνο δεν υπήρξε εκτόνωση, αλλά το αντίθετο, η ένταση κορυφώνεται δημιουργώντας εκρηκτικές συνθήκες.

Ένας μεγάλος αριθμός βουλευτών της κυβερνητικής πλειοψηφίας ζητά ευθέως εκλογές, ενώ το ίδιο ευθεία είναι και η αμφισβήτηση του ίδιου του Γιώργου Παπανδρέου, γεγονός πρωτοφανές στα κοινοβουλευτικά χρονικά των τελευταίων δεκαετιών. Ακόμα και μέσα στο υπουργικό συμβούλιο πληθαίνουν οι φωνές που υποστηρίζουν τη λύση των εκλογών, διαβλέποντας ότι σε λίγο η κοινωνική αγανάκτηση θα συμπαρασύρει την κοινοβουλευτική ομάδα η οποία θα αντιδράσει, όπως σημειώνει κορυφαίος κυβερνητικός παράγοντας, καταψηφίζοντας ό,τι έρθει στη βουλή είτε συνδέεται είτε όχι με την νέα συμφωνία.

Ο Γ. Παπανδρέου μπορεί να απέκλεισε τις πρόωρες εκλογές, όμως είναι πολλοί πλέον μέσα στην ίδια την κυβέρνηση που φοβούνται (ή ελπίζουν) ότι η κυβέρνηση δεν θα αντέξει 2 ή 3 μήνες ακόμα, οπότε και θα έρθει η νέα δανειακή σύμβαση στη Βουλή.

Εκλογές θα ζητήσει και ο Αντώνης Σαμαράς πιθανότατα από το βήμα της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος του την Τετάρτη, αν και το ερώτημα για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης

Χρέος: Μία σύγχρονη και αποτελεσματική μορφή πολέμου

      

Το δημόσιο χρέος αποτελεί το πλέον αποτελεσματικό όπλο στα χέρια του παγκόσμιου κορπορατικού συστήματος, αφού όπως διαπιστώνουμε με τον πλέον γλαφυρό τρόπο στην Ελλάδα, μπορεί να καταφέρει αυτό που δεν πέτυχαν πολλοί πόλεμοι κατά το παρελθόν.

Με την «επισημοποίηση» του καθεστώτος εποπτείας στη χώρα μας -όχι ότι δεν υπήρχε από την υπογραφή του μνημονίου της άνοιξης του 2010- συνειδητοποιούμε ότι, με έμμεσο τρόπο έχουμε ηττηθεί σε έναν άτυπο «πόλεμο», τον οποίον δεν ειχαμε καταλάβει καν!
Στο σύγχρονο παγκοσμιοποιημένο οικονομικά περιβάλλον δεν χρειάζονται όπλα, βομβαρδιστικά, άρματα μάχης και στρατεύματα για την κατάκτηση ενός κράτους. Χρειάζεται απλά λίγη... υπομονή. Υπομονή, μέχρι τη στιγμή που η οικονομία θα εκτροχιαστεί από τις «φούσκες» και τον άκρατο καταναλωτισμό, αφού νομοτελειακά, η παραγωγή χρήματος σημαίνει αυτομάτως τη δημιουργία χρέους.

Στην ελληνική περίπτωση, (ρητορικά) ερωτήματα προκαλούνται, διότι ενώ έπαιρνε ευρωπαϊκές επιδοτήσεις για χρόνια η χώρα μας, οι ευρωπαϊκές αρχές (έκαναν πως) δεν έβλεπαν ότι τα χρήματα δεν πήγαιναν προς τον σκοπό για τον οποίον εκταμιεύονταν. Σήμερα, μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε τον λόγο. Η «Ομάδα Κρούσης», τα κλιμάκια της τρόικας που έρχονται να ελέγξουν ακόμα και τα κρυμμένα κιτάπια των ελληνικών υπουργείων, μας δείχνουν με περίτρανο τρόπο ότι δυστυχώς, χάσαμε, χωρίς καν να πολεμήσουμε, βυθιζόμενοι σε έναν παράδεισο

Αυτοκριτική: άγνωστο σπορ στην Ελλάδα

Συμπαθώ τους ανθρώπους που κάνουν αυτοκριτική. Τους συμπαθώ ακόμα περισσότερο αν αυτό το κάνουν με έναν αυτοσαρκαστικό τρόπο, χωρίς να φοβούνται να τσαλακώσουν την εικόνα τους. Ακούγοντας έναν άνθρωπο που κάνει την ειλικρινή αυτοκριτική του, εμένα μου εμπνέει εμπιστοσύνη. Ακούγοντας έναν άνθρωπο να λέει ότι αυτός όλα καλά τα έκανε, αλλά οι άλλοι φταίνε, μου προκαλεί αποστροφή.

Στην Ελλάδα έχει πέσει λίγο παραπάνω δόση εγωισμού στα γονίδια μας, έτσι ώστε η αυτοκριτική να εκλαμβάνεται ως αδυναμία. Πότε είναι η τελευταία φορά που κάποιος κρατικός ή άλλος λειτουργός υπέβαλε αυτοβούλως κι όχι εξαναγκαστικά την παραίτησή του, μετά από έναν άστοχο χειρισμό; Πότε κάποιος παραδέχθηκε το λάθος του; Οι ελάχιστες εξαιρέσεις απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Συνήθως αντιδρούν σαν τα μικρά παιδιά που κάνουν τη ζημιά και μετά λένε «Δεν το έκανα εγώ, αυτός φταίει…». Έτσι έχουμε καταλήξει να είμαστε η χώρα όπου βασική επιδίωξη δεν είναι να δημιουργήσουμε κάτι, αλλά να προσέχουμε «να μην γίνει η στραβή».
Αλλά και στη ζωή του καθενός μας η αυτοκριτική δεν θα έπρεπε να κρύβεται κάτω από την κουβέρτα του εγωισμού. Η καριέρα και η ζωή μας γενικά δεν είναι το κατοστάρι της μια αναπνοής. Είναι μάλλον ένας μαραθώνιος. Όποιος λοιπόν προσπαθεί να κάνει πράγματα, αναπόφευκτα κάνει και λάθη. Τα λάθη όμως δεν τον βγάζουν από το παιχνίδι, αρκεί να μπορεί να μάθει από αυτά. Και το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει για αυτό είναι αυτοκριτική. Η παραδοχή των λαθών και η αυτοκριτική είναι μια πράξη μέγιστης ευθύνης και αξιοπρέπειας. Αφενός είναι λυτρωτική για αυτόν που την κάνει, αφετέρου φανερώνει έναν ειλικρινή και ευθύ χαρακτήρα που δεν διστάζει να «πάρει πάνω του» τις αστοχίες του, και όχι να ψάχνει σαν παιδάκι να τις σκορπίσει στους γύρω του. Μπορεί κάποιος να χάσει μια μάχη, αλλά η αυτοκριτική τον βοηθάει να μην χάσει τον πόλεμο.
Δεν είναι εύκολο να παραδεχθείς ότι έκανες λάθος. Πόσες φορές το έχουμε παραδεχθεί οι ίδιοι

Οι Ζαμπούνηδες της Πολιτικής Ζωής

Δεν πρόλαβαν να αποσώσουν τα χθεσινά γεγονότα στις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου και τα παράθυρα των καναλιών άνοιξαν διάπλατα για να ξεπροβάλλουν τα κεφάλια των σχολιαστών, που, σαν τις παλιές κυράτσες στη ρούγα, άρχισαν να σχολιάζουν τα συμβάντα.

Μπορεί να ήταν πολιτικοί, δημοσιογράφοι ή πολιτευόμενοι, σίγουρα όμως ήταν υπαράνω. Όπως ακριβώς εκείνες οι κυράτσες, που όλες οι άλλες ήταν ανεπρόκοπες, κακονοικοκυρές και πουτάνες εκτός από τις ίδιες.

Για να στηρίξουν την υπεροχή τους αξιοποιούν και τις ανάλογες ορολογίες όπως «το πολιτικό σύστημα», «ο πολιτικός κόσμος», «οι θεσμικοί παράγοντες» και σε αντίθεση «ο απλός λαός». Σα να λέμε εκείνοι δεν ανήκουν στο πολιτικό σύστημα, ούτε όμως και στον απλό λαό.
Το πώς γίνεται να είσαι πολιτευόμενος ή δημοσιογράφος και να είσαι εκτός του πολιτικού συστήματος είναι λιγάκι ακατανόητο. Όμως πολύ πιο ακατανόητο είναι το ποιος είναι ο απλός λαός και ποιος ο σύνθετος. Προφανώς απλός λαός είναι οι άλλοι και ανώτερη κάστα εμείς, για αυτό μπορούμε να βλέπουμε αφ’ υψηλού να κρίνουμε και να κατακρίνουμε.

