Μετά το ναυάγιο στο Φαρμακονήσι και τη νέα τραγωδία ανοιχτά της Σάμου με τουλάχιστον 22 νεκρούς, αποτελεί θέμα εθνικής αξιοπρέπειας να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι υπαίτιοι αλλά και να αλλάξει, επιτέλους, ριζικά η πολιτική για το μεταναστευτικό. Πριν, τα θαλάσσια σύνορά μας οριοθετηθούν από σωρούς θυμάτων.
Εμείς οι Πράσινοι δίνουμε μάχες στο ευρωκοινοβούλιο για να αναλάβει η Ευρώπη τις ευθύνες της και να αναθεωρηθεί ο κανονισμός Δουβλίνο ΙΙ. Τα σύνορά μας είναι και σύνορα της Ευρώπης. Οι πνιγμένοι στο Αιγαίο δεν είναι μόνο δικιά μας αλλά και ευρωπαϊκή τραγωδία. Τα τελευταία 10 χρόνια έχουν χαθεί στις θάλασσές μας
18-20.000 ανθρώπινες ζωές. Τα περισσότερα θύματα είναι γυναίκες και μικρά παιδιά.
Η νέα τραγωδία πρέπει να αφυπνίσει τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και την Ευρωπαϊκή Ένωση, ώστε να αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι στους μετανάστες και τους πρόσφυγες που βρίσκονται σε κίνδυνο, αλλά και να συμφωνήσουν για την προώθηση κοινής ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής που θα βασίζεται σε ανθρωπιστικές αρχές, επιμερισμό ευθυνών μεταξύ των κρατών μελών, πολιτικές ένταξης αλλά και ενθάρρυνσης για να ακολουθούνται οι νόμιμες οδοί μετανάστευσης. Η Ευρώπη πρέπει να κάνει τα πάντα για να αποτραπούν οι ρατσιστικές συμπεριφορές και η ανεξέλεγκτη δράση των εγκληματικών, φασιστικών ομάδων. Σε αυτό, δεν μπορεί να βοηθήσει το ρεύμα του ευρωσκεπτικισμού που αναπτύσσεται, γιατί δεν προτείνει βιώσιμες λύσεις στο πρόβλημα και επιτρέπει να ενισχύονται οι ακραίες φωνές και πολιτικές.
Η Ευρώπη δεν μπορεί να βάλει ηλεκτροφόρα σύρματα στα σύνορά της και να πυροβολεί όποιον πλησιάζει. Πόσο μάλλον όταν είναι βέβαιο ότι τα επόμενα κύματα προσφύγων που θα προσπαθήσουν να περάσουν τα σύνορά της, θα είναι και περιβαλλοντικοί πρόσφυγες λόγω της κλιματικής αλλαγής. Γι’ αυτό η Ευρώπη θα πρέπει να διαμορφώσει μια μακροπρόθεσμη κοινή μεταναστευτική πολιτική που θα σβήνει τις φωτιές των πολέμων στη Μεσόγειο και την Βόρεια Αφρική και θα ενισχύει την ανάπτυξη στις γειτονικές μας χώρες, ώστε οι άνθρωποι να βρίσκουν εργασία σε ένα ειρηνικό περιβάλλον και να παραμένουν στις χώρες τους.
Ωστόσο, η αδυναμία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να χαράξει μια κοινή, ρεαλιστική μεταναστευτική πολιτική δεν απαλλάσσει από τις ευθύνες την ελληνική κυβέρνηση. Δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα με συρματοπλέγματα στον Έβρο, ούτε με κυνηγητό του Λιμενικού στο Αιγαίο. Η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε χωματερή ψυχών. Οι άνθρωποι αυτοί που αναζητούν μια καλύτερη ζωή στην Ευρώπη, χρησιμοποιούν τη χώρα μας ως πέρασμα για να πάνε στον αναπτυγμένο βορρά και εγκλωβίζονται εδώ. Πολλοί από αυτούς συνανθρώπους μας είναι πολιτικοί πρόσφυγες και θύματα βασανιστηρίων, οι οποίοι αν επαναπροωθηθούν στις χώρες τους, θα αντιμετωπίσουν το εκτελεστικό απόσπασμα. Είναι τεράσια η ευθύνη των κυβερνήσεων που παραμένουν εδώ υπό καθεστώς παρανομίας. Η πρόσβαση στο άσυλο εξακολουθεί να είναι προβληματική στην Ελλάδα και η εξέταση των αιτήσεών τους για παροχή ασύλου καθυστερεί πολύ.
Χρειάζεται να υπάρξει ιδιαίτερη μέριμνα, προστασία και φιλοξενία για τα ασυνόδευτα παιδιά καθώς και δομές αποκατάστασης και υποστήριξης των θυμάτων βασανιστηρίων και trafficking. Επίσης, αγωνιζόμαστε στο ευρωκοινοβούλιο για να αναθεωρηθεί το Δουβλίνο ΙΙ, ώστε οι οικονομικοί μετανάστες να παίρνουν κάρτα και να μπορούν να ταξιδέψουν στην χώρα που επιθυμούν.
Το θέμα της επαναπροώθησης οικονομικών μεταναστών στις χώρες τους δεν είναι ελληνικό αλλά ευρωπαϊκό και γι’ αυτό η απόφαση, η πολιτική και η ευθύνη πρέπει να είναι κοινή.
