Του Βασίλη Μακρίδη
Όταν πριν από περίπου δύο εβδομάδες στον ίδιο ακριβώς φιλόξενο χώρο παρομοίαζα την Ουκρανία με «μπαρουταποθήκη της Ευρώπης του 21ου αιώνα» και προέβλεπα ότι «τίποτε δεν μπορεί να αποκλείσει την περαιτέρω κλιμάκωση της έντασης, ειδικά εάν οι πραξικοπηματίες του Κιέβου συνεχίσουν να συμπεριφέρονται με πλήρη αλαζονεία και αδιαλλαξία απέναντι στους εξεγερμένους κατοίκους της Νοτιο-Ανατολικής Ουκρανίας, υπό την πλήρη ανοχή των «πατρόνων» τους ΗΠΑ και ΕΕ», δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι ακόμη και αυτή η ναζιστική (να το λέμε να το συνηθίζουμε!) «κυβέρνηση» της Ουκρανίας θα μπορούσε να φτάσει τόσο γρήγορα στο να δημιουργήσει μια τραγωδία όπως αυτή της Οδησσού, με τους 46 νεκρούς(τους περισσότερους κτηνωδώς δολοφονημένους από τους παραστρατιωτικούς του «Δεξιού Τομέα») και τους πάνω από 200 τραυματίες… Επί δεκαετίες, κυρίως κατά τη
σοβιετική εποχή, η Οδησσός θεωρείτο η πόλη του χιούμορ, της σάτιρας και της καλής διάθεσης, απόρροια της ιδιοσυγκρασίας των (πολυεθνικής καταγωγής) κατοίκων της. Σήμερα η Οδησσός είναι μια πόλη που θρηνεί, όπως θρηνεί και όλο το Νοτιο-Ανατολικό τμήμα της Ουκρανίας, αλλά και όλοι οι δημοκρατικά και αντιφασιστικά σκεπτόμενοι πολίτες ανά τον κόσμο.
Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών συμπεριλάμβαναν ευρείας κλίμακας εκκαθαριστικές επιθέσεις, κυρίως στις Περιφέρειες του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ, συνδυασμένων δυνάμεων του ουκρανικού Στρατού και της Αεροπορίας, των παραστρατιωτικών ομάδων των νεοναζί του «Δεξιού Τομέα»,ξένων μισθοφόρων με καταγωγή από χώρες της «επέκτασης προς Ανατολάς» του ΝΑΤΟ (Πολωνία και Βαλτικά κράτη) σε ρόλο διοικητών και στρατιωτικών συμβούλων. Γι’ αυτούς τους τελευταίους (γύρω στα 300 άτομα), το γνωστό, πλέον, δίδυμο Αβάκοβ και Ναλιβάιτσενκο (στγ: «υπουργού» Εσωτερικών και «αρχηγού» της SBU, δηλαδή της ουκρανικής «ΕΥΠ» αντίστοιχα) παράγγειλε να τους φτιάξουν ουκρανικά διαβατήρια, έτσι που σε περίπτωση που σκοτωθούν ή πιαστούν αιχμάλωτοι από τον «Λαϊκό Στρατό» της Νοτιο-Ανατολικής Ουκρανίαςνα μη μπορούν να «χρεωθούν» στο ΝΑΤΟ, το οποίο είναι αυτό που τους εκπαίδευσε και τους έστειλε στην περιοχή με πολύ συγκεκριμένο σκοπό.
Το γεγονός, ότι όλες οι στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Νοτιο-Ανατολική Ουκρανία καθοδηγούνται και ελέγχονται πλήρως από τις ΗΠΑ πιστοποίησε σήμερα το πρωί όχι κανένας… κομμουνιστής, ούτε καν «φιλορώσος», αλλά η ίδια η γερμανική Bild στη διαδικτυακή της έκδοση bild.de. Η σημερινή της επικεφαλίδα ήταν «Πράκτορες του FBI και της CIA καθοδηγούν το Κίεβο». Δεν πιστεύω ότι χρειάζεται περαιτέρω σχολιασμός, όταν η παραδοχή γίνεται ουσιαστικά μέσα από το «στρατόπεδο» που υποστήριξε και βοήθησε τη νεοφιλελεύθερη-νεοναζιστική συμμαχία του Κιέβου να εκδιώξει στις 21 Φεβουαρίου το νόμιμα εκλεγμένο Πρόεδρο της χώρας Γιανουκόβιτς και να εγκαταστήσει ένα καθαρά χουντικό καθεστώς με «πολιτικό» και «δημοκρατικό» μανδύα.
Αυτή λοιπόν η νεοφιλελεύθερη-νεοναζιστική συμμαχία έχει κατανείμει τους ρόλους με τέτοιον τρόπο, ώστε να είναι όλοι (ή σχεδόν όλοι) οι συμμετέχοντες σε αυτήν ικανοποιημένοι. Οι νεοφιλελεύθεροι (Τουρτσίνοβ, Γιατσενιούκ κλπ) έχουν αναλάβει το έργο του πλήρους εξανδραποδισμού της Οικονομίας της Ουκρανίας, μέσα από ένα Μνημόνιο και πάνω από 45, μέχρι στιγμής, εφαρμοστικών νόμων που ψηφίστηκαν από την Ανώτατη Ράντα (Βουλή) της χώρας χωρίς καν ν’ αναγνωστούν ή/και να συζητηθούν!!! Μιλαμε για νομοσχέδια μεγέθους 800 σελίδων το καθένα, τα οποία ψηφίστηκαν μέσα σε διάστημα 3 ημερών!!! Από την άλλη πλευρά, οι νεοναζί ( με κύριους εκφραστές τη «Σβομπόντα» και τον «Δεξιό Τομέα») έχουν αναλάβει ό,τι σχετίζεται με Ένοπλες Δυνάμεις και Σώματα Ασφαλείας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται (και το οποίο είδαμε στην πράξη με τα όσα συμβαίνουν στη ΝΑ Ουκρανία).
Ο ακροδεξιός αυτός εσμός στόχο έχει να διεξάγει στις 25 Μαΐου εσπευσμένα και μέσα σ’ ένα κλίμα βίας και τρομοκρατίας σχεδόν του μισού πληθυσμού της χώρας «προεδρικές εκλογές», ώστε να λάβει οριστικά τη «νομιμοποίηση» της διεθνούς κοινότητας. Και, προκειμένου να επιτευχθεί αυτό, οι ΗΠΑ και οι μεγάλες χώρες της ΕΕ επιδεικνύουν πρωτοφανή κυνισμό, ακολουθώντας παράλληλα πολιτική «δύο μέτρων και δύο σταθμών» απέναντι στο βασικό τους αντίπαλο, που δεν είναι άλλος από τη Ρωσία. Ο απώτερος στόχος των Δυτικών είναι να σύρουν τη Ρωσία σε έναν ανεπιθύμητο στην ίδια πόλεμο, με στόχο την οικονομική της αποδυνάμωση και την εδραίωση της δικής τους μονοκρατορίας στον κόσμο, η οποία τα τελευταία χρόνια έτεινε ν’ αμφισβητηθεί, λόγω της σημαντικής ανόδου στο διεθνές προσκήνιο του ρόλου της Ρωσίας και της Κίνας, αλλά και της σθεναρής αντίστασης σημαντικού αριθμού χωρών και λαών στις ιμπεριαλιστικές ορέξεις της κεφαλαιοκρατικής Δύσης, με χαρακτηριστικό παράδειγμα αρκετές χώρες τις Λατινικής Αμερικής (Βενεζουέλα, Βολιβία κτλ).
Η Ρωσία επιθυμεί διακαώς να επιλυθεί το ζήτημα με όσο το δυνατόν λιγότερο αίμα (το διατυπώνω έτσι, γιατί δυστυχώς ήδη έχει χυθεί αρκετό αίμα, με απόλυτη ευθύνη των «χουνταίων» του Κιέβου και αυτών που τους στηρίζουν)… Το να μπει μια χώρα σε πόλεμο με δική της απόφαση έχει ένα τεράστιο κόστος, τόσο οικονομικό, όσο και σε ανθρώπινες ζωές… Επίσης βάζει μιαν ολόκληρη χώρα σε ένα διαφορετικό «τριπάκι», όπου ο βασικός προσανατολισμός είναι η διεξαγωγή του πολέμου και όλοι οι παραγωγικοί τομείς της Οικονομίας παραμελούνται αναγκαστικά… Στόχος των Δυτικών είναι, αφενός να στερήσουν από τη Ρωσία βασικές πηγές κέρδους, όπως η πώληση φυσικού αερίου στις χώρες της Κεντρικής και Δυτικής Ευρώπης, αφετέρου το οικονομικό της “γονάτισμα” γενικώς, για τους λόγους που μόλις περιέγραψα… Η Ουκρανία είναι το «σαμάρι» το οποίο η Δύση χτυπάει, επειδή επί του παρόντος δεν μπορεί να φτάσει τον «γάιδαρο»-Ρωσία… Η Ρωσία σέβεται το Διεθνές Δίκαιο πολύ περισσότερο απ’ ό,τι όλος ο Δυτικός εσμός και δεν επιτρέπει στον εαυτό της ενέργειες έξω από τα πλαίσιά του… Σε όλο αυτό το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της, ώστε να αποκλιμακωθεί η ένταση, συναντάει ωστόσο «κλειστά ώτα» από την πλευρά των Δυτικών και κλιμακούμενες οικονομικές και πολιτικές κυρώσεις για ενέργειες και πράξεις πουουδέποτε πραγματοποίησε…
Εκεί όμως που η επέμβαση της Ρωσίας θα είναι αναπόφευκτη, θα είναι εάν κι εφόσον απειληθούν ζωές δικών της πολιτών… Το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα θα κριθεί εν πολλοίς από το αποτέλεσμα των λεγόμενων «Προεδρικών εκλογών» στις 25 Μαΐου. Εάν εκλεγεί (που είναι και το πιθανότερο) ο «μεγιστάνας των γλυκών» και χρηματοδότης του Ευρω-Μαϊντάν Ποροσένκο ή (δεύτερη περίπτωση) η διαβόητη, πλέον, Τιμοσένκουπάρχει ένα ενδεχόμενο να προσπαθήσουν να υλοποιήσουν το τμήμα του προγράμματός τους, το οποίο μιλάει για «επανένταξη της Κριμαίας στην Ουκρανία»… Εάν αυτό είναι ένα προεκλογικό πυροτέχνημα προς άγραν ψήφων από τους εθνικιστικά σκεπτόμενους ψηφοφόρους, τότε δεν θα συμβεί τίποτε πέραν των γνωστών… Επειδή όμως οι νεοφασίστες και οι νεοναζί (που θα εξακολουθήσουν να συγκυβερνούν με τους νεοφιλελεύθερους) είναι αρκούντως θερμοκέφαλοι, μην αποκλείσει κανείς το ενδεχόμενο μιας ρεβανσιστικής εκστρατείας εναντίον της Κριμαίας. Αυτό όμως το ενδεχόμενο, είναι από εκείνα που κανείςαπεύχεται και απωθεί ακόμη και από το πίσω μέρος του μυαλού του…
*Ο Βασίλης Μακρίδης είναι δημοσιογράφος και μεταφραστής ρωσικής γλώσσας, απόφοιτος του Πανεπιστημίου του Ροστόβ-να-Ντονού (Ρωσία).
http://eleutheriellada.wordpress.com/