Το ωραιότερο είναι όταν κάνουν την παραχώρηση και υιοθετούν την φρασεολογία του «απλού λαού». Λένε «για να το πω λαικά» και κολλάνε από δίπλα και ένα «συγνώμη» για το ατόπημα. Και το περίεργο είναι ότι το «συγνώμη» απευθύνεται μεν στον συνομιλητή με μια δόση σιχασιάς, που, αλλοίμονο τώρα, κι αυτός κάθε άλλο παρά του λαού είναι. Απευθύνεται όμως και στους τηλεθεατές που δεν μπορεί να είναι κάτι άλλο παρά λαός. Σαν να τους λένε «συγνώμη που βάζω στο στόμα μου το υποτιμητικό για το επίπεδό μου όνομά σου».
Βλέπετε, άλλωστε, κάνουν τόσο καλή χρήση του λόγου, που δεν αντέχουν να ξεπέσουν σε καμμιά λαική έκφραση. Αυτοί είχαν μεγαλώσει στις Βερσαλλίες και οι πατεράδες τους φορούσαν

Ζητούνται δήμιοι

Μείωση του ελληνικού χρέους στο 120% του ΑΕΠ έως το 2020 και μόνιμη επιτροπεία της χώρας - προφανώς διότι το σύστημα της «τρόικας» και των μνημονίων, προσωρινού χαρακτήρα άλλωστε, θα πρέπει να θεωρούνται ξεπερασμένα - είναι το στίγμα που έδωσε χθες η καγκελάριος Μέρκελ για την Ελλάδα των επόμενων χρόνων. Με απειλή παραπομπών στο Ευρωδικαστήριο για όσους - και εμάς - θεωρούνται δημοσιονομικά απείθαρχοι.
Τα ίδια πάνω - κάτω είπε και ο Τρισέ, απερχόμενος πρόεδρος της ΕΚΤ. Τέλος λοιπόν τα παραμύθια για το ελληνικό πολιτικό σύστημα. Η παραμονή στο ευρώ έχει πλέον όρους και προϋποθέσεις, τους οποίους είναι πρακτικά αδύνατον η Ελλάδα να εκπληρώσει, ακόμη και αν μεταβληθεί στη χειρό­τερη μορφή οικονομικού και πολιτικού προτεκτο-ράτου. Χωρίς κυριαρχία μάλιστα και χωρίς περιου­σία. Μάλλον κάτι θέλει να μας πει η κυρία Μέρκελ - και όποιος δεν καταλαβαίνει, ας πρόσεχε...
Την ίδια ώρα, η διαπίστωση για τα πεπραγμένα της κυ­βέρνησης Παπανδρέου είναι οδυνηρή ακόμη και για τους πιο καλόπιστους: ύστερα από
♦ την επιλογή του «μηχανισμού στήριξης» για την αντιμετώπιση του χρέους,
♦ την πλήρη εκποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας, που πλέον είναι πραγματικότητα και όχι ανησυχία,
♦ τον αφελληνισµό των τραπεζών και όλων των μεγάλων επιχειρήσεων,
♦ την επερχόµενη τιτλοποίηση των εσόδων της χώρας,
♦ τη διάλυση του παραγωγικού και κοινωνικού ιστού,
♦ το γκρέµισµα εισοδημάτων, εργασιακών - ασφαλιστικών δικαιωμάτων,
♦ την απαξίωση της περιουσίας και των αποταμιεύσεων των νοικοκυριών,
♦ την εκχώρηση της κυριαρχίας μας σε όλα τα επίπεδα,
αλλά και τόσα άλλα, τα οποία μας ανακοινώνονται σε... δόσεις, ο στόχος είναι, σε μια δεκαετία, να

ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΚΟΥΡΕΨΑΤΕ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ...

Μας έχουν πραγματικά κουράσει τόσες μέρες με το περίφημο ύψος του "κουρέματος" του χρέους της χώρας μας. Είναι μακράν η λέξη που έχει ειπωθεί τις περισσότερες φορές απ όλους μέσα σε ελάχιστες μέρες.

Μια σκέψη όμως με βασανίζει και θέλω να την φωνάξω δυνατά! ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ !!!

Εμείς που είμαστε γύρω στα 30 και δεν έχουμε καμία ευθύνη για κανένα χρέος, εμείς που δε σας ψηφίσαμε ποτέ για να μας κυβερνάτε τώρα 37 χρόνια, εμείς που δε φάγαμε τίποτα μαζί με κανέναν και δουλεύουμε 12 ώρες τη μέρα απλά για να ζούμε, σας λέμε με όλη τη δύναμη της ψυχής μας ότι σας έχουμε σιχαθεί ΟΛΟΥΣ, γιατί απλά καταφέρατε να τσακίσετε τα όνειρα μας. Πρέπει εμείς τώρα να πληρώσουμε τα δικά σας "σπασμένα" και είναι άδικο!

Είμαστε μια γενιά που έχει χρέος να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να πει "ως εδώ κύριοι"! Να τραβήξει τις δικές τις κόκκινες γραμμές. Να αναλάβει τις τύχες της, μόνη της, χωρίς τις αγκυλώσεις του παρελθόντος που μας έφεραν σ' αυτό το αδιέξοδο. Όσοι νιώθουν τα όνειρα τους να πνίγονται μέσα σε αριθμούς και πράξεις πρέπει να δράσουν άμεσα γιατί σε λίγο δε θα υπάρχει επιστροφή…

Στις Βρυξέλλες δεν παζαρεύουν τα οικονομικά μας, παζαρεύουν την αξιοπρέπεια μας κ αν μας έχουν αφήσει έστω και λίγη από δαύτη θα πρέπει να τους φωνάξουμε ότι οι ώρες τους είναι μετρημένες. Δε θέλω να επεκταθώ σ’ αυτό το άρθρο για τις λύσεις που υπάρχουν, γιατί θα χαθεί η ουσία και η ουσία εδώ που φτάσαμε είναι να σώσουμε την αξιοπρέπεια της καθημερινότητάς μας και της Πατρίδος μας.

Δε χρωστάμε σε κανέναν και δεν πληρώνουμε κανέναν!

Όσοι κερδοσκόπησαν με οικονομικά παιχνίδια εις βάρος της πατρίδος μας, ας πληρώσουν, μαζί μ’ αυτούς που τα έτρωγαν τόσα χρόνια από τις μίζες, εξυπηρετούμενοι από τα δυο κόμματα που εναλλάσσονταν στην διεφθαρμένη εξουσία.

Τα όνειρα μας θα γίνουν ο χειρότερος εφιάλτης σας...

«Δεν είναι αρκετό το κούρεμα 50%»

Στην εκτίμηση πως η συμφωνία στην οποία κατέληξαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες στην Σύνοδο της Τετάρτης για «κούρεμα» 50% του ελληνικού χρέους, μπορεί να μην είναι αρκετή για να καταστήσει βιώσιμο το χρέος της Ελλάδας, καταλήγουν σχεδόν οι μισοί από τους κορυφαίους αναλυτές, οικονομολόγους και διαχειριστές κεφαλαίων που συμμετείχαν σε δημοσκόπηση του Reuters.

Για την ακρίβεια οι εκ των πλέον επιφανών παραγόντων των διεθνών αγορών που κλήθηκαν από το πρακτορείο να σχολιάσουν τις εξελίξεις για την Ελλάδα εμφανίζονται διχασμένοι ως προς το αν η συμφωνία που επιτεύχθηκε από τους ευρωπαίους ηγέτες είναι αρκετή για να καταστήσει το ελληνικό χρέος βιώσιμο και για να διασφαλίσει την σταθερότητα στην Ευρωζώνη.

Συγκεκριμένα, από τους 47 οικονομολόγους που ρωτήθηκαν, οι 24 θεωρούν πως το «κούρεμα» σε ποσοστό 50% δεν είναι αρκετό, έναντι 23 που θεωρούν πως αρκεί. Από τους 24 που δήλωσαν ότι «δεν αρκεί» το haircut του 50%, η πλειονότητα θα ήθελε ένα «κούρεμα» 70% για να θεωρήσει πως το χρέος της χώρας μας θα μπορέσει να σταθεροποιηθεί. Δεν έλειψαν μάλιστα και αρκετοί που δήλωσαν πως για να «κουρευτεί» πλήρως η χρονίζουσα υπόθεση της ελληνικής κρίσης χρέους θα χρειαζόταν ένα haircut της τάξης του 90% !

Σε κάθε περίπτωση οι περισσότεροι συμφωνούν πως το κούρεμα του 50% «καθιστά δυνατή την επαναφορά της βιωσιμότητας του χρέους σε βάθος δεκαετίας», τονίζουν όμως πως αυτό θα συμβεί μόνο στη βάση «μιας σειράς μάλλον αισιόδοξων μακροοικονομικών υποθέσεων», όπως η υπόθεση ότι η ελληνική οικονομία θα ανακάμπτει, από το 2012 και μετά, με μέσο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης 3% ως

Εις μνήμην, με την ευκαιρία της σημερινής επε(αι)τείου

Ο Ιωάννης Μεταξάς πριν 71 χρόνια είπε το ΟΧΙ στον ιταλικό φασισμό και ο ελληνικός λαός το επικρότησε και το τίμησε με το αίμα του.
Ο Μεταξάς ήταν οπαδός του φασισμού, όμως η ιδεολογία του παραμέρισε στον πατριωτισμό του.

Ο Ιωάννης Μεταξάς δεν ήταν σοσιαλιστής, ούτε καν δημοκράτης, τουλάχιστον με την έννοια που έχει ο δημοκράτης σήμερα, αντίθετα είχε εγκαθιδρύσει δικτατορικό καθεστώς. Ανεξαρτήτως (;) αν το εγκαθίδρυσε με την ψήφο της Βουλής και ανεξαρτήτως (;) αν η εγκαθίδρυση δικτατορίας ήταν τότε κάτι το σύνηθες. Μάλιστα μια από δικτατορίες της εποχής, από τις πιο σκληρές, είχε εγκαθιδρύσει ο Θεόδωρος Πάγκαλος, παππούς του σημερινού Θεόδωρου Πάγκαλου, Α΄Αντιπρόεδρου της σημερινής σοσιαλιστικής Κυβέρνησης. Όμως το ότι ήταν δικτάτορας δεν εμπόδισε το Μεταξά να θεσπίσει τα πιο φιλολαικά και σοσιαλιστικά μέτρα για τους εργαζόμενους από καταβολής του ελληνικού Κράτους, όπως τον θεσμό της Κοινωνικής Ασφάλισης, το 8ωρο, την αργία της Κυριακής, το Ταμείο Ανεργίας, την Υποχρεωτική Διαιτησία, την συγκρότηση και στη στέγαση Σωματείων. Ούτε τον εμπόδισε να αντιμετωπίσει την ανεργία με τέτοιο τρόπο ώστε οι άνεργοι, ενώ το 1935 ήταν 128.000, να γίνουν 74.000 το 1936. Κι ας ήλθε αντιμώτωπος με τους κεφαλαιοκράτες της εποχής.

Ο Ιωάννης Μεταξάς ήταν γερμανόφιλος, αφού είχε φοιτήσει, ως στρατιωτικός που ήταν, με υποτροφία του ελληνικού Κράτους στην Πολεμική Ακαδημία του Βερολίνου, από την οποία απεφοίτησε με ιδιαίτερες διακρίσεις. Αυτό όμως δεν τον εμπόδισε να προετοιμάσει, ως δικτάτορας, το αξιοπόλεμο της Ελλάδας, εκείνο που συνετέλεσε όσο τίποτα άλλο στο να χάσει η Γερμανία τον

Το λακίζειν εστί φιλοσοφείν…

Δεν πειράζει που μας ξεγελάσα­τε, μας υποτιμήσατε τη νοημο­σύνη, μας κακολογήσατε, μας δείξατε με το δάχτυλο, μας κλέψατε, μας στερήσατε δικαιώματα, ανοίξατε διάπλατα την πόρτα στη δυστυχία μας και γενικώς μας στοχοποιήσατε… Εμείς είμαστε αμετανόητα ψυχοπονιάρηδες, αισθηματίες, κωλοέλληνες. Γι’ αυτό, αν, έστω και τώρα, ύστερα από τα τό­σα εγκλήματα, συνεργαστείτε μαζί μας αποχωρώντας για πάντα απ’ τη ζωή μας, θα πούμε «νερό κι αλάτι!» και θα σας ξεχάσουμε.
Αντέστε λοιπόν στην ευχή του λαού και της απεργίας, προτού αγριέψουν τα πράγματα κι αρχίσει να γίνεται πιο ορα­τή η πιθανότητα να αντιμετωπίσετε ρεαλιστικές τιμωρίες. Στην ειρηνική αυτή κατεύθυνση και με τις καλύτερες των προθέσεων, η στήλη σάς προτείνει δυο - τρεις βασικούς αλλά και θεαματικούς τρόπους εξόδου, ισάξιους των δυνατών ονομάτων σας… (Παπανδρέου, Βενιζέ­λος κ.λπ.).
Φως στο βάθος του τούνελ
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, στην πάντα επίκαιρη Γερμα­νία, μία ομάδα φυλακισμένων διάνοι­ξε ένα δαιδαλώδες τούνελ, 10 μέτρα κάτω από τη γη, και απέδρασε από τις φυλακές Stalag Luft. Δεν γνωρίζου­με πόσο σαθρό είναι το έδαφος κάτω από το Μέγαρο Μαξίμου, αλλά σίγου­ρα, εκτός από κουταλάκια του γλυκού νερού (εντός των οποίων πνίγεστε κά­θε τόσο εδώ και δύο χρόνια) κι από τη stalag χουφτ σας… μπορείτε να προμη­θευτείτε από την τρόικα ποικίλα αιχμη­ρά αξεσουάρ, απ’ αυτά που φέρνει μαζί της κάθε φορά που σας επισκέπτεται, και να πραγματοποιήσετε ριφιφί προς την ελευθερία. Εξάλλου, διαθέτετε στο κόμμα και δύο φυσικούς μετροπόντικες. Τον Θόδωρο και τον Βαγγέλη. Το μυστικό είναι να σκάσετε και να σκά­ψετε μέχρι να δείτε (κατά την προσφι­λή και προφητική έκφραση του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ) «φως στο βάθος του τού­νελ»… Προσοχή! Μην τεμπελιάσετε και μην αναθέσετε πάλι το έργο σε ημέτε­ρες κατασκευαστικές

«Πρέπει να πορευτούμε με τις δικές μας δυνάμεις»

 

Θόδωρος Σκυλακάκης: Να απομονώσουμε το λαϊκισμό, την ανευθυνότητα και τις ακρότητες

Ο υπεύθυνος του Τομέα Οικονομίας και Οικονομικών της Δημοκρατικής Συμμαχίας, ευρωβουλευτής κ. Θόδωρος Σκυλακάκης, σχολιάζοντας την ανακοίνωση του Οίκου Fitch που χαρακτηρίζει την ανταλλαγή ομολόγων, που αποφάσισε η Σύνοδος Κορυφής, ως ενός είδους πιστωτικού γεγονότος, έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Η είδηση αυτή εκπλήσσει μόνο όσους αφρόνως πανηγύριζαν μετά τη Σύνοδο Κορυφής. Η Ελλάδα μείωσε το χρέος της με τίμημα να μείνει εκτός αγορών για πολλά χρόνια. Η Ευρώπη στηρίζει με 130 δις την κίνηση αυτή, γιατί αφού διαπίστωσε επί δύο χρόνια την απίστευτη ανικανότητα της κυβέρνησης και την ανευθυνότητα και το λαϊκισμό της αντιπολίτευσης, κατέληξε ότι είναι αδύνατον η Ελλάδα να αποπληρώσει το χρέος της.

Τώρα θα πρέπει να πορευτούμε από εδώ και πέρα με τις δικές μας δυνάμεις και με την αυστηρά προσδιορισμένη ευρωπαϊκή βοήθεια. Και κυρίως να απομονώσουμε το λαϊκισμό, την ανευθυνότητα και τις ακρότητες, που ήταν οι συμπεριφορές που μας οδήγησαν εδώ».

Από το "ΟΧΙ" στο έπος του νεοσκοταδισμού

Έχουμε και λέμε: η εποπτεία δεν απειλεί την εθνική κυριαρχία, οι προσπάθειες και οι θυσίες αποδίδουν, οι καταθέσεις και τα ασφαλιστικά ταμεία δεν κινδυνεύουν, και η τρόικα έρχεται μόνιμα στην Αθήνα για να δοθεί ένα τέλος στην τηλεοπτική «δραματοποίηση» με τις τακτικές της επισκέψεις («έρχεται η τρόικα! Συναγερμός στην κυβέρνηση!»). Α, και πάνω απ’ όλα: ο Ράιχενμπαχ αγαπάει την Ελλάδα!
Ειδικά για τους αναγνώστες μας, το «Π» δημοσιοποιεί σήμερα το αποτέλεσμα της ειδικής εξέτασης με τεχνολογικά υπερεξελιγμένο μοντέλο ανιχνευτή ψεύδους στην βάσανο του οποίου υπέβαλλε τις παραπάνω πολιτικές διαβεβαιώσεις των «σωτήρων» και «πατριωτών» της κυβέρνησης και αποκαλύπτει τις φράσεις, τα φωνήεντα και τα σύμφωνα που «μαγκώθηκαν» εκ παραδρομής, πάνω στη ρίγη από τη συγκίνηση για τη σωτηρία και την έναρξη μιας «νέας εποχής» για τη χώρα:
Η εποπτεία δεν απειλεί την εθνική κυριαρχία, αλλά ολοκληρωτικά την ακυρώνει, οι προσπάθειες και οι θυσίες σας αποδίδουν προς όφελος της Μέρκελ, οι καταθέσεις και τα ασφαλιστικά ταμεία καρά – κινδυνεύουν και η τρόικα έρχεται μόνιμα στην Αθήνα για να δοθεί ένα τέλος στην τηλεοπτική «δραματοποίηση» και να γίνει κτήμα της συνείδησης όλων «ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο». Α, και πάνω απ’ όλα ο Ράιχενμπαχ (α)γα@*#ει την Ελλάδα!
Από το ηρωικό Έπος του ’40 περνάμε στο έπος της εγκληματικής βλακείας, του ψεύδους και του νέου σκοταδισμού. Μια ανθρωπιστική προσφορά του Γεωργίου Παπανδρέου του Β’ στην Ελλάδα και

«Κούρεμα»: Αυτός ο άγνωστος.

 

Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας Λευτέρης Τσουλφίδης, ανέλυσε λίγες ημέρες πριν την απόφαση της Ευρωζώνης στο tvxs, τι συνεπάγεται το "κούρεμα" -διεθνώς γνωστό ως- «haircut». Αξίζει να θυμηθούμε τις παρατηρήσεις του αλλά και να ανιχνεύσουμε το θολό τοπίο της "επόμενης ημέρας". Είναι αναμφισβήτο ότι η "υπόθεση κούρεμα" δεν είναι καθόλου απλή. Η έμμεση μείωση των εισοδημάτων, η «κρατικοποίηση» των τραπεζών, το πλήγμα στα ασφαλιστικά ταμεία με δυσμενείς συνέπειες στις συντάξεις και εν γένει η περαιτέρω ύφεση με τον παράλληλο κίνδυνο σοβαρών διεθνών επιπτώσεων, ενδεχομένως συνοδεύσουν αυτό για το οποίο εξαρχής σχεδόν όλοι γνώριζαν και λίγοι παραδέχονταν

Περί «κουρέματος»

Στη διαμάχη περί «κουρέματος» των ελληνικών ομολόγων δύο είναι οι αντιτιθέμενες πολιτικές. Η πρώτη του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, που υποστηρίζει το νέο δανεισμό παρεχόμενο από τα κράτη, δηλαδή από τα χρήματα των φορολογουμένων προς τις προβληματικές χώρες (όπως η Ελλάδα) προκειμένου να αποπληρώνουν τα τοκοχρεολύσια και τις τρέχουσες δαπάνες του κράτους. Με αυτήν την πολιτική τάσσονται πρώτα και κύρια η τράπεζα των τραπεζών, δηλαδή η ΕΚΤ και στη συνέχεια οι χώρες των οποίων οι τράπεζες έχουν δανείσει τα περισσότερα (όπως η Γαλλία).
Η δεύτερη πολιτική είναι αυτή του παραγωγικού κεφαλαίου που επιδιώκει να ελαφρύνει το βάρος τού δανεισμού από τα κράτη και το μεγαλύτερο μέρος του να το «ξεφορτώσει» στον ιδιωτικό τομέα. Η

Ευτυχώς!

Η διαφορά της σημερινής χρεωκοπίας της Ελλάδας, με εκείνη του Τρικούπη στα 1896, είναι η αντικατάσταση μιας λέξης: ο Τρικούπης την ανήγγειλε τότε με την φράση «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» και ο Γιώργος με τη φράση «ευτυχώς επτωχεύσαμεν». Βεβαίως η κυβέρνηση δεν παραδέχεται πως το κούρεμα του δημοσίου χρέους και η αδυναμία δανεισμού από τις αγορές συνιστά χρεωκοπία. Αλλά η αντιστροφή της σημασίας των λέξεων είναι ένα γνωστό πρόσφατο πολιτικό σπορ.

Η δεύτερη περίεργη σύμπτωση είναι πως ανήμερα σχεδόν της επετείου του ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940 και του ηρωικού ΌΧΙ της τότε πολιτικής ηγεσίας, αλλά και του λαού, ανακοινώθηκε από την σημερινή κυβέρνηση το δικό της ΝΑΙ στην εκχώρηση δικαιωμάτων πολιτικής διακυβέρνησης στον νέο άξονα, τον γαλλογερμανικό.

Φυσικά δεν γινόταν αλλιώς. Σωστό. Αλλά καλόν είναι, χάριν της εθνικής μας αυτογνωσίας, να παραδεχόμαστε τα γεγονότα και να μην συρόμαστε σε δρόμους ιστορικής ευθανασίας, χωρίς καμιά απολύτως ένδειξη κατανόησης των γεγονότων: εκχωρήσαμε κυριαρχικά δικαιώματα, για να συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε κουτσά στραβά τα ψίχουλα των ευρώ. Αυτή είναι η μαύρη αλήθεια. Η Ελλάδα είναι μια χώρα φόρου υποτελής, όπως λέγανε παλαιότερα στη διπλωματική γλώσσα. Δεν είναι μια χώρα εθνικώς ανεξάρτητη. Διότι επτώχευσε. Και όταν πτωχεύσεις τίθεσαι υπό Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο, δηλαδή υπό επιτροπεία.

Στο καθαυτό οικονομικό επίπεδο, η αναδιάρθρωση θα έχει πολύ μικρά αποτελέσματα στην εξέλιξη

ΟΧΙ στους νεους ταγματασφαλιτες...το χρωσταμε στις γενιες που φυγαν και στις γενιες που ερχονται!

Share

Γλέζος: Το επίσημο κράτος αυτοκαταλύθηκε

      

Παρέμβαση για τα επεισόδια στις παρελάσεις και για τις αποδοκιμασίες κατά του προέδρου της Δημοκρατίας έκανε το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς, Μ. Γλέζος.


«Στη Θεσσαλονίκη, σήμερα, αποκαταστάθηκε το πραγματικό νόημα της 28ης Οκτωβρίου 1940. Πριν 71 χρόνια, ο ελληνικός λαός, είπε όχι στον εισβολέα. Σήμερα στη Θεσσαλονίκη και όπως μαθαίνω και στην Πάτρα και στο Ηράκλειο και στο Βόλο και στα Τρίκαλα και σ άλλα μέρη, ο λαός, διατρανώνει το ΟΧΙ του στην υποταγή της χώρας στην τρόικα και τη μετατροπή της σε προτεκτοράτο.

»Η κυβέρνηση υποχρέωσε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να αποχωρήσει. Στην ουσία το επίσημο κράτος αποσύρθηκε, αυτοκαταλύθηκε. Οι πολιτικοί φορείς και οι πολιτικές οργανώσεις παρήλασαν μπροστά στο Λαό.

»Δεν θα συμφωνήσω με τους χαρακτηρισμούς προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Πρέπει όμως και ο ίδιος να κατανοήσει ότι είναι ανεπίτρεπτο να καλύπτει με το κύρος του την πολιτική της υποτέλειας που ακολουθεί η κυβέρνηση».

Στοιχισμένα πένθη

Είναι που είναι θλιβερό το θέαμα των παρελάσεων - παιδιά στριμωγμένα σε ξένη φορεσιά, με στρατιωτικό βάδισμα αταίριαστο στην παιδική αποκοτιά και αχρείαστη επίδειξη ανύπαρκτης πειθαρχίας - φέτος έγινε ακόμα πιο θλιβερό γιατί το μενού περιέλαβε και πειθαρχημένη επανάσταση. Δεν έφτανε δηλαδή η μόνιμη αγκύλωση της κοινωνίας μας που θέλει να βλέπει τα παιδιά της στρατιωτάκια σε κάθε επέτειο για να προβάλλει πάνω τους τις μιλιταριστικές της φαντασιώσεις, αυτήν τη χρονιά είχαμε και τους εκπαιδευτικούς που πρόβαλαν πάνω στους μαθητές τους τη δική τους ανάγκη για μαζική αντίσταση στο μνημόνιο. Βρε, αφήστε τα παιδιά ήσυχα.
Λίγες φορές οι μεγάλοι καταφέρνουν να κρύψουν την πατερναλιστική τους ανάγκη να χρησιμοποιήσουν τα παιδιά για τον σκοπό που έχουν κάθε φορά και να τα κάνουν σαν τα μούτρα τους. Από τον ανεκδιήγητο θεσμό της βουλής των εφήβων που παράγει μικρομέγαλες καρικατούρες ρητόρων της κοινοτοπίας μέχρι τα περιοδικά λάιφ στάιλ που βλέπουν στους μετεφήβους την δικαίωση του δικού τους τίποτα, η κηδεμόνευση των παιδιών γνώρισε μεγάλη κατάχρηση τα τελευταία χρόνια. Η (φαινομενική) παιδική αθωότητα είναι το καλύτερο όχημα να κουβαλήσει τις ενοχές του κόσμου των μεγάλων. Και απαιτεί γενναιοψυχία το να αφήσεις έξω από τα σχέδιά σου την χρησιμότητα που μπορεί να έχει η ανώριμη ορμητικότητα, η ανεπεξέργαστη οργή, η εύπιστη επιθετικότητα που ενδημεί στο παιδομάνι, όταν μπορείς να τα έχεις στο πιάτο. Και οι καθηγητές τα είχαν. Και δεν έδειξαν την αυτοσυγκράτηση να μην τα εκμεταλλευτούν.
Και καλύτερα να μη μας πουν ότι επρόκειτο για αυτόνομη, ακηδεμόνευτη αντίδραση των παιδιών όπως λέγεται πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις. Επί μέρες ακούγαμε για τις εκδηλώσεις πένθους των καθηγητών στη διάρκεια των παρελάσεων -ας μην ισχυριστούν τώρα ότι αυθόρμητα όλα τα παιδιά

«Από την υποταγή περάσαμε στην συνθηκολόγηση»

«Από την υποταγή περάσαμε στην συνθηκολόγηση». Με τα λόγια αυτά χαρακτήρισε, μιλώντας στο kentrinews.gr, κορυφαίος πολιτικός παράγοντας, την συμφωνία-χρεοκοπία για τη χώρα μας. Και δυστυχώς περί αυτού πρόκειται: η Μέρκελ ήθελε να αλλυσοδέσει την Ελλάδα για τις επόμενες δεκαετίες και ο Παπανδρέου και συμφώνησε και πανηγυρίζει γι΄ αυτό!Είναι προφανές όμως όσο περνούν οι ώρες και μαθαίνουμε τι ακριβώς συνέβη στις Βρυξέλλες, παρά τις άοκνες προσπάθειες των γνωστών θεσμικών και εξωθεσμικών κέντρων, πως η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, αλλά και η πλειοψηφία των βουλευτών δεν συμμερίζεται την θριαμβολογία και τους πανηγυρισμούς του πρωθυπουργού και των συνεργατών του.
Και πως θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, όταν η κυβέρνηση και ο προπαγανδιστικός της μηχανισμός προσπαθούν να μας πείσουν ότι η μείωση του χρέους στο 120% του ΑΕΠ που θα έχει η χώρα μας το 2020, όσο δηλαδή ήταν το 2009 είναι…εθνική επιτυχία!

Τότε που κάποιοι ζούσαν «σαν πασάδες»

 

Μια συνέντευξη του Βούλγαρου υπουργού Οικονομικών μου θύμισε το πρόσφατο παρελθόν. Τότε που κάποιοι ζούσαν «σαν πασάδες» χάρη στις επιδοτήσεις, τις οποίες μερικοί ξύπνιοι πολιτικοί μας τις βάφτιζαν «αποζημιώσεις» για να ξεγελάσουν τις Βρυξέλλες. Επιδοτήσεις που ελάχιστοι τις έκαναν παραγωγικές επενδύσεις, κάποιοι τις έκαναν …ντουβάρια και άλλοι τις …γλέντησαν.

Τότε που έξω από «μπαράκια» και άλλα …ευαγή ιδρύματα της υπαίθρου, τα οποία οι τακτικοί θαμώνες ονόμαζαν «κωλάδικα», άραζαν στόλοι από απαστράπτοντα διπλοκάμπινα αγροτικά αλλά και πανάκριβα Ι.Χ. Για να απολαύσουν το «δωδεκαχρονίτικο» ουισκυ τους παρέα με Βουλγάρες «καλλιτέχνιδες».

Τώρα φτάσαμε στο σημείο ο κ. Συμεών Ντιάνκοφ να μας λυπάται.
Δηλώνοντας στη γερμανική εφημερίδα Die Welt ότι «η Βουλγαρία επωφελείται από την κρίση στην Ελλάδα», και ότι οι συμπατριώτες του χαίρονται σε ένα κάποιο βαθμό για τα δεινά των Ελλήνων: «Παρότι δεν είναι ωραίο, υπάρχει κάποιος βαθμός χαιρεκακίας (απέναντι στην Ελλάδα), γιατί η Βουλγαρία πάντοτε συγκρίνεται με την Ελλάδα»,

Είπε όμως και συγκεκριμένα πράγματα για το πόσο και πως επωφελείται η χώρα του: «Επωφελούμαστε από το γεγονός ότι το περιβάλλον επιδεινώθηκε για τις επιχειρήσεις στην Ελλάδα.
Τα δύο τελευταία χρόνια σχεδόν 2.000 επιχειρήσεις έχουν φύγει από την Ελλάδα και λειτουργούν στη Βουλγαρία, ενώ πολλοί Έλληνες έχουν καταθέσει τα χρήματά τους σε βουλγαρικές τράπεζες». Μίλησε για πάνω από ένα δισεκατομμύριο ευρώ ελληνικά κεφάλαια στη χώρα του.

Πριν δυο δεκαετίες κάποια από αυτά τα «κωλάδικα» αναρτούσαν γαργαλιστικές επιγραφές για το είδος «ψυχαγωγίας» που προσέφεραν. Μια από τις οποίες, που την είχα δει σε ένα τέτοιο «στέκι», έξω από τη Λιβαδειά, καθώς πήγαινα στους Δελφούς, έγινε και τίτλος επιθεώρησης: «Προσεχώς

Π. Ιωακειμίδης: Θέλουμε να διαφυλάξουμε την εθνική μας κυριαρχία; E, τότε ας βγούμε από την κρίση

 

Αν η Ελλάδα πραγματικά επιδιώκει την πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης, δεν μπορεί να προβάλλει ενστάσεις ως προς την εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας η οποία άλλωστε συνοδεύει εκ των πραγμάτων τη συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ, δηλώνει σε συνέντευξη του στο tvxs.gr ο καθηγητής Ευρωπαϊκής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Παναγιώτης Ιωακειμίδης. Ο ίδιος τονίζει ότι η καλύτερη απάντηση της Ελλάδας και στο ζήτημα της εθνικής κυριαρχίας είναι η έξοδος της χώρας από τη σημερινή κρίση, ένας στόχος για τον οποίο κατά τη γνώμη του έως τώρα το ελληνικό πολιτικό προσωπικό κρίνεται ανεπαρκές και άρα χρειάζεται μια πιο αυστηρή επιτήρηση εκ Βρυξελλών.

Ο κ. Παναγιώτης Ιωακειμίδης είπε:

·Η πολιτική στην Ελλάδα αποτελεί και μήνυμα προς τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης
·Πραγματική πεποίθηση και λόγω της γερμανικής κουλτούρας η «εμμονή» της Μέρκελ στη δημοσιονομική πειθαρχία
·Η Γερμανία μετατοπίζει τις εξαγωγές της, αλλά θα πρέπει να αναλογιστεί ότι έχει επωφεληθεί εξαιρετικά από το Ευρώ
·Η Ευρωζώνη έχει ανάγκη από παράλληλη βαθύτερη ενοποίηση αλλά και ανάπτυξη
·Εύλογη η αμερικανική ανησυχία για την εξέλιξη της κρίσης

Η καγκελάριος της Γερμανίας ζητά τη μόνιμη εποπτεία της Ελλάδας κατά την άσκηση της οικονομικής πολιτικής. Τι αντιλαμβάνεστε ότι εννοεί πρακτικά;

Πρώτα απ’ όλα, για να κατανοήσουμε την έννοια της εποπτείας, διότι στην Ελλάδα έχει συνδεθεί με το πρόβλημα της εθνικής κυριαρχίας, καλό θα είναι να υπογραμμίσουμε κάτι που θα έπρεπε να είναι σαφές: η συμμετοχή στην ΕΕ σημαίνει εκ των πραγμάτων, εξορισμού, εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας. Με άλλα λόγια, εκχωρούμε εθνική κυριαρχία στην ΕΕ προκειμένου να δημιουργήσουμε μια

Γιατί γκρεμίστηκε η Ελλάδα;

Οι πιτσιρικάδες, έμαθα, απέκτησαν ένα νέο χόμπι. Βάζουν φωτιά στους σωρούς με τα σκουπίδια και μετά κάθονται, στην επόμενη γωνία, και χαζεύουν τον πανικό. Οι φλόγες καίνε τις σακούλες, τους κάδους και αν δεν προλάβει η πυροσβεστική ή οι γείτονες, καψαλίζουν λίγο και τις πολυκατοικίες. Μόνο το βράδυ της Τρίτης είχαμε πενήντα τέτοια κρούσματα. Παράλληλα το ίδιο βράδυ είχαμε μπαράζ επιθέσεων σε δέκα παιδιά πέντε ετών, από συμμορίες ανηλίκων! Θα το έχετε ακούσει. Μπουλούκια νεαρών στριμώχνουν σε ένα δρόμο 2-3 συνομηλίκους τους και τους παίρνουν λεφτά, κινητά, μπουφάν και καμιά φορά και τα παπούτσια. Καμιά φορά βγάζουν μαχαίρι, πότε πότε ρίχνουν και καμιά σφαλιάρα.

Οι ειδήσεις βέβαια αυτές, δεν βρίσκουν πια το δρόμο για τα δελτία, ούτε καν για τις εφημερίδες. Οι δημοσιογράφοι άλλωστε είμαστε απασχολημένοι με την Μέρκελ, τον Σαρκοζί, τον Βενιζέλο, την Αλέκα. Θα είναι 50% ή θα είναι 28% το πραγματικό κούρεμα; Θα είναι πιστωτικό γεγονός ή απλό γεγονός; Θα τους λέμε ελεγκτές ή επιτηρητές, αυτούς που θα στείλει η τρόικα; Θα επικυρώσει η Βουλή της ευρωπαϊκές αποφάσεις; Με 151 ή με 180; Η επαναχρηματοδότηση των ελληνικών τραπεζών θα γίνει από την ευρωπαϊκή τράπεζα ή από το ελληνικό δημόσιο;

Αυτά είναι τα πέντε ερωτήματα που μας κράτησαν σε εγρήγορση τις τελευταίες μέρες. Αυτά μας ξενυχτούσαν. Σαν τον Αιγέα που περιμένει να δει αν τα πανιά στο πλοίο θα είναι μαύρα ή άσπρα. Δεν θέλω να το παίξω αιρετικός αλλά νομίζω ότι για άλλη μια φορά, για λάθος λόγο ανησυχήσαμε. Όχι ότι δεν έχουν σημασία οι απαντήσεις που έδωσε η Μέρκελ (ναι η Μέρκελ, ας μην γελιόμαστε) στα πέντε αυτά ερωτήματα. Έχουν σημασία και ίσως πολύ μεγάλη σε ορισμένους τομείς. Δυστυχώς όμως η αγωνία μας δεν επηρέασε τις απαντήσεις της. Αντιθέτως υπάρχει ένα ερώτημα που μας «καλεί» να διοχετεύσουμε όλη την αγωνία μας.

Γιατί γκρεμίστηκε η Ελλάδα; Είναι το ερώτημα που αποφεύγουμε να απαντήσουμε εδώ και δύο

Παπανδρέου: Ο κόσμος θέλει αλλαγές, όχι εκλογές

Φρένο στα σενάρια πρόωρων εκλογών έβαλε από τις Βρυξέλλες ο Πρωθυπουργός, ξεκαθαρίζοντας πως η κυβέρνηση θα φέρει την ευθύνη υλοποίησης του νέου συμφωνηθέντος προγράμματος.
«Παρά τις πρωτοφανείς αντιξοότητες καταφέραμε να πετύχουμε το στόχο μας», ανέφερε ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου κατά τη συνέντευξη τύπου που παραχώρησε αμέσως μετά τη συμφωνία για κούρεμα 50% του ελληνικού χρέους.
«Οι αποφάσεις που ελήφθησαν μας δίνουν τη δυνατότητα να κλείσουμε τους λογαριασμούς με το παρελθόν» πρόσθεσε.
Σχετικά με τη συμφωνία που επετεύχθη σχολίασε πως αυτή έχει όλα τα πλεονεκτήματα της συμφωνίας της 21ης Ιουλίου χωρίς τα μειονεκτήματα της. Παράλληλα, έκανε λόγο για δίκαιη κατανομή των βαρών, επισημαίνοντας ότι αίρονται βάρη από τον ελληνικό λαό και μεταφέρονται στις τράπεζες.
Αναφορικά με το χρονοδιάγραμμα, όπως σημείωσε ο Πρωθυπουργός, στόχος είναι να έχουν κλείσει μέχρι το τέλος του έτους οι λεπτομέρειες της συμφωνίας.
Αναφερόμενος στα ασφαλιστικά ταμεία ο Γ. Παπανδρέου διαβεβαίωσε ότι οι ασφαλισμένοι και οι συνταξιούχοι μπορούν να είναι ήσυχοι για τις συντάξεις τους. «Η συμφωνία δεν θίγει συντάξεις, αντιθέτως με την ελάφρυνση της εξυπηρέτησης των τόκων διευκολύνεται η άσκηση της κοινωνικής και ασφαλιστικής πολιτικής» συμπλήρωσε.
Απαντώντας στις επικρίσεις σχετικά με την εποπτεία της χώρας, τόνισε πως η ελάφρυνση του βάρους του χρέους δίνει τη δυνατότητα παραγωγής πλεονασμάτων που εγγυώνται πως η χώρα θα φύγει «σιγά αλλά σταθερά από εξαρτήσεις».
«Να τελειώνουμε με την προπαγάνδα και την εύκολη λασπολογία...Εμείς παλεύουμε για την πατρίδα...Ας σταματήσουμε να τρώμε τις σάρκες μας», ανέφερε σε έντονο ύφος ο Πρωθυπουργός.

Βενιζέλος: «Απαλλάχτηκε το έθνος από ένα σημαντικό βάρος»

Απαλλάχτηκε το έθνος από ένα σημαντικό βάρος δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος μετά το πέρας της Συνόδου Κορυφής στις Βρυξέλλες.

«Αδυνατώ να πιστέψω ότι θα υπάρξει κάποιος που δεν θα θελήσει να στηρίξει αυτή τη συμφωνία» αναφέρει στη δήλωσή του αμέσως μετά τη σύνοδο κορυφής ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος.

«Αδυνάτω να πιστέψω πως υπάρχει έστω και ένα πολιτικό κόμμα στη Βουλή, έστω κι ένας υπεύθυνος πολιτικός ηγέτης που δεν θέλει κι αυτός να βάλει την υπογραφή του στην απαλλαγή του έθνους μας από ένα σημαντικό μέρος του ιστορικού βάρους του δημοσίου χρέους.

Αυτό το νόημα είχαν και όλες οι δηλώσεις που είχαμε κάνει και ο πρωθυπουργός και εγώ σε συνεννόηση μαζί του τις προηγούμενες μέρες.

Και κάποιοι που βιάστηκαν να τοποθετηθούν αρνητικά στις όποιες αποφάσεις της σημερινής Συνόδου, χωρίς να έχουν την στοιχειώδη υπομονή να περιμένουν να δουν ποιές θα είναι οι αποφάσεις αυτές, όσοι έσπευσαν να τοποθετηθούν αρνητικά την ώρα που εμείς ζητούσαμε συναίνεση και στήριξη για να είναι ισχυρότερη η διαπραγματευτική θέση της χώρας, νομίζω ότι σήμερα θα έχουν μετανοιώσει.

Αλλά, επειδή η στιγμή είναι σημαντική και επειδή πρέπει να μας διακρίνει πάντα μια μεγάλη πολιτική και εθνική γενναιοδωρία, η θέση μας είναι πάντα μια θέση ενότητας και συναίνεσης γιατί πρέπει να πορευτούμε ως τόπος και να ανορθώσουμε την πατρίδα μας».

Η επέλαση της Γερμανίας

Οι εξελίξεις των τελευταίων 24ώρων αποδεικνύουν αδιαμφισβήτητα ότι ολοκληρώνεται ένας ευρωπαϊκός πολιτικός κύκλος, με τη Γερμανία να βγαίνει από το «καβούκι» της και, καλπάζουσα, να διεκδικεί οικονομικά κατ' ελάχιστον τη λοιπή ευρωζώνη, την περιφέρεια της οποίας επιχειρεί να «ασιατοποιήσει» κοινωνικά και πολιτικά -χωρίς, μάλιστα, να προτίθεται να βάλει βαθύτερα το χέρι στην τσέπη, όπως φάνηκε από το «κατευόδιο» που χθες έδωσε σύσσωμη στην Ανγκελα Μέρκελ η γερμανική Κάτω Βουλή, με τους επιβληθέντες περιοριστικούς όρους.

Σκηνές από ένα άγριο μέλλον... Από τις χθεσινές εξελίξεις κατέστη επίσης σαφές ότι η ελληνική περίπτωση, πλέον, δεν είναι η σημαντικότερη για τους Γερμανούς, οι οποίοι στο πλαίσιο των συμφερόντων τους προωθούν τις προτεραιότητές τους, οι οποίες έχουν να κάνουν: Πρώτον, με τη διαμόρφωση του ρόλου του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF), σε συνδυασμό με τη συμφωνία για ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, και, δεύτερον, με την προώθηση των ευρωπαϊκών θεσμικών αλλαγών, που θα 'ναι κομμένες και ραμμένες στις επιταγές του γαλλογερμανικού άξονα.
Ως εκ τούτου, και για να μην υπάρξει ανεπιθύμητη μετακίνηση της προσοχής και παρέκκλιση πορείας των γερμανικών στόχων από ένα ενδεχόμενο πιστωτικό γεγονός, που θα προκαλούσε το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους σε ποσοστά ανερχόμενα από 60 έως 75% -που προσδιορίζουν και τη βιωσιμότητά του-, οι Γερμανοί προτίμησαν διά της τεθλασμένης να το αποφύγουν αυτό και να το μεταθέσουν για αργότερα, περιορισθέντες απλώς σε στόχους μείωσης του ελληνικού χρέους σε ποσοστό του ΑΕΠ -κάτι που υπαγορεύτηκε από την πείσμονα αντίδραση των τραπεζών να συμφωνήσουν εθελοντικά σε ποσοστό πέραν του 40%. Ακόμη, παρέμεναν σε εκκρεμότητα οι συνομιλίες με τις τράπεζες, με τις οποίες προσωπικά Μέρκελ και Σαρκοζί ήθελαν να επικοινωνήσουν.
Ουσιαστικά, αυτό στο οποίο απέβλεπαν και εν πολλοίς πέτυχαν οι Γερμανοί, ήταν να μην «οχληθεί» η προσπάθειά τους στην κρίσιμη αυτή καμπή ανοίγματος ενός νέου πολιτικού κεφαλαίου στην Ευρώπη -διά της μετατροπής της de facto κατάστασης, όπου μαζί με τους Γάλλους υπαγορεύουν τους όρους τους στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, σε de jure, με ουσιαστικές νέες ρυθμίσεις στους όρους της Συνθήκης, ή κατ' ελάχιστον σε διάφορους ευρωπαϊκούς θεσμούς, μέχρις ότου φτάσει η «ωρίμαση» για πλήρεις αλλαγές.
Η υπερβάλλουσα προσοχή στο ελεγχόμενο πλέον ελληνικό ζήτημα θα μπορούσε να εκτροχιάσει το

Κουρεμένη διαπραγμάτευση

 

Εκείνο το βράδυ του Απριλίου 2010, στις Βρυξέλλες, στο τρίτο υπόγειο του κτηρίου της συνόδου κορυφής, οι Ελληνες δημοσιογράφοι μελετούσαν το αγγλικό κείμενο της ανακοίνωσης για τη σύσταση της τρόικας που θα αναλάμβανε το ελληνικό πρόβλημα.
Τη σχετική απόφαση είχαν λάβει η κ. Μέρκελ και ο κ. Σαρκοζί και στη συνέχεια είχαν καλέσει τον κ. Παπανδρέου για να την ανακοινώσουν. Στην τηλεφωνική επικοινωνία, για τις σχετικές επεξηγήσεις, της υπογράφουσας με τον κορυφαίο, τότε, υπουργό και απόλυτο χειριστή του θέματος, η αφοπλιστική απάντηση ήταν: «Δεν έχω προλάβει, ακόμα, να διαβάσω το κείμενο».

ΗΤΑΝ η πρώτη σοβαρή αποχρώσα ένδειξη ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν διαπραγματεύεται τις υποθέσεις της, αλλά αναμένει τις αποφάσεις «των μεγάλων» για την τύχη της.

ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ, τον Μάιο του 2010, ήρθε το κείμενο της δανειακής Σύμβασης-Μνημόνιο, με το οποίο η χώρα έχει συνομολογήσει δεσμούς θανάτου. Κανένα κυβερνητικό ή κομματικό στέλεχος δεν μπορεί στα σοβαρά να ισχυριστεί ότι διαπραγματεύτηκε «τον μερικό περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας», χωρίς τον κίνδυνο να υποστεί συνέπειες.

ΕΠΕΙΤΑ, τον Ιούνιο του 2011, ήρθε «το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα» και «οι εφαρμοστικοί νόμοι» του. Στις εκατοντάδες σελίδες των κειμένων αυτών αναφέρονται απολύτως δεσμευτικώς και με κάθε λεπτομέρεια όλες οι αλλαγές, φορολογικές και διαρθρωτικές, που υφίστανται και θα εξακολουθήσουν να υφίστανται οι Ελληνες πολίτες. Η ελληνική κυβέρνηση απλώς τις αποδέχτηκε -και ίσως

Περιμένοντας το μέλλον μας

Mε χαμηλές προσδοκίες και πάνω στο τεντωμένο σχοινί των κρίσιμων συσχετισμών, η σύνοδος κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης βρίσκεται αντιμέτωπη με την ιστορία. Διότι αυτό που ξεκίνησε ως κρίση χρέους, έχει πλέον αναδειχθεί σε κρίση που απειλεί την επιβίωση της Ένωσης. Έτσι, θεωρείται εξαιρετικά πιθανό η σύνοδος να μην έχει αποτέλεσμα και να επαναληφθεί, πιθανότητα την Κυριακή. Επίσης δεν αποκλείεται να μην υπάρχει αναφορά σε αριθμούς, αλλά να περιγράφονται στόχοι. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουν διαρρεύσει:
Αμερικανικά μέσα μεταδίδουν ότι Ευρωπαϊκή 'Ένωση και τράπεζες βρίσκονται κοντά σε συμφωνία για απομείωση του χρέους σε ποσοστό 50%. Το ΔΝΤ και η Γερμανία πιέζουν για «κούρεμα» του ελληνικού χρέους σε ποσοστό μεγαλύτερο ακόμα και του 60%. Συνεπώς το ποσοστό 50% θεωρείται μέση λύση. Σύμφωνα με το σχέδιο, θα ζητηθεί από τις τράπεζες να ανταλλάξουν τα υφιστάμενα ομόλογα με νέα ομόλογα διάρκειας 30 ετών, με κουπόνι 6% συν ένα 15% σε μετρητά. Τα νέα ομόλογα δεν θα έχουν την εγγύηση του EFSF. Οι ηγέτες της Ευρωζώνης μάλλον δεν θα δώσουν ακριβή νούμερα για όλα τα τεχνικά θέματα που αφορούν την συμφωνία για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους μετά τη Σύνοδο Κορυφής, καθώς αυτά θα προσδιοριστούν σε συναντήσεις που θα έχουν οι τεχνικές επιτροπές.
Δεν έχει γίνει γνωστό αν βρέθηκε λύση για το πλαίσιο εντός του οποίου οι τράπεζες θα μπορούν να προσφύγουν στον EFSF.
Ανοιχτό παραμένει το ζήτημα της ενίσχυσης των πόρων και των εργαλείων του EFSF. Οι χώρες του ευρωπαϊκού νότου και οι τράπεζες θα επιθυμούσαν αύξηση του στο 1 τρισ. Ευρώ. Πάντως η Γερμανία δεν εμφανίζεται πρόθυμη για αύξηση της συμμετοχής της.
Για άλλη μία φορά η Α. Μέρκελ επανέλαβε τα περί εποπτείας της Ελλάδας, λέγοντας ότι η περιοδική

«Δεν κινδυνεύουν οι καταθέσεις στις τράπεζες»

«Κρανίου τόπο» θα θυμίζει το 2012 η ελληνική κοινωνία. Την πρόβλεψη κάνει ο αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης, καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας, Γιώργος Σταθάκης. Παράλληλα σημειώνει ότι «το «κούρεμα» του ιδιωτικού αποκλειστικά χρέους έχει τεράστιες αρνητικές επιπτώσεις και μικρές θετικές» και, πάντως, «δεν κάνει το χρέος βιώσιμο».

Σχετικά μικρό όφελος 20-30 δισ. και πολλές αρνητικές συνέπειες από το «κούρεμα» προβλέπει ο αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης, Γιώργος Σταθάκης Επισημαίνει, ωστόσο, ότι οι καταθέσεις των πολιτών στις τράπεζες δεν κινδυνεύουν ενώ για την άποψη περί... επιστροφής στη δραχμή υπογραμμίζει ότι «είναι μια παρακινδυνευμένη επιλογή για μία χώρα που έχει μεγάλο εμπορικό έλλειμμα και στηρίζεται σε συναλλαγματικούς πόρους για την κάλυψή του, όπως είναι ο τουρισμός και η ναυτιλία». Τονίζει, πάντως, ότι η σημερινή πολιτική είναι εντελώς αδιέξοδη και υπάρχει εναλλακτική πολιτική.
Αναλυτικά η συνέντευξη με τον κ. Σταθάκη:
* Πώς βλέπετε την κατάσταση που διαμορφώνεται στην ελληνική οικονομία;
* Η ελληνική οικονομία βρίσκεται για τρίτη συνεχή χρονιά σε συρρίκνωση και έχει απολέσει περίπου το 10% του ΑΕΠ που είχε τρία χρόνια πριν. Δυστυχώς, με τις σημερινές εξελίξεις, αναμένεται να απολέσει το 2012 ακόμη 5%-6%.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ενώ το ΑΕΠ ήταν 250 δισ. το 2008, το 2012 θα είναι περίπου 210 δισ. Στις συνθήκες αυτές η προσπάθεια εξισορρόπησης του προϋπολογισμού είναι πρακτικά αδύνατη.
Δημόσιες δαπάνες και δημόσια έσοδα είναι περίπου 50 δισ. και άλλα 50 δισ. είναι οι ασφαλιστικές εισφορές και οι δαπάνες των ταμείων - συνταξιοδοτικές και υγείας.
Το έλλειμμα είναι περίπου 20 δισ. και εκπορεύεται από τα εξοπλιστικά προγράμματα, τους τόκους των δανείων και τα σχετικά μικρά τρέχοντα ελλείμματα προϋπολογισμού.
Κρανίου τόπος με συντάξεις μείον 25%
Η ισοσκέλιση του προϋπολογισμού προβλέπεται να γίνει με ακόμα βαθύτερες περικοπές σε μισθούς, συντάξεις και δημόσιες δαπάνες της τάξης των 25 δισ., συνεπώς περικοπές της τάξης του 25% σε ό,τι έχει ήδη γίνει. Η ελληνική κοινωνία το 2012 θα θυμίζει κρανίου τόπο.

Γιούνκερ: Με κάθε τρόπο να αποφευχθεί η χρεοκοπία της Ελλάδας

Με κάθε τρόπο πρέπει να αποφευχθεί η χρεοκοπία της Ελλάδας, τόνισε ο επικεφαλής του Eurogroup Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, από τη Ζυρίχη. Όπως εκτίμησε, μία ελληνική χρεοκοπία – ολική ή μερική – θα είχε εξαιρετικά αρνητικά αποτελέσματα.

Σε συνέντευξή του είπε ότι το ποσοστό κουρέματος θα κυμαίνεται από 50% έως 60%.

Παράλληλα, επανέλαβε ότι δεν συζητείται η έξοδο κάποιας χώρας από την Ευρωζώνη, σημειώνοντας ότι η ίδια η Ευρωζώνη πρέπει να προσδιορίσει ένα νέο ελληνικό πρόγραμμα, στο οποίο ο ιδιωτικός τομέας θα πρέπει να αναλάβει μεγαλύτερο μερίδιο.

Σύμφωνα με τον κ. Γιούνκερ στις Βρυξέλλες γίνονται παράλληλα συζητήσεις με τις τράπεζες προκειμένου να καθοριστεί το ύψος της εθελοντικής συμμετοχής.

Ο επικεφαλής του Eurogroup τόνισε την ανάγκη να ληφθεί μία απόφαση που θα απαντά σε όλα τα ερωτήματα της κρίσης χρέους της Ευρωζώνης, σημειώνοντας ότι είναι επιθυμητή η συμμετοχή του ΔΝΤ σε όποια ευρωπαϊκή λύση αποφασιστεί.

Οι καταστροφικές ασυνέπειες της ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής, του Paul Krugman

 

Αν δεν ήταν τόσο τραγική, η τρέχουσα ευρωπαϊκή κρίση θα ήταν αστεία, με μια αίσθηση μαύρου χιούμορ. Καθώς το ένα σχέδιο διάσωσης καταρρέει μετά το άλλο, οι Πολύ Σοβαροί Άνθρωποι της Ευρώπης - που είναι, αν αυτό είναι δυνατό, πιο πομπώδεις και αυτάρεσκοι από τους αμερικανούς ομολόγους τους- συνεχίζουν να εμφανίζονται ολοένα και πιο γελοίοι.

Η Ελλάδα, από όπου ξεκίνησε η κρίση, αποτελεί πλέον μια ζοφερή δευτερεύουσα υπόθεση. Ο παρόν και ξεκάθαρος κίνδυνος προέρχεται αντιθέτως από ένα τραπεζικό παιχνίδι με στόχο την Ιταλία, την τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης. Επενδυτές που φοβούνται μια πιθανή χρεοκοπία, απαιτούν υψηλά επιτόκια για το ιταλικό χρέος. Και αυτά τα υψηλά επιτόκια, αυξάνοντας το φορτίο του δανεισμού , καθιστούν πιθανότερη τη χρεοκοπία.

Πρόκειται για έναν φαύλο κύκλο, με τους φόβους περί χρεοκοπίας να απειλούν να γίνουν αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Για να σωθεί το ευρώ, αυτή η απειλή πρέπει να περιοριστεί. Πώς όμως; Η απάντηση θα πρέπει να περιλαμβάνει τη δημιουργία ενός ταμείου, το οποίο αν χρειαστεί θα μπορεί να δανείσει στην Ιταλία (και στην Ισπανία, η οποία επίσης απειλείται) αρκετά χρήματα ώστε να μην χρειάζεται να δανείζεται με τόσο υψηλά επιτόκια. Ένα τέτοιο ταμείο θα έπρεπε να βάλει τέλος σε αυτό τον κύκλο φόβου. Όμως για ένα δανεισμό πραγματικά μεγάλης κλίμακας, θα πρέπει να υπάρχει δυναμικό μεγαλύτερο του ενός τρισεκατομμυρίου ευρώ.

Και εδώ έγκειται το πρόβλημα: όλες οι προτάσεις για τη δημιουργία ενός τέτοιου ταμείου, τελικά, απαιτούν τη στήριξη των μεγάλων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, οι υποσχέσεις των οποίων σε επενδυτές θα πρέπει να είναι αξιόπιστες για να λειτουργήσει το σχέδιο. Παρ'όλα αυτά, η Ιταλία είναι μεταξύ

Μπακογιάννη: «Συνυπεύθυνοι όλοι οι Έλληνες πολιτικοί»

      

βέβαια», ανέφερε η Ντόρα Μπακογιάννη σε συνέντευξή της σε γερμανικό τηλεοπτικό δίκτυο και τόνισε πως «εμείς οι πολιτικοί, και μεμονωμένα και συλλογικά, πρέπει να κοιτάξουμε τους Έλληνες στα μάτια να τους πούμε τι είναι αυτό που δεν πετύχαμε, που κάναμε λάθη».

Η πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας έκανε ξανά έκκληση στα ελληνικά κόμματα, με εξαίρεση τα κόμματα της αριστεράς, να συνεργαστούν για την έξοδο της χώρας από την κρίση.
«Θεωρώ πως αν τα κόμματα συνεργαστούν θα είναι και για τους Έλληνες πιο εύκολο και θα δώσουμε και στους εταίρους μας την αίσθηση ότι τώρα θα κάνουμε σοβαρά τη δουλειά μας», επεσήμανε και περιέγραψε ως πολύ δύσκολη την κατάσταση στην Ελλάδα.
«Δεν μπορείτε να φανταστείτε. Ένας αγώνας για επιβίωση», ανέφερε χαρακτηριστικά ενώ μίλησε και για τους νέους που εγκαταλείπουν τη χώρα και μεταναστεύουν στο εξωτερικό όπως συνέβη και τη δεκαετία του '60.
«Σήμερα φεύγει το καλύτερο κομμάτι της νεολαίας μας. Σήμερα φεύγει η ελίτ. Άνθρωποι μορφωμένοι που μιλάνε τρεις γλώσσες, που έχουν σπουδάσει στη Γερμανία και στην Αμερική. Και αυτό είναι το χειρότερο για εμάς», είπε συγκεκριμένα.
Απευθυνόμενη μάλιστα η κα Μπακογιάννη στους Βαυαρούς τόνισε πως είναι προς το συμφέρον και της Γερμανίας και της Ελλάδας να βοηθηθούν τώρα οι Έλληνες.