Με δεδομένο ότι η μετανάστευση αποτελεί διαχρονικό φαινόμενο που θα ενταθεί και τα σύνορα είναι πάντα αδύνατο να εμποδίσουν απελπισμένους ανθρώπους που προσπαθούν να σωθούν είτε να αναζητήσουν καλύτερη ζωή, είναι πρωταρχικής σημασίας να τοποθετηθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα στον πυρήνα της πολιτικής για την μετανάστευση και το άσυλο.
http://tvxs.gr/
Εμείς οι Πράσινοι δίνουμε μάχες στο ευρωκοινοβούλιο για να αναλάβει η Ευρώπη τις ευθύνες της και να αναθεωρηθεί ο κανονισμός Δουβλίνο ΙΙ. Τα σύνορά μας είναι και σύνορα της Ευρώπης. Οι πνιγμένοι στο Αιγαίο δεν είναι μόνο δικιά μας αλλά και ευρωπαϊκή τραγωδία. Τα τελευταία 10 χρόνια έχουν χαθεί στις θάλασσές μας
18-20.000 ανθρώπινες ζωές. Τα περισσότερα θύματα είναι γυναίκες και μικρά παιδιά.
Η νέα τραγωδία πρέπει να αφυπνίσει τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και την Ευρωπαϊκή Ένωση, ώστε να αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι στους μετανάστες και τους πρόσφυγες που βρίσκονται σε κίνδυνο, αλλά και να συμφωνήσουν για την προώθηση κοινής ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής που θα βασίζεται σε ανθρωπιστικές αρχές, επιμερισμό ευθυνών μεταξύ των κρατών μελών, πολιτικές ένταξης αλλά και ενθάρρυνσης για να ακολουθούνται οι νόμιμες οδοί μετανάστευσης. Η Ευρώπη πρέπει να κάνει τα πάντα για να αποτραπούν οι ρατσιστικές συμπεριφορές και η ανεξέλεγκτη δράση των εγκληματικών, φασιστικών ομάδων. Σε αυτό, δεν μπορεί να βοηθήσει το ρεύμα του ευρωσκεπτικισμού που αναπτύσσεται, γιατί δεν προτείνει βιώσιμες λύσεις στο πρόβλημα και επιτρέπει να ενισχύονται οι ακραίες φωνές και πολιτικές.
Η Ευρώπη δεν μπορεί να βάλει ηλεκτροφόρα σύρματα στα σύνορά της και να πυροβολεί όποιον πλησιάζει. Πόσο μάλλον όταν είναι βέβαιο ότι τα επόμενα κύματα προσφύγων που θα προσπαθήσουν να περάσουν τα σύνορά της, θα είναι και περιβαλλοντικοί πρόσφυγες λόγω της κλιματικής αλλαγής. Γι’ αυτό η Ευρώπη θα πρέπει να διαμορφώσει μια μακροπρόθεσμη κοινή μεταναστευτική πολιτική που θα σβήνει τις φωτιές των πολέμων στη Μεσόγειο και την Βόρεια Αφρική και θα ενισχύει την ανάπτυξη στις γειτονικές μας χώρες, ώστε οι άνθρωποι να βρίσκουν εργασία σε ένα ειρηνικό περιβάλλον και να παραμένουν στις χώρες τους.
Ωστόσο, η αδυναμία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να χαράξει μια κοινή, ρεαλιστική μεταναστευτική πολιτική δεν απαλλάσσει από τις ευθύνες την ελληνική κυβέρνηση. Δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα με συρματοπλέγματα στον Έβρο, ούτε με κυνηγητό του Λιμενικού στο Αιγαίο. Η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε χωματερή ψυχών. Οι άνθρωποι αυτοί που αναζητούν μια καλύτερη ζωή στην Ευρώπη, χρησιμοποιούν τη χώρα μας ως πέρασμα για να πάνε στον αναπτυγμένο βορρά και εγκλωβίζονται εδώ. Πολλοί από αυτούς συνανθρώπους μας είναι πολιτικοί πρόσφυγες και θύματα βασανιστηρίων, οι οποίοι αν επαναπροωθηθούν στις χώρες τους, θα αντιμετωπίσουν το εκτελεστικό απόσπασμα. Είναι τεράσια η ευθύνη των κυβερνήσεων που παραμένουν εδώ υπό καθεστώς παρανομίας. Η πρόσβαση στο άσυλο εξακολουθεί να είναι προβληματική στην Ελλάδα και η εξέταση των αιτήσεών τους για παροχή ασύλου καθυστερεί πολύ.
Χρειάζεται να υπάρξει ιδιαίτερη μέριμνα, προστασία και φιλοξενία για τα ασυνόδευτα παιδιά καθώς και δομές αποκατάστασης και υποστήριξης των θυμάτων βασανιστηρίων και trafficking. Επίσης, αγωνιζόμαστε στο ευρωκοινοβούλιο για να αναθεωρηθεί το Δουβλίνο ΙΙ, ώστε οι οικονομικοί μετανάστες να παίρνουν κάρτα και να μπορούν να ταξιδέψουν στην χώρα που επιθυμούν.
Το θέμα της επαναπροώθησης οικονομικών μεταναστών στις χώρες τους δεν είναι ελληνικό αλλά ευρωπαϊκό και γι’ αυτό η απόφαση, η πολιτική και η ευθύνη πρέπει να είναι κοινή.
Με δεδομένο ότι η μετανάστευση αποτελεί διαχρονικό φαινόμενο που θα ενταθεί και τα σύνορα είναι πάντα αδύνατο να εμποδίσουν απελπισμένους ανθρώπους που προσπαθούν να σωθούν είτε να αναζητήσουν καλύτερη ζωή, είναι πρωταρχικής σημασίας να τοποθετηθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα στον πυρήνα της πολιτικής για την μετανάστευση και το άσυλο.
http://tvxs.gr/
.webp)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου