Η φετινή μαύρη επέτειος του στρατιωτικού πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967 βρίσκει την πατρίδα μας σε μια κρίσιμη καμπή της σύγχρονης ιστορίας της.

Ο ελληνικός λαός δέχεται μια άνευ προηγουμένου επίθεση στα πολιτικά και κοινωνικά του δικαιώματα και η πολιτική και εθνική του αξιοπρέπεια συνθλίβεται στις μυλόπετρες της πολιτικής των «μνημονίων» και της εξάρτησης της χώρας από τον ξένο παράγοντα.

Οι εγχώριοι «πρόθυμοι εκτελεστές» της πολιτικής των «μνημονίων», πιστοί στις «παραταξιακές» τους παραδόσεις της εξάρτησης και της υποτέλειας, που οδήγησαν στο πραξικόπημα των συνταγματαρχών και στην επιβολή της επτάχρονης τυραννίας, έχουν επιδοθεί σε μια άνευ προηγουμένου εκστρατεία κατασυκοφάντησης της «μεταπολίτευσης».

Η μεγαλύτερη σε διάρκεια ιστορική περίοδος δημοκρατικής διακυβέρνησης της χώρας κατασυκοφαντείται καθημερινά από το «δεξιό» και «ακροδεξιό» πολιτικό και μιντιακό συνονθύλευμα σε μια προσπάθεια του να καταστήσει τη χώρα αποικία χρέους και να διασφαλίσει τη μακροπρόθεσμη ιδεολογική του ηγεμονία.

 Αλλά η σημερινή κατάσταση του λαού μας επικαιροποιεί με έντονα τραγικό τρόπο τα μεγάλα αιτήματα του αντιδικτατορικού αγώνα: εθνική ανεξαρτησία και ισότιμη σχέση με τους άλλους λαούς, ελευθερία και δημοκρατία χωρίς αποκλεισμούς καμίας κατηγορίας πολιτών, δίκαιη διανομή του παραγόμενου πλούτου και κράτος πρόνοιας, ελεύθερη επιστημονική έρευνα και δωρεάν παιδεία για όλους.

Το τίμημα της απαλλαγής από το ζυγό της ακροδεξιάς στρατιωτικής τυραννίας ήταν δυστυχώς πολύ βαρύ για τον ελληνικό και ιδιαίτερα για τον κυπριακό λαό.

Σήμερα, ακόμη και αν δεχθούμε πως εκλείπουν οι κίνδυνοι πολιτικής εκτροπής από το δημοκρατικό κεκτημένο, η κατάσταση του αυταρχισμού που επιβάλλει η κυβέρνηση με τις παραφασιστικές πρακτικές της ενέχει γενικότερους κινδύνους για τη χώρα και το μέλλον της.

Η θλιβερή επέτειος του πραξικοπήματος που θέλησε να βάλει την Ελλάδα στο «γύψο» της ακροδεξιάς πολιτικής παράνοιας μας υπενθυμίζει ότι ο αγώνας για τη δημοκρατία, την ελευθερία και τη δικαιοσύνη είναι διαρκής και ανυποχώρητος, είτε ο εχθρός βρίσκεται «εντός» είτε «εκτός» των τειχών.

Καμία πολιτική ανοχή σε αυτούς που νοσταλγούν και προπαγανδίζουν με διάφορους τρόπους την τυραννία της 21ης Απριλίου 1967, καμία ανοχή σε όσους καταρρακώνουν τη δημοκρατική αξιοπρέπεια του ελληνικού λαού, καμία ανοχή σε αυτούς που εκποίησαν την εθνική ανεξαρτησία και τη λαϊκή κυριαρχία στους κερδοσκόπους του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος.

xreosmas