Μία έρευνα και μία “πίστευε και μη ερεύνα” ήρθαν στο φως της δημοσιότητας την Πέμπτη για να φωτίσουν την ανθρωπότητα για τις συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες εντός και εκτός εργασίας. Η πρώτη είναι το ευρωβαρόμετρο που ζυγίζει την θετική ή αρνητική αποτίμηση της εργασίας στην Ελλάδα τα τελευταία πέντε χρόνια. Η δεύτερη είναι η έκθεση που κατέθεσε ο βαρώ χωρίς μέτρο Νίκος Δένδιας στη βουλή, μετά από ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά τον αριθμό των διαδηλώσεων στο κέντρο της Αθήνας και όχι μόνο, καθώς και τις μεθόδους που χρησιμοποίησε η αστυνομία για να τις καταστείλει, τα τέσσερα τελευταία χρόνια. Αυτά του μνημονίου δηλαδή, και στις δύο περιπτώσεις.

Όπως ήταν αναμενόμενο, αυτό που προκύπτει από τις δύο αυτές εκθέσεις, είναι πως οι Έλληνες είναι μεγάλοι τεμπελχανάδες. Δεν την γουστάρουν καθόλου τη δουλειά τους και δεν χάνουν ευκαιρία να διαδηλώνουν. Πολύ να διαδηλώνουν. Να διαδηλώνουν 13 φορές την ημέρα. Και 4,2 φορές την ημέρα μόνο στην Αθήνα. Οι Έλληνες τα τελευταία τέσσερα χρόνια έχουν διαδηλώσει 20.210 φορές.
Οι Έλληνες συμφωνούν κατά 88% πως οι συνθήκες στην δουλειά τους έχουν χειροτερέψει τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Οι εννιά στους δέκα δηλαδή. Όλοι αυτοί βλέπουν τα πράγματα να έχουν χειροτερέψει, ενώ τέσσερις στους πέντε θεωρούν πως οι συνθήκες εργασίας είναι κακές. Παρόλα αυτά, ούτε οι εννιά, ούτε και αυτοί οι τέσσερις έχουν κατέβει ποτέ μαζί στον δρόμο να διαδηλώσουν τη δυσαρέσκειά τους τα τελευταία χρόνια. Κάθε φορά, ο καθένας μόνος του.
Οι Ευρωπαίοι, που είναι πιο καλόβολοι, έχουν την ίδια άποψη για την χειροτέρευση της κατάστασης κατά 57%. Λογικό βέβαια, αφού κάποιοι Ευρωπαίοι βλέπουν να ψηφίζεται στη χώρα τους νόμος που προστατεύει την ιδιωτική τους ζωή, όπως στη Γαλλία που μετά τις 6 το απόγευμα δεν είναι υποχρεωμένοι να απαντάνε σε email και τηλέφωνα της δουλειάς. Ή όπως στη Σουηδία, που βλέπουν την πρωτεύουσά τους να δοκιμάζει πιλοτικά το 6ωρο στην εργασία.
Οι Έλληνες πάλι δεν έχουν και ιδιαίτερο πρόβλημα με τα ωράρια εργασίας. Κατά 63% είναι ικανοποιημένοι με τις απλήρωτες υπερωρίες, τα σαββατοκύριακα και τα σπαστά ωράρια. Δουλειά να υπάρχει.
Ισορροπία εργασίας και ιδιωτικής ζωής βλέπει το 48% καθώς δεν έχουν πρόβλημα ελέγχου από τα αφεντικά τους. Είναι φίλοι στο facebook και δεν ξεχνούν ποτέ να κάνουν check in. Όπου κι αν πάνε. Οι υπόλοιποι που δεν είναι ευχαριστημένοι με την προστασία της ιδιωτικής τους ζωής μάλλον ζηλεύουν τους υπόλοιπους γιατί δεν έχουν ιδιωτική ζωή. Ή έχουν μόνον όταν εκτελούν τα χρέη τους ως καταναλωτές.
Σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο, οι εργοδότες ζήτησαν τη γνώμη του 45% των Ελλήνων εργαζόμενων προτού προβούν σε αλλαγές στις συνθήκες εργασίας. ενώ ενδιαφέρον θα είχε να μαθαίναμε και σε τι ποσοστό ελήφθη υπόψη η γνώμη που ζητήθηκε από τους εργαζόμενους και που κατέληξαν οι εργαζόμενοι που διαφωνούσαν με τα σχέδια της εργοδοσίας.
Ένας στους δύο πάντως ενημερώθηκε από την εργοδοσία για τις αλλαγές που συνέβησαν στην εργασία του, ενώ ο δεύτερος μάλλον το έμαθε από τον πρώτο, που του το είπε η εργοδοσία. Ή δεν το έμαθε ποτέ γιατί περίμενε τον Πρετεντέρη να του πει.
Πάντως την περίφημη σύγκλιση με την Ευρωπαϊκή Ένωση την πετύχαμε σε ένα σημείο. Σύμφωνα με τους Έλληνες εργαζόμενους που ρωτήθηκαν, ο νούμερο ένα κίνδυνος στο χώρα δουλειάς τους είναι το άγχος κατά 51%, ενώ ακολουθούν η κούραση με 27% και τα ατυχήματα με 17%. Κατά ένα περίεργο τρόπο οι Ευρωπαίοι αξιολογούν τους κινδύνους τους με την ίδια σειρά και με τα ίδια σχεδόν ποσοστά. Τώρα αν έχουν και τις αντίστοιχες αυτοκτονίες, χρήσεις ψυχοφαρμάκων και έκρηξη χρήσης ναρκωτικών ουσιών είναι ένα άλλο θέμα.
Ωστόσο θα ήταν ενδιαφέρον να μαθαίναμε και τι κάνουν Ευρωπαίοι και Έλληνες για την ψυχολογική κατάσταση στην οποία τους φέρνει η δουλειά τους. Επίσης ενδιαφέρον θα είχε να απαντούσαν οι Έλληνες και οι Ευρωπαίοι για το ποσοστό των ενσήμων που τους καλύπτονται, πόσοι δουλεύουν ανασφάλιστοι και κατά πόσο ο νόμος τους εξασφαλίζει τα παραπάνω.
Όπως προκύπτει από το Ευρωβαρόμετρο, στους Έλληνες όλα βρωμάνε όταν πρόκειται για δουλειά. Τους βρωμάει ακόμα και που δεν ενημερώνονται για θέματα υγείας πάνω από τους μισούς, που δεν λαμβάνονται μέτρα πρόληψης ατυχημάτων και που ο χώρος εργασίας τους δεν έχει προσαρμοστεί και για μεγαλύτερους ανθρώπους. Οι Ευρωπαίου δεν έχουν τέτοια προβλήματα. Ή δεν έχουν τέτοιες ανησυχίες γιατί παίρνουν καλύτερα λεφτά.
Στους Έλληνες τελικά βρωμάει η ίδια η εργασία. Τους βρωμάει τόσο πολύ που τρέχουν τα τελευταία χρόνια στις διαδηλώσεις να αναπνεύσουν τα φρέσκα και κοσμοπολίτικα χημικά του Νίκου Δένδια, που όπως λέει “παράγονται σε εργοστάσια των ΗΠΑ, του Ισραήλ, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γαλλίας, της Ελβετίας και της Γερμανίας, της Βραζιλίας, της Τσεχίας, κλπ και περιέχουν τη δραστική ουσία CS (Ορθοχλωροβενζαλμαλονονιτρίλη), στην ελάχιστη επιτρεπτή συγκέντρωση”.
Μάλιστα, ο Κερκυραίος υπουργός ανακοίνωσε πως δεν προέκυψε πειθαρχική παράβαση για κανέναν αστυνομικό για χρήση χημικών. Συνεπώς όσοι έχουν πιει δωρεάν Ορθοχλωροβενζαλμαλονονιτρίλη από τις δυνάμεις καταστολής στις διαδηλώσει, κερνάει η ίδια η ηγεσία της ελληνικής αστυνομίας. Στην υγειά μας.
Τέλος, σύμφωνα πάντα με τον υπουργό Προστασίας του φιλήσυχου κι υπάκουου Πολίτη, από τις αστυνομικές δυνάμεις έχει προκριθεί η ορθολογική χρήση δακρυγόνων και όχι η καταχρηστική. Στον τελικό θα παίξει η ορθολογική χρήση δακρυγόνων με την μαθηματική χρήση. Όσο περισσότερος κόσμος, τόσο περισσότερα δακρυγόνα. Ας νικήσει ο καλύτερος.
Πάντως τους εργοδότες μια χαρά τους έχει πάει τα τελευταία χρόνια. Την ώρα που οι εργαζόμενοι διαδηλώνουν χώρια, αυτοί όλοι μαζί χειροτερεύουν τις συνθήκες συνεχώς. Είκοσι χιλιάδες διαδηλώσεις, και ούτε μία που να έγινε από όλους τους διαμαρτυρόμενους μαζί.
Τελικά αυτοί που κάνουν ζωάρα στην Ελλάδα είναι οι άνεργοι. Ούτε τη ζαχαρένια τους χαλάνε σε χώρους εργασίας στενάχωρους και επικίνδυνους, ούτε κινδυνεύουν να πάνε από καμιά ζαρντινιέρα διαμαρτυρόμενοι για τα δίκια των εργαζόμενων. Και γιατί να το κάνουν; Μήπως οι εργαζόμενοι νοιάζονται για την ανεργία; Για τη θεσούλα τους νοιάζονται μέχρι να βγουν κι αυτοί στην ανεργία.
Και να απελευθερωθούν πλήρως.
http://eleutheriellada.wordpress.com/