Αγγελική Σπανού
Η απόσυρση της υποψηφιότητας της Μουσουλμάνας Ρομά Σαμπιχά Σουλεϊμάν από το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ και όσα ακολούθησαν είναι αποκαλυπτικά της κυρίαρχης νοσηρής προσέγγισης του μειονοτικού ζητήματος στη Θράκη.
Το απλοϊκό σχήμα με το οποίο αναλύθηκε από το σύστημα εξουσίας η κατάσταση έχει ως εξής: Η Σ. Σουλεϊμάν είναι καλή γιατί δεν ελέγχεται από το τουρκικό προξενείο, ο ΣΥΡΙΖΑ που την απομάκρυνε είναι ενδοτικός στις πιέσεις της Αγκυρας. Επομένως, τέθηκε θέμα πατριωτισμού και αισθήματος εθνικής ευθύνης για την αξιωματική
αντιπολίτευση από τους επαγγελματίες εμπόρους του εθνικισμού. Μέσα στη γενικευμένη φασαρία και τον χαοτικό θόρυβο για τις μειονοτικές περιπέτειες του ΣΥΡΙΖΑ, που εκτέθηκε για την προχειρότητα με την οποία διαχειρίστηκε το συγκεκριμένο ζήτημα, ξεχάσαμε τις κρίσιμες ερωτήσεις:
-Μήπως η ελληνική πολιτική των διακρίσεων που ασκήθηκε για δεκατίες ευθύνεται για την αύξηση της επιρροής της Άγκυρας στη μουσουλανική μειονότητα;
-Πώς λειτούργησαν πολιτικά τόσα χρόνια ΠΑΣΟΚ και ΝΔ στην περιοχή;
-Πότε θα προσαρμοστεί η ελληνική πολιτεία στις καταδίκες από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) για την απαγόρευση ίδρυσης τουρκικών σωματείων;
-Υπό ποιους όρους σεβόμαστε τον αυτοπροσδιορισμό των Ρομά και των Πομάκων και υπό ποιους των Τουρκογενών;
-Σε μια περιοχή υπανάπτυξης μήπως δημιουργούνται νέοι αποκλεισμοί μέσα στους αποκλεισμούς που πρέπει να αντιμετωπιστούν;
-Τι σημαίνει η ενσωμάτωση της Σαρία σε ένα σύγχρονο κράτος δικαίου;
-Υπάρχει ελληνικό βαθύ κράτος που κάνει αντίπραξη στο τουρκικό βαθύ κράτος; Αν ναι, υπάρχουν περιθώρια να αναδυθούν πολιτικές προσωπικότητες και δυνάμεις στη Θράκη που να μην εξαρτώνται από κανένα από τα δύο;
-Πώς μπορεί το ελληνικό κράτος να εξασφαλίσει τόσο τα μειονοτικά δικαιώματα των μουσουλμάνων όσο και την ολοκληρωμένη ενσωμάτωση τους στην ελληνική και τοπική κοινωνία;
-Καταδικάζουμε τον εθνικισμό απ όπου και αν προέρχεται ή μόνο τον εθνικισμό των «άλλων»;
Οι μουσουλμάνοι της Θράκης αντιμετωπίζονται, διαχρονικά, από τα ελληνικά κόμματα ως συμπαγής εκλογική πελατεία και έτσι εξηγείται το ενδιαφέρον για την ανεύρεση των κατάλληλων μειονοτικών βουλευτών που μπορούν να μαζέψουν μειονοτικές ψήφους. Φέτος συμμετέχει για πρώτη φορά σε ελληνικές εκλογές μειονοτικό ψηφοδέλτιο, αλλά αυτό είναι κάτι που δεν απασχόλησε τους ηχηρά ενδιαφερόμενους για τον περιορισμό της επιρροής της Άγκυρας στη Θράκη μέσω του τουρκικού προξενείου.
Οι ανησυχούντες για τον εκτουρκισμό της μειονότητας στη Θράκη δεν καθαρίζουν ρίχνοντας το ανάθεμα στον ΣΥΡΙΖΑ που έβαλε και έβγαλε από το ευρωψηφοδέλτιο μια Μουσουλμάνα Ρομά που στέκεται απέναντι στο τουρκικό προξενείο Κομοτηνής. Όσο βολικό και αν είναι για την προπαγάνδα, δεν φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε ο Δημήτρης Χριστόπουλος για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στη Θράκη. Το γεγονός αυτό ασφαλώς και δεν σημαίνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει βρει τις στέρεες και σωστές απαντήσεις που ζητούνται. Εστω όμως με προχειρότητα και μικροκομματισμό, δείχνει την προθεση να ανοίξει το διάλογο για ένα θέμα δύσκολο, σύνθετο και κάποιες φορές άγνωστο για εκείνους που διεκδικούν, φωνάζοντας, την αποκλειστικότητα του ενδιαφέροντος.
Όπως συνήθως συμβαίνει όταν πρόκειται για εθνικά ευαίσθητα ζητήματα, οι υπαίτιοι για το πρόβλημα αρκούνται στο να κατακευάζουν ενόχους, να ανάβουν τη φωτιά και να εύχονται τον βασανιστικό πολιτικό θάνατο των καιόμενων.
http://tvxs.gr/
Το απλοϊκό σχήμα με το οποίο αναλύθηκε από το σύστημα εξουσίας η κατάσταση έχει ως εξής: Η Σ. Σουλεϊμάν είναι καλή γιατί δεν ελέγχεται από το τουρκικό προξενείο, ο ΣΥΡΙΖΑ που την απομάκρυνε είναι ενδοτικός στις πιέσεις της Αγκυρας. Επομένως, τέθηκε θέμα πατριωτισμού και αισθήματος εθνικής ευθύνης για την αξιωματική
αντιπολίτευση από τους επαγγελματίες εμπόρους του εθνικισμού. Μέσα στη γενικευμένη φασαρία και τον χαοτικό θόρυβο για τις μειονοτικές περιπέτειες του ΣΥΡΙΖΑ, που εκτέθηκε για την προχειρότητα με την οποία διαχειρίστηκε το συγκεκριμένο ζήτημα, ξεχάσαμε τις κρίσιμες ερωτήσεις:
-Μήπως η ελληνική πολιτική των διακρίσεων που ασκήθηκε για δεκατίες ευθύνεται για την αύξηση της επιρροής της Άγκυρας στη μουσουλανική μειονότητα;
-Πώς λειτούργησαν πολιτικά τόσα χρόνια ΠΑΣΟΚ και ΝΔ στην περιοχή;
-Πότε θα προσαρμοστεί η ελληνική πολιτεία στις καταδίκες από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) για την απαγόρευση ίδρυσης τουρκικών σωματείων;
-Υπό ποιους όρους σεβόμαστε τον αυτοπροσδιορισμό των Ρομά και των Πομάκων και υπό ποιους των Τουρκογενών;
-Σε μια περιοχή υπανάπτυξης μήπως δημιουργούνται νέοι αποκλεισμοί μέσα στους αποκλεισμούς που πρέπει να αντιμετωπιστούν;
-Τι σημαίνει η ενσωμάτωση της Σαρία σε ένα σύγχρονο κράτος δικαίου;
-Υπάρχει ελληνικό βαθύ κράτος που κάνει αντίπραξη στο τουρκικό βαθύ κράτος; Αν ναι, υπάρχουν περιθώρια να αναδυθούν πολιτικές προσωπικότητες και δυνάμεις στη Θράκη που να μην εξαρτώνται από κανένα από τα δύο;
-Πώς μπορεί το ελληνικό κράτος να εξασφαλίσει τόσο τα μειονοτικά δικαιώματα των μουσουλμάνων όσο και την ολοκληρωμένη ενσωμάτωση τους στην ελληνική και τοπική κοινωνία;
-Καταδικάζουμε τον εθνικισμό απ όπου και αν προέρχεται ή μόνο τον εθνικισμό των «άλλων»;
Οι μουσουλμάνοι της Θράκης αντιμετωπίζονται, διαχρονικά, από τα ελληνικά κόμματα ως συμπαγής εκλογική πελατεία και έτσι εξηγείται το ενδιαφέρον για την ανεύρεση των κατάλληλων μειονοτικών βουλευτών που μπορούν να μαζέψουν μειονοτικές ψήφους. Φέτος συμμετέχει για πρώτη φορά σε ελληνικές εκλογές μειονοτικό ψηφοδέλτιο, αλλά αυτό είναι κάτι που δεν απασχόλησε τους ηχηρά ενδιαφερόμενους για τον περιορισμό της επιρροής της Άγκυρας στη Θράκη μέσω του τουρκικού προξενείου.
Οι ανησυχούντες για τον εκτουρκισμό της μειονότητας στη Θράκη δεν καθαρίζουν ρίχνοντας το ανάθεμα στον ΣΥΡΙΖΑ που έβαλε και έβγαλε από το ευρωψηφοδέλτιο μια Μουσουλμάνα Ρομά που στέκεται απέναντι στο τουρκικό προξενείο Κομοτηνής. Όσο βολικό και αν είναι για την προπαγάνδα, δεν φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε ο Δημήτρης Χριστόπουλος για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στη Θράκη. Το γεγονός αυτό ασφαλώς και δεν σημαίνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει βρει τις στέρεες και σωστές απαντήσεις που ζητούνται. Εστω όμως με προχειρότητα και μικροκομματισμό, δείχνει την προθεση να ανοίξει το διάλογο για ένα θέμα δύσκολο, σύνθετο και κάποιες φορές άγνωστο για εκείνους που διεκδικούν, φωνάζοντας, την αποκλειστικότητα του ενδιαφέροντος.
Όπως συνήθως συμβαίνει όταν πρόκειται για εθνικά ευαίσθητα ζητήματα, οι υπαίτιοι για το πρόβλημα αρκούνται στο να κατακευάζουν ενόχους, να ανάβουν τη φωτιά και να εύχονται τον βασανιστικό πολιτικό θάνατο των καιόμενων.
http://tvxs.